Quantum of Solace (2008)

Éen ding is zeker de mensen die hoopte op weer een ouderwetse Bond na Casino Royale moet ik teleurstellen. Sterker nog nadat ik de bioscoop uitkwam had ik eigenlijk geen idee of ik nu de 22ste bond had gezien of de vierde film uit de Jason Bourne reeks. Want vooral wat camerawerk betreft heeft Forster erg goed naar de Bourne films gekeken. Wat me enorm opviel en wat ik niet echt had verwacht was dat Quantum of Solance echt een vervolg is. Geen inleidingen of samenvattinkjes maar veel voorkennis is op zijn minst gemakkelijk maar in sommige situaties bijna een vereiste. Kan me trouwens ook niet herinneren dat ik dat eerder bij een Bond heb meegemaakt. Verder dan het karakter van Bond. In de oude Bonds zou ik hem typeren als een emotieloze womanizer terwijl hij in Casino Royale wel degelijk gevoel had. Nu zit hij er tussenin. Het ene moment is hij koelbloedig als maar zijn kan het volgende moment zet hij het verdrietig kijkend op een zuipen omdat hij niet kan slapen. Overigens heeft hij daar wel alle reden toe. Want ook in Quantum of Solance komen de geliefden van Bond er weer niet al te lekker vanaf. Toch blijft het zelfs in deze gevallen vreemd aandoen dat Bond zo meeleeft met andere mensen De gelijkenis met de Bourne films uit zich vooral in de actiescenes. Hele snelle camerabewegingen die ongetwijfeld flitsend aandoen maar bij mij altijd een gevoel van chaos geven. Ik moet wel zeggen dat ik daar naarmate de film vordert meestal wel een beetje aan wen en ook hier was dat het geval. In de scene die speelt tijdens een uitvoering van een opera waarin de actie en opera in elkaar overvloeien vond ik het bijvoorbeeld wel weer uitstekend werken. Wat ik echter het meest mis in de nieuwe bonds zijn de echt klassieke elementjes. Geen Bond... James Bond, Geen Shaken not Stirred en geen Bond deuntje. Dergelijke zaken ontnemen mij toch iets dat een Bond film onderscheidt van al die andere actiefilms. Uiteindelijk blijft er echt wel een bijzonder goede actiefilm over hoor maar een typische Bond film vind ik het niet meer. Gelukkig is wel hoop Meer nog dan tijdens Casino Royale lijkt de eindscene er op te duiden dat bond weer de echte bond wordt in de volgende film.
Voorlopig moeten we het echter doen met Qantum of Solance. Ik heb me er prima vermaakt en voor wie net als ik niet per se naar de bioscoop gaat met het idee dat hij een ouderwetse Bond film wil zien zal dat in ieder geval heel goed te doen zijn.

4*

Doorgewinterde Bond-fans zullen het na de bewogen keus van Daniel Craig vanaf ‘Casino Royale' wel opnieuw wat benauwd hebben gekregen bij ‘Quantum of Solace', de nieuwste binnen de reeks. Het bijna heilig geworden "My name is Bond, James Bond" komt hier nergens voor, de film is met zijn 106 minuten een van de kortste Bond-films ooit en voor de herkenbare tune moet worden gewacht tot de aftiteling. Is Bond nog wel de echte Bond?

De film pikt het verhaal op waar ‘Casino Royale' stopte. [edit Madecineman; spoiler Casino Royale verwijderd] De Franse zakenman Dominic Greene (Matthieu Amalric) heeft een flinke vinger in de pap en zoals gewoonlijk komt zijn eigen veiligheid plus dat van hele wereldbevolkingen op het spel te staan.

Zich bewust van de korte duur schiet het verhaal direct van start. Bond is betrokken in een wilde auto-achtervolging waaraan hij koelbloedig een einde maakt. "There is something horribly efficient about you," merkt Camille (Olga Kurylenko) later tussen neus en lippen door op. Regisseur Marc Foster (van onder andere 'The Kite Runner' en 'Monster's Ball') lijkt in 'Quantum of Solace' efficiëntie tot zijn grote doel te hebben gebombardeerd. Dik bepakt met een veelheid aan karakters en verwikkelingen raast het verhaal van de een naar de andere locatie. Van de brakke daken van het Toscaanse Siena naar een decadent Oostenrijks operahuis, van Londense hightech spionageruimtes naar verlaten woestijnvlaktes; alles komt voorbij. Met de nodige gevatte one-liners, vluchtige flirts en een hoop kogels wordt de Bond-formule gecompleteerd.

Het is misschien wat moeilijk voor te stellen, maar na een tijdje ontstaat in alle drukte zowaar de behoefte aan een beetje rust en emotionele diepgang. De vergelijking met 'Casino Royale' werpt zich natuurlijk snel op. Waar in de voorganger veel aandacht was voor de psychische ontwikkeling van Bonds karakter en spanning ook op minder spectaculaire manieren werd gecreëerd, moet 'Quantum of Solace' het - naast een handjevol korte momenten van warmte - vooral hebben van de kouwe actie. Superieur in beeld gebracht natuurlijk, dat wel. Maar misschien mag er vandaag de dag, met serieuze concurrenten als Jason Bourne, van de stoere Brit wel iets meer worden verwacht.

De lat ligt, met name na het sterke 'Casino Royale' hoe dan ook erg hoog en de nieuwste Bond-onderneming is allerminst een slechte of saaie film te noemen. Craig bewijst nog eens dat alle aanvankelijke kritiek op hem onterecht was en ook de rest van de cast doet het hier prima. Het is jammer dat Amalric ('Le scaphandre et le papillon') niet wat meer in beeld te zien is, want hij zet als de kille bad guy een mooie rol neer. En ach, Bond is hier toch gewoon écht James Bond en geweld is nou eenmaal vermakelijker dan emotionele scrupules. En wat betreft de bekende tune: die komt voorbij voordat je er erg in hebt.

Quantum of Solace (2008) Recensie - Movie 2 Movie - movie2movie.nl

Gisteren achtereen volgens Casino Royale en Quantum of Solace gezien, het was leuk om Casino Royale nou eindelijk een keer in de bioscoop te zien, waar de film nog beter tot zijn recht kwam en waardoor ik hem nog meer kan waarderen. Een mooi lekker makertje voor QoS dus, de verwachtingen waren dan ook hoog.

De film begon geweldig met een fantastische auto achtervolging, goed begin is het halve werk, jammer genoeg bleek dat alle nog te komende actie scenes op de Bourne manier geschoten zijn, waardoor de onoverzichtelijkheid overheerst en je nauwelijks kunt volgen wat er nou precies gebeurd, waarom nou weer?

De actie scenes waren overigens talrijk aanwezig, en het leek of alle aandacht daar ook naar uit is gegaan, want de rest stelde eigenlijk niet veel voor, maar weinig andere leuke scenes. Geen geweldige dialogen zoals in Casino Royale, wel een enkele typische Bond scene en ook een leuke ode aan Goldfinger.

