DeUsynlige (2008)

Mooi degelijk drama waar ik stiekem toch iets meer had verwacht. Niet dat het tegenviel maar vond soms wat voorspellend en naief overkomen,maa dat kan aan mij liggen. Slecht was het zeker niet maar had gewoon iets meer gehoopt/verwacht.

Mooie film met een verhaal vanuit twee perspectieven vertelt.. uiteindelijk toch nog wel een verrassende onthulling waardoor het geheel een geheel ander licht krijgt en de vraag over schuld en vergeving ineens nog prangender wordt.

Ik vond een mooie drama film...

Zeker erg indrukwekkende film: "dader als slachtoffer van een vreselijke gebeurtenis"

Zeker een mooi orgelmuziek beluisteren...

Prima acteerwerk...

Geen waargebeurd verhaal...

Troubled Water won the audience prize for best narrative feature film at the Hamptons International Film Festival in October 2008.

Goede film. Drie en halve wel verdiende ster. Maar..... het hadden er meer kunnen zijn. Het was me op het einde allemaal net wat te toevallig, te gekunsteld, te melodramatisch. De film proefde eerst als een puur, realitsisch, Noors arthousedrama, maar het slot was als een Hollywoodsausje dat niet bij het hoofdgerecht paste en mij toch met een wat nare (na)smaak gaf. Het algehele verhaal is dik in orde, er wordt echt heel goed in geacteerd, de muziek is dik in orde, eigenlijk is alles mooi en goed, zeker het deel dat vanuit het perspectief van Thomas bekeken wordt. Het deel dat we vanuit die vrouw zien (eigenlijk het laatste deel van de film), geeft me toch een wat onverzadigd en ongemakkelijk gevoel. Desalniettemin geef ik de film toch een ruime voldoende, want dat verdiend deze zeker. Maar toch...

Uitstekende film met een verdraaid gave twist ergens halverwege. Moet regie-technisch een mega-klus zijn geweest, maar gelukkig pakt het goed uit. Op bepaalde stukken greep het toch wel naar de keel, als dat de bedoeling is geweest (uiteraard bij een drama zou je zeggen) dan is dat bij mij in ieder geval gelukt.

Mooi, 4*

Toch wel een sterk drama.

Troubled Water slaat op de hit van Simon en Garfunkle "Bridge over Troubled Water" De film heeft dan ook iets met water, en daarnaast kampt elk individu met problemen van welke aard dan ook. Sterk punt van de film is de twist, al kun je het niet echt een twist noemen. Het verhaal wordt van twee kanten verteld met elk zo zijn unieke en sterke momenten. Aan de ene kant hebben we het verhaal van de misdadiger die vergiffenis wil en aan de andere kant hebben we de familie en dan vooral de moeder van het slachtoffer die niets met de misdadiger te maken wil hebben en hem niet kan vergeven. Beide verhalen worden synchroon naast elkaar verteld en zo komen veel elementen samen die het geheel alleen maar sterker maakt. Jammer dat het dan weer zo lang moet duren. Dat doet de film een beetje de das om. Het duurt gewoon te lang om je aandacht er voor de volle 2 uren bij te houden. Het einde maakt dan weer veel goed. Acteerwerk is trouwens ook fantastisch om te aanschouwen.

Aardig drama (was op Film 1) waarin ook nog eens goed gespeeld werd. Het einde was overigens best goed. Hij kon overigens best goed orgel spelen

Redelijk Noors drama dat gelukkig niet vervalt in het enorme drama dat de hele tijd op de loer ligt.

Eerste helft is een degelijk drama over een jongen die na zijn gevangenisstraf voor de moord/verdwijning van een buurjongetje weer terug probeert te komen in de maatschappij: vaker gezien/Boy A op z'n Noors en met vreemde EO-trekjes, waarvan ik me afvraag of die nou serieus waren bedoeld?

En dan slaat de film halverwege over naar het perspectief van de moeder van het jongetje en dan gaat het qua intensiteit behoorlijk omhoog...af en toe zelfs thriller-neigingen.

't is Scandinavisch dus allemaal wat tobberig is het zowiso, maar vind deze veel sterker dan het vergelijkbare Submarino.

Mooie film, deze Trabbelt Watta.

Laat ik meteen bij het beste beginnen: het acteerwerk van Pål Sverre Valheim Hagen en de orgelmuziek. Valheim Hagen speelt echt weergaloos, door de integere en geloofwaardige Jan Thomas te spelen. Iedere keer weer zal de kijker zijn gekweldheid voelen, willen helpen zijn pijnlijke geheim te doen vergeten. Zelf was ik haast vergeten dat orgelmuziek zo mooi kon zijn. Vooral erg indrukwekkend tijdens Bridge Over Troubeld Water. Nog beter dan de versie van de heren uit Forest Hills, en die vind ik al sterk.

