King Solomon's Mines (1985)

Onwaarschijnlijk slappe film met de slechtste quote aller tijden: 'you knackwurst eating hypocryt!'. Verder is het uitkijken naar de oversized soeppan en een gast die zomaar ineens een soortement stammenkoning blijkt te zijn (ik zat niet echt op te letten, maar hier snapte ik echt niks van).

1*.

Op de aanblik van Stone na valt er hier verder weinig te beleven. Dit Cannon-filmpje is te standaard voor woorden en werd enkel en alleen maar uitgebracht i.v.m. de Indiana-hype. Zelfs de poster moet dat publiek de bios in lokken. Helaas blijkt de film nergens ook maar het niveau van welk deel uit de Spielberg-serie te kunnen evenaren. Deze goedkope rip-off is erg matig.

Vermakelijke Indiana Jones kloon. Dialogen, plot en diepgang is hier niet relevant en moet je wegdenken alsof je het uitgumt. Dan heb je het over een vermakelijke, leuke avonturen film. De film straalt niet als een diamant. Vooral in dit genre hebben we toch wat betere films gezien, maar toch heeft ie wel wat met oa de cast die hier best zijn best doet. Heb het origineel niet gezien dus dat is misschien ook mijn voordeel.

Wel erg opvallend was de rol van Stone. Dat had erg veel weg van een van de Indiana Jones film: temple of Doom. Misschien wel de bedoeling, het was ook een rip-off. Ik heb me er in ieder geval niet aan gestoord. Ik vond dit persoonlijk een leuke avonturen film. Enigszins goedkoop maar het mocht er toch wel wezen. Wat mij betreft, een leuke pulp van Cannon. 3,0.

Dat was destijds natuurlijk een kloon van Indiana Jones en dan in alle opzichten. Het leuke van deze film (achteraf gezien dan) is eigenlijk dat dit min of meer het debuut is van Sharon Stone in een film. Ondanks dat het een behoorlijk slechte film is heeft het Sharon Stone wel windeieren opgeleverd want haar carrière ging daarna voorspoedig, het tegenover gestelde is eigenlijk gebeurt met Richard Chamberlain.

een kinderfilm met weinig van doen naar het originele verhaal

waardeloos met op het laatste half uur een beetje de moeite waard

maar voor de rest niet leuk of spannend

ik begrijp ook niet waarom ze niet het verhaal van het gelijknamige boek aanhouden

in plaats van deze ongein pulp onzin, bah stelletje zeikers

1,5 gooi maar in me pet

"Zurueck! Ihr verdammten schwarzen Idioten!"

Weer een grappige prent uit de Cannon-stal. Dit keer een poging om op het succes van Steven Spielberg's Indiana Jones mee te liften. En dit is behoorlijk snel gedaan gezien de overeenkomsten met Indiana Jones and the Temple of Doom die slechts een jaar eerder verscheen.

Het acteerwerk is op zich wel aardig. Richard Chamberlain is geen Harrison Ford maar was wel een vermakelijke held. Sharon Stone was ook beter dan verwacht, en zeker geen staf om naar te kijken. De stamleden en andere inwoners waren mij een beetje te stereotype. Ik bedoel, kannibalen met een ketel serieus? De Duitsers waren dan wel weer grappig, vooral die commandant met z'n braadworsten en Wagner. Maar erg overtuigend zijn ze niet, een beetje een accent opzetten en wat Duitse woorden prevelen, ze spraken Kaputt niet eens goed uit. John Rhys-Davies was een leuke verassing, totaal in contrast met zijn rol in Indiana Jones speelt hij hier de slechterik. Dat gaat hem wel veel minder af maar toch was hij best vermakelijk. Ze hadden van mij zijn relatie mat Quatermain beter mogen uitwerken, ze kennen elkaar maar waarvan en waarom hij wraak wil nemen weten we niet. Britse acteur Bernard Archard komt ook nog een bij-rolletje meespelen maar word niet eens genoemd in de aftiteling.

Precies 100 jaar na het verschijnen van het boek uitgebracht, omdat het vervolg tegelijkertijd was opgenomen was het ook geen probleem om deze op tijd uit te brengen voor de honderdste verjaardag van het tweede boek in 1987. Toch volgt de film het boek nauwelijks. De film speelt zich af in de eerste wereldoorlog ter wel het boek zich voor 1880 afspeelt, dit natuurlijk alleen maar om net als in Indiana Jones Duitsers als slechteriken te hebben.