Misschien dat het komt omdat dit een direct gevolg is, maar ik kreeg nergens het idee dat ik naar een compleet verhaal aan het kijken was, oké er is een Bad Guy, een organisatie en een complot, maar het voelde allemaal zo onbelangrijk aan, en meer als een tussendoortje dan als een echt avontuur, jammer dat het niet beter uitgewerkt werd, ik kreeg ook nergens het gevoel dat de film tegen zijn einde aan liep, alles werd zo half verteld dat op het einde ook niet meer duidelijk was wat er nou allemaal aan de hand was, en het einde kwam veel te snel, dit is de kortste Bond film ooit, en dat valt te merken.

De film is zeker niet slecht, de acteurs doen het zoals bijna altijd in een Bond film uitstekend en Craig laat alweer zien dat hij een echte Bond is. Ook is de actie ondanks dat het rommelige filmen erg goed.

Slecht is QoS ook niet, maar er mankeert nog te veel aan om hem echt een goede Bondfilm te vinden.

Marc Forster zal misschien zinderende vlieger scenes kunnen maken, als Bond regisseur vind ik hem niet geschikt.

Inderdaad, wat een afknapper! Vooraf hoorde ik goede dingen, maar de film was eigenlijk een opeenvolging van aktiescènes zonder dat de film echt ergens naartoe gaat. Als een doelloos schip dat op de golven van zijn voorganger Casino Royale dobbert. Je had zelfs nergens de indruk dat het nog om een Bond-film ging. En plots was de film gedaan.

Tuurlijk, QoS (what's in the name...) ziet er best ok uit, maar MIJN GOD wat een slecht script.

De interessante scènes zijn dan ook op één hand te tellen - als ik er nu eentje zou noemen zou ik het, buiten enkele ok actiescènes echt niet weten. Daarbij zijn zowel Bond, als de bondgirl (waar bleef ze!) en de bad guy enorm saaie personages. Bond moord en lijkt die ene gezichtsuitdrukking van Nic Cage geleend te hebben, de bond girl heeft het sufste motief ooit en de bad guy is een mietje.

Buiten de enkele geestige vondsten binnen de actiescènes is QoS saai, onboeiend en hoogst onbevredigend.

1,5*

Net gezien in de bios, valt toch wel tegen. Het verhaal is gewoon slecht uitgewerkt. Nergens is er een echte badguy.

De Bourne-look van de actiescenes vind ik erg jammer. Het past totaal niet bij Bond en daarnaast is het gewoon erg onoverzichtelijk.

De niet-actiescenes zijn gelukkig wel goed met een geweldige Judi Dench.

Ik vind het nog steeds jammer dat we geen gadgets, Q en Moneypenny hebben (zeker omdat ik vanmorge nog Goldfinger heb gekeken, overigens een verweldige verwijzing hiernaar). In Casino Royale viel dat nog niet zo op omdat die film gewoon beter was qua verhaal en actiescenes.

Voor nu 3.0*

Quantum of Solace........ A review

Voor mij is een Bondfilm altijd iets waar ik al maanden en maanden naar uit kijk sinds ik in '81 mijn eerste Bondfilm zag en sindsdien voor het leven Bondfan ben.

Iedere keer is het weer bijna zenuwslopend: hoe zal ie dit keer zijn?

Bij Casino Royale had ik van te voren zo mijn bedenkingen, omdat ik vreesde dat ze de compleet verkeerde acteur hadden gekozen, maar.... wat werd ik possitief verrast en wat straalde die film een enorme klasse uit! Op die weg konden ze nog jaren voort....

Bijna alles wat CR had en zo goed maakte ontbreekt bijna volledig bij deze QoS.

De eerste actie scene's zijn zo beroerd in beeld gebracht en hyper gemonteerd dat je echt niet weet wat je ziet en wat er precies gebeurd. Spanning ontbreekt dan ook haast volledig, omdat je vaak gewoon geen idee hebt wat er aan de hand is.

Neem nu de openingsscene met de Aston Martin... het is dat je WEET dat het een Aston is, want geen enkele keer wordt ie goed in beeld gebracht, het had net zo goed een Volvo kunnen wezen. Het lijkt me sterk dat ze bij A.Martin blij zijn, dat ze hier voor 14 wagens hebben geleverd, die allen gedeeltelijk of volledig total loss zijn gereden.

En zo gaat het ca het eerste uur door:
ik kan me niet voorstellen dat er iemand is, die kan vertellen wat er nu precies qua schieten en gevecht gebeurd in die ondergrondse schuilplaats van MI6.

Ook de scene er na met de achtervolging over de daken en aan het touw zijn bijna niet te volgen. Zo breng je dus in principe zeer goede actiescene's compleet om zeep.

Craig zou veel stunts zelf hebben gedaan en in de Making Off is ook bv duidelijk te zien dat hij ZELF van een dak op een balkon springt. In de film echter is ook dit weer zo snel en hyper gemonteerd dat je echt niet in staat bent om te zien WIE daar nu daadwerkelijk springt. Ze hadden net zo goed een zwarte stuntman kunnen in huren, als kijker zie je dat toch niet.

Later wordt het wat beter en krijgen we een wat rustiger gefilmde bootachtervolging. Nou zijn er al velen in de Bondserie geweest, oa in Live and let die, Moonraker en TWINE, dus je moet wel van hele goede huizen komen om dit nog de moeite waard te maken. Helaas lijkt het bijna een verplicht nummertje, want bijzonder is het nergens. Geldt ook in mindere maten voor de scene's in de lucht.

Kortom: deze manier van actiescene's filmen en editen sucks big time!

De acteurs proberen nog wat er van te maken, met Craig en Dench voor op. Aan hun ligt het ook niet, maar veel met een script als dit kunnen ze niet. Enige diepgang, of emotie is nauwelijks aanwezig.

De Bondgirl, Olga Kurylenco als Camille, doet het op zich aardig, waren het niet dat het hele karakter feitelijk er voor het verhaal nauwelijks toe doet en net zo goed weggelaten had kunnen worden.
Oke, door haar te volgen komt Bond bij Greene uit, maar dat is dan ook alles, want er is tussen Bond en Camille totaal geen chemie, de enige band die ze samen hebben is dat ze allebei wraak willen nemen, ook nog niet eens op dezelfde persoon. Ze zijn dus meer onafhankelijk van elkander bezig dan dat ze samen werken, of elkaar uberhaubt echt nodig hebben.

De tweede Bondgirl, Gemma Arterton als agent Fields (wie vergeten is op de aftiteling haar volledige naam te checken, ze heet voluit: Strawberry Fields), is feitelijk een karakter wat je in een minder serieuze Bondfilm met Moore zou verwachten, ze past dan ook totaal niet in het verhaal en lijkt er louter in te zitten, om toch nog ten minste 1 bedscene voor Bond in het verhaal te stoppen. Deze is dan ook binnen een paar seconden al weer over. Hoe het met haar verder vergaat, met een knipoog naar Goldfinger, is feitelijk ook zeer vreemd en onlogisch. WHY?

De schurk stelt zwaar teleur. Amalric is zeker geen slecht acteur, maar krijgt met deze rol bijna geen ruimte om ook maar iets van een indrukwekkende tegenstander van Bond neer te zetten. De uiteindelijke finale tussen Bond en Greene is een van de meest onbevredigenden uit de hele reeks.

QoS is een ontzettend slecht opgebouwde en in de montagekamer compleet verkeerd gemonteerd leeg vat. Het mist de stijl en klasse van zijn voorganger.

