101 Reykjavík (2000)

Erg coole film. Zeer sterke humor, als hij die kamer binnenkomt waar ze het aan het doen zijn en daar dan gewoon een sigaret opsteekt.
Erg goed geacteerd en zeer stoer gefilmd. dat beginstukje waar ze het aan het doen zijn en dat je dan de camera op en neer ziet gaan is erg grappig bedacht Beter dan ik had verwacht! Voorlopig 4 sterren, maar ik ga hem binnenkort zeker nog een keer kijken, want ijslands is niet bepaald een taal wat je goed kan volgen

Wel aardig. Begon vooral wel leuk. Toen er meer plot in het verhaal kwam, dat gedoe met die lesbische moeder en die zwangere vriendin, verloor de film veel van zijn kracht. Maar door een paar erg sterke scenes (zoals op dat familiekerstfeest, dat stuk had veel langer gemogen) toch bovengemiddeld.

3.0*

Vond het wel een meevallertje.

Toch opvallend weinig stemmen voor een bekend "alternatief" filmpje als dit. Vond de humor wel droog, beetje verdoorgedreven en redelijk pervers naarmate de film vorderde.

In dit opzicht deed het verhaal zeker zijn duid in het zakje. Zoon met vriendin van moeder het bed in en vader van hun kind. Voegt toch net dat extra beetje toe

Leuk geacteerd verder, ijskoud en daaraan typisch gekoppelde humor. Wel wat hipper dan ik gedacht had al was dat Lola melodietje er wel nét over.

Fijn filmpje om een keer gezien te hebben. Niks groots maar fijn tussendoortje en weer lekker net wat anders.

3.5*

Gekeken in een bioscoop in Reykjavík en daarom wel leuk om plekken te herkennen. Overigens ben ik daarna uiteindelijk toch geen café meer binnengelopen. Dit soort type film kan ik echter goed hebben. Eigenlijk is het vooral een lading nonsens, wel met een duidelijk rode draad, maar gaat het vooral om de trip zelf en niet waar je eindigt. Hlynur heeft namelijk de karaktereigenschappen voor een zwaar drama, maar die weg kiest Kormakur niet. Wellicht heeft hij wel gebaseerd op zijn eigen ervaringen of die van zijn vrienden.

Dit is toch wel een aangename Europese komedie, die zich qua gevoel en schwung een beetje laat vergelijken met films als Soul Kitchen en Tapas. Komedies met een warme sfeer, misschien idiote verhaallijnen, maar waar bovenal het plezier vanaf straalt. 101 Reykjavik is zeker geen perfecte film, maar wel erg aangenaam en plezierig om naar te kijken.

Mijn eerste Ijslandse film. En geweldig dat ie was. 101 Reykjavik schetst een soort van Mozaik verhaal over het verveelde en uitzichtloze leven in het oersaaie Reykjavik. De film bevat pik en pik zwarte komedie dat er hard aan toegaat en natuurlijk is de enige oplossing tegen die saaie uitzichtloze leven: zuipen en neuken tot je erbij neervalt en totdat je ongewenst in je dronken buien meerdere vrouwen hebt zwanger gemaakt. De hele film door is het gewoon duivels lachen om de platte humor en de knullige mannelijke personages en de ergende vrouwelijke personages. Het Ijslandse en Reykjavikse achtergrond is indrukwekkend en je ziet toch wel dat er genoeg leven is op een eilandje ver in de oceaan. De hoofdpersonage vond ik ook al zo lomp en dan ook vooral die moeder en zijn ex-vriendin derbij die een lesbische relatie hebben. Dit valt gewoon weer onder het rijtje Aso-comedy.

Ja, een schitterende film van een ver saai eilandje.

4,5*

De film speelt zich voornamelijk af rond de kerst- en nieuwjaarsperiode. U weet wel. De tijd van leugenachtig sentiment en verschrikkelijke kitsch. Op voorhand zat de schrik er daarom een beetje in, maar dat bleek nergens voor nodig, want die zaken vinden we in deze film gelukkig niet terug. Behalve een kerstboom en wat vuurwerk is er niet veel dat in directe zin met de feestdagen te maken heeft. Hier geen suikerzoet feestdagengevoel en goedkope tranentrekkerij. En dat is fijn.

De film is een gitzwarte tragikomedie en speelt zich heel benauwend af op een paar 100 vierkante meter in de stad Reykjavik. Met een sombere en levensmoede hoofdpersoon die zuchtend en steunend en zonder enig perspectief door het leven gaat. Zijn eigen keus.

Het gebied 101 uit de filmtitel reflecteert zijn bekrompen leefwereld. Zijn woonomstandigheden zijn belabberd en confronterend. En grappig. Ze versterken de sombere uitstraling van zijn bestaan en helpen mee om de film te voorzien van een absurdistisch accent.

De dialogen zijn venijnig, vermakelijk dronkemansachtig en absurd. Maar altijd humoristisch op een vaak droogkomische manier. Net als de bizarre omstandigheden waaronder hoofdpersoon leeft en net als de bizarre situaties die hem overkomen.

Een zwaarmoedige film met humoristische en absurdistische lichtpuntjes. Leuk.

Over het geheel genomen wel een aardige komedie met een leuk verhaal met wat geinige wendingen, maar de momenten waarop de film aan mij iets meer wist te ontlokken dan een glimlach waren schaars. Grappig dat de Spaanse veterane Victoria Abril opduikt in een IJslandse komedie.