Jeder für Sich und Gott gegen Alle (1974)

Wel bijzonder , maar erg traag. Echt heeeeel traag...

T is grappig om te zien hoe de kerk de 'maagdelijke' Kaspar psychisch probeert te kneden.

Behoorlijk goed, maar saaier dan Agguire. De hoofdrolspeler was zelf ook een zonderling figuur die in zijn eigen realiteit leefde.

Heerlijk trage film van Werner Herzog. Die Bruno S was een soort psychiatrisch patient die vroeger mishandeld was door zijn moeder(was een ongewenst kind).

Herzog kwam hem tijdens een documentaire tegen en beloofde hem een rol te geven. Was heel moeilijk om mee om te gaan. Ging uren schreeuwen voordat een scene gedraaid kon worden. Toch kon ie ook aardig schilderen en musiceren. Speelde ook in Stroszek van Herzog

Horen Sie denn nicht das

entsetzliche Schreien ringsum,

das man gewöhnlich die Stille heißt?

Prachtige doeltreffende samenvatting van Jeder für Sich und Gott gegen Alle die aan het begin v/d film komt. Mooie titel ook die heel erg goed bij dit kunswerk past.

****0,75* / *****

De arrogantie van de "moderne" samenleving om de gevestigde opvatting, enerzijds die van de Bijbelse ethiek anderzijds die van de wetenschap, op te dringen aan het individu die, door een ongelukkig omstandigheid, de wereld zonder vooroordelen bekijkt.

Briljant spelende Bruno S.

5*

Een heel sterk begin van de film wordt halverwege afgewisseld met een wat minder slot. Overigens is het acteerwerk van Bruno S. in deze film wederom sterk, net als in Stroszek.

Het tweede deel beviel mij minder, omdat ik met een aantal vragen achtergebleven ben, wat mij logischerwijs niet bevalt. Vooral een aantal onduidelijke beweegredenen van een paar karakters zorgen ervoor dat ik niet volledig gegrepen ben door deze film, en misschien zorgt een tweede kijkbeurt voor verbetering.

Leuke, vaak erg grappige, confrontatie van de gevestigde orde met iemand voor wie alles nieuw is. En die hun waarheden niet accepteert. Schitterend einde waarbij de mensheid in hersenen en lever een verklaring vind voor het niet accepteren van de waarheid.

4.0*

Herzog's beste.

Bad Boy Bubby al eens gezien allemaal?

Heyy.. bedankt voor de tip!

De echte Kaspar Hauser was trouwens hoogstwaarschijnlijk een leugenaar en een bedrieger...

Wat op papier zo ongeveer Herzog's meest fascinerende project is, is in werkelijkheid toch een tegenvaller en één van zijn mindere films.

Bruno S. speelt zijn rol enorm goed, is hier trouwens echt geknipt voor. Zijn in het niets starende ogen, zijn verwarde ingekeerde uitstraling doet hem helemaal vereenzelvigen met z'n rol als Kasper Hauser. 'De mensheid', of in ieder geval de gevestigde orde, het decadente en christelijke 19e eeuws Duitsland tegen een simpele, maar oprechte ziel.

Herzog concentreert zich mijns inzien echter te weinig op de mentale ontwikkeling van Kasper. Veel scènes zijn enorm stijf en worden hierdoor saai om volgen. Zo'n einde daarentegen is enorm sterk, net als de droomscène en enkele gesprekken doorheen de film. Als geheel wist de film mij echter niet vast te houden. Wellicht doet een herkijk goed, want het doet me pijn om dit niet hoog te beoordelen.

Plot: Het is ergens begin 19e Eeuw in Duitsland...

Kaspar is ooit te vondeling gelegd en meegenomen door een man die hem in eenzame afzondering heeft grootgebracht in een bouwvallige kelder.

Kaspar heeft nooit leren lezen of schrijven en kan amper spreken.

Nu hij rond de 30 is wordt hij vrijgelaten door zijn onbekende "verzorger".

