The Imaginarium of Doctor Parnassus (2009)

De bonte polonaise van tierelantijntjes was van tevoren al een zekerheidje met Mister Hak-op-de-tak als regisseur. Toch was de film, althans de eerste 45 minuten, minder vermoeiend dan verwacht.

Film springt, zoals gezegd, alle kanten op en maakt het vaak onnodig chaotisch, zoals altijd met Gilliam. Ik zal daardoor nooit een fan worden van hem. Helaas ontbreken de echt betoverende scènes, in dit geval, normaal stopt Gilliam ze altijd wel in zijn films. De werelden achter de spiegel zijn soms best aangenaam om te zien, maar wekken - op een enkel momentje na - nooit de magie uit zijn stoute droom.

Beste rol is "gek genoeg" voor Tom Waits. Mr. Nick is een lekker cynisch en achteloos personage, interessant genoeg om naar te kijken. Ledger heeft wat last van Jokertrekjes. Denk dat, mocht hij nog films gemaakt hebben, de schmink nog lang op zijn gezicht zichtbaar zou zijn. Depp, Farrell en Law spelen te kort om indruk te kunnen maken. Ben benieuwd hoeveel geld ze voor die lousy 5 à 15 minuten opgestreken hebben.

Al met al toch een kleine tegenvaller.

3*

Aparte film, in het begin zeker een goede en vlotte start, maar op het einde zwakt het wat af..

Toch heb je veel fantasie nodig om deze film te volgen..

2.5**

Of het aan de voortijdige dood van Ledger lag, of lag het aan Gilliam's manier van film maken, maar de film gaf mij het gevoel niet volledig af te zijn.

Hier en daar van de hak op de tak, rommelig en het was niet altijd duidelijk wat er nu juist gebeurde en waarom. Iemand zei hier ook al dat de film wat uit balans is geraakt omdat door zijn de dood de focus op Ledger is komen te liggen, hoewel dat oorspronkelijk niet de bedoeling was. Ik denk dat dit wel klopt.

Toch heb ik me vermaakt met de film. Mooie fantasiewerelden, leuke en goed neergezette personages (al had ik meer Depp en minder Farell willen zien). Ik heb vooral genoten van Waits!

Ik heb best een zwak voor fantasy films en zo ook voor deze. Visueel een goede film en een mooi sprookje. Echt wel droevig dat Heath Ledger overleed tijdens het maken van deze film. Johnny Depp en Collin Farrel zijn prima vervanging. De film heeft de juiste sfeer en Christopher Plummer doet me denken aan Dumbledore met die baard. Zitten erg leuke scénes in zoals in de boot en op de trappen. Zeer fantasierijk. Een uitstekende film!

Visueel prachtig en het begon allemaal heel intrigerend, maar de mysterie waaide al vlug weer over om plaats te maken voor een haastig ineengeflanst script. Het visueel aspect bleef gelukkig tot het einde heel sterk zodat er toch nog wat te rapen viel. Want de gestrollen van Depp en Law waren wel erg kort.

Een beetje langdradig.

De titel en het plot vond ik best leuk, dus kon ik deze film voor €3 Limited Edition Steelcase niet laten liggen. Visueel is deze film erg mooi, maar het verhaal vind ik best rommelig. De film moet het voornamelijk hebben van de Special Effects. 3*

Voor mij een typische Terry Gilliamfilm, die de typische conclusie bij mij oproept dat de man blijk geeft van een grote en bij wijlen indrukwekkende fantasie, maar dat hij er niet echt in slaagt om een echt goed verhaal te vertellen (zowel inhoudelijk als verhaaltechnisch).

Het eerste deel van de film kijkt prettig weg, maar tijdens de tweede helft verslapt de aandacht jammer genoeg. Op visueel vlak is er her en der wat moois te bespeuren, maar de CGI-weergave van de fantasiewereld vond ik bij momenten tenenkrommend slecht/lelijk.

