Ha-Buah (2006)

zeer de moeite waard. goed geacteerd, prettig script, niet te politiek of dogmastisch; maar de realiteit van de oorlog en bezetting is permanent aanwezig. ga deze toch wat luchtige film zien!

redelijke film

verhaal is redelijk

de realiteit is in dit verhaal goed verwerkt

de acteurs hebben hun best gedaan

3,5*

De derde film die ik heb gezien van Eytan Fox en hij levert weer een meesterwerk af. The Bubble is een gedurfde moderne versie van het Romeo en Julia (Julius) verhaal en weer haalt Fox alles uit zijn acteurs. Het verhaal is goed opgebouwd, geestig, confronterend en zo nu en dan hartverscheurend en speelt zich hoofdzakelijk af in Tel Aviv. Het Israëlische - Palestijnse conflict maakt het leven ingewikkeld. Een relatie tussen een Israëliet en een Palestijn wordt (naast omgaan met cultuur- en etnische verschillen) bemoeilijkt door de wijze waarop Palestijnen door Israël onderdrukt en mensonterend behandeld worden en de sterk homofobe afwijzing van Palestijnse kant. Nogmaals een film met lef gemaakt en overtuigend en uitmuntend in beeld gebracht.

16 mei ARTE 02:20 - 04:15

Vond dit een erg sterke maar toch subtiele film over een lastig onderwerp.

Voor 2 euro uit de ex-rental bak gehaald en was dus een welkome verassing.

Voor mij persoonlijk hadden de sex scenes van de hoofdrolspelers alleen wat minder expliciet gehoeven maar dat is natuurlijk persoonlijke smaak.

Maar al met al zeker een aanrader deze film.

Waarom zou ik nog proberen iets helderder en mooier te beschrijven dan Gauke al gedaan heeft?

Alleen nog dit; naast melancholie, droevenis over deze verrotte wereld die ik toch voel na het zien van deze flim blijf ik hopen omdat ik weet dat er zoveel jonge mensen zowel in Israël als Palestina (ja, Palestina!) en de Arabische wereld naar vrede snakken.......

(Trivaal detail: tijdens een expliciete sex scene tussen Noam en Yasraf stoorde het beeld opeens nogal?? Na afloop was over?? Klinkt wel een beetje argwanend misschien maar toch.....)

Ik heb inmiddels een behoorlijke hekel aan Israelische films gekregen. Altijd maar weer dat zelfde vreselijke onderwerp. De oorlog tussen Israel en de Palestijnen. Waarbij de Palestijnen weer steevast de terroristen zijn die een bloedige aanslag plegen. Bij deze film had ik de ijdele hoop dat het eens een keer ergens anders over zou gaan. De invalshoek was ook wezenlijk anders. Een homo vriendschap tussen een Israeli en een Palestijn. Helaas het onderwerp is nog steeds hetzelfde.

Knappe film, over liefde tussen een arabier en een jood. Ontroerend .....

Een zeer ontroerende Israëlische film waarin de Palestijnen niet als slechterikken in beeld worden gebracht, maar gewoon als onderdrukte mensen die liefde en vrede zoeken.

Heel mooie film.

Een matige drama/romantiek/komedie film...

Redelijk verhaal...

Redelijk acteerwerk...

Redelijk kwaliteit breedbeeld

(geen HD aanwezig)...

Te snel camerabeweging...

Prima achtergrond geluid

(Dolby Digital)...

Geen moeite waard...

Alhoewel ik het einde al vanaf het begin aan kon voelen vind ik het toch een heel mooie en aangrijpende film. Relatievorming, leven tussen twee volken, twee religies met daarbij nogeens de bijkomende geaardheid.

De film tipt toch allerlei mogelijke pijnlijke scheidingsvlakken aan zonder echt langdradig te worden. Goed gecast, al zit ik vaak te snakken naar een film met een positiever eind in dit genre.

Misleidende poster. Zoveel seks komt er niet in voor.

Deze film gaat over een groepje vrienden in Tel Aviv waarvan er 2homo zijn en met elkaar samen wonen in een huis. 1 van deze mannen wordt verliefd op een Palestijnse man (een man die hier moeite mee heeft omdat het niet mag binnen zijn familie) en dan komen er allerlei problemen binnen dit prille liefdesgeluk. Ik vond het een mooie film vooral omdat goed uitgelicht wordt hoe verschillende culturen op het homo zijn kunnen reageren. Het oogde heel realistisch en daardoor kon ik me goed inleven.

Dat heeft inderdaad een groot aandeel in de waarde van de film: de acteurs, de omgeving, de sfeer het verhaal dragen daar allemaal een steentje toe bij.
Alleen op het einde gaat de regisseur over de streep in het dramatiseren: de plaats van de aanslag (het café) en het 'toevallige' slachtoffer van de schietpartij van de Israëlische soldaten zijn dan weer net een stap te ver in het zoeken naar de afloop van het verhaal. Ook het slot: de ommekeer van Ashraf kom er net iets te makkelijk en te snel.



Ik denk eigenlijk dat je geen film kan maken die zich in Israël en/of Palestina afspeelt zonder dat je de oorlog op de voor- of achtergrond plaatst. Het is constant aanwezig in het dagelijkse leven.