Ik vond het een beetje raar dat ze in fictieve landen in midden Afrika zoeken naar de schatten van Koning Solomo. Ik bedoel, rond Israël of Egypte zou echt vele male logischer zijn. Maar dat komt door het boek waar de film op gebaseerd is. In 1885 was Afrika namelijk nog lang niet in kaart gebracht en was een groot deel nog een mysterie, de auteur verzon dus dat in zo'n onontdekt deel van Afrika de schatten van de Bijbelse Koning Solomon te vinden zouden kunnen zijn. Grappig feitje is dat in het boek helemaal geen vrouwen voorkomen. De film neemt het boek als basis maar heeft een hoop elementen overgenomen ("geleend") uit Indiana Jones.

De stunts zijn maar wat magertjes, erg realistisch ziet het er niet uit. Ook de effecten zijn niet het sterkste punt van de film. Voornamelijk de blue-screens en ontploffingen zagen er echt niet uit. De film is misschien iets te ambitieus voor een budget van $12,500,000.

De muziek van Jerry Goldsmith was wel erg goed, kan uiteraard in de verste verte niet tippen bij John Williams avonturen score maar toch zeker niet slecht. Ook heeft de film die cheesy Cannon-sfeer.

Al met al best een vermakelijk filmpje, niet het beste dat Cannon heeft geproduceerd in de 80s maar ook niet het slechtste. Voor kinderen die net onder de indruk zijn van de avonturen van Dr Jones kan dit een erg leuke aanvulling zijn. Wellicht kijk ik het vervolg ooit eens, al is het maar omdat James Earl Jones erin speelt.

Allan Quatermain: "Jessie, they're having us for dinner!"
Jessie Huston: "Well couldn't we just bail out? I mean, without offending them?"
Allan Quatermain: "They're not inviting us to dinner, they're having US for dinner!"


Zeer vermakelijke film die schaamteloos met het Indiana Jones succes wil meeliften, net zoals Romancing The Stone het jaar daarvoor ook al deed. Richard Chamberlain heeft minder het macho-gehalte waarover Harrison Ford wel beschikt, maar hij weet toch enkele leuke oneliners op te dreunen en ziet er goed uit met baardje.

Sharon Stone is niet de beste actrice maar ze ziet er in ieder geval mooier uit dan Karen Allen, die naast Harrison Ford mocht gillen als dame in nood. Grappig dat John Rhys-Davies zowat dezelfde rol herneemt die hij ook in Raiders of the Lost Ark speelde, maar dan als slechterik. Herbert Lom (die vooral bekend is als Chief inspector Dreyfus uit The Pink Panther films) brengt misschien wel het slechtste Duitse accent ooit gehoord. Leuk trouwens dat sommige Duitse soldaten in deze film ook echt een paar woorden duits praten.

Er zitten enkele leuke stunts in deze film (onder de trein, aan de vleugel van een vliegtuigje...) die er best goed uitzien. De laatste 20 minuten van de film, eens ze de grot ingaan, vond ik minder (wat ziet die grote spin op het einde er belachelijk slecht uit).

Dit is geen film om serieus te nemen, getuige de scene waarbij Chamberlain en Stone in een grote kookpot worden gegooid, en de special effects zijn niet altijd heel overtuigend maar als je het niet te serieus neemt kun je veel plezier hebben met deze film. Het vervolg uit 1986 (Allan Quatermain and the Lost City of Gold) was echter veel slechter en leek nog een lager budget te hebben dan de eerste film. Ook acteren Chamberlain en Stone veel minder goed in die film.

Ai. Na een kwartiertje kijken ging ik turven hoe vaak ik iets stompzinnig, irritant, slecht, cliché of gejat vond. Heule hoge score. En ook zo slecht geëdit!

Halve ster boven het minimum voor Sharon Stone, die helaas ook veel gilletjes moest doen en van wie het broekje gaandeweg de film steeds korter werd. Dat zegt wel genoeg over het niveau van de hele film (en dan laten we het racisme nog even buiten beschouwing).

Pulp. Echt.