Het ENIGE moment van een beetje klasse waren twee opeenvolgende scene's tussen Bond en Mathis.

Wanneer Bond om hulp bij die laatste komt vragen krijgen we eindelijk een goed uitgeschreven scene, waar beide acteurs ook echt iets mee kunnen. Even neemt regisseur Forster de tijd en vergeet hij zijn haastige stijl.
Ook de scene meteen er na, in het vliegtuig, met Bond aan de bar en Mathis, die komt informeren hoe het met hem gaat, laat eindelijk een beetje emotie en zelfs wat humor toe (op een hele andere maar toch leuke manier krijgen we toch nog iets van de Vodka Martini mee). Klasse!

Wat er vervolgens gebeurt met Mathis geeft zeer weinig feeling en een absolute minachtig voor dit klassieke, originele Flemingpersonnage. Schandalig!

Het laatste half uur van de film is behoorlijk aan de vervelende kant, hoewel het iig niet meer zo hyper gemonteerd is.

Is het een goede film? Mwhaa!
Als primaire actiefilm kan het er mee door. Als Bondfilm is het een teleurstelling en behoort ie zeker NIET tot de besten in deze serie.

Dan nog even dit:
De gunbarrel op het eind van de film zetten is behoorlijk bezopen en totaal niet uit te leggen.
Ja, ze zullen wel weer aankomen met iets in de trend van:

pas op het einde van QoS is Bond echt volledig gegroeid en de spion, zoals we hem kennen,
maar dat was ie op het einde van CR ook eigenlijk al.
Bond heeft in QoS nou niet bepaald aan enige vorm van karakterontwikkeling gedaan,
zijn laatste target laten leven om info er uit te kunnen krijgen versta ik daar niet onder.

Bovendien wat heeft dat eigenlijk uberhaubt met het wel of niet gebruiken van de gunbarrel te maken? Geldt trouwens ook voor het bijna niet gebruiken van het JB-theme.

Het moet nu maar eens afgelopen zijn:

bij de volgende film wil ik gewoon weer een ECHTE Bondfilm!

Ik geef hem een zeven, ofwel 3,5 ster,
maar dan ben ik eindeloos coulant.

Veel actie, weinig verhaal ... uiteindelijk wel aardig, maar waar zijn in godsnaam die 225.000.000 dollar gebleven .

Mensen gaan vaak vergelijken. Niets mis mee! Dat zit nu eenmaal in de aard van het beestje. Echter pakt dit voor een lange filmreeks minder goed uit. De films worden vaak vergeleken met hun voorganger. Dit was een voordeel voor Casino Royale na het zwakke Die Another Day. Maar een nadeel voor Quantum Of Solace na het ijzersterke Casino Royale.

Het enige dat vast staat is dat deze drie films totaal van elkaar verschillen.

Door de ongelooflijke druk op de schouders van de filmmakers werd er bedacht om een totaal andere film te maken. Een film die aansluit op zijn voorganger, die in de Bondreeks past en die toch een film op zich is. Daar zijn de filmmakers wonderwel in geslaagd. Dit komt met name door regisseur Marc Forster, welke tot één van mijn favoriete regisseurs behoort. Hij heeft een kompleet eigen crew samengesteld en Bondveteranen zoals bijvoorbeeld Peter Lamont aan de kant geschoven. Op sommige vlakken pakt deze reorganisatie goed uit, maar op andere minder.

Het grootste nadeel aan de film is volgens mij het budget. Ik heb de hele tijd het idee dat Marc Forster het té groots wil aanpakken. Daar zit hem de fout. Normaliter maakt Forster enkel low-budget arthouse films.

De actiescènes zijn zeer degelijk. Er wordt veel hand-held gefilmd, maar storend kwam het bij mij niet over. Ook de hoeveelheid actie viel nog wel mee.

Helaas voelt de film een beetje aan als een tussendoortje, we worden nauwelijks iets wijzer over de dood van Bond’s geliefde Vesper Lynd en over de misdaadorganisatie ‘Quantum’.

Het acteren vind ik bijzonder goed, enkel Mathieu Amalric krijgt te weinig speeltijd om écht goed uit de verf te komen.

Afschuwelijk jammer dat David Harbour en Gemma Arterton veel te weinig speeltijd krijgen. Met name David Harbour speelt in die korte scène geweldig. Olga Kurylenko verraste me aangenaam, van te voren had ik het idee dat ze een soort Halle Berry zou worden.

Over het algemeen zit het qua acteerprestaties wel snor.

Filmtechnisch is de film super, vooral de montage tijdens de operascène is heel apart. De decors zijn in een heel aparte retro stijl met verwijzingen naar Ken Adam’s werk. De muziek van David Arnold is aardig maar niet zo memorabel als de Casino Royale deuntjes.

Veel recensenten beweerde dat de humor en de Bondelementen ontbraken, hier ben ik het totaal niet mee eens. Er zitten genoeg grappige verwijzingen in en Bond drinkt nog steeds z’n Martini’s en rijdt nog steeds in Aston Martin’s.

Deze Bondfilm is allerminst een saaie of slechte film te noemen, het is een degelijk gemaakte en vermakelijke Bondfilm geworden. Na een tweede kijkbeurt verwacht ik dat ik een nog positievere mening heb omdat de vergelijking en het onwennige is weggepoetst.

Als deze richting wordt doorgezet zie ik de toekomst van James Bond kleurrijk in…

4.5/5*

Vandaag in de bios gezien. En deze film laat me best met gemengde gevoelens achter. De actie is op zich wel goed. Alleen het verhaal is best wel vaag. Ik bedoel je komt bijna niks te weten over die hele organisatie van die Greene.

En toen ik dacht eindelijk in de film te komen was de film opeens afgelopen, echt vaag. Deze film voelt gewoon niet als 'af' aan. Meer als een tussendoortje voor een vervolg, maar ik las op IMDB dat ze van plan zijn om helemaal geen vervolg uit te brengen...

Nog één ding wat ik echt vaag vond, de befaamde scène die je op de posters ziet en in de reclame waarin je Bond met een geweer ziet lopen komt nog geen eens voor in de film...

Toch net 3, 5 sterren van mij.

Gisteravond eindelijk de film kunnen zien.
Het begon met een spectaculaire openingsachtervolging in de Aston Martin.Helaas wat onrustig vormgegeven net zoals de voetachtervolging erna. Jammer want de actie was goed. Het verhaal is wat aan de zwakke kant dit zal ook wel voor een groot gedeelte door de schrijversstaking komen.
Het acteerwerk was van een hoogniveau. Ik heb erg kunnen genieten tussen de gesprekken van Bond en M en het helaas vroeg wegvallen van Mathis, ik had hem nog graag verder in de serie zien komen.
Amalric speelde tevens ook een mooie rol. Helaas kreeg hij maar weinig speeltijd. Olga Kurylenko (Wawawiewa!) heeft me aangenaam verrast. Ze heeft laten zien dat ze niet alleen de looks heeft maar ook goed kan acteren. Owjah voordat ik het vergeet de titelsong-sequence of hoe je dat ook mag noemen ziet er mooi vormgegeven uit naar mijn mening en de titelsong klinkt er veel beter in dan dat je hem gewoon luistert. Humor in de film is niet vaak aanwezig maar er is toch een paar keer een glimlach op mijn gezicht gekomen.
Voordat ik deze film heb gezien heb ik een paar keer gelzen dat de film erg op die van de Bourne- trilogie lijken. Dit vindt ik alleen bij de voetachtervolgingen en man tot man gevechten. Bij de rest is dit gewoon BOND. Aston Martins zijn aanwezig, Martini's , Mooie dames, Smoking,Felix, M.
De muziek van David Arnold is helaas niet op zo een hoog niveau als dat in Casino Royale.
Maar ik begrijp toch echt niet die gunbarrel op het laatste dit leek wel een verplichtig hoe ze dat op het laatste nog even erbij hebben geplakt, kon niet zo goed helemaal aan het begin van de film vertoond worden.