Een standaard 3*.

3*

P.S.: Ik vond de Monty Python "touch" in deze film trouwens sterker aanwezig dan bij zijn andere recente films.

Gaan we weer. Dit is opzet, en wat mij betreft volledig geslaagd. De stijl van ouderwetse rondreizende kermis-attracties, dus.

Het is gewoon lelijk om te bekijken. De houten decorstukken die je te zien krijgt wanneer de personages in eerste instantie door de spiegel stappen, vind ik super; dat heeft, samen met de aankleding van het podium, inderdaad de stijl van ouderwetse kermisattracties. Wat erop volgt, ziet er vaak zo "fake" uit dat het te kil wordt. Maar goed, dat is persoonlijke smaak.

Heath Ledgers laatste film is er een waar hij trots op had kunnen zijn. Ik ben blij dat we hem zo kunnen blijven herinneren, want deze film was niets minder dan prachtig om naar te kijken en heel mooi gespeeld door de acteurs, ook degenen die er eigenlijk niet aan me zouden doen. Geweldig eerbetoon aan een acteur die ons veel te vroeg is ontnomen.

ik begreep eigenlijk steeds minder van de film hoe verder deze ten einde kwam.

maar de beelden, decors en mooie mensen maakte het toch een film die ik geboeid bleef kijken.

ik was vooral weg van de huifkar hoe knus/gezellig en betoverend dat eruit zag.

Niets. Ze kregen betaald, maar hebben het geld aan de dochter van Ledger gegeven.

Een film van Terry Gilliam hoef ik niet zo vaak te zien,maar zo af en toe is het heel lekker. Sterker nog, ik zie nu dat ik 'm voor de vief films die ik zag telkens vier sterren gaf. Opvallend eigenlijk voor een regisseur die ik nooit bij mijn favorieten zou noemen. Ik kijk ze waarschijnlijk steeds op het juiste moment.

Vier sterren krijgt deze niet. Daarvoor is de sfeer iets te weinig consequent en houdt de film het niveau van het mooie begin niet vast (gek genoeg vind ik het stuk voordat Ledger in de film beland eigenlijk het beste). Mist ook een beetje het uitdagende randje dat ik in de andere films zo kon waarderen. Gewoon een strijd tussen goed en kwaad, Gilliam-stijl dat wel. Dus fantasievol met een erg aangenaam ruw randje (zo'n beetje wat anderen hier onaf en rommelig noemen). Erg vermakelijke cast ook. Waarbij vooral Cole en Garfield me opvielen.

3.5*

Oké, leuk om te weten.

Deze film was helaas totaal niet mijn ding. Niet qua stijl, niet qua verhaal, niet qua het 'all over the place' regisseurswerk. Dit terwijl ik fantasy normaliter wel kan waarderen.

Bij deze film vond ik het echter allemaal net even teveel van het goede, en werd het allemaal lastig te volgen naarmate de film vorderde. Ondanks de prima cast hield ik m'n aandacht er maar amper bij. Kom daarom ook niet op een voldoende uit.

2*

4/10 (IMDB)

Prachtig geflimd, maar niet om aan te zien

(het verhaal dan)

Ik kan me goed vinden in de vorige twee commentaren. Het is ook helemaal mijn genre niet, maar een voldoende is het zeker waard, omdat het filmisch zo sterk is.

underrated

Het klinkt wellicht hard, maar voor deze film is het misschien wel beter dat Heath Ledger zo jong overleden is. Natuurlijk blijft dat gedeelte wel erg tragisch en als acteur zag ik hem graag.

The Imaginarium of Dr. Parnassus mag ik eveneens graag zien. Bij de release nog in een filmhuisje, maar de dvd liet niet lang op zich wachten. Wederom een heerlijk avontuur zoals alleen Terry Gilliam dat kan bedenken. Het circuskarretje ziet er vervallen en verloren uit in het moderne Londen, maar het heeft zowel iets nostalgisch als iets tragisch wat het erg mooi maakt. Ik heb ook genoten van het verhaal. Het is dan ook niet vreemd dat The Imaginarium nogal wat grimmige kanten heeft. Laat ik daar nou net dol op zijn!