Dat zwart-witgevoel had ik hier toch echt niet. Ik zie trouwens dat iemand op IMDB de film de grond inboort en 1* geeft omdat hij die als anti-Israël propaganda ervaart, terwijl een andere IMDB-er ook 1* geeft, maar er net het tegengestelde in ziet.

Van Ohad Knoller verwachtte ik ondertussen dat hij zelf homoseksueel was, gezien zijn rollen in verschillende films. Maar ook al op IMDB lees ik dat hij getrouwd is met een vrouw. Het doet me nog net iets meer respect krijgen voor z'n prestaties als acteur.

Na Walk on Water, een fascinerende politieke, sociale en psychologische thriller, was het uitkijken naar de nieuwste van Eytan Fox. Hoewel The Bubble voor heel wat commotie zorgde in thuisland Israël, worden de hoge verwachtingen niet helemaal ingelost. Het verhaal speelt zich af in Tel Aviv, de tweede grootste stad van Israël, een vibrerende metropool met een gamma aan moderne luxewinkels, alternatieve kroegen, homobars en een invloedrijke kunstscène. Het is een jong en hip district maar misschien is dat niet meer dan een fragiele zeepbel dat al dan niet verwijst naar de titel. Buiten woedt er trouwens een harde en bittere oorlog met zelfmoordaanslagen.

Te midden van deze politieke chaos betrekken drie twintigers - twee homofielen en een meisje - een flatje. Op een dag ontmoet de reservist Noam in bizarre 'identiteitsomstandigheden' aan de grensovergang bij de West Bank, de Palestijn Ashraf. Een ware coup de foudre. Ashraf trekt prompt bij het trio in. De film zoomt in op de idyllische annex taboerelatie tussen de homoseksuelen en de liefdesperikelen van de andere kamergenoten. Liefde in tijden van oorlog zorgt natuurlijk voor heel wat persoonlijke en sociale problemen.

In eerste instantie is The Bubble een heel oprechte film. Fox verklaart enerzijds zijn liefde aan de stad Tel Aviv (via de ogen van jonge homo's), hetero's, mannen, vrouwen, joden en Arabieren) maar exploreert anderzijds hoe deze gemeenschap met haar culturele extremen, tegenover homoseksualiteit staat. Maar hier knelt het schoentje. Fox is thematisch veel te ambitieus en verplicht zichzelf om wat te zigzaggen tussen de meervoudige onderwerpen. Ondanks de duidelijke boodschappen is de teneur luchtig en naïef (een raveparty tegen de Israëlische bezetting?) en het camerawerk is bij momenten zeeziekelijk roterend. Gelukkig verliest Fox zijn zin voor humor niet, kiest hij voor een zwierige soundtrack (Nada Surf, Lloyd Cole, Acid house Kings, Bright Eyes), last hij enkele emotioneel pakkende scènes in (de protagonisten die terugblikken op hun jeugdjaren in Israël) en wordt er - met uitzondering van de homostereotype prestatie van Alan Friedman in de rol van kamergenoot Yehali - overtuigend geacteerd. Eindconclusie? Fox is getalenteerd en levert alweer een interessante film af maar lijkt zelf nog te veel in a bubble te leven.

3,0*

Opvallend frisse film over jongeren, die tegen de achtergrond van het conflict tussen Israël en de Palestijnen met vallen en opstaan hun eigen weg proberen te vinden. De optimistische en luchtige sfeer krijgt tegen het einde een keiharde knauw.
Regisseur Eytan Fox laat in korte tijd heel wat uiteenlopende thema’s de revue passeren en zorgt daarmee voor een film, die geen moment verveelt.

Het Israëlitisch-Palestijns conflict wordt ons voor ogen gebracht en in een hatelijke, broeierige sfeer trachten een aantal jongeren, elk met hun eigen geaardheid en idealisme, hun leven in te richten, bekriteseren het geweld maar gaan uiteindelijk aan de wereld waarin ze leven ten onder.

Knappe film.

Het klopt dat Israëlisch-Palestijnse films zelden kunnen voorbij gaan aan het reeds decennialange conflict dat daar speelt. Het is een deel van hun identiteit geworden. In deze film "The bubble" volgt men een aantal jongeren die letterlijk in een bubbel lijken te leven weg van de oorlog(sdreiging) of verpauperde Palestijnse wijken. Steden als Haifa en Tel Aviv zijn hip en trekken ook vele Europese toeristen.

Eytan Fox tracht rond het conflict een bubbel te trekken die filmgewijs doorprikt dient te worden. Veel van het conflict word je echter niet gewaar behoudens de beginscène en het heftige einde. Naar mijn gevoel zijn beide werelden onvoldoende met elkaar verbonden. Daar kon Fox toch beter doen. De contrasten zijn groot, maar de samenhang ontbreekt wat.

Het luchtige plot van een aantal jongeren is best amusant om naar te kijken. Het vrije liberale Israël - tot op zekere hoogte en waarschijnlijk ook niet overal - komt sterk naar voren met de vrije liefde en homoseksualiteit. Neem daarbij een ontluikende liefde tussen een Israëli en een Palestijn en je hebt een mooi plot rekening houdend met het feit dat Fox het niet te cliché of sentimenteel aanpakt.