Deze film is lang niet zo goed als Casino Royale, maar hij is zeker niet slecht.

4 sterren.

Een Bondfilm van pure middelmatigheid. Deze JB-film wordt enkel door Diamonds are Forever voorbijgestreefd in de lijst van slechtste Bonds. De openingsactiescene is veel te schokkerig gefilmd en veel te leentje buur van, tja, moet ik het nog zeggen, de laatste twee Bournefilms. Verschil is alleen dat de montage nog beroerder is omdat extreem wiebelige camerabeelden afgewisseld worden met stabiele overzichtsshot, waardoor je gewoon niet in de film komt (veel te veel geflits).

Veel erger is dat de film niet in balans is. Het is (saaie, conventionele) actiescene op actiescene in de meest uiteenlopende locaties. Tussendoor zegt M. af en toe wat in haar kantoor begint de actie weer. Alles springt van de hak op de tak.

Het verhaal weet op geen enkel moment de aandacht vast te houden. Er worden allerlei irrelevante details gegeven en aan het einde van de film is erg eigenlijk amper wat gebeurd.

Daniel Craig speelt een saaie Bond met weinig gezichtsuitdrukkingen. In veel actiescenes wint Bond te makkelijk en soms wordt het daarom nogal lachwekkend.

De titelsong een van de slechtsten uit de geschiedenis van de Bonds. Is er verder nog wat goeds over de film te melden? Ja, het einde geeft een lichtpuntje voor de kwaliteit van het derde deel. Daarnaast is de actiescene met het vliegtuig en de laatste actiescene met die branden prima en origineel.

Erg matige Bondfilm die teleurstelt na het aardige Casino Royale.

2*

In de verkeerde volgorde de laatste twee bondfilms gekeken (eerst deze en aansluitend Casino Royale) in de veronderstelling dat een bondfilm een bondfilm is en niet ineens gaat verder breien waardoor je niet veel van deze snapt als je de vorige niet hebt gezien.

Ik ben het in dit topic al een paar keer tegengekomen: vroeger. Vroeger was Bond leuker. Ja, daar kan ik het mee eens zijn.

De achtervolgingen hebben in deze film de overhand. Als de zoveelste op het punt van beginnen staat denk je echt even: "Daar gaan we weer..."

Ik heb net als velen de typische Bond-gadgets gemist, en de droge humor en charme van Bond. De Bondmuziek is nauwelijks aanwezig waardoor je geenszins het gevoel krijgt naar een James Bondfilm te kijken.

Nogal teleurgesteld heb ik de bioscoop verlaten en gaf deze film 2*.

Aansluitend heb ik de DVD van Casino Royale, die ik al een jaar ingesealed en onbekeken in mijn kast heb staan in de DVD speler gestopt en tot half vier 's morgens de tweede Bond van de avond bekeken.

Deze beviel mij stukken beter. Veel spannender en een veel beter verhaal. Van één scene in Casino Royale was ik zelfs behoorlijk onder de indruk. Helaas is ook hier is het Bondgevoel er af. Ik moet ermee leren leven.

Omdat door Casino Royale heel veel dingen duidelijk werden over Quantum of Solace, heb ik deze een half puntje erbij gegeven. Een uiterst zwakke film blijft het nog steeds. Daniel Craig vind ik geen leuke Bond (hoewel mijn vrouw een grote fan van hem is) en zie liever de sullige gentlemen Moore.

Deze film biedt totaal niets, behalve geweldige actie zo nu en dan, waarvan helaas een deel slecht is gefilmd (met name de schokkerige opening). Jammer. Na een uur onafgebroken actie komt er een poging tot diepgang en drie zinnen dialoog, net voordat de film weer in vliegende vaart verdergaat met de ene explosie na de andere.

Casino Royale was een welkome afwisseling nadat de Brosnan-films vervelende special effect-extravaganzas waren geworden. Het ging een beetje terug naar de simpele dingen. Scherpe dialogen. Een James Bond met gevoel. Het leek het karakter James Bond wat te verdiepen.

Maar dit...

Kijk, het is lastig een spannende film te maken waarvan je op voorhand weet dat de held het overleeft en de slechterik wordt gepakt. Eerdere Bonds vingen deze handicap op met de nodige humor en zelfspot. Een droogkomische held, absurde gadgets en een scherp contrast tussen de keurig geklede gentleman die dan plotseling allerlei extreme stunts doet, liefst met de smoking nog aan (mijn favoriete voorbeeld is Brosnan in de Russische tank in Goldeneye).

Quantum Of Solace lijkt dan ook enkel te verkroppen binnen een groter geheel. Het is dan ook de allereerste Bond film die rechtstreeks voortborduurt op de vorige film.

Als film op zich een ongebalanceerde film met teveel actie en te weinig diepgang en verhaal. Binnen een serie films over Quantum wellicht een vermakelijk hoofdstuk. Wie zal het zeggen, we wachten op de volgende Bondfilm.

Tot die tijd een magere 3 sterren.

Laat me voorop stellen dat ik een voorstander van de Bond-reboot ben, het voegt voor mij zeker iets toe om Bond een geschiedenis te geven en aan de rol acteertechnisch wat gewicht te hangen. Daarnaast bevalt het me ook zeer dat de makers zich ervan bewust zijn dat alle gimmicks, product-placement en andere ongein de reeks weinig goed doen. En, nou vooruit, ook Daniel Craig verdient een pluim voor zijn draai aan James Bond in deze Quantum of Solace.

Maar daarmee zijn voor mij ook direct de positieve aspecten van de film meteen naar voren gebracht. De film voelt op de een of andere manier veel langer aan dan de werkelijke speelduur, het camerawerk is, zoals sommige voor mij al schreven, veel te fragmentarisch en daardoor verwarrend en vooral het plot laat veel te wensen over. Hoewel Paul Haggis zijn uiterste best doet om het verhaal een episch karakter te geven mis ik vooral iets wat echt bindt met Casino Royale, Vesper alleen is niet genoeg. Er wordt een compleet nieuwe bad-guy naar voren geschoven die zich in heel andere atmosferen begeeft dan Le Chiffre, de bond-girl werkt niet alleen op de zenuwen (wat een verrassing, een sterke vrouw!), ze is vooral overbodig. Daarnaast lijkt inspiratie ver te zoeken als het om actiescènes gaat (ik denk met weemoed terug aan het shot van het auto-ongeluk in CR), de ene achtervolging na de andere, je begint je tijdens de film af te vragen wat het volgende transportmiddel gaat worden waar James zijn vijanden mee te lijf gaat. Verder vind ik de film ook qua toon niet gebalanceerd. De scène waar de operamuziek over een -jawel- achtervolging is geplaatst strookt totaal niet met de rest van de toon, het lijkt aan te geven dat de regisseur zelf door had dat het publiek genoeg zou krijgen van de volgende achtervolging dus daarom maar iets anders moest verzinnen. En hoewel ik mezelf hier misschien een beetje tegenspreek, miste ik ook wel een beetje de typische Bond-elementen (Ik vond het bijvoorbeeld erg jammer dat het gunbarrel-shot er op het eind nog een beetje in werd gepropt omdat 'dat zo hoort').