Ondanks dat het een noodoplossing was, pakt het wat mij betreft goed uit dat Ledger's personage in de droomwerelden een ander uiterlijk krijgt. De werelden zien er heerlijk fantasierijk uit. Geen seconde heb ik me verveeld. Misschien vind ik het wel een van Gilliams beste.

Toch wel tegengevallen. De mooie poster maakte me wel benieuwd, maar al snel bleek het niet het niveau te hebben waarop ik hoopte. Een vrij doorsnee film. Ik moest snel aan de LOTR-films denken; mooie plaatjes, weinig inhoud. Datzelfde kom ik in deze film tegen, echter slaagt de regie er niet in om de mooie plaatjes ook mooi over te laten komen. Het kwam nogal amateuristisch op me over. Een hele magere 2,5*.

Wat bedoel je? Hij zit wel degelijk in deze film. Alleen niet zo'n grote rol.

Begint niet onaardig met een typisch sfeertje van Gilliam vol gekke creaturen, maar na een uur ging dit een kant uit die ik niet trok. Te absurd, te chaotisch en ook het spel van de meeste acteurs was ook niet heel denderend. Garfield blijft vervelend, Plummer en Ledger op de automatische piloot en Lily Cole was vooral verrukkelijk om te zien. Alleen Tom Waits bracht wel iets extra's met wat nonchalance. De achtergronden (van cgi) zijn dan wel zo bedoeld, maar het is niet mijn stijl. Wel in korte videoclips als Tonight Tonight van de Smashing Pumpkins, maar niet een hele film lang. Nee, echt leuk was dit niet. 2,0*.

Wel een aardige fantasie film, met oa Heather Ledger en wat leuke gastrollen van bekende acteurs die wel grappig waren. De film kon mij niet constant boeien, Lily Cole wel, leuke actrice

Check het even op imdb:

Johnny Depp, Colin Farrell, and Jude Law gave all the income they received for this movie to Heath Ledger's daughter Matilda, so that her economic future would be secure.

Sorry, had je eerdere antwoord over het hoofd gezien...

In z'n tijd bij Monty Python maakte Terry Gilliam ook al surrealistische animatie. Nu, met de nieuwe computertechnieken, is hij daar veel verder in gegaan, in combinatie met geconstrueerde sets, vaak in miniatuurvorm. Wanneer iemand door de spiegel stapt, komt hij in z'n eigen fantasiewereld terecht. Dit is een verwijzing naar Through the Looking Glass van Lewis Carroll. Er zitten ook gelijkenissen in met Faust, oude volksvertellingen en Griekse en Egyptische mythologie. De Styx wordt bevaren door moderne heiligen als James Dean and Lady Di.

Parnassus is de Griekse berg waar de muzen wonen. Gradus ad Parnassum is een leerprogramma in stappen. Het rondtrekkende gezelschap is een anachronisme. Vaudeville en freakshows waren ruim een eeuw geleden populair, maar toch treden ze in de moderne tijd op. Er zijn wel flashbacks naar een klooster in de middeleeuwen, waarin een fantasievogel rondvliegt, met kleurrijke pluimen als een paradijsvogel.

