La Collina degli Stivali (1969)

Ik vond Terrence Hill/ Bud Spencer heel leuk toen ik 12 was ! Na herziening blijft er weinig van over...

Bud en Terrence zijn inderdaad leuker als je wat kleiner bent, maar ook als grote volwassene kan ik nog steeds lachen om deze geweldige heren. Jammer dat i.p.v. een diepe bromstem die dikke in het echt een ontzettende piepstem heeft met een belabberd engels van heb ik jou daar.

Heeft als videohoes titel: Trinity rides again, terwijl deze film voor de Trinity films (van Barboni) gemaakt is. Apart.

Later uitgegeven video waar voor de marketing ook maar de naam Trinity aan gegeven is waarschijnlijk. Net zoals veel spaghettiwesterns in nagesynchroniseerde versies 'Django' in de titel kregen, ongeacht of er in de oorspronkelijke versie nu een personage Django in voorkwam of niet.

Aardig laatste kwartier. Verder weinig bijzonders.

2*

Die dikke heeft in werkelijkheid juist een zware stem, vrijwel alle spencer/hill films zijn nagesynchroniseerd.

Daar begin ik nu steeds vaker achter tekomen, dat is wel jammer dat sommige van hun films mij zoslecht bevallen jaren later.

Wat is dat voor schandalige print die ze nu uitzenden?!

Zal wel de public domain versie zijn geweest...

Een film die geen enkel moment een goed evenwicht heeft tussen de twee dingen die hij wil zijn, een slapstickfilm en een serieuze actiefilm. Er zijn een aantal sterke scenes(het eindgevecht van Hill bijvoorbeeld) maar doordat ze meestal gelijk gevolgd worden door de meest belachelijke onzin verliezen de goede scenes elke impact. 2.5*

Het einde was echt een nieuw dieptepunt in deze film vond ik. Het was simpelweg: Spannende scene, grappige scene, spannende scene, grappige scene en dat dan steeds afgewisseld waardoor de "humor" nooit grappig werd en de serieuze scenes niks met me deden.

Kan me er weinig meer van herinneren, moet ik zeggen...

Benedengemiddelde western die met name door het ontbreken van de gebruikelijke slapstick niet echt de moeite waard is. Met name in het westerngenre heeft het duo betere films gemaakt.

Een tamelijk vlakke film qua humor die er niet goed uitkomt. De serieuze stukken zijn dan weer niet interessant genoeg om de film met interesse te blijven volgen.

Toch geen onvoldoende waard, maar goed is ie ook niet.

2,5*

Zondag 12 sept. a.s. op de ARD, vanaf 00.15 uur.

Nee ok, het is misschien niet de sterkste film van dit duo maar dit was voor mij wel de eerste film die ik zag van ze waar ze wat serieuzer in waren. Dit was ook de eerste western die ik voor het eerst op dvd vond en erachter kwam, dat ie Boot hill heette. (Als kind op duitsland gezien vandaar). Toen begon mijn dvdverzameling van de spaghetti westerns.

Terwijl ik vanaf 3,4 jaar al naar westerns keek. Ik ben niet groot gebracht met de fles maar met westerns

@ louie: (Terwijl ik vanaf 3,4 jaar al naar westerns keek. Ik ben niet groot gebracht met de fles maar met westerns )

Jij ook al

De tweede film die ik zie met Bud Spencer en Terence Hill. Helaas komt deze matige western niet in de buurt van de andere film die ik van dat koppel zag. Zij zijn trouwens een van de weinig positieve punten aan deze film. Ook de soundtrack en de fotografie was nog wel oké, maar voor de rest...

...was het gewoon matig. Ondanks dat de film erg kort duurt heb je gevoel veel langer naar deze film te kijken. Het tempo ligt vrij laag en de film kan niet echt een keuze maken tussen een humoristische of een serieuze western. De humor was dan ook erg geforceerd. Woody Strode (ook wel bekent als de neger uit de beginscene was Once Upon a Time in the West) verraste mij wel, positief dus. Hij deed prima.

Maar verder was er dus maar een matige film, die ondanks de korte speelduur nog gewoon te lang duurt. De humor is totaal niet grappig en verder was het gewoon saai allemaal. Terence Hill en Bud Spencer waren wel weer gewoon uitstekend.

1,5* kan ik er nog wel van maken, maar ik heb hier weinig plezier aan beleeft.

Deze film kon me geen moment pakken, erg saai en slaapverwekkend.

Deze vroege film van Spencer en Hill is vrij saai en langdradig,

maar het grootste probleem is dat ze hier nog niet echt als duo optreden.

Verder een doorsnee verhaaltje zonder daadwerkelijke spanning.

Matig!

Een vier, ofwel 2 sterren.