In zijn geheel herbergt de film natuurlijk nog wel wat mooie shots en locaties, maar dat lijkt me praktisch onvermijdelijk met een budget als de Bond-franchise en blijft Judi Dench een indrukwekkende M, maar all in all vind ik Quantum of Solace vooral een gemiste kans.

'Casino Royale' gaf de Bond franchise dat wat enkele van zijn voorgangers niet konden: een nieuw en ideaal gezicht voor de 21ste eeuw. Een existentiële James Bond deed zijn intrede, alsook een agressieve ondertoon. 'Quantum of Solace' zet de trend grotendeels verder, maar opteert uiteindelijk steevast voor een ruwere aanpak die bol staat van testosteron geladen actie. Niet getreurd, want een door wraak gedreven Bond, andermaal met bijzonder veel panache belichaamd door Daniel Craig, compenseert met een dodelijke efficiëntie en een kille 'cool'.

Een Bond-film zou echter geen rasechte Bond-film zijn zonder de aanwezigheid van enkele klassieke ingrediënten. En hoewel 'Quantum of Solace' niet bepaald kan teren op een iconische vijand (Dominic Green definieert zich doorgaans als relatief 'normaal' en weinig excentriek binnen het universum van James Bond) en gedenkwaardige vrouwelijke tegenspeelsters, kan het dat meer dan eens op de modernistische decors. Decors die ons meermaals doen terugdenken aan de gloriejaren van Ken Adam en deze 'Quantum of Solace' alsnog de broodnodige klasse aanmeten. Qua algehele klasse moet aflevering 22 in de reeks echter zijn meerdere erkennen in 'Casino Royale'. Al moet 'Casino Royale' op zijn beurt hetzelfde doen als het aankomt op compactheid en brutaliteit. Tot slot nog een eervolle vermelding voor de macabere dood van Strawerry Fields (als verwijzing naar 'Goldfinger'), die de doorgewinterde fan, mezelf (vooralsnog) niet meegerekend, wel zou moeten appreciëren.

3.0*

Een erg matige Bond hoor. Flauw, doorzichtig, mat en totaal niet geinspireerd. De actiescenes zijn vooral onoverzichtelijk en snel, maar dat maakt ze nog niet goed meneer Foster, integendeel zelfs.

Een chronisch gebrek aan een verhaal van betekenis draagt ook niet echt bij en Quantum of Solace is dan ook helemaal nergens spannend. Ook was er geen enkel sprankje Bond-humor te bespeuren.

De lachwekkend slechte bad-guy vergeet ik dan nog bijna, hemeltergend slechte acteur is dat zeg, buiten dat zijn rol al geen zak voorstelt.

Er zijn maar weinig filmliefhebbers positief over de nieuwe Bond, en dat heeft een aantal duidelijk aanwijsbare redenen.

2*

Neem een flinterdun verhaal, te veel actie (jaja het is haast onvoorstelbaar), een Olga en badguy die er vrij weinig van bakken wat betreft het acteren en je hebt de nieuwe James Bond.

Met grootse verwachtingen - hoewel ze al iets getemperd waren door mindere reviews - ging ik naar de bioscoop. Casino Royale was immers een fantastische film die eigenlijk alles had wat een goede Bond film moest hebben, dus het vervolg moest haast ook wel goed zijn. Hier kwam ik bedrogen uit, QoS was het tegenovergestelde, het mistte veel te veel. Het leek wel alsof de actie alles overnam en er niets om het "Bondimago" gegeven werd. Geen wel bekende "Martini shaken not stirred" , droge humor, "My name is Bond: James Bond" en een toch enigzins aanwezig verhaal.

De grootste spelbreker was het camerawerk, dit was gewoon te onrustig. Leuk dat een zwiepende camera erg in is bij de hedendaagse actiefilms, maar bij een Bond verwacht ik gewoon rustig te kijken naar een in stijl geklede man die de opkomende problemen oplost. En niet een of andere Rambo die als een dwaze over de wereld vliegt om wraak te nemen op iets wat nooit echt duidelijk wordt. Dit kwam mede door de karige woordenwisseling die vaak te snel waren waardoor het wat warrig werd en het en en ander niet helemaal duidelijk was i.v.m. erg veel namen.

Het switchen tussen de ene schitterende plaats en de andere is leuk, maar het gaat allemaal zo onnodig snel en zo gehaast. Bond was nauwelijks geland op de ene plek of hij ging al weer door naar de volgende om vervolgens weer door te vliegen in sneltreinvaart. Hierdoor werd het onmogeljik om het toch al magere verhaaltje uit te diepen en bleef er een matte actie film over die vrijwel niet kon boeien en waar de spanning hoofdzakelijk weg bleef. Iets waar normaal gesproken een Bond juist in excelereert.

Kortom: de nieuwe Bond is niet wat ik ervan verwacht had. De actie wordt te onrustig in beeld gebracht waardoor het moeilijk te volgen is. Bovendien is het verhaal niet om over naar huis te schrijven, totaal geen diepgang of spanning en is het "echte" Bondsfeertje niet aanwezig. Jammer, een gemiste kans.

Met pijn in mijn hart moet ik deze Bond dan ook een krappe onvoldoende geven: 2,5*

James Bond is en blijft een cool figuur. Ook Daniel Craig weet zich prima te redden als zijn personage 007. Dit bewees hij bij zijn ''debuut'' in Casino Royale en dat doet de beste man in deze nieuwe Quantum of Solace weer. De totaal nieuwe insteek die we in Casino Royale te zien kregen gaat hier lekker door. Waar het in Casino Royale goed beviel, werd het in deze film al wat minder.

De openingsscéne is in ieder geval geweldig. Jammer dat de Aston Martin van James wel direct aan flarden was, want daar had ik eigenlijk toch nog wel wat meer van willen zien. Leuke snufjes is toch een reden om deze films te kijken en de Aston is de mooiste, maar dat mocht jammergenoeg voor de rest niet baten. Deze - eerste - scéne is erg goed gefilmd en aardig spannend, erg goed gedaan dus. Nou wil ik niet meteen zeggen dat we dan al het goeds gehad hebben, maar vanaf hier gaat het in ieder geval niet bergopwaarts. De ondervraging van Mr. White vond ik maar matig eigenlijk. De daaropvolgende actiescéne is erg leuk, maar ik blijf me toch storen aan het camerawerk, wat we bijvoorbeeld van de laatse Bourne film kennen. Veels te rommelig en veel actiescénes komen simpelweg niet goed tot hun recht. Het zou alles veel realistischer moeten maken, maar dat mis ik dan waarschijnlijk. Neemt zeker niet weg dat een paar scénes wel erg goed in de smaak vielen. Vooral het moment dat James Bond, samen met die andere gast naar beneden valt.