De rol van Tony werd wegens de onverwachte dood van Heath Ledger door vier verschillende acteurs gespeeld. Van een nood hebben ze een deugd gemaakt, want een man met vier gezichten past uitstekend bij deze surrealistische omgeving en bij een schijnheilig personage. Christopher Plummer heeft een nieuwe adem gevonden met die rollen van vertwijfelde bejaarden. Lily Cole is een fotomodel met hersenen. Met haar vuurrode haar, bolle wangen en wijde ogen is ze ideaal als inzet voor een weddenschap met de Duivel. Tom Waits speelt graag lugubere rollen, al is zijn Ol' Nick een erg volkse en bijna sympathieke versie van het Kwade Wezen. Paloma Faith is beter bekend als zangeres, maar ze is opgeleid als actrice. Het voelt aan als een droom met gedaanteveranderingen en absurde wendingen, maar dankzij de strijd om de zieltjes zit er ook een spannende intrige in om het allemaal aaneen te hangen.

Deed me maar weinig. Gilliam is een regisseur waar men van houdt of niet van houdt. In dit sprookje doet hij zo hard zijn best om origineel over te komen dat het niet werkte. Ook zijn Baron Munchhausen film (die trouwens qua sfeer soms dicht aanleunt bij Imaginarium) vond ik al een vreselijke realisatie van hem. Geef me dan maar Tim Burton, die dit soort fantasieën veel beter aankan. Gilliam is weer met de vuilkar rond geweest en bouwde zijn decors zoals vaak met een hoop rommel (plastic zeilen, oude vodden, karton) ... zo lijkt het mij althans. Het valt me op dat veel mensen dit extreem chaotisch verhaal toch nog slikken of er een verhaal rond kunnen verzinnen. Maar misschien gaat het net daarover in Gilliams films: je verbeelding de vrije loop even laten?

Ja, het is wel waar dat de fantasy-scènes "achter de spiegel" adembenemend mooi, fantasierijk zijn, ik zou zelfs de woorden "triomf van de verbeelding" in de mond nemen ... The Imaginarium moet wel zijn speciaal statusje krijgen door het hele Heath Ledger verhaal errond, maar laat je geen zand in de ogen strooien want verder is dit wat mij betreft een hoop gebakken lucht.

Apart verhaal dat me in eerste instantie aan het oude concept van geloof en de bijbel doe denken en vooral een schertsend beeld van de staat van het hedendaagse geloof lijkt te brengen. Niet voor niets strijden Parny en Mr. Nick om de meeste zieltjes en rept Parny op een gegeven moment over twaalf discipelen. Ik weet niet waar Gilliam de inspiratie van het verhaal vandaan heeft maar het lijkt er toch sterk op dat hij met deze film de neerwaartse spiraal van het geloof in een nieuw jasje steekt. Het geloof; een verlopen en oud verhaal, gebracht door een bejaarde die iedereen negeert. Ondertussen staat de duivel in de coulissen lachend te wachten.

Even zorgt die symboliek ervoor dat ik toch meer dan geïntrigeerd kijk, vooral ook doordat fenomeen van de spiegel. Iets waar verder erg weinig uitleg over komt wat de spiegel nu precies is. Behalve dat het er fenomenaal mooi uitziet, de fantasiewereld is bij tijd en wijlen prachtig. De scene met de vrouwen die stuk voor stuk naar buiten komen is hilarisch, hoe Mr. Nick wegloopt op die twee wolkjes ziet er ook fantastisch uit en de acteurs proberen er het meeste van te maken. Een licht verholen aanklacht dat we liever ons ziel aan de duivel verkopen, morele waarden laten varen, om een door de samenleving opgedrongen plaatje te leven meen ik wel te zien, daarnaast de boodschap wellicht dat het vlees verleidelijk is, maar helemaal doorkomen doen onderliggende boodschappen niet.

Overtuigen doet de film dan ook niet en in zijn boodschap slagen evenmin. Daarom aardig om een keer te zien maar dat is het dan ook wel.

wat een bout film,er is geen touw aan vast te knopen.

Erg matige film. Vooral erg rommelig. Erg jammer, want er komen fantastische beelden (kunst!) voorbij. Ook erg leuk dat opeens oa Collin Farrell en Johnny Depp voorbij komen.

Helaas kunnen die de film voor mij niet redden.

Maar ligt dat aan de film….