Dit is ongetwijfeld een gedrocht van een film. Cannon's actiefilms kunnen er vaak nog wel door maar deze vreselijke ripoff van Indiana Jones slaat op alle vlak de plank mis. Vlakke personages, slechte editing, krampachtig acteerwerk, abominabele special effects, vermoeiende humor. En in de kookpot zie je mooi de plastic groentjes drijven . Chamberlain een flauw afkooksel van Indy. Sharon Stone is hier niet te harden en doet de hele tijd super-geforceerd. Wat bij Harrison Ford en Kate Capshaw voor elkaar kregen, lukt hier langs geen kanten. Twee positieve punten wel : de mooi score van Goldsmith en de gefilmde scènes ter plaatse die er zowaar nog in slagen om avontuurlijk exotisme op te wekken. Voor het overige is dit een verschrikking voor (bijna) elke filmliefhebber.

Aardige film waarin een avonturier opgezadeld raakt met een vrouw op zoek naar de mijnen van een dode koning. Niet alleen de muziek is bijna letterlijk een kopie van de Indiana Jones films. Een uiterst mager verhaaltje. Maar het geheel is wel avontuurlijk en vooral ook vol actie. De humor en de samenwerking tussen Richard Chamberlain en Sharon Stone is wat geforceerd, maar hierdoor ook wel vermakelijk.

De film is gebaseerd op het gelijknamige literaire werk van H. Rider Haggard uit 1885. De regie is in handen van J. Lee Thompson die voor The Cannon Group in de jaren 80 meer films regisseerde. Met name films met Charles Bronson, schieten me te binnen.

Terug naar King Solomon. Dat de film het klassieke werk van Haggard heel luchtig en losjes interpreteert, blijkt al snel. De film lijkt zich veel meer door de Indiana Jones-reeks van Spielberg te hebben laten inspireren.

Het levert een hele amusante film op, die uiteraard de vergelijking met de veel professioneler geproduceerde Indiana Jones-reeks niet kan doorstaan, maar die ondanks zijn tekortkomingen erg prettig wegkijkt. De sfeer van de jaren 30 die bij Indiana Jones zo mooi wordt weergegeven, ontbreekt bij King Solomon zeker niet. De speciale effecten zijn weliswaar achterhaald en ogen wat versleten. Bij het hilarische karakter van de film passen ze echter uitstekend.

Want hilarisch is het allemaal zeker. De film moet het niet hebben van een stevig verhaal. Dat ontbreekt geheel. De film bestaat uit een reeks spectaculaire en hectische actiescènes die worden ondersteund door een miniem en onbenullig plotje.

De openingsscènes van de film zijn meteen de beste. Een turbulente achtervolging door een smerig stadje waar corruptie en schimmigheid welig tieren. Een prachtig uitgetekend stadje en een schitterende opening van de film. In deze scène wordt ook de niet-serieuze insteek van de film overduidelijk gemaakt. Weet je meteen waar je aan toe bent.

Het beperkte budget tekent zich in de loop van de film wel af. Na de fantastische opening wordt het allemaal wat minder. Nog steeds fijne en hilarische actie, maar steeds net even futlozer en fantasielozer geënsceneerd. De slotscènes zijn in die zin wat teleurstellend. De schatkamer van koning Solomon en de actie die er plaats vindt, ogen minder fris en onbekommerd dan de andere actiescènes. Nog steeds erg leuk, maar gewoon iets minder weelderig en uitbundig.

King Solomon’s Mines is een leuke film die kiest voor een luchtige insteek. Een overdreven onaantastbare held. Een overdreven gillende scream queen. Een overdreven arglistig getypeerd stel boeven. En overdreven aangezette actie. Heel leuk.

Deze eighties film, blijft jeugdsentiment.

In de stijl van Indiana Jones beleeft de avonturier Allan Quantermaine de nodige avonturen.

Een zeer sfeervolle film, toen een bekende film.

Vol met humor en spannende avonturen.

Waarin Richard Chamberlain de hoofdrol speelt.

Een beroemde acteur bij vele bekend van de prachtige serie The torn birds uit vroegere tijden.

In deze film, speelt hij ontzettend leuk.

De cast speelt heel leuk in deze film.

Vooral de scene in de kookpot bij de Kannibalen is hilarisch.

Deze film komt wat betreft de kwaliteit, dicht in de buurt van Indiana Jones zoals ook deze film.

Blijft genieten.