Okuribito (2008)

Stuit nu pas op deze titel van een mij onbekende regisseur (Asshura is geloof ik geen aanbeveling op je C.V.), omdat ik m tegenkwam op verschillende Midnight Eye lijstjes (zowel best als worst). Kan met deze synopsis (en dan die laatste zin...) inderdaad twee kanten opvallen. En aangezien dit een NL-se bioscooprelease krijgt (en dat overkomt toch vrijwel geen enkele Japanner zonder groot verleden) kan het wel eens de verkeerde zijn denk ik zo.

Maar ja, toch benieuwd.

Secret is anders erg lief en ook When The Last Sword is Drawn is allesbehalve een slechte film.

Nogal aparte regisseur.

Is genomineerd voor een Oscar, vandaar wellicht de plotselinge aandacht.

Dat zal het dan zijn, want waarom men anders net zo'n film in de bios moet uitbrengen ... van alle interessante films die er jaarlijks in Japan gemaakt worden.

Deze film kan wel eens een Oscar in de wacht gaan slepen.. ik heb al een klein stukje van de cinematografie mogen zien en dat was smullen! Ik kan niet wachten tot ik de hand op de complete film weet te leggen.

De vijfde titel is 'Revanche' uit Oostenrijk en die film gaat inderdaad niet winnen.

Momenteel is 'Waltz With Bashir' topfavoriet, welke in mijn ogen inderdaad een erg sterke film is.

Qua cinematografie ben ik tot nu toe (ik heb Entre Les Murs nog niet gezien) echter het meest onder de indruk van de fragmenten die ik van 'Okuribito' heb mogen aanschouwen. Vorig jaar was 'Die Fälscher' ook niet de topfavoriet, maar deze won: het kan dus wel.

Op Betfair en bij de bookmakers in ieder geval niet .

Vreemd, Vond het vorig jaar een van de meest voorspelbare jaren in die categorie. Echt 1+1=2. Dit jaar wint Waltz. En als die het onverhoopt niet gaat worden heel misschien Baader-Meinhof of Entre Les Murs.

En op cinematografie win je geen oscar in deze categorie, ik zou bijna zeggen integendeel. Meestal wint er een tamelijk brave, maar technisch vaardige film met een verhaal (vaak historisch) met veel elementen uit het land van herkomst. Recente geschiedenis doet het vaak goed (WO 2 met name). Als Amerikanen er een beetje van leren over een ander land is dat een grote pre.

Heb ik toch gelijk gekregen .

Mochizuki Rokuro schreef:

(quote)

Gefeliciteerd! Voor mij toch écht onverwacht. Ik hoop dat je er geld op in had gezet, dan had je best wat kunnen winnen. Want ook hier in het Oscar topic was iedereen overtuigd van een overwinning van Bashir. Senk Joe! (als ik de discussie goed begrepen heb )

Dank . Helaas, dankzij die Oscar hoax (uitvoerig in de pers behandeld) kelderden de odd's een weekje geleden van 32 naar 3,40 en toen voelde ik me door het lot 'bestolen' aangezien ik voornemens was om op vrijdag een paar tientjes te storten (speciaal voor die weddenschap). Desalniettemin ben ik blij met de waardering voor deze film en met een beetje geluk kan ik de film binnenkort in zijn geheel zien: die kijkervaring is me hopelijk meer waard dan het kortstondige plezier van een paar honderd euro winst n.a.v. een weddenschap .

Gefelicieerd met je voorspelling. En mooi dat er een keer een daverende verrassing zit in de categorie die de afgelopen jaren het makkelijkst te voorspellen is. Nu moet ik de film nog gaan zien.

De Oscar-winnaar in de categorie Best Foreign Movie van dit jaar. Man vertrekt met vrouw naar klein dorpje waar hij belandt in de “encoffinment biz”, doden hun laatste rituele wasbeurt geven. Hij verzwijgt zijn nieuwe baan voor vrouwlief: dramapunt 1. En er is nog een weggelopen pa die af en toe ter sprake komt: dramapunt 2. Ik kan het in twee woorden: “Alsjeblieft, zeg!” Zit je dan een jaar lang tof Aziatisch voor te kijken. Al moet ik zeggen dat ik het eerste uur genoten heb van een paar gedragen scenes die vooral leuk zijn vanwege wat je ervan leert: het Japanse afscheidsritueel is prachtig, idee om dit centraal te stellen origineel. Kan een leuke film worden, dacht ik. Maar dat kan je geen anderhalf uur volhouden en blijven geloven, niet met zoveel anti-talent. Hou je meer van hardcore realism, kijk dan naar een film met Keanu Reeves en Sandra Bullock. Hou je niet echt van pathetische über-quatsch, kijk dan naar een film met Keanu Reeves en Sandra Bullock. Naar het einde toe bevat elke scene meer kitsch-footage (daar zijn ze weer, de vogels, en een gast met een cello in een weiland, kom op jongens) en zoveel kitsch-onthullingen (al onze het-zal-toch-niets werden trouw gehonoreerd) dat we op het einde blauw lagen van het lachen. Alweer een tijdje geleden dat ik zo’n draak zag.

Official sites for

Okuribito (2008)

DEPARTURES - the movie from Regent Releasing. - departures-themovie.com

Heel bijzondere film. Prachtige beelden, mooie muziek, droevig en soms erg grappig.

Ik kan me het gevoel van Olaf K. voorstellen (vandaar geen 5 sterren), maar ach, er staat zoveel moois tegenover...

Inderdaad zeg. Gelukkig had ie z'n krukje meegenomen...