Het verhaal zelf vond ik maar flinterdun. Het kon me niet zoveel boeien, springt van de hak op de tak en is veels te rommelig. Een echte climax blijft jammergenoeg ook uit. Olga Kurylenko is een mooie meid, erg mooi zelfs, maar haar prestatie was nou niet echt bijzonder. Leuk gedaan, maar Eva Green - die ik de dag ervoor zag in CR - paste veel beter in het totaalplaatje en is wat mij betreft de beste Bondgirl tot nu toe. Bij Olga miste ik toch wat eigenlijk, al ligt dat niet aan haar zelf, maar eerder aan het slechte script. De badguy vond ik ook maar zo zo eigenlijk. Geen excentriek figuur, zoals we vaak te zien krijgen, maar eigenlijk gewoon een mietje die er voor zorgt dat een confrontatie tussen Bond en hem niet eens aan de orde kan komen, omdat ie' daar gewoon te slap voor is. Maar oké, tussendoor mogen we zeker wel genieten van een paar erg leuke, vermakelijke scénes. De scéne van Craig en Kurylenko in het vliegtuig was bijvoorbeeld erg leuk en zag er goed uit. Aan actie en spektakel kom je zeker niet te kort, maar deze film mist net wat te veel om echt overtuigend positief te zijn over de nieuwe Bond.

Vermakelijk is deze Quantum of Solace zeker. Zo nu en dan zelfs nog een grappig moment en over het algemeen genoeg baggage om een voldoende te verdienen. De film bevat zelfs nog een overduidelijke, gejatte scéne uit Goldfinger, alleen heeft het nu niks met goud te maken. Volgens mij kan regisseur Forster beter met vliegers overweg dan dat ie' een Bond film kan maken. Het echte Bond gevoel is er in ieder geval bijna af en alles lijkt wat meer op een moderne, maar standaard actiefilm.

Quantum of Solace is een uitstekende opvolger van Casino Royale. De film begint met een haast onvolgbare actiescene, waarvoor de hypermontage. Verderop in de film zat nog enkele fijne stunts, die met een langer aanhoudend overzichtshot echt beter tot hun recht hadden kunnen komen. Gelukkig neemt de film ne het begin flink (montage) gas terug en volgt de film de herkenbare wegen van een gemiddelde Bondfilm, zowel qua tempo als opeenhoping van situaties (al is het soms wat fragmentarisch). Zoals altijd zijn er de vele verwijzingen naar eerdere films uit de reeks en er zat vooral een hoog Goldfinger gehalte in Solace. Ik noem de verandering van goud naar olie. Wat dat betreft sluit deze film veel beter aan bij oudere Bondfilms als Casino Royale (niet positief/negatief bedoeld), maar het speelse dialogen gehalte mocht nog wel een flink stuk opgeschroefd worden. Het is te hopen dat men na een volgende film wel deze verhaallijn gaat afronden, want om nu nog vele films door te gaan met wraakmotief, van baas naar baas... Niet dat het nu al verveeld, maar dat zou het willen kunnen gaan doen. In het verleden was er natuurlijk SPECTRE, maar daar was altijd dezelfde memorabele Blofeld degene die de wereld wilde veroveren.

De score van Arnold wie wederom briljante muziek schreef voor de serie. Ditmaal een ruwe, duistere score die veel beter aansluit bij de wraakmotieven van Bond in de ze film, maar natuurlijk wel wordt afgewisseld met de typerende, exotische klanken.. De herkenbare flarden van de muzikale wereld van Bond zijn verstandig genoeg ook erg subtiel gehouden. De song is, afgezien van melodie en de begintonen voor de zang begint, een voortzettend van de reeks bedroevend lage kwaliteit songs sinds The World Is Not Enough.

Zodra de eerste beelden verschenen hield ik me adem in. James Bond in 'n Bourne jasje? Het idee doet me niet van me stoel blazen. Die wazige camerawerk deed The Bourne Ultimatum ook al bijna verneuken. Tezamen met tig typische Bond-elementen is Quantum of Solace associëren met een Bondfilm niet gemakkelijk. Visueel af en toe vrij vervelend. Vanwaar zoveel cuts? Waar in Casino Royale de actiescènes zeer onderhoudend zijn zonder daarbij zoveel nadruk te leggen op de montage lijken de actiescènes hier eerder geproduceerd dan geregisseerd. Komt ook op neer dat de actiescènes gewoon saai en onbevredigend oogden.

Het scenario doet bijwijlen zich voor als 'n samenraapsel van tal andere Hollywood-clichés. Het idee om een sequel te maken is in feite gewoon belachelijk voor woorden. Sinds wanneer heeft Bond een vervolg nodig? Er zijn zoveel aspecten waar ik me aan heb geërgerd tijdens het bekijken. Het voelt gewoon niet als een Bond. Als ik blindelings door die zaken heen zal kijken, is de film wel te pruimen en kijkt het op zich best gemakkelijk weg.

The Bond Identity.

Quantum of Solace is niet de slechtste Bond uit de lang lopende serie, maar wel de vreemdste. Niet omdat het een gekke film is, maar omdat hij zo afwijkt van de rest van de reeks. Tijdens de gehele film bleef ik met een vraag zitten: waarom zou een Bondfilm zo krampachtig proberen niet op een Bondfilm te lijken? Schaamden Foster, Craig en de producenten zich er ineens voor dat ze een Bondfilm aan het maken waren? Waren ze bang dat de kijker een hardaanval kreeg als Bond en Martini 'shaken not stirred' besteld? Dachten ze dat een actiescène compleet zou falen als de bekende Bondmuziek aan zou zwellen? Dachten ze dat de barrelshot op het einde plaatsen ons het idee zou geven dat Bonds karakterontwikkeling nu echt compleet was, ondanks dat dit bij Casino Royale ook al het geval was?

Er zijn veel actieseries en de beste series weten zichzelf te onderscheiden door een element dat helemaal eigen is. Indiana Jones onderscheidt zich met zijn hoed, zweep, humor en op geschiedenis en legendes gebaseerde reizen. Die Hard heeft de heerlijk cynische John McClaine. Bourne heeft een hyperactieve stijl, gemixed met realisme. Maar James Bond heeft misschien nog wel de meeste vaste elementen die de serie zo leuk maken. Herhalend, maar daar zit hem stiekem ook wel de lol in. Quantum of Solace heeft buiten M om en een personage dat toevallig James Bond heet totaal niets met de Bondreeks te maken, behalve tijdens de aftiteling. Als mosterd na de maaltijd.

Ik snap werkelijk niet hoe het zo ver heeft kunnen komen. Sommigen noemen het Bond die met de tijd mee gaat. Ik noem het Bond die met Bourne meegaat, zonder dat er enige noodzaak voor is. Bijzonder stoorde ik me eraan dat tijdens een van de eerste actiescènes dat een onschuldige bijstander werd neergeschoten. Waarom in Godsnaam? Voor realisme? Om het rauwer te laten lijken? Bond is verdomme een escapistische filmreeks. Dit is nergens voor nodig.

