Cleopatra Wong (1978)

Meng Bruce Lee met James Bond, voeg er een mespuntje evel knievel aan toe en klop goed op tot het een sexy vrouwelijke substantie wordt. Gooi in de blender met wat funkmuziek en een toets funky nunsploitation en je hebt They Call Her Cleopatra Wong.

B-film blenderaar bij uitstek die we Tarantino noemen haalde naar eigen zeggen ondermeer hier de mosterd voor zijn Kill Bill-films en dat is ook goed te zien. De kleurige trainingspakjes, het typische inzoomwerk... bepaalde beeldmontages lijken zelfs helemaal letterlijk te zijn gekopieerd door Mr 'Nouvelle Violence'. Wat ik begrijp want die montages willen weleens leuk uitgevoerd zijn en/of bestaan uit een aaneenschakeling van aparte cameraposities.

Over aaneenschakelingen gesproken, aan actie en geestige onzin geen gebrek ook bij Cleopatra Wong. Deze martial arts spionne mept er meer op los dan Tarantino vermoedelijk op zijn eigen zieke hoofd, schiet beter al dan niet explosieve pijltjes af dan Rambo en in uiterste nood weet ze over muren te springen waar Tia Hellebout nog niet met stok zou over raken. Tevens haalt ze de coolste geweren uit tijdens occasionele vuurgevechten, weet ze perfect wanneer haar baas aan het vogelen is (en vice versa) en vogelt ze zelf haar one night stands aaneen zoals het een echte 007 betaamt. Misschien is Cleopatra Wong gewoon Fillipijns voor geile kung fu poes, al overdrijf ik hierdoor wel een beetje want uiteindelijk wordt de seks wel vrij kort en braaf gehouden.

Net als sommige dialogen trouwens naar het hilarisch infantiele toe, die echt op het niveau kunnen zijn van: "Als het mislukt ben je wél een agente kwijt. Namelijk... Mij!". Wat ik bijna kwijt was is dat ik nog ging zeggen dat het echt welgekozen prachtlocaties zijn waarin deze nonsens zich allemaal afspeelt en hoe grappig het is te zien hoe tegenstanders blijven glimlachen als ze op hun neus krijgen.

Topattractie uit They Call Her Cleopatra Wong blijft tot slot het befaamde laatste half uur, met de letterlijke non-stop actie waarbij heel wat bandieten in kloosterzustervermomming omvergemaaid worden. Vanzelfsprekend levert dat erg amusante cinema op waar zelfs een vleugje avant Woo-allures bij komen kijken (lees: dramatische slow-motion en gekke sprongetjes) en ook nog eens de meest kostelijke off-screen explosies ooit op film vastgelegd.

Om de perfecte guilty pleasure mix te zijn zakt het iets teveel in op momenten, maar dat er meer dan voldoende ijzersterke elementen aanwezig zijn om bij de foute meerwaardezoeker te scoren is wel duidelijk. Zeg dat Tarantino het gezegd heeft.

3,5*

Weinig verhaal. Cleopatra Wong zit achter een internationale valsemunters-bende aan. De actie daar gaat het om. Dat is van die typische Asian actie. Hier met mevrouw Wong die alle kerels finaal in puin slaat. Film is net weer gerestaureerd. Op Eye kan je hem zien bij de gratis films. Anderhalf uur duurt ie dan en langer moet het ook niet zijn. De actieloze stukken zijn ook gewoon saai en van het briljante acteerwerk moet de film het ook niet hebben. Wel mooi gerestaureerd, film ziet er nu goed uit.