Met een brief in de hand zet hij Kaspar - voor dag en dauw - op het dorpsplein.

De gemeente ontfermt zich over hem en probeert te achterhalen waar deze Wereldvreemde man vandaan komt.

Langzaam leert Kaspar de Wereld rondom zich kennen, met veel vallen en opstaan. Deze volwassen man leert hoe hij moet lezen, schrijven, spreken en logisch redeneren.

Hij bekijkt de Wereld door de verwonderde blik van een klein kind, dat alles voor de eerste keer waarneemt...

Wat moet er van Kaspar worden...?

Hoe reageren "de mensen" op hem...?

Is Kaspar wel in staat om zich aan te passen aan onze leefwereld...?

Deze klassieker van Werner Herzog wou ik al lang eens zien, enkele jaren geleden was er op "Prime" een special rond deze regisseur, o.a. deze film werd toen uitgezonden en uiteraard heb'k die opgenomen en nu eindelijk bekeken.

Hij is tergend traag, Werner neemt - zoals in al zijn films - rustig de tijd om de beelden te laten doordringen, flashy camerastandpunten of special effects zijn niet aan hem besteed. Je krijgt alles te zien in zijn natuurlijke eenvoud, zonder overdreven sentiment of geromantiseer.

6,5/10.

Ik vond het fascinerend.

Aan cinefielen kan ik hem aanbevelen, hij is nergens vervelend of onnozel.

Maar het gewone filmpubliek zou'k durven aanraden hier NOOIT naar te kijken, deze film is TE vreemd

Wat een onzin!!!

De echte Kaspar Hauser was wellicht volgens deskundige(n) autistisch...

Toch al een tijdje is mijn wilskracht om een oude Duits Werner Herzog te zien groot. Toen ik uiteindelijk zag dat de film geprogrammeerd stond op BBC2 was ik dolgelukkig, ik heb mijn kans dan ook niet laten liggen.

Qua sfeerschepping deed de film me af en toe denken aan The Duellists, al zijn beide films verder niet met elkaar te vergelijken. Verder gewoon fascinerend en boeiend, en daar kan het slome tempo geen stokje voor steken. Niet alleen interessant qua vormgeving, maar ook het experimentele plot is meer dan de moeite waard. Conclusie: dit wordt niet mijn laatste Herzog!

Dit 'geheim van Kaspar Hauser' stond altijd in die Lekturama-boeken met mysteries als de Bermuda Driehoek, UFO's, Jack The Ripper, spontane zelfontbrandingen en allerlei andere creepy onderwerpen die ik als kind verslond. Ik was ook erg benieuwd naar deze film, al is dit mysterie al niet meer zo groot.

Mij deed de film juist denken aan Truffaut's 'L'Enfant Sauvage', wat niet zo gek is natuurlijk omdat Kaspar dus eigenlijk ook een soort "wolfkind' was. Wetenschappelijk erg interessant, maar ook tragisch en zielig.

Ook Herzog weet dit onderwerp prima aan ons voor te schotelen en ons tegelijkertijd een spiegel voor te houden. Met Bruno S. koos hij de perfecte acteur voor deze rol: zeer overtuigend overkomend!

Inderdaad neigt de film af en toe naar het saaie, maar uiteindelijk werd ik, mede door het acteerspel van Bruno S., toch geroerd door de film.

De laatste tijd heb ik meerdere films van Werner Herzog gezien, die me tot nu toe erg bevallen. Jeder für sich und Gott gegen alle vond ik ook prima! Een vreemde kerel, Kaspar Hauser, wordt zielsalleen op een plein achtergelaten in Nürnberg. Daarvoor heeft hij alle tijd in een kelder opgesloten gezeten en heeft niks meegekregen van de omgeving om zich heen. Hausers ontwikkeling (het leren praten, begrijpen van de wereld en ga zo maar door) wordt vanaf dat moment gevolgd. Dit gebeurt voornamelijk op een observerende manier met helaas her en der houterig acteerwerk. Het fascineert desalniettemin continu, doordat Bruno S. de rol van Kaspar Hauser knap invult.