Ik vraag me af of het echt zo is dat er in Japan wordt neergekeken op (traditionele) "encoffiners". Kwam op mij in ieder geval zeer vreemd over. Verder een vreselijk flauw en voorspelbaar filmpje. Ongelofelijk dat deze film er met de oscar vandoor is gegaan, zeker gezien de concurrentie.

Voor mij gewoon een mooie film. Heb genoten van begin tot eind.

Ik heb de film zojuist in z'n geheel gezien en het is niet alleen cinematografisch gezien een uitzonderlijk goede film gebleken.

Nou ben ik op filmgebied al heel wat gewend, maar deze film is in mijn optiek nu al een tijdloos meesterwerk te noemen. Niet geschikt voor cultuurbarbaren en emotioneel geblokkeerden, wel geschikt voor filmliefhebbers die gezegend zijn met een behoorlijk empathisch vermogen en een verfijnd gevoel voor kunst, want dat is, meer nog dan de thematiek, de onderscheidende factor van deze film.

Een film die zowel een lach als een traan bij me heeft losgeweekt, zonder ook maar een moment sentimentele pretenties te hebben gehad. Om die reden geef ik deze film dan ook de maximale score en die waardering krijgt een film vrijwel nooit van mij.

Zou jij mij kunnen uitleggen waarom een "behoorlijk empathisch vermogen" in positief verband staat met een hoge score voor deze film?

Ik zou willen beweren dat deze film juist geschikt is voor mensen ZONDER empathisch vermogen: zo opzichtig en op het lachwekkende af krijg je het er niet elke dag ingeramd.

Ja hoor. Okuribito is kunst en zonder inlevingsvermogen bij het waarnemen van andermans oprechte emoties zal het lastig zijn om deze film op waarde te schatten. Ik ken mensen die films als Dogville, Mar Adentro en Hotel Rwanda verschikkelijke films vonden; de kans is zeer groot dat Okuribito van hen eenzelfde waardering krijgt als ze ooit de moeite nemen om er naar te kijken.

Ondanks dat die films onderling veel verschillen, hebben ze ook iets wezenlijks gemeen: het raakt je als kijker of niet. Sta je er niet voor open, of ben je er niet toe in staat om dat soort films op waarde te schatten, dan kan ik me voorstellen dat je dergelijke films niet tot je favorieten zult rekenen.

Je kunt met geen mogelijkheid één of anderhalve ster aan deze film toekennen, wil je voor serieuze filmliefhebber versleten worden. Persoonlijk heb ik een hekel aan films als Star Wars (om het even welk deel) en Lord Of The Rings. Maar ik ga ze niet raten met één of anderhalve ster (ratings die je aan de slechtste slasherfilms geeft), omdat ik mezelf dan onsterfelijk belachelijk maak.

Dat jij als het opzichtig en op het lachwekkende af ervoer, zegt mijns inziens veel over jouw inlevingsvermogen. Blijkbaar kwam de boodschap van meerdere scènes niet op je over om een reden die ik verder in het midden laat.

*proest*

Wat weet jij van mij? Wat weet jij van mijn filmervaringen? Ik ga toch ook niet zeggen "als je deze prul vijf sterren geeft, dan heb je nog een hoop te leren". Dat zeg ik toch ook niet...

Klopt, daarmee zou je jezelf pas echt buitenspel zetten. Gelukkig sta je tamelijk alleen in je bijzonder lage oordeel, getuige het gemiddelde van 8,3 op IMDB en de lovende kritieken uit Japan.

Je geeft geen antwoord op mijn vraag, je herhaalt enkel je stelling twee maal. WAAROM kan iemand "zonder inlevingsvermogen" DEZE film niet op waarde schatten?

Volgens mij begrijp jij niet dat mensen er verschillende waarden en normen op nahouden wat betreft kwaliteit van films. Wat voor de één kunst is, is voor de ander kitsch. Ik respecteer jouw mening, alhoewel ik wel bedenkingen heb bij bijvoorbeeld je stemmenlijst. Ik zie daar namelijk weinig typische Hollywoodfilms tussenstaan. Vind je al die films slecht of ben je bang dat mensen je niet meer serieus nemen als je films gaat kijken die wél de grote cinema's halen? Waarom zou je jezelf belachelijk maken als je LOTR een lage beoordeling geeft?

WAAROM zou je jezelf buitenspel zetten als je tegen de massa instroomt? We zijn niet allemaal kuddedieren.

Omdat er mijns inziens subtiel wordt ingespeeld op het inlevingsvermogen van de kijker, zonder dat het overigens ook maar een moment sentimentele pretenties krijgt.

Ja, dat begrijp ik wel degelijk. Zo zullen er ook altijd mensen zijn die met droge ogen kunnen beweren dat het werk van James Joyce kitsch is en dat David Lynch geen kunstenaar, maar een pretentieuze kunstenmaker is. Ik ben echter van mening dat dit magistrale kunstwerk niet afgeserveerd kan worden als een broddelwerkje. Alsof je wil beweren dat Cristiano Ronaldo minder mooi voetbal laat zien dan je neefje uit de F2 van de plaatselijke zaterdagclub.

Ik heb genoeg typische Hollywoodfilms gezien, maar vind het verspilling van mijn tijd om de middelmatige te kijken. Films als Crank en Alpha Dog zijn nog wel leuk, zo lang het bij één per drie maanden blijft, maar verder kijk ik met name naar IMDB top 250 films en arthouse materiaal. Zoals ik ook liever Kundera, Murakami en Hugo Claus lees dan Kluun of Saskia Noort. Zodra Kluunlezers echter gaan beweren dat Kundera troep schrijft, voel ik bijna automatisch de behoefte om er tegenin te gaan. En hetzelfde heb ik bij heerschappen die in dit geval Okuribito waarderen alsof een kleuter of Uwe Boll het had kunnen maken.