Sirens (1993)

Eigenlijk gebeurt er geen zak, en de boodschap van het geheel is me ook wat onduidelijk... maar ik heb me wel vermaakt. Wel veel tieten zeg, pfff.

ja en die van Portia DeRossi

Kitscherige/erotische ontwikkelingen wanneer een stel sexueel geremden bij een vunzige schilder gaat logeren. Bij de schilder: heel wat vrouwelijk schoon en artistiek gedoe. Niet eens heel erg slecht maar soms een beetje cheesy.

Blijft hangen. Door de goede acteurs komt het magere verhaaltje toch nog redelijk uit de verf.

Ik heb hem gisteren gezien. Maffe film.

Je verwacht Hugh Grant niet in zo'n film, maar ja, hij gaat ook niet uit de kleren. Je ziet niet eens zijn borstkas

Ik bleef eigenlijk kijken omdat ik nieuwsgierig was naar waar het verhaal naartoe ging

Nergens naartoe dus...........

Heerlijke tieten van Elle Macpherson. Verder gebeurt er niet zo veel in de film, maar heb mij wel vermaakt.

Alleen om Elle Macpherson lijkt de film me idd de moeite al waard.

Amusante komedie met erotiek en ironie. De regisseur speelde op een subtiele, maar bovenal clichématige wijze met de moraal. Helaas was de verhaallijn niet sterk, eerder ongelooflijk zwak. Net zoals de opgevoerde personages speelde ook de cast niet bepaald memorabel. Rest dan nog de sporadische naaktscènes: zij waren tenminste leuk om te zien.

Ben het wel eens met de kritiek hier. Verhaal gaat eigenlijk nergens over. Een Engelse dominee die een Australische schilder op het rechte pad moet zien te brengen, zodat hij niet te veel aanstootgevende kunst maakt voor een tentoonstelling. Hoe komen ze er op. Maar het gaat in feite over de seksuele bevrijding van de vrouw van de dominee (een nog jonge en bloedmooie Tara Fitzgerald) onder invloed van de vrouw en de modellen van de schilder, de sirenen.

Er is wel een erotisch sfeertje. De dames gaan een paar keer uit de kleren en hebben mooie tieten, die ze regelmatig laten zien. Tara Fitzgerald zien we zelfs nog even full frontal, als ze zich inbeeldt naakt te zijn in een volle kerk. Wat aardig is, ze heeft harige oksels. Want dat was heel normaal in de jaren twintig/dertig van de vorige eeuw. Hoe de dominee en zijn vrouw met elkaar in het reine proberen te komen vond ik wel typerend voor de tijd waarin het speelt: niet over praten dus.

Opmerkelijk sterke cast: Sam Neill en Hugh Grant. Maar veel laten ze hier niet zien. Grant speelt altijd dezelfde rol, in die jaren althans, die van grappen verkopende karikaturale Engelsman. Ik kan er niet naar kijken. In het midden zakte de film behoorlijk in. Het slot was ook wat vreemd. Alsof de regisseur dacht, we moeten toch nog voor wat verrassends zorgen. Verder de mooie natuur van New South Wales. De film schijnt opgenomen te zijn in en rond het huis van schilder, dat nu een museum is.

De film zit vol 'verborgen' aanwijzingen. Zoals een slang die voortdurend heen en weer kronkelt. Let op het krantenartikel! Het schip met de vier schoorstenen, drijvend in een vijvertje, maar ook te zien op een ansichtkaart en in de trein. Daar is die matroos van de U.S. Ulysses aan het begin en het einde van de film. Of het vreemde gedrag van de blinde man aan het eind van de film. Geen idee wat je daar mee aan moet. Op IMDb wordt daarover druk gespeculeerd, maar niemand die het antwoord weet. Grapjes van de regisseur dus.

Nog een grapje, van de dominee: je zult je vrouw maar piglet noemen, varkentje...