Powder Blue (2009)

Aparte maar mooie film, veel aangrijpende stukken in het film af en toe wel wat saai maar dat wordt dan vaak snel weer gecompenseerd door sterke stukken. De dialogen zijn vaak diep en sterk, maar ook de nodige grappige momenten zijn goed gebracht. Af en toe moest ik aan het Seven Pounds en met name Crash denken maar dan minder Hollywood achtig. De score was ook verdraaid goed, de nummers waren echt geweldig gekozen. Ook de spanning was vaak goed aanwezig in de film.

De cast is niet van het hoogste A-niveau, maar mag best een redelijke sterrencast genoemd worden. Zeker met Forrest Whitaker, die weer erg sterk staat te acteren. Maar ook Jessica Biel doet het goed en met name Eddie Redmayne viel op. En ja, Ray Liotta speelt welliswaar vaak in slechte films, maar dit is een goede film met een goede Liotta. En ook Swazye was top in zijn kleine rol.

Zeker een aanrader deze film, alleen jammer van de wat saaie stukjes.

4*

Uitstekende film, maar niet altijd even subtiel in het overbrengen van emoties. Af en toe wordt het drama een beetje ongemakkelijk aangedikt en de samenloop van toevalligheden komt niet altijd natuurlijk over. Er zullen in het script wel wat toegevingen gedaan zijn om het als een prent met grote namen te lanceren. Vergeleken met Iñárritu is de pijn hier geen molensteen om je hals. Desondanks was het best genieten, met een goede soundtrack en een verregend droef sfeertje. Jessica Biel wordt regelmatig op een sluwe manier oogverblindend mooi door de camera binnengehaald en dan bedoel ik zeker niet de stripscènes.

Deze film zet gelijk in het begin een hele fijne, rauwe en donkere sfeer neer. Niet zo heel wonderlijk natuurlijk met een stripper, een hoer, een ex-gevangene en iemand die zelfmoord wil plegen in de hoofdrol. Jessica Biel draagt deze film uitstekend. Niet gedacht dat ze ook zware rollen zou kunnen vertolken. De film kijkt lekker weg, maar doet toch ook wel veel denken aan Crash. Tevens is het plot vaak voorspelbaar en niet origineel. Powder Blue is een goede dramafilm, maar it didn't blow me away

Best een aardig, Iñárritu-achtig noodlotsdrama dat wat mij betreft evenwel niet tot de betere binnen het genre behoort.

Van het scenario over de acteerprestaties tot de cinematografie: slecht kan ik het zeker niet noemen, maar echt beklijvend is Powder Blue nergens.

De verhaallijnen lijken maar schetsjes, kapstokken om een aantal tragische personages aan op te hangen. En de manier waarop die vertolkt worden weet me evenmin te overdonderen. Jessica Biel is een natuurlijke schoonheid die in Hollywood waarschijnlijk haar gelijke niet kent, maar als actrice valt ze me toch wat te licht uit. Hoe hard ze hier ook probeert haar brave imago van zich af te schudden, voor mij is ze niet geloofwaardig als gebroken ziel (waar bijvoorbeeld Charlize Theron in het gelijkaardige The Burning Plain daar wel in slaagt). Misschien is ze simpelweg té knap voor zo'n rol? Ook de andere acteurs komen weinig onvergetelijk voor de dag, hoewel de door mij lichtjes gehate Forest Whitaker 't dan wel weer behoorlijk doet.

Visueel is Powder Blue evenmin onverdienstelijk, met donkere beelden, veel kleurenfilters en een grove korrel. Spectaculair goed kan je 't echter niet noemen. De soundtrack daarentegen vind ik zonder meer geslaagd, waarbij onder meer Cat Power de revue passeert.

Zeker niet slecht, ook al omdat dit soort zwaarmoedige mozaïekfilms me bijzonder goed ligt, maar memorabel vind ik de tweede worp van Timothy Linh Bui evenmin.

met een cast als dit : jessica biel,ray liotta,forest whitaker,Lisa Kudrow,Patrick Swayze en Kris Kristofferson ben je al gemakelijk te overtuigen om naar de film te kijken

en het is dan nog een verdomd goeie film ook met een mooi in één gestoken verhaal en schiterende acteerprestaties

Interessante film, ik had lage verwachtingen. De film slaat je een beetje lens, tsunami van beladenheid, eenzaamheid. Biel kan diep in zich zelf graven en dit vertolken, lijkt zo. Liotta vond ik dunnetje overkomen. De jongen Querty uiterst aandoenlijk neergezet. Forest doet me denken aan een depressieve labrador, toch wel meeslepend. Ik vond Biel toch best wel girl next door. Ben het met anderen eens dat het verhaal van Forest W. niet genoeg is uitgediept.

Jezus wat een deprimerende film was dat. Er spelen best veel bekende acteurs (de meeste daarvan overigens B-acteurs) maar de meeste daarvan stellen teleur, met name Forest Whitaker. Ray Liotta maar vooral Jessica Biel deden het nog goed, de laatste zag er overigens ook zeer aardig uit. De rol van Patrick Swayze was overigens belachelijk, vond het wel grappig dat zijn broer Don er ook effen in meespeelde. Het is in ieder geval geen vrolijke film maar op het einde is er toch nog een lichtpuntje.

