Man's Castle (1933)

Aardige film, met een interessant beeld van de Depressie.

betere poster?

http://img30.imageshack.us/img30/7830/manscastleposter.jpg

Vind ik wel. Maar ik zou zeggen leg het de crew voor via het correctie tabblad (die lezen vast niet alle posts).

Een tijdje geleden heb ik bij een van de films van Loretta Young (Born to Be Bad) mijn twijfels uitgesproken over haar acteertalent. Nu ik in korte tijd meerdere van haar films gezien heb, moet ik daarop terugkomen. In dit pakkend filmpje over liefde en armoede tijdens de Grote Depressie van de jaren ’30 speelt zij Spencer Tracy helemaal van het scherm. Minpuntje: Miss Young ziet er in het begin van de film te chic uit voor iemand die al twee dagen niet meer gegeten heeft.
Opnieuw petje af trouwens voor de nagenoeg vergeten regisseur Frank Borzage. Andermaal is hij erin geslaagd een pakkend sociaal en romantisch drama af te leveren. Ik heb lang niet alles van deze regisseur gezien (ca. twee handenvol), maar wat ik gezien heb spreekt mij door de bank genomen heel erg aan.

Van Frank Borzage zag ik reeds het het mooie "The 7th Heaven". Deze "Man's Castle" blijft daar toch wel een stukje onder, naar mijn gevoelen.

Zij kan - in volle Amerikaanse depressie - geen kanten uit, maar bewondert hem en houdt van hem. Hij is "not the angel type", maar haar energie en onvoorwaardelijke liefde zal hem overtuigen dat er een betere weg is dan tot nu bewandeld.

't Is eigenlijk wel wat melodramatisch, maar wat wel overtuigtt is de knappe acteerprestatie van Loretta Young, al dacht ik soms "te mooi en te stijlvol" om een arm meisje uit te beelden.

Maar goed, voortreffelijke film met een good-old slotshot.

Prima pre-Hays code film (dat uit zich o.a. in een behoorlijk dubbelzinnig lied gezongen door Glenda Farrell) over de naweeën van de Depressie. Tracy is goed als onbehouwen hork van het type ruwe bolster blanke pit die Trina in elke bijzin minstens beledigt dan wel bedreigt- maar altijd met een knipoog. Young doet het ook naar behoren al is haar rol van bedeesd en dienstig meisje, die alle verbal abuse goedmoedig weglacht, soms bijna lachwekkend (of boosmakend, voor hedendaagse teentjes). "Komedie" had sowieso niet misstaan bij de genres want er zitten best veel grappige scenes in, vooral in het begin, om pas tegen het eind om te slaan naar full-blown drama. Overigens best verrassend dat de ongewapende Bragg in koelen bloede wordt doodgeschoten door Flossie.

Behoorlijk onderhoudend, wel had de symboliek iets subtieler gemogen (veel treinen en overvliegende vogels- de oven op afbetaling als metafoor voor vastigheid was wat leuker gevonden).