Flashbacks of a Fool (2008)

Bij het filmen versnellen ze inderdaad de music waardoor de acteurs de versnelde versie moeten playbacken. In slow motion zingen ze daardoor het nummer "normaal".

As seen in: YouTube - Making Of Time Flies rond 6:34

Ik snap de al te lovende kritieken niet helemaal bij deze film.

Het was een aardig verhaal, er zaten mooie shots in en de muziek was heel goed gekozen. Maar ik vond het toch vooral een beetje een voorspelbaar en niet heel erg diepgaand verhaal...

Een film met een eenvoudig, maar mooie gebracht verhaal. Goede rol van Daniel Craig; De film een 3,75* en een extra 0,25* voor de prachtige soundtrack...

Er wordt goed geacteerd, de sfeer zit goed, cinematografisch is alles in orde en dus is de film...ongelooflijk saai. Het is zoals een boek van een "jeugdauteur" met een melig thema dat je verplicht voor school moest lezen, oninteressant en langdradig maar je hoopte dat toch nog een interessante wending kwam. Niet dus. Oké toegegeven, er gebeuren wel interessante dingen, maar ze komen banaal over.

Mooie rol voor Daniel Craig en een rustige verhaal lijn die redelijk wat diepgang bevat, de flashback was goed uitgewerkt en gaf het geheel zeker een hoop meer inhoud

Toch vond ik het wel jammer dat de flashback langer duurde dan Joe Scott in het heden, dat kwam voor al op het einde een beetje geforceerd over.

Niet te min, een redelijke goede film die zeker geen 13 in een dozijn is geworden, heb hier erg van kunnen genieten en kon goed meeleven met Joe Scott.

3,5 sterren.

Hmm hij leek mij wel een leuke film maar hij bleef mij niet echt boeien. Had em in de aanbieding gekocht, maar hmm en miskoopje dus.

De hele flashback vond ik erg mooi. Geweldige aankleding, fijne kleurenfilter, mooie shots, mooie koppen en fleurige jaren '70 bloemenjurken. En bovenal fraaie scènes met de fantastische muziek van David Bowie en Roxy Music. Dat is dan ook meteen het enige wat me bij blijft van deze film, want verder vond ik het weinig boeiend...

Mooi drama waarbij een Hollywoodster na 25 jaar wordt geconfronteerd met een aantal alles bepalende gebeurtenissen uit zijn jeugd. Een origineel verhaal dat soms verassend uit de hoek komt. Mooi in beeld gebracht waarbij vooral de playback-scene een klein pareltje is. Ontroerend einde en goed acteerwerk. De jonge versie van Daniel Craig is goed gecast zowel qua uiterlijk als accent en intonatie.

Hoewel het einde best wel mooi was mocht het van mij nog wel een tijd doorgaan, ik had net het gevoel dat het verhaal goed op gang kwam. Enkele sublieme scene's, bvb. met 'If There Is Something' van Roxy Music, het kind op de zeemijn en met de buurvrouw.

Maar ik heb het gevoel dat het verhaal helemaal niet af is.

Toch wel goed.

De film begint heel moeizaam en een beetje misleidend ook.

Eigenlijk had ik geen zin meer om deze af te kijken. Maar toen de film afgelopen was had ik toch wel het gevoel van, dit was een goede film.

De film gaat uiteindelijk over een verkeerde keuze en een verloren liefde maar het lijkt er meer op dat je te zien krijgt hoe een succesvol acteur zijn leven helemaal verkloot heeft.

Hoewel ik de 2e optie een stuk interessanter vind ben ik tevreden hoe het verhaal verlopen is.

Daniel Craig speelt heel goed net zoals de jongere versie van Craig die in de flashback tevoorschijn komt.

Voor de rest is het een redelijk simpel verhaal die mooi word gebracht en heel langzaam word verteld. De soundtrack was wel aardig, soms ook een spannend deuntje en een aantal prachtige shots komen erin voor.

Redelijk apart filmpje dus maar wel de moeite waard.

3.5

Karakterstudies zijn tof, dit filmpje ook wel, maar een karakterstudie is het niet: er wordt teruggegrepen naar een willekeurige periode in het leven van de hoofdpersoon, maar op het eind zijn we nog niets te weten gekomen over wat Craigs personage heeft doen veranderen in een ongeïnteresseerde klootzak. Leuk sfeertje en toffe beelden in de flashback, maar verder is deze volledig inwisselbaar voor een andere periode in het leven van de persoon Joe Scot.

vorige jaar gezien op de BBC. Een goede Britse drama, met een sterke non-James Bond rol van Daniel Craig.

een aanrader.

ik snap alleen niet waarom ze hier op MM de hoofdrollen hebben als Daniel Craig, Harry Eden en Eve, want die van Eve is zelfs een zeer kleine rol in het begin van de film?