De eerste paar actiescènes kregen mij totaal niet mee. Ik vind dat hypermontagegedoe sowieso niet passen bij de wat meer elegante stijl die bij Bond past, maar Forster is daarnaast ook geen Greengrass. Die weet wel hoe hij met dergelijke montage een actiescène spannend kan opbouwen. Forster doet maar wat. Fijn dat Craig zijn eigen stunts doet, maar wie ziet het?

De eerste helft vond ik dan ook niet bijster interessant. De tweede helft herpakte de film zich en werd het een vermakelijke actiefilm. Met zo'n gevoel bleef ik dan ook achter: leuke actiefilm. Maar compleet identiteitsloos. Totaal niets bijzonders. Iedere Bondfilm, zelfs de slechten, hebben nog wel één scène om de film aan te herrinneren. Quantum of Solace heeft er geen, tenzij je die half gekopieërde scène uit Goldfinger meetelt.

3* voor een aardig avondje, maar misschien ben ik te goed. Casino Royale is mijn favoriete Bond. Hier stort alles als een kaartenhuis in.

Vanavond dan eindelijk gezien.Het begon lekker.Door de boxen van de bios waren wat Bond songs te horen om een beetje in de sfeer te komen.Het was lekker rustig, 6 man zaten er, dus ideale omstandigheden om te genieten van een voortzetting op CR.

Nou ben ik geen die hard Bond fan,die alles volgt over een volgende avontuur van de Britse spion, maar Casino Royale was een aangename verassing en voor mij na Dr. No de beste Bond.Deze film volgde ik wat meer omdat het een voortzetting was.Iets unieks dus in de wereld van Bond, volgens mij.
De film begint met een waanzinnige achtervolging en het is dan meteen duidelijk dat dit een heel andere Bond film is dan we gewend zijn.Hard, ruig en erg flitsend gefilmd.Wat mij betreft de beste actie-scène uit de film.
Het moment dat James de kofferbak open doet en ik zag Mr. White liggen waarop Bond ontzettend droog zegt "You can get out now" vond ik geweldig .

Helaas vond ik het geheel daarna al heel erg inzakken, en dat begon eingelijk al met die vreselijke theme song van Jack White met Alicia Keys.Wat een vreselijke bak herrie was dat.Een voortzetting van CR was al snel weer een beetje uit beeld verdwenen door een beetje uit beeld verdwenen White , en richt zich dan wat op één van de meest saaie badguys uit de hele serie, een ontzettend rommelig script en een aantal duffe actie momenten die er ook nog erg aan de korte kant waren.Het moment in het opera huis vond ik dan wel weer heel goed, dat deed me weer een beetje denken aan CR waarin Bond op onderzoek uitgaat.Dat is dan ook de enige keer dat hij dat in de film echt doet.Voor de rest is de film meer gericht op actie.Het einde van Quantum of Solace maakte wel weer erg veel goed voor mij.De grootst opgezette sets zien er ook zeker fenomenaal uit.

Dat de actie een beetje Bourne achtig gefilmd is vond ik op geen enkel moment erg storend.Dit had ik wel verwacht, omdat er hier veel geschreven werd over dat het totaal of vrijwel niet te volgen was.Ik had meer problemen met de wat rare editing keuzes op de wat rustige momenten.Dat kwam niet helemaal vloeiend over op mij als kijker.De muziek was bij vlagen erg mooi maar af en toe was het ook niet passend.In 1 scène waarbij ze vanaf de ondergrondse water voorziening terug lopen werd vrijwel dezelfde muziek van Gustavo Santaolalla uit Babel was gebruikt.De Gunbarrel aan het einde was wel een geweldige keuze.

Ik hoop dat de volgende Bond weer iets beter gaat worden en weer iets meer in de stijl van CR.Het hele ideé van QoS is best oké maar het had mijn inziens wat beter uitgewerkt moeten worden.En het is gewoon te kort om er zoveel elementen in te stoppen om daar dan vrij weinig mee te doen.Klinkt allemaal erg negatief maar toch is deze Bond wel een lekker stukje entertainment, en zo zien we ook eens een andere kant van Foster, die naast kleine drama's ook een groots opgezette actie film kan maken.

Voorlopig 3*

Quantum Of Solace:

Prima actiefilm, maar is het nog wel bond?

Dat is precies mijn ervaring. De actie vond ik erg boeiend. Hoewel het redelijk chaotisch is net als de Bourne films (die nét iets beter dan deze film zijn naar mijn mening, maar niet beter als de gemiddelde Bondfilm) is de actie ook erg vermakelijk en spannend. Alleen miste ik iets tijdens het kijken van de film...

Wat Bond zo leuk maakt, is dat de franchise zich steeds opnieuw uitvind. Elke nieuwe bond-acteur heeft zijn eigen stijl en dat houd de dingen fris en nieuw. Connery is de 'oer' Bond, Lazenby een 'tussendoortje' als Bond, Moore is de grappige, niet serieuze Bond, toen Dalton met een super serieuze Bond, vervolgens Brosnan met z'n 'sophisticated' Bond en nu dus Craig met, net als Dalton, een serieuze en zelfs nog realistischere Bond.

Kortom, Bond herontdekt zichzelf steeds, en dat maakt het voor mij als Bond-fan leuk. Alle acteurs hadden hun eigen inbreng, terwijl het telkens nog steeds Bond was waar we naar keken. Weliswaar een ander jasje, maar telkens herkenbaar Bond en dat hield het fris. Met Casino Royale trok Bond het Craig jasje aan, en dus weer een vernieuwing in de Bond reeks. Maar met Quantum of Solace is er een probleempje. Bond is Bond niet meer. Dat Moneypenny en Q met z'n gadgets weg was in CR was jammer, maar het was nog wel Bond waar we naar keken, met (hoewel minder) nog steeds hier en daar humor en een one-liner, en natuurlijk de bekende Bond-Quotes. Gadgets waren in CR overgens niet helemaal weg, maar de lollige scenes met Q die ze presenteert helaas wel. Dat overgens ze verder zouden gaan in de nieuwe stijl had ik wel verwacht, maar ze zijn hier té ver gegaan in het opfrissen van het Bond imago. Inderdaad, Bond is Bond niet meer.

Geen 'Bond, James Bond' of 'Shaken, not stirred', en vrijwel geen humor. Dat is gewoon geen Bond meer, want dat waren kernmerken die in elke Bond film zaten. Er zit zelfs hier en daar nog humor in Daltons Bond, en ook nog wel en Casino Royale, maar in QoS zitten die elementen er niet meer in. Het enige wat nog refereert naar Bond in de nieuwe film zijn de personages M, Felix, de Bondgirls en Bond zelf, en het feit dat hij werkt voor MI6. Verder zijn er geen 'Bond' elementen meer in de film en dat is gewoon erg jammer. Er is wel 1 scene in die doet terugdenken aan een wereldberoemde scene in Goldfinger, die ik hier niet ga verklappen.

