The Brothers Bloom (2008)

Vermakelijke film, zit lekker tempo in en is wel grappig.

Goed voor een avondje vermaak.

Eigenlijk vond ik deze film behoorlijk tegenvallen. Voornamelijk omdat ik de humor gewoon niet grappig vond. Geen moment heb ik gelachen. Daarnaast vond ik zowel het verhaal als de personages nou ook weer niet heel erg boeiend. Het personage van die zwijgende vrouw die er bij liep vond ik ook nogal overbodig. Een voice over vind ik snel irriteren en ook hier was dat helaas het geval. Alles bij elkaar vond ik het een zeer matige film.

Rommelige en overdadige film vol verkleedpartijen, accentjes en grapjes die ik maar niet kan vatten. Voeg daarbij een flinterdun verhaaltje met overbodige zij-vertakkingen en personages,zoals die Diamond Dog, speelt geen enkele toegevoegde waarde maar pakt zo 10 minuten.

Wel wat mooie beelden hier en daar zoals van Praag en een redelijke, maar erg doorsnee soundtrack met als dieptepunt de karaokende Bang Bang. Het acteren vind ik maar zo-zo, wat over-acting kan er ook nog wel bij plus de grapjes van de regisseur die me niet kunnen bekoren. De film is bovendien onnodig lang.

Vond het een top film, met die lichte maar goed geplaatste humor en leuk neergezette karakters die allen goed op hun plaats zijn. Lekker heen en weer zwaaien wat nou echt is en bedrog is. Met een bitter-zoet einde die mooie paste. leuke film! vond het zeker niet te lang

Gaaap Wat een ongelofelijk saaie oninteressante en niet grappige film!

Filmtechnisch gezien is het in orde maar voor de rest........ deze film verdient het predicaat overbodig. En dat met niet de minste acteurs. Die stalkende Aziatische dame was vrij nutteloos en irritant aanwezig.

Het verrassendste aan de film is dat ik hem uitgekeken heb, met hier en daar wat doorspoelen dat wel.

Hoewel de film een stuk minder erg is dan ik na het zien van de trailer vermoed had, viel deze tweede van Johnson toch niet echt goed. In elk geval een flinke stap terug na Brick.

Brick was fascinerend door genreconventies te mengen die eigenlijk niet samengaan en kwm zo tot een ongrijpbaare film die zich in een paralelle wereld leek af te spelen. The Brothers Bloom heeft een duidelijk andere toon, een beetje de typsiche Amerikaanse indie lichte mafheid, maar doet dat op een manier die bij vlagen (vooral in het begin) erg goed werklt, maar even zo vaak erg bedacht en vergezocht overkomt. Tegen het einde slaat de toon wat om en wordt de film een stuk serieuzer, wordt er iets te vaak getwist en geturnd met de afloop, beetje sentiment en een beetje moraal erbij en klaar, wat ik verwachte bij het einde maar hoopt dat dat niet gaat gebeuren eigenlijk.

Echt slecht is The Brothers Bloom zeker niet, daarvoor spat er echt te veel creativiteit van het scherm. Dat zorgt ervoor dat ik ook de volgende film van Johnson weer wil zien, want dit zou zomaar gewoon een wat mindere film kunnen blijken zijn in zijn toekomstige oeuvre.

2.5*

Ik ging deze film met een aantal vrienden kijken en we hebben hem na een half uur afgezet. Zij vonden hem te saai, ik vond dat wel meevallen maar ik stoorde me ontzettend aan het script... Echt totale bagger. Misschien is het plot wel goed, ik wil hem dan ook zeker nog een keer afkijken, maar dat eerste halfuur voorspelde weinig goeds.

Hm twijfel ik een beetje, nee, niet kijken, denk ik?

Volgens de beschrijving hebben we te maken met twee gebroeders die 'tot de wereldtop behoren als het gaat om oplichten'. Dat klinkt interessant, maar jammergenoeg draait het enkel om een romance die eigenlijk verboden zou moeten zijn omdat Penelope oorspronkelijk alleen maar als doelwit diende. Het oplichten zelf wordt helemaal niet zo sterk in beeld gebracht en dat wil ik wèl graag zien als het daadwerkelijk om twee professioneels gaat. Rachel Weisz kan me nooit echt overtuigen en ook Adrien Brody vind ik altijd maar 'n beetje dromerig overkomen. De montage kon beter, de soundtrack is niet erg aangenaam, de humor was ver te zoeken en die Japanner is een vreselijk irritant personage. Erg mager.

Aardige film waarin twee broers professionele oplichters zijn die aan hun laatste klus beginnen. Een leuke opening met dezelfde mooie voice-over als uit Magnolia. Redelijk vermakelijk en absurdistisch van toon. Ook zijn de personages allemaal een tikkeltje vreemd. Het verhaal heeft iets teveel twists waarvan je sommige toch wel ziet aankomen. Ook wel leuk dat veel grappen zich achter in beeld afspelen.