Hoewel dit zeker een mindere film is van het leuke Italiaanse duo Terence Hill en Bud Spencer, kijkt hij wel nog redelijk lekker weg en dat kwam mede door de korte duur. Het verhaal is zeker niet geweldig en is soms ook wat aan de saaie en langdradige kant. Visueel zag het er wel niet onaardig uit en doordat het verhaal zich ook grotendeels afspeelt in en rond een circus, is het ook best kleurrijk. Verder doen Terence Hill en Bud Spencer het verdienstelijk en hetzelfde geldt voor de donker acteur Woody Strode. Leuk om eens gezien te hebben, maar meer ook niet.

P.S. het was wel leuk om weer eens de Italiaanse acteur Eduardo Ciannelli terug te zien (speelde vroeger vaker verdienstelijk in dit soort films) in één van zijn laatste films (gestorven in 1969).

Voor mij was dit een vervelende saaie film die niet spannend is en eerder flauw is dan grappig.

Vandaag deze film in het originele Italiaans gekeken en dat is toch wel een verbetering in vergelijking met de waardeloos ingesproken Engelse versie.

Nog steeds niet echt goed en alle zwakke punten blijven aanwezig, maar wel stukken meer genietbaar.

Hoewel setting in circus bijzonder is voor western, is verder het verhaal niet boeiend genoeg en afwisseling van serieus en spannend bedoelde scènes met meer humorvolle momenten werkt niet en maakt het -ondanks relatief korte speelduur- een hele zit.

Opmerkelijk: Spencer en Hill opereren nog niet als duo in deze film, terwijl ze dat feitelijk al wel deden in hun vorige samenwerking, Aces High, van zelfde regisseur.

Ik maak er een vijf, ofwel 2,5 ster van.

Niet een bijster intelligente maar best wel vermakelijke film al sloeg de film in het laatste kwartier

wel erg door in jolijt. Spencer en Hill hier minder nadrukkelijk als duo, de eerste die op 't laatst

toch nog even op de hem bekende wijze wat klappen mag uitdelen. Zorgeloze kost met de

bijbehorende haken en ogen, desondanks het gebodene mij wel wist te amuseren.

Na de film toch even wezen zoeken wie die zwarte acteur ook al weer is want die mij wel erg bekend voorkwam. Het blijkt Woody Strode te wezen, en bleek ik hem inderdaad in verscheidene films

(Vooral westerns) te hebben gezien, met misschien zijn meest fameuze (Hoofd)rol in Sergeant

Rutledge.

Een western met het duo Hill / Spencer is altijd garantie voor kosteloos vermaak, zo ook deze film. Verwacht geen hoogstaande film, daar hebben deze acteurs niet zo'n boodschap aan.

Met 'La Collina degli Stivali' sloot Giuseppe Colizzi zijn trilogie rondom Cat Stevens (Terence Hill) en Hutch Bessy (Bud Spencer) af. In mijn ogen is de film de minste uit de trilogie. Het is een film die volgens mij allang in de vergetelheid zou zijn geraakt, ware het niet dat het illustere duo erin optreedt. Van de film zijn diverse versies verschenen. Ik heb geen idee welke versie ik heb gezien, maar de voertaal was Engels. Wel veranderde het Engels af en toe voor korte perioden opeens in die Deutsche Sprache. Een vreemde gewaarwording die onbedoeld komisch werkte.

Regisseur Colizzi heeft na deze film nog weinig betekend voor de filmwereld. Na het zien van de trilogie, begrijp ik dat wel. Het talent van de man die hij zo bewonderde (Sergio Leone) heeft hij duidelijk niet. In deze film is daar in ieder geval weinig sprake van. De montage is slordig. Scènes sluiten niet goed op elkaar aan en zijn soms plompverloren ergens gedumpt, lijkt het wel. De film is een chaotische beleving. De draad van het verhaal kun je echter niet kwijt raken, want daarvoor heeft het verhaal te weinig inhoud.

Dat verhaal is niet bijzonder vindingrijk en kabbelt zonder veel richtingsgevoel maar wat voort. Omdat de film niet rijk is aan boeiende handelingen en dialogen is er tijd genoeg om de kijker te vervelen met minutenlange scènes van dobbelende mannen, dansende showgirls en een circusact. De actiescènes brengen wat leven maar die zijn dan weer zo slordig en donker geënsceneerd dat aan die scènes weinig lol valt te beleven. De score van Carlo Rustichelli die sfeervolle westermuziek mengt met vrolijke circusmuziek, is dan wel weer aardig.

Traag, hopeloos verouderd, weinig gunslinging, geen humor. Het is geen pretje deze film. Tot overmaat van ramp haat ik het circus en je mag 3x raden waar het grootste gedeelte van Boots Hill zich afspeelt.... Juist ja.

Zelfs de vaak zo iconische soundtrack is behoorlijk tam. Wat rest is de gebruinde, ruwe kop van Terrence Hill met zijn kenmerkende fel blauwe ogen. Goeie tronie blijft dat.

In ieder geval heb een grote hekel aan circus en met name clowns!

Film is een jaar later gemaakt dan Once upon a time in the west, vandaar waarschijnlijk de rollen van Woody Stroode en Lionel Stander!

Zitten wel een aantal mooie zweterige close ups in verwerkt, maar kan niet tippen aan grootmeester Leone.