Is het dan een slechte film? Nee, totaal niet. Van begin tot eind adrenaline en stunts, prima Special FX, en (wat er sinds CR bij is gekomen) diepzinnige gesprekken om de kijker hier en daar wat rust te gunnen. Ook borduurt het verhaal verder waar het stopte in de vorige film, dus er zit nu meer verhaallijn in en ook meer diepgang in het Bond-personage, wat ook wel welkom is. Ook speelt Craig heel aardig, prima acteur. Eigenlijk is de nieuwe Bond meer mens dan superheld en dat is best een welkome inbreng in de franchise, zolang de toon maar niet al te serieus wordt, wat deze film bepaald wel is.

In andere woorden, er zijn in de nieuwe Bond-stijl toevoegingen die best welkom zijn, maar daarvoor moesten Bond-klassiekers het onderspit delven, waardoor je nu naar iemand die zich 'Bond' noemt zit te kijken, niet de bekende spion die je altijd zag. Hopelijk kan de volgende regisseur minder zijn eigen stempel op de franchise drukken (of in ieder geval een andere stempel) dan Marc Forster, in de hoop dat we dan weer naar Bónd gaan zitten kijken. Forster is een uitstekend regisseur van vooral filmhuis films, en kan nu dus ook overweg met actie, maar schoot wat betreft zijn kijk op Bond, gedeeld met Craig, hier toch een beetje door.

Eindconclusie: Uitstekende actiefilm, matige Bondfilm.

3* uit 5.

Na een verrassend snelle, energieke en fraai geschoten openingsscene kwam de toon al snel te liggen op de wat labiele mentale toestand van Daniel Craig, wat resulteerde in overpeinzingen, een hoop ge - emmer maar niet in waar een actiefilm in moet grossieren: actiescenes, deze werden ondergeschaduwd dankzij het niet al te interessante plot met een compleet onvindingrijke, totaal niet charismatische schurk en een paar huppelkutjes. De actiescenes namen zelf ook gas terug en werden qua tijdsduur stevig teruggedrongen, anderzijds waren zij totaal voorspelbaar, weinig verrassing in kunnen ontdekken. Dit alles maakte dat ik het interieur van de bioscoop maar als slaapplaats verkoos. Is mij nog nooit gebeurd dat ik in de bioscoop in slaap viel, maar deze film had de twijfelachtige primeur. Het einde was er eentje om uit te zingen, was allang blij dat het allemaal niet te lang duurde. Gaap...2,5*

Vermakelijke Bondfilm. Ben zelf een voorstander van de nieuwe weg waar ze zijn ingeslagen. Vond zelf de James Bonds met Pierce Brosnan niet zo speciaal. Geef mij maar lekker de wat meer spectaculaire Bond. Craig is daarbij dan ook de ideale Bond. Heeft de charmes en kan zo'n actierol veel beter aan dan Pierce (niet dat ik hem slecht vond). Het niveau van Quantum of Solace haalt niet het niveau van Casino Royale, mede doordat hij toch niet zo lang duurt. Omdat ik verder weinig waarde hecht aan de typische Bond dingen, mis ik het ook niet. Tuurlijk vind ik het wel jammer dat 'The Name is Bond, James Bond' er niet in voorkomt, maar ja het is geen ramp.

Ik kijk in ieder geval erg uit naar de volgende Bond. Hopelijk weer zo'n actieknaller met Craig alleen dan wat langer durend.

4*

Een pak minder dan Casino Royale, maar neemt niet weg dat hij nog steeds een stevige actiefilm is. Het Bondgehalte is vrij hoog, al zullen de Moorefans de luchtige ondertoon wel wat missen. Langs de andere kant moet je toch niet verwachten dat hij al lachend achter iedereen holt als hij net verteerd wordt van wraak en verdriet.

Er zijn te weinig hoogtepunten in de film, al zijn er wel enkele mooiere scènes zoals die in de opera. Met het verhaal is niets mis, de film borduurt verder op het vorige verhaal en is werkelijk een vervolg. Wel wordt er opnieuw meer aandacht besteed aan het karakter van Bond met z'n motivaties en gevoelens. M is evengoed een sterkhouder. Goed dat ze Judi Dench nog steeds als baas van MI6 laten opdraven. En bijfiguren als Leiter, Bill Tanner en de minister van defentie komen hier veel natuurlijker in beeld dan in de voorbije films.

Deels door het 'wraak'gehalte en de duistere ondertoon die eigenlijk wel nodig is, draaft de film als een actietrein door. Ik had hier al eens de opmerking gelezen dat een korte rustpauze wel eens van pas kon komen en daar kan ik wel mee inkomen. En helaas zijn ze door Forster niet echt geweldig in beeld gebracht. Forster doet wel waar hij sterk in is en dat is de voorstelling van de personages zelf. Het karakter van Bond wordt gelukkig wel in de verf gezet. Helaas is de film meer een actiefilm dan een echt drama en is met Forster dus grotendeels de verkeerde regisseur aangetrokken.

Wel een pluspunt is de dramatiek in de film. Een Bond met gevoelens zie ik liever dan een ongeloofwaardige actieheld die enkel z'n hemd verkreukt tijdens gevechten. Ook de muziek is wel leuk. David Arnold brengt één van de betere scores met af en toe het themanummer in verweven.

Een film uit de reeks dat vooral handig is als vervolg van Casino Royale en op zich wel een leuke actiefilm. Al kan met een betere regisseur en een nieuw verhaal de draad van CR terug opgenomen worden. Met de lancering van Quantum lijkt een reeks van nieuwe missies voor Bond wel definitief. Ik kijk al uit naar de nieuwe film.

Een hele opluchting na het wel erg matige Casino Royale. Simpelweg een heerlijke film met goed geschoten actiescenes, een gezonde dosis macho nonsens, een zowaar interessant masterplan van de bad guy en de nodige (her en der zelfs politieke) intriges. Verder duurt de film gelukkig 40 minuten korter dan zijn veel en veel te lange voorganger.

Het enige wat er dan ook echt op Quantum of Solace is aan te merken is dat het nauwelijks voelt als een Bond-film. Ik blijf vinden dat er te veel gesleuteld is aan de succesformule en met een paar minieme aanpassingen zou dat typische sfeertje al teruggehaald kunnen worden. Op dat vlak een gemiste kans, verder een uitstekende bioscoopknaller waar ik met plezier naar gekeken heb.

3,5*.

Iets miste ik in deze film.. Hij kon maar niet blijven boeien.. Terwijl zijn voorganger erg goed was.

Overigens is een Bond film niet het type film met delen die elkaar op moeten volgen. Gewoon lekker ander half tot mischien twee uur knallen en dan een happy end.

De actie/camerawerk/acteren/locaties zijn allemaal puik gedaan, daar valt niets op aan te merken! Leuke Bond-girl ook!

2,5*

Daniel Craig is wederom een boeiende Bond. Gekweld door wat er in Casino Royale gebeurde lijkt hij een loose canon. Uiteindelijk is QoS een prima film om hierna met spanning naar het volgende deel uit te kijken. Had niet de schwung van Casino Royale, maar de actiescène's waren wederom talrijk en flitsend. Helaas bekoorde mij de Godfather-rip-off scène wat minder. Opera en een shootout... hmmm... nee. Net niet.

M mag inmiddels ook wel wat meer kleur tonen. Nu is het haar haarkleur met geen enkele variatie.

De Goldfinger verwijzing was wel aardig, maar persoonlijk vind ik verwijzingen naar de oude serie niet zo op z'n plaats.

Kortom... 3,5