Het eerste uur is het best. Erg sfeervol, en alle scènes met Jan Thomas zijn boeiend of ontroerend. Aangrijpend thema ook - het moet voor iedere ouder de grootste angst zijn om zijn of haar kind te verliezen. De momenten dat Isak of Jens spoorloos zijn, werken benauwend.

Helaas is het perspectief van Agnes iets minder interessant en vond ik de keuze van de kleine Jens, wanneer hij het water in loopt, op zijn zachtst gezegd nogal merkwaardig. Nog wel een fraai moment als Anna wordt geconfronteerd met haar geloofstheorieën

Al met al een goede film van Erik Poppe en Valheim Hagen heeft me stevig uitgenodigd om meer films van/met hem te zien.

Ruime 3,5*

Aardige Scandinavische dramathiller met interessant maar ietswat traag verhaal over de kidnapper van een kind en zijn moeder. Het waarom wordt niet duidelijk, het hoe wel, dus het verhaal is niet echt af. Toch is de film zeker wel het kijken waard. Kleine aanrader.

Mooie film, waarbij vooral de rol van Dyrholm mij het meeste deed. Het einde was wel een anti-climax die meer gepast had in een slecht RTL4 woensdagavond dramaatje. Wel apart dat je altijd dezelfde acteurs ziet. Dan valt Nederland nog mee. Al zijn er natuurlijk maar 4 miljoen Noren en 5 miljoen Denen. Gelukkig zijn het wel goede acteurs. Dat scheelt.

Ik lees hier nog weleens de vergelijking met Boy A, dat was toch wel een andere film want ging primair over de rehabilitatie van de hoofdpersoon, hier gaat het daar ook over, maar komt er nog meer bij kijken,. En juist dat meer vond ik eigenlijk vrij wisselvallig.

Bij vlagen mooi, maar soms ook wel wat gelikt portret van twee mensen dader en slachtoffer die niet kunnen leven met een gebeurtenis, die spiegeling vond ik vrij boeiend, maar de hele afloop met in het midden het verdwenen jongetje als cliffhanger en het wat uit de bocht vliegende einde zitten me nogal dwars, net als eigenlijk de orgel-en andere muziek die me wat te dominant aanwezig waren.

Tweede film die ik van Poppe zie en voor de tweede keer zie ik een talentvolle regisseur in een interessante film, maar met net teveel kanten die me eigenlijk helemaal niet pakken. Vooral zijn net iets te gelikte stijl en wat te geforceerde scenario's.

Hele kleine 3.0*

erg mooie, ontroerende film. Heel sterk geacteerd! Ook echt fantastisch hoe Jan Thomas orgel speelt. De wending halverwege waarbij je de andere kant en inmenging met het eerste uur ziet was ook mooi gedaan

Wederom een prima film uit Scandinavië. Goed verhaal onder begeleiding van geweldige muziek gespeeld op het machtigste instrument ter wereld, de orgel!

Vooral 'the Bridge over Troubled Water' werd geweldig gespeeld. Kippenvel!

Vond het einde helaas wel een beetje flauw. Dat het jongetje precies op dezelfde plek ter water moest raken. Had niet gehoeven.

Over het algemeen verder een heel prettig drama filmpje.

Geen lichte kost, deze diepzinnige film over schuld en boete, haat en vergeving, opnieuw beginnen, moederinstinct, god en liefde. Ik kan me voorstellen dat hij op kijkers verstorend kan werken. De vertelstructuur is helder, precies, bijne geraffineerd en beide kanten van het verhaal worden getoond. De hoofdpersoon vertoont gelijkenissen met de apostel Thomas: hij discussieert met de pastores over zijn twijfels over god en de wereld. Bij de dynamische orgelscènes neem je intuïtief het schuldbesef waar. De regisseur die een religieus debat lijkt te willen aangaan over kwaad en vergeving, maakte gebruik van een werkelijk fantastische cast.

Sterke film, goed acteerwerk van de hoofdrolspeler en natuurlijk Trine Dyrholm, één van mijn favoriete actrices. Bedankt voor je bijdrage overigens Gauke (ook anderen...), je recensies zijn voor mij vaak mede aanleiding om een film te gaan kijken!

De Deense cinema staat voor mij momenteel op nummer één in Europa.. klasse.

Dank je wel voor het compliment Jesus Quintana.

Oh..... en deze film is van Noorse makelij.