Het tempo van deze film ligt lekker traag. Ook gaaf is dat Herzog schaamteloos Tarkovsky durft te kopieren door bijvoorbeeld beelden van wuivend gras of weerspiegelingen in het water te gebruiken. Hij komt er wat mij betreft wel mee weg . Hierboven is het al aangehaald, maar qua thematiek doet deze film trouwens enorm denken aan L'enfant sauvage, eveneens een aanrader !

Ik vraag me af of Herzog Tarkovsky heeft gekopieerd. Heb je een bron?

Dit zijn namelijk ook stijlkenmerken van Herzog. Herzog betrekt de omgeving/natuur heel erg bij de handeling. Tarkovsky doet dat ook, maar meer op een symbolische/ mystieke manier. (bv. oude veroeste voorwerpen onder het wateroppervlak)

Herzog doet dat meer op een documentaire/realistische manier. Daarbij ziet Herzog de mens nadrukkelijk als onderdeel van de natuur, daarom legt hij er ook zo de nadruk op.

Zojuist via een link "De grootste mysteries aller tijden" met onder andere Nessie en Bigfoot, uitgekomen bij de wikipedia pagina over Kaspar Hauser. Mega bizar verhaal. Nu ga ik dus zeker deze film zien!

Een bijzonder verhaal, dat van Kaspar Hauer, iemand waar ik tot voor deze film nog nooit van gehoord had. Bruno S. is wel de perfecte acteur om deze rol te spelen en zet overtuigend een wereldvreemde man neer, die schijnbaar nog van alles heeft te leren.

Hoewel het onderwerp op zich boeiend genoeg is, is het een lastige film om te blijven volgen. Dat komt vooral door de ontzettende traagheid. Ik ben op dat gebied best wel wat gewend, maar soms kostte het de nodige moeite om alles goed te blijven volgen.

Maar er zitten gelukkig ook leuke dingen tussendoor. Cinematografisch is het soms erg mooi en het is leuk om te zien hoe men iemand probeert te kneden en vormen. Verder is het ook absoluut geen slechte film, al werd ik er helaas nooit echt in meegezogen.

3,0*

jha wat een wereld film is dit zeg, jha de tranen liepen af en toe over de wangen van het lachen, héérlijke humor met een angel.

Jha, ik wou dat ik een Kasper vond of anders zo een opschrijfmannetje op wie ik ook eerlijk gezegd een beetje verliefd ben geworden.

„Ein solcher Reiter möchte ich werden, wie mein Vater gewesen ist“

Ik ben al twee keer begonnen een recensie te schrijven, maar het wordt even niet wat. Vier sterren, minstens.

-edit- Mooie, rustige en bijzondere film, met een indrukwekkende Bruno S. (ook al was de echte Hauser slechts zestien jaar oud toen hij 'verscheen'). Zo, daar.

-edit2- Had ook gerust een uur of twee langer mogen duren, gezien alle info die er rond hem bekend is en de fragmentarische indruk die het geheel nu geeft. Herzog pakt op deze manier echter wel een kern van de zaak, waarin hij Hauser telkens tegenover gevestigde ordes zet, en hij vertelt zelf het verhaal uit waarvan Hauser alleen het begin weet. Dus is het een tamelijk kunstzinnige interpretatie geworden en geen pure biografie. Kan ook, en is me heel goed bevallen.

-edit3- Mooiste bijrol is het al genoemde 'opschrijfmannetje', helemaal door die laatste scène waar wederom een gevestigde orde ervan langs krijgt, maar wel op een aandoenlijke manier.

-edit4-

-edit5- Op naar meer van Herzog, want de man en zijn werk (overigens niet alles) intrigeren me mateloos!

-edit6- Meteen aangevinkt als recensie dan toch maar.

Ende?

Ik denk dat dit wel de film is waarin Herzog zijn visie op de wereld / de maatschappij het duidelijkst verkondigt. Ik hou veel zijn ideeën. De vrijheid van persoonlijke creatie, zonder regeltjes. Kijken naar de wereld als een kind, zonder corrumpering van instanties als De Kerk en De Wetenschap. Helaas heeft Kaspar het daar niet zo makkelijk mee.