Misschien omdat IMDB de "order of appearance" hebben gebruikt in plaats van wie de echte hoofdrollen heeft?

De grote namen in deze film zijn dan Daniel Craig, Emilia Fox (Silent Witness en nu de Body Farm series), Olivia Williams, en natuurlijk Mark Strong die beter bekend is uit films als Body of Lies, Syriana, Robin Hood, en de BBC miniserie The Long Firm

The Long Firm (TV Series 2004) - IMDb

de soundtrack was ook geweldig in deze film. Zeker tijdens de jaren 70 scenes

David Bowie's "Jean Genie", en Roxy Music's briljante "If There Is Something"

YouTube - Roxy Music - If There Is Something

of deze SPOILER versie met klein scene vanuit de film zelf

"shake your hair girl with that ponytail, ...... when you were young....."

YouTube - IF THERE IS SOMETHING [ROXY MUSIC]

Halfje naar boven. Zelden zo'n melancholische film gezien, en die magistrale soundtrack helpt ook veel.

Fijne film.

Ook al klopte het gehele plaatje qua logica voor mij niet echt,

een beetje zoals Harco eerder zei.

Toch heb ik genoten van de beelden en de verhalen waren boeiend genoeg.

Alleen het einde met de cheque voelde een beetje fout aan.

Ik vond het een fijne film, heel erg tragisch ook.

Al kan ik hem ook niet echt plaatsen, in het begin vroeg ik me vooral of hoe lang hij nog zou duren, en op het einde leek ik het dan weer jammer te vinden dat hij al over was.

Daniel Craig heeft een goede rol in deze film, maar toch heeft zowel zijn personage als de film zelf nogal weinig diepgang.

Ik heb hem in twee keer gekeken, omdat hij me ergens in het midden echt niet meer kon boeien.

Er zaten heel wat tragische gebeurtenissen in, toch was het nogal vrij voorspelbaar, en zag je het einde wel heel erg aankomen (althans dat vond ik toch).

Uiteindelijk verandert er weinig, en lijkt het mij dat hij gewoon terug zal gaan naar zijn vroegere leventje.

Flashbacks of a Fool is een erg stijlvolle film waarbij vooral het eerste half uur erg dromerig overkomt en mij eigenlijk heeft betoverd.

Daarna krijgen we een blik in zijn verleden, waar we een betere blik op de vriendschap met zijn overleden vriend Boots zouden moeten krijgen. Helaas is dit niet het geval en is de vriendschap vrij oppervlakkig in beeld gebracht. Wat dat betreft is de synopsis op de dvd hoes erg misleidend. Als coming of age gedeelte werkt het wel prima en weet het hier ook meer dan goed te vermaken, maar in de context van het eerste half uur werkt het helaas niet. Veel wijzer worden we niet van Joe zijn vriendschappen.

De laatste twintig minuten gaan we weer terug naar het heden en de terugkeer van Joe in Engeland. Het weerzien met zijn familie is mooi, maar het veel te emotionele gebeuren met Ruth werkt ook niet helemaal omdat dit ook oppervlakkig is uitgewerkt in de flashback.

Toch jammer, want hier had veel meer ingezeten. De film is erg stijlvol, de aankleding is erg leuk de gebeurtenissen zijn ook aanstekelijk en ontroerend. Jammer dat er her en der de diepgang mist in Joe zijn personage en zijn vriendschappen waardoor niet alles geloofwaardig oogt.

3*

Meest verrassende aan deze film is toch wel Daniel Craig. Tot mijn verbazing blijkt de man toch wel degelijk een behoorlijke acteur te zijn. Wat ik de films die ik tot zover van hem gezien heb miste komt er hier wel uit. Jammer dan weer dat de film toch voor een groot deel in het verleden speelt, en daar is een andere acteur voor.

Het verhaal is niet heel opzienbarend misschien, maar wel prima gebracht. Vooral het drama van de scène waar het uiteindelijk om draait is prima gedaan. Haast moeilijk om naar te kijken.

Daniel Craig was al bekend als een goede acteur in GB vanwege films en series van de BBC

Zo te zien denken mensen dat hij voor James Bond niks had gedaan?

@ blurp194: Probeer anders The Mother (2003) eens.

Dank, die zet ik op m'n lijstje.

En btw Uzza_Sparta, ja ik had echt wel wat meer films van Craig gezien, ook van vòòr James Bond. Bijvoorbeeld de onvergetelijke rol in Lara Croft: Tomb Raider (2001). Oh sorry, da's misschien wat flauw.

Over het algemeen wat vlakken en saaie film maar wel één die bij vlagen briljante scenes heeft. Het is jammer dat het niveau van die scènes niet de hele film aanhoudt, of in ieder geval er in de buurt komt. Met als absolute dieptepunt de ‘na de storm’ scene waarbij het niveau de gemiddelde soapserie niet overstijgt (hier lag heel veel potentie) en als hoogtepunt de Roxy Music scene en eigenlijk alle scènes waar Craig zich mag uitleven, want hij de momenten wanneer hij aanwezig is draagt hij de film, het einde mag er ook wezen.