Een film die niet voor iedereen is weggelegd. Eigenlijk een eenvoudig verhaal wat op een zeer ingewikkelde manier wordt gebracht en daardoor moeilijk te volgen. De humor is ver te zoeken, ik dacht dat het een komische film was en leek me eigenlijk wel leuk, als je van de trailer uitgaat, maar zo zie je maar weer. 2.0.

een soort luchtig misdaadverhaal. de, vaak subtiele, humor is lekker absurdisch en dat past perfect in het plaatje. het spelen met de vraag wat nu een 'geschreven verhaal' of werkelijkheid was, deed me soms denken aan Big Fish, waar de sfeer af en toe ook wel op lijkt. de film balanceert tussen een goed verhaal en een luchtige vertelling, maar dan niet op een vervelende manier. dat de leidraad éigenlijk een romance is -waar ik normaal gesproken beetje allergisch voor ben- is daardoor makkelijk te verteren.

erg vermakelijke film, maar ongetwijfeld niet in iedereens straatje.

Een wat vreemde film.

Bij het begin had ik echt zoiets van: wat voor flutverhaal en dito personages zijn dit? Dacht er zelfs even over na om 'm gewoon af te zetten. Maar gaandeweg werd het toch wat beter en dankzij de romantische ondertoon raakte ik meer betrokken bij het verhaal.

Niet dat dit de film redt, want van de maker van het uitstekende Brick had ik toch wat anders en vooral beters verwacht. Kon eigenlijk bijna nergens het visionnaire en sfeervolle van die prent hier in terugvinden. Enkel naar het einde toe steeg deze film visueel boven de middelmaat uit.

Maar verder toch voornamelijk een tegenvaller.

Rian Johnson had mijn aandacht verworven met het ietwat eigenaardige Brick. En die term is zeer zeker ook van toepassing op The Brothers Bloom. Er zit klassieke swing in de prent, net zoals dat bij Brick ook het geval was, hetgeen hier eveneens goed aanslaat. Behelst met een ruimer aangemeten budget dan het schamele bedrag waarmee Johnson zich er in Brick vanaf moest maken (wat hij overigens met verve deed); werden Brody en Weisz gestrikt, niet de minsten. De twee brengen het er dan ook prima vanaf, maar daarmee is er weinig speelruimte overgebleven voor de verdere invulling van de cast die bestaat uit tweede- en derderangs garnituur. Hoewel het plot doordacht in elkaar zit met tal van subtiele details en verwijzingen, komt het tamelijk afstandelijk over, de personages van Brody en Weisz ten spijt. Daarnaast werd de rol van 'Bang Bang' naarmate de prent vorderde steeds geforceerder weggezet, haast tot aan het karikaturale toe. Johnson wilde zijn eigen creativiteit in de film leggen, maar dat is in deze prent naar mijn mening te ver doorgevoerd waardoor The Brothers Bloom grotendeels onbegrepen blijft. Toch blijf ik Johnson volgen, dat eigenaardige heeft dan toch ook wel weer iets!

Dit!

Met het verschil dat ik 'm niet kon uitkijken.

PS: Dat ze die Aziatische wel een leuk idee vonden zegt veel over de mindset van de makers. Ik word al misselijk bij het idee dat er sommige haar net cool vinden.

Deze film, met toch wel een cast om 'U' tegen te zeggen, is beter dan ik had verwacht.

Ik was een beetje bang dat het zou uitdraaien op een wat saai verhaal, maar dat is het dus helemaal niet, voldoende absurde actiescènes en humor brengen vaart in de prent.

En Rachel Weisz is altijd leuk om zien, ook haar kontje !!!

Rian Johnson, de man van het sublieme Looper, maakte hiervoor deze luchtige ontspannende oplichtersfilm gedragen door drie heerlijke hoofdrolspelers: Adrien Brody, Rachel Weisz en Mark Ruffalo.

De film bezit ook voldoende bizarre elementen om het geheel luchtig en plezant te houden. De film had gerust wel korter gemogen. Goed maar niet super deze Johnson-film.

Nu €1,09 bij de Big Bazar.

Ook al een hele tijd bij de Blokker 5 voor 5 Euro.

Daar heb ik 'm gister uitgevist!

ik snap sommige reacties over deze film niet helemaal. maar smaken verschillen natuurlijk..

ik heb deze lekker zondag avond gekeken. het is GEEN verstand op 0 wegkijkfilm. soms wat moeilijk te volgen, maar dat maakt het juist leuk. dat je even denkt ''hoe zat het ook alweer''

prima vermaak. erg leuk verhaal en best wel grappige stukjes.

wat mij betreft gewoon een keer kijken!

heeft z`n 4 sterren van mij dubbel en dwars verdiend!

Fantastisch! Een leuke film op tv kijken zonder reclames.

Met prachtige acteurs.

Dank aan Nederland 3.