Bijzonder.

Maar niet altijd even sterk.

Het gegeven van de verschillende verhaallijnen is zo langzamerhand wel bekend. Toch zijn sommige plotjes best goed. Sommige te gemakkelijk.

Al met al hangt er een vreemd sfeertje en is er een aangename, maar wisselvallige, soundtrack. De acteerprestaties zijn ook okee.

Swayze is te gek. Zijn broer Don mag ook even meedoen in een nog kleiner bijrolletje. Liotta's plot is misschien het minste, maar de man blijft aangenaam. Evenals Whitaker.

Goed.

Bijzondere film, en volstrekt onterecht dat er weinig aandacht aan gegeven lijkt te worden.

Het verhaal maakt gebruik van de vaak uitgekauwde truc van twee lijnen door elkaar - maar in dit geval is dat niet ergerlijk. De twee verhalen, waarvan vooral de samenvatting vooral neerkomt op rauwe wanhoop en hoe mensen daarmee leven en op reageren, komen er goed uit en worden voelbaar zonder te melodramatisch te worden.En ze lopen min of meer nog goed af ook - en ook dat lukt zonder dat ik me er echt aan ga ergeren.

De beelden zijn mooi - er wordt vrijwel constant gebruik gemaakt van kleurzwemen of korreligheid van het beeld om de sfeer mee te benadrukken. Dat past wel bij de film vind ik, het voegt eerder iets toe aan het verhaal dan dat het een afleiding wordt.

Kris Kristofferson en Patrick Swayze hebben leuke kleine rolletjes. Eddy Redmayne is me nog niet eerder opgevallen, maar laat een goede indruk achter. Ray Liotta en Forest Whitaker doen hun werk, maar laten niet de mooiste prestatie van hun carriere zien, ze schitteren niet. Dat doet Jessica Biel wel - die draagt de film, en dat zeg ik niet alleen omdat de stripscene erg indrukwekkend is.

En natuurlijk leuk om daarbij Cat Power langs te horen komen in de soundtrack - misschien niet echt realistisch, maar in het verhaal echt geniaal samengebracht.

Drama dat net niet te dramatisch is en daardoor goed weg te kijken. Het acteerwerk helpt daar ook bij, vooral dat van Biel. Die trouwens een pracht van een lichaam heeft. Zowieso al jarenlang in mijn persoonlijke top 5. Forest Whitaker speelt ook sterk, al heeft zijn verhaallijn t minste om het lijf.

Goede film van begin tot eind,een film overigens waar Liotta ook eens een goede rol neer zet!!!dat zien we niet heel vaak gebeuren!

Een pakkende film,waar ik nog even over na dacht na het bekijken er van!!

Een goede dramafilm...

Prima verhaal...

Prima acteerwerk...

Bekende acteurs Patrick Swayze (speelt ook zijn broer!),

Eddie Redmayne,

Forest Whitaker en Ray Liotta ...

Mooi HD kwaliteit...

Prima geluid/muziek

(geen Dolby Digital aanwezig)...

Aardig ensemble filmpje, dat vooral op visueel vlak makkelijk door de keuring komt.

Tevens iets wat ik niet direct verwacht had van deze film. Was hem in de eerste instantie eigenlijk alleen wezen kijken vanwege Whitaker; een acteur die bij mij altijd wel hoge ogen gooit. Maar wat bleek: Powder Blue bevat, naast een sterke acterende Whitaker, ook gewoon een redelijk verdienstelijk stukje cinema. Ergo, een leuke (kleine) verrassing, want veel verwachte ik er verder niet van.

Wat jammerlijker was de keuze voor Liotta. Die kan voortaan maar weer beter als ''stoere'' pipo in één of ander schijtlollig maffiafilmpje gaan fungeren, want zodra die vent écht moet gaan acteren wordt het huilen met de pet op. Gelukkig treft hij de mazzel dat zijn matige prestatie opgevangen wordt door het overige residu aan acteurs. Whitaker uiteraard voorop, daarna volgen Biel en Redmayne die het ook naar behoren doen.

De verhaallijntjes zelf zijn tamelijk banaal, en schieten nergens echt de hoogte in helaas. Het moment waarop Biel en Redmayne plotseling in de weer raken met elkaar is zelfs op z'n zachts gezegd een nogal ridicule wending. Whitaker's verhaallijn komt er ook nogal bekaaid vanaf, daar had tevens een stuk meer ingezeten. Daartegenover staan wel erg goede visuals, voornamelijk de scenes in de club zagen er prachtig uit. Mooie filters en belichtingen, waarmee de film wel wat sfeer wint. De soundtrack vond ik doorgaans wat lawaaiierig, de ambient die zo her en der opdook lag me dan veel meer aan het hart.

Nergens geniaal, nochtans ook zeker niet verkeerd dus. Verwacht geen subtiele of sterk uitgewerkte verhaallijnen, maar wel een filmpje met het hart op de juiste plek, en waarop visueel weinig aan te merken valt. 3,0*.