Tijdens de film viel het me helemaal niet op dat ze normaal zong met vertraagd beeld. Net terug gekeken en inderdaad, een leuk detail! Een van de betere scènes uit de film overigens. Enfin, dit is een sterk, onderhouden drama, met een overtuigende Craig in de hoofdrol. Het verhaal blijft boeien en het camerawerk is fraai. Ook de muziek uit de jaren '60 en '70 is goed gekozen. Puike film!

Redelijk drama, dat te lijden heeft onder een nogal saai eerste uur. Daarna wint de film wel aan emotionele kracht en blijft vervolgens interessant tot het einde. De flashbacks uit de titel zijn interessanter dan de raamvertelling met Daniel Craig als een volwassen versie van de hoofdpersoon. Craig speelt prima, maar het gegeven van de uitgebluste sterakteur die last heeft van een drang tot zelfvernietiging kennen we inmiddels wel uit tig vergelijkbare films. Mooi gebruik van muziek, vooral tijdens de flashbacks, die eigenlijk praktisch de hele film vormen.

Prachtige film.

Mooie beelden, heerlijke muziek en goed geacteerd.

"Shake your head girl with your ponytail

Takes me right back...."

Aaaah,

Geweldig!!

Nee, veel beter wordt het niet voor mij. Een prent waar ik onbewust al jaren naar opzoek was, komt tevoorschijn. Gekocht in combinatie met een heleboel andere DVD's en enkel opgezet vanwege Craig. Een gebroken man die verdwaald is geraakt in zijn eigen succes en terugdenkt aan zijn allesbepalend verleden en deze op de koop toe nog eens opzoekt, met een hartverscheurende climax als gevolg. Zou zomaar een ideaal schrijfsel van mezelf kunnen vormen.

De melancholische blik wordt bij momenten naar een hoger niveau getild door een sterke muziekkeuze en -gebruik, seksscènes worden nooit te impliciet getoond en humor is voelbaar maar leidt niet af van het drama.

Wat mooi, één van de meest romantische films ooit. En meer dan dat.

Zelden zo'n aangrijpende scene gezien/gehoord waar muziek en beeld elkaar zo versterken. Zelfs ik krijg daar tranen in mijn ogen van. Kan nooit meer naar Roxy Music luisteren zonder hier aan te denken.

when we were young -Flashbacks of a fool - Best Cut (Lirin Favs).avi - YouTube

Vanaf ong. 4.45min

Deze film zit zo mooi verweven met de soundtrack van roxy music is there's something. Op het eind van de film is de film zo gemaakt op de muziek van roxy music dat is weergaloos mooi! Tranen met meters kippenvel! Prachtige film.

Daniel Craig associeer ik toch meestal met actie, al dan niet in een wat luchtige context. Verrassend daarom om hem tegen te komen in deze weinig flatteuze film over een Hollywood-ster-op-z’n-retour, die in een moment van reflectie een paar cruciale voorvallen uit zijn tienerjaren —een mooie rol van Harry Eden— aan zich voorbij ziet trekken. Het is een bewogen verhaal, dat op sommige momenten een stevige indruk achterlaat. De aankleding en de soundtrack geven een treffend tijdsbeeld. Over het geheel genomen een onderhoudende film.

Prachtige Roxy Music, Daniel Craig als jong ventje ook ok

Mooie film. Op momenten erg onroerend. Het begin is een beetje cliché maar nodig om de flashbacks inhoud te geven. De overgang van het heden naar het verleden begint wanneer de camera uitzoomt van de oude Joe Scott, op zijn rug in de zee, en hoe hij langzaam verdwijnt in de duizenden lichtflikkeringen van het zonlicht op de golven. Het is prachtig gefilmd. Hoe Joe oplost in het grote geheel en zijn bestaan er niet meer toe doet.

Wat daarna volgt is een mooi en warm verteld verhaal dat veel verklaart waarom Joe is wie hij is. Heel herkenbaar. Jonge puberjongens die niet altijd de beste keuzen maken en alle gevolgen die dat kan hebben. Het einde is prachtig. Emotioneel aan grijpend en gelukkig niet heel erg voorspelbaar.

De film kent wat zwakke momenten maar in het geheel genomen een heel mooie film. De regisseur heeft geen moeite gedaan er meer van te maken dan het is en ik denk dat dat de benaderbaarheid vergroot.

Dappere poging,

Een ietwat onevenwichtige film waar desondanks genoeg in zit. Het middenstuk duurt gewoonweg te lang en de afwezigheid van Craig gaat schuren. Het einde maakt best wat goed. Prima soundtrack die een aantal scenes naar een hoger niveau tilt.