De film is eenvoudig verteld, met een hoop mooie scènes en een werkelijk prachtige cast (waarvan de helft terugkomt in Stroszek). Bruno S. is een heldje, een unicum. De 'freakshow' en de vlucht daaruit vond ik schitterend.

Vond 'm ook helemaal niet overdreven traag ofzo.

Haha ik ook! Opschrijfmannetje . Wat een schatje, en wat een zeldzame vondst van Herzog.

Die man, Clemenz Scheitz, was trouwens in het echt een beetje gek, heb ik me laten vertellen. In Stroszek vertelt hij allerlei gekke theorieën over 'dierenmagnetisme' en hypnose; dingen die hij zelf ook bedacht had en geloofde. Een beetje googlen vertelt me ook dat hij niet geloofde in het bestaan van de atoombom en de landing op de maan.

Herzog heeft naast de intrigerende figuur van Kasper Hauser, ook aandacht voor mooie beeldvorming in zijn vooral door de minitieuze tekening van de figuren die het hoofdpersonage omringen gekenmerkte film.

Het verhaal is wel niet nieuw in die zin dat ik al een paar films met dat thema heb gezien, zodat het nieuwtje er een beetje af is en het minder boeit.

10 tergende minuten gezien, maar ik denk niet dat ik hier doorheen kom. Lijkt de film enigszins op L'Enfant Sauvage (1970)?

Zalig is de man die niks weet...

Ik begrijp niet waarom Herzog een dertiger koos om Kaspar Hauser te spelen, die een 15-16 jarige was toen hij werd gevonden. De wegen van Werner Herzog zijn ondoorgrondelijk zo blijkt weer. Een intrigerende film over een geschiedenismysterie. Herzog weidt niet veel uit over de afkomst van Hauser en de meer dan geheimzinnige moord op hem; hij is meer gefascineerd over de denk- en verbeeldingswereld van een jongen die als een dier heeft geleefd sinds zijn geboorte en werkelijk alles moet aanleren. Ik vond Bruno S een knappe transformatie neerzetten van lomp en achterlijk tot fijngevoeligheid voor de wereld rond hem. Zijn leerproces wordt met grappige en onthutsende voorbeelden getoond. Ik had al artikels gelezen over Hauser en zijn leven blijft een ongelooflijk verhaal.

Bijzondere soort antroposofische film over een jongeman die met de wereld wordt geconfronteerd en de wereld met hem. Soms geestig, maar ook wat traag en stuurloos.

3,5

Hier kon ik weinig mee. Sommige scenes zijn wel amusant – de film lijkt soms een komedie te willen zijn – maar de humor neigt naar het flauwe en koddige, zoals de wijze waarop Kaspar z’n Duitse teksten declameert. In het algemeen is de film wat saai en kabbelt het maar voort – we kijken vooral naar de progressie die Kaspar maakt van wolfskind naar redelijk geïntegreerde Duitse burger – en veel inhoud heb ik niet kunnen ontdekken. Het verhaaltje van Kaspar, waarin een blinde in feite beter ziet dan de mensen om hen heen, zal op zichzelf slaan: als wolfskind is hij een authentieker en in die zin beter ontwikkeld mens dan de gecultiveerde mensen om hem heen. Maar we zien Kaspar weinig bijzonders doen en hij geeft vooral aan ongelukkig te zijn dat ze hem hebben weggehaald uit de kerker. Dat past bij de romantische tijd toen men zich afkeerde van de beschaving en men de authentieke natuur(mens) verheerlijkte – het verhaal waarop de film is gebaseerd speelt zich niet voor niets af in 1824 ten tijde van de Romantiek toen men geobsedeerd was door zulke wolfskinderen (en het raadsel dat ermee gepaard gaat) – maar Herzogs verfilming is weinig overtuigend en dus ook weinig interessant.