Let's Make Money (2008)

Omdat ik over ‘We Feed the World’ bijna uitsluitend lovende reacties had gehoord, beschouwde ik het gisteren als een voorrecht om bij de avant-première van ‘Let’s Make Money’ aanwezig te mogen zijn. Terwijl ik van Wagenhofers debuut juist gehoord had dat de film alles behalve een pamflet wilde zijn, maar eerder de scandaleuze praktijken gewoon in beeld bracht en de conclusies aan de kijker overliet (of verwar ik ‘We Feed the World’ met ‘Unser Täglich Brot’?), is ’s mans nieuwste een lesje in “wat loopt er allemaal fout in het bankwezen tegenwoordig”.

Met die moraliserende ingesteldheid is echter niets mis. Michael Moore heeft bij al zijn films evenzeer een welomlijnde doelstelling waarvan hij zijn kijker zal proberen te overtuigen, maar daar mag er tenminste nog eens wat afgelachen worden, of liever, zijn documentaires gaan tenminste aan een zeker tempo vooruit.

Wagenhofer daarentegen lijkt echter niet over de bagage te beschikken om een lange film over een min of meer complex onderwerp interessant te houden. De saaie interviews worden met de minuut talrijker, en ‘Let’s Make Money’ is in plaats van een consistente trip doorheen het bankwezen een lukrake verzameling van sketches, elk met een afzonderlijke boodschap.

En alsof het ontbreken van een bepaalde lijn nog niet erg genoeg is, lijkt Wagenhofer uitsluitend te mikken op een publiek van intimi. Waarom niet eens duidelijk uitleggen waarom de bouwcomplexen aan de Spaanse kust (wat hallucinante beelden oplevert) precies leegstaan?

‘Let’s Make Money’ geeft geen antwoorden, maar stelt evenmin de juiste vragen. Waarom dan in Godsnaam een documentaire draaien zonder esthetische inslag? Wagenhofer mag het weten…

2,25*