Prachtige film, intelligent en met humor. Mooie scènes en de Aziatische actrice heeft juist een hele belangrijke rol in tegenstelling wat sommige hier schrijven, diegene hebben de film niet goed begrepen. Vooral het plot is geweldig in elkaar gezet, deed me een beetje denken aan The Game..

Ik vond 'm zeker niet slecht. Vooral het einde was briljant. (Toen hij zag dat het bloed verkleurd was, en dus begreep dat het echt bloed was, keek ik ongeveer zo: )

A bit too much of the good stuff.

Ik vond het een leuke film, maar het wordt een beetje te veel en te ongeloofwaardig.

Het lijkt erop of de script-schrijver iets te geil werd op zijn eigen script en de weg is kwijt geraakt.

De film heeft zijn charme zekers! Maar als kijker wordt je aan het lijntje gehouden en gefopt, haha dat is leuk en aardig. Maar dan lijkt de film zichzelf de vernieling in te draaien met een overdaad aan grappige en vreemde wendingen.

Jammer, want het was een hele leuke vrolijke film. Een beetje meer zelfbeheersing van de schrijfer(s) en het was echt een goede film geworden.

Er zitten te veel gaten in het verhaal en de film fopt je een paar keer, maar er zitten gigantische gaten in het verhaal. Het is leuk om op het verkeerde been gezet te worden, maar er komt geen uitleg.

De film raakt een beetje verstrikt in zijn eigen warboel. Maar het is een vermakelijk sprookje.

Niet slecht! Aardige film die fijn vertolkt werd door een keur van acteurs en actrices en waarbij ook nog eens op de originele plaatsen gefilmd was.

Eigenlijk werd de film steeds beter (of het verhaal) naarmate de tijd verstreek.

Kon mijn aandacht er niet bijhouden, had op meerr gehoopt.

Herzien na een kleine vijf jaar, maar het blijft behelpen. Ik kon de film nu wel iets meer waarderen dan tijdens de eerste kijkbeurt, maar personages en plot blijven vaag en ongrijpbaar. Sommige mensen zullen dit wellicht juist zien als de charme van de film; ik helaas niet. Het is dat de film er visueel piekfijn uitziet en de akteurs er nog wel iets van weten te maken, anders zou deze tweede film van regisseur Rian Johnson (gemaakt na Brick en voor Looper) helemaal niet te trekken zijn. Let overigens op de korte cameo van Joseph Gordon-Levitt, even te zien op een feestje vroeg in de film.

De film begint heel erg veelbelovend. Twee jonge broers hebben al vroeg besloten om iedereen met listige plannen te belazeren en en passant een meisje te versieren. Dat ziet er allemaal leuk uit met erg leuke grappen. Maar dan komt de titelrol en gaat het verhaal verder als de broers 20 jaar ouder zijn en volwassen. En dan blijkt het toch een andere film te worden die ook aanzienlijk minder grappig is, al wordt het hoofdthema nog steeds gevolgd. Het grootste mankement aan de film is echter dat de hoofdpersonen niet genoeg uitgediept worden en de personages wat oppervlakkig blijven. En dat is nou juist essentieel om het verhaal tussen de relaties van broers en slachtoffer te doen slagen. En daar zou het toch om moeten gaan in deze film. Nu is het vooral een niets aan de hand avonturenfilm geworden met af en toe een leuk grapje en vooral mooi om naar te kijken. Maar ook een film die je snel weer bent vergeten.

Nu ook eens een komedie van Rian Johnson, die de voltreffelijke titels Looper en Brick afleverde.

En ook in The Brothers Bloom gebruikt hij weer een aparte stijl; film speelt zich af in de tegenwoordige tijd, maar ondertussen rijden er nog wel stoomlocomotieven en worden er nog telegrams verstuurd en de vele bluesdeuntjes en bepaalde kledijen geven ook wel een beetje een ouderwets sfeertje. Iets wat Rian Johnson later weer op een andere manier hergebruikte in Looper. The Brothers Bloom is een fijne luchtige komedie over twee broers (erg fris neergezet door Mark Ruffalo en Adrian Brody) die al van kinds af aan een kei waren in stelen en oplichten, tsja wat wil je anders als je steeds weer op zoek moet naar een ander onderdak. Ze hebben het voortgezet naar later en nu zijn de bros kunstdieven en meesteroplichters, die in, James Bond stijl, exotische locaties afgaan en zo op een spannende wijze hun missies voltooien. Onder gezelschap van 2 knappe dames, de steenrijke Penelope, erg leuk neergezet door Rachel Weisz, en hey... de Rinko Kikuchi uit Babel mag ook meedoen, als wederom de doofstomme spion Bang Bang. Met de leuke trucjes en gadgets van dien plus lekkere droge humor en een leuke twist. Als alles ook maar goed gaat!

Johnsson had gewoon zin om met zijn creativiteit voor weinig geld, zijn humoristische kant te laten zien na het best wel benauwende Brick, en dat is hem opnieuw weer gelukt.

4,0*