Noorse! Ja natuurlijk, ik laat me verblinden door Dyrholm. Neemt niks weg dat ook zonder deze titel de Deense cinema mijn favoriet is hier op het continent

Op zich een aardig drama, maar duurde voor mij gevoel een half uurtje te lang. Daardoor kwam de film erg traag op mij over, af en toe zelf een tikkeltje saai. Inderdaad wel prima acteurs. De hele religieuze setting was niet overdreven, ondanks dat de kerk toch behoorlijk centraal staat in de film/ Zelfs de orgelsessies waren redelijk te pruimen. Maar niet meer dan 3 sterren voor deze (te) lange film.

Als het eerste uur met de helft was ingekort zouden het een dikke vier sterren zijn geweest, nu een magere.

Mooi drama, van twee kanten belicht. Sommige vraagtekens uit het eerste deel beantwoord in het tweede, de enige vraag waar ik nog mee blijf zitten is waarom de jongens eigenlijk Isak meenamen .

Verder deel ik de mening van enkelen boven mij dat het einde (Jens die om onbegrijpelijk redenen het water in loopt) wat beter uitgewerkt had mogen worden.

Wow prachtige film. Mooi geacteerd, dit drama wordt nergens melig. Blijft mooi overeind. Goed in beeld gebracht met de verschillende tijdspassages.

En uiteraard fantastisch orgelspel.

Genieten.

Mooi drama, film heeft me echt weten te boeien , in het begin misschien een beetje traag, maar daarna een prima uitgewerkte drama film: 4,0

Uitstekende film over een jongen die veroordeeld is voor de moord op een peuter. De ene helft van de film ligt de focus op de veroordeelde jongen en de andere helft op de moeder van de peuter. Mooi gefilmd, mooie orgelmuziek en naar het einde toe wordt deze film over schuld, boete en vergiffenis ook aangrijpend. Goed acteerwerk van de gehele cast.

Goed drama uit Noorwegen. De film duurt te lang, dat is zijn hele euvel. Op een gegeven moment wordt het allemaal te duidelijk en dan wil je eigenlijk alleen maar het einde zien. Wel goed geacteerd, mooie muziek en rustig camerawerk. Nou ja, dat het verhaal van twee kanten wordt verteld dat is hierboven me ook al geschreven, dus dat ga ik niet... Oh, wacht... Ik doe het al. Hoe dan ook: prima film: 4 *

Vreemd dat er niemand hier een antwoord op de vraag heeft die iedereen stelt...

4

Een mooie film van Noorse bodem, die lang schommelt tussen de drieënhalf en de vier sterren, maar dat laatste uiteindelijk niet haalt door het ietwat te geforceerde einde. Ook ik vond het oment datJens het water inloopt nogal merkwaardig, raar en vooral geforceerd aanvoelen. Jammer, want voor de rest is Troubled Water behoorlijk goed te noemen.

Ik vond het idee om het verhaal van twee kanten te vertellen, wel mooi. Eerst zien we “dader” Jan Thomas, die zijn leven langzaam aan weer probeert op te pakken. Hij wordt erg goed gespeeld door Pål Sverre Valheim Hagen, die van hem een man maakt, die een nieuwe kans verdient en ook wil aanpakken, maar die desondanks erg gekweld wordt door zijn verleden. Hij wordt organist en dat hoor je dan ook regelmatig terug in de soundtrack. Die is soms iets te nadrukkelijk aanwezig, maar klinkt verder best wel mooi.

Ook de tweede helft, verteld uit het oogpunt van Agnes, is best interessant. Trine Dyrholm speelt ook zeer verdienstelijk en worstelt duidelijk nog met de dood van haar zoontje. Dat levert vooral een erg sterke scene op, als ze samen met haar man een etentje met zijn nieuwe baas en partner heeft. Een gebeurtenis, die zowel pijnlijk als humoristisch is en vooral erg overtuigend wordt gespeeld. Verder is het verhaal mooi in balans en kreeg ik voor beide hoofdrolspelers ook wel een bepaalde sympathie, omdat ze beiden op hun eigen manier slachtoffer zijn van een vreselijke gebeurtenis uit het verleden.

Ondanks de mindere laatste minuten toch wel een aanradertje.

3,5*

Mooi orgelspel!

Het plot is echter zo overduidelijk in elkaar geknutseld, hangend op een al te eenvoudige gedachte, waardoor de film gaandeweg – met waterige symboliek en al – veel te licht blijkt voor het topzware thema en ontaardt in een mallotige, kitscherige finale. Amerikaanse toestanden. Hier hoeft geen remake meer van gemaakt worden.

Normaal gesproken hoeft het er niet toe te doen, maar nu vraag ik me toch af waaròm dat kind ontvoerd werd. Om mee te ‘spelen’, suggereert onze Jan Thomas ergens. Ow...

‘Like a bridge over troubled water I will lay me down’.. Wie? Jezus...mooi hoor.