Jesus Camp (2006)

En wat houdt de kortgeknipte versie in dan?

Gister was er bijvoorbeeld nog Parking Lot Movie, The (2010) op de Belg, ook in een verkorte versie. Waarom is me een raadsel, maar het gebeurt regelmatig dat zulke docu's tot een minuut of 50 worden teruggebracht.

50 minuten zou in dit geval meer dan genoeg zijn om duidelijk te maken hoe belachelijk en ziek dit wel niet is. Dat er mensen bestaan die echt zo redeneren is echt te bizar voor woorden! Ooit ook een een documentaire gezien over een gezin in Amerika (waar anders) dat overal ging staan met borden, met daarop bijvoorbeeld dat veteranen allemaal homo zijn en allemaal naar de hel gaan. Zelfs de kleine kinderen van 4 jaar oud moesten daarmee rondlopen en toen op een gegeven moment er een beker frisdrank vanuit een auto werd gegooid schreeuwden ze moord en brand dat het een aanslag op hun was en dat er van alles had kunnen gebeuren met dat kind...

Ik ben zelf sowieso al anti-religie (welke religie dan ook), maar dit soort lui zouden echt niet in het openbaar mogen rondlopen!

Wat een drama.

Ik heb zelf 8 jaar lang bijbelverhalen aan moeten horen.

Of ik daarmee schade heb opgelopen weet ik niet, maar dit slaat alles

Er valt geen discussie te voeren met zulke schepsels.

Als God wel zou bestaan schaamt hij zich vast dood voor wat hij de mensheid indirect heeft gedaan.

En die volwassenen zouden niet misstaan in een inrichting.

De docu op zich vind ik moeilijk te beoordelen.

Gruwelijke hersenspoeling van jonge kinderen op Jezus-kamp.

50% zal later vast ook overtuigd het evangelie uitdragen, de andere helft zit dan waarschijnlijk in de psychiatrie.

Schokkend ook hoe hier doodleuk verteld wordt wie de goede politici zijn en wie de slechte.

Bless George W. Bush!!

Wie van jullie is bereid te sterven voor Jezus!! dacht je al dat het vervelend was dat je geen Harry Potter meer mag kijken of lezen.

We zien wel meteen het meest uiterste geval want dat gezinnetje met dat kleine prekertje die zijn met z'n allen de hele dag aan het prediken...en als je je eigen kinderen dan ook nog zelf les gaat geven weet je zeker dat ze niet blootgesteld worden aan onwelvallige opinies.

We gunnen ze een puberteit met veel sex (liefst de wat minder christelijke varianten) en een stuk of wat ongewenste zwangerschappen.

Hopeloos volk, maar ja de VS is helaas niet alleen maar rock 'n' roll, Hollywood en Junkfood, 25% is inderdaad aartsconservatief reborn christian (en compleet zelfverzorgend met eigen radiostations, muziek (ook gewoon Christian Metal), videotheken (vol verknipte Hollywoodfilms), TV-zenders e.d.

Ietsje enger nog dan de EO-jongerendag - en zonder enig gevoel van liefde, empathie of openheid.

Enerzijds een vrij schokkend verslag, zeker als je je realiseert dat het hier om een behoorlijk grote groep mensen gaat. Was het maar een klein clubje gekken, dat maakte het geheel een stuk minder angstaanjagend. En toch had de film ook iets erg geestigs. Zeker als dat dikke mens in beeld kwam en bijvoorbeeld ging uitleggen hoe ze met artikelen uit de fopwinkel haar punt wilde duidelijk maken. Of voor het kamp begon met een aantal mensen ging bidden of God er voor wilde zorgen dat de duivel niet in haar computer zou gaan zitten. Net als het zwaar religieuze meisje dat verwacht dat God haar wel helpt tijdens het bowlen.

Maar hoe angstaanjagend en geestig deze documentaire ook is, het is boven alles vooral ontzettend zielig. Zielig dat die kinderen zo worden gehersenspoeld. Leuke ouders heb je dan. Natuurlijk zie je wel vaker documentaires over kortzichtige redneck- Amerikanen (zie een willekeurige docu van Michael Moore), maar hier komt het toch net ietjes harder aan. Want die beelden van die talloze huilende kinderen met hun handen in de lucht vergeet je toch niet snel. Als er een God is, laat hem die kinderen vooral helpen om nog een beetje een fatsoenlijke toekomst te krijgen.

3,5 sterren.

Een verontrustend onderwerp een matig docu-jasje.

Na het zien van deze docu is het vrij duidelijk dat er nogal wat fanatiekelingen zijn onder de christelijken. Dat ze zichzelf deze mate van geloofsovertuiging opleggen is tot daar aan toe maar om onschuldige en vooral onwetende kinderen van 5 jaar dat door de strot te duwen (ik heb er geen andere woorden voor) is je reinste kindermishandeling.

Jesus Camp laat je getuige zijn van een door de 'organisatie' georganiseerd jeugdkamp waarbij op slinkse wijze de kinderen worden gehersenspoeld. De documentaire omvat enkel de registratie ervan en wat standaard interviews waarbij de personen in kwestie niet echt geconfronteerd worden met hun werkwijze. Enkel de dj van het radioprogramma weet er (op het eind) nog een redelijke discussie uit te halen. Verder is het allemaal wat simpel en weinig interessant. Had had gemakkelijk in een verteld kunnen worden namelijk.

Zeker een must-see maar verwacht geen Michael Moore aanpak.

3*

Beetje pijnlijke docu om te kijken, eerlijk gezegd. Kansloos gewoon om te zien hoe volwassenen kinderen weten te manipuleren alleen voor hun eigen ideeën en doelen.

Uitzonderlijk eng. Tegelijkertijd geloof ik niet dat deze documentaire heel veel veranderingen zal aanbrengen, aangezien de mensen die tegen dit soort vormen van religie zijn de mening al hebben en de mensen die naar dit soort kampen gaan zullen niet ineens 'het licht' gaan zien dat dit misselijk makende hersenspoeling is. Kleine kinderen die teksten opdreunen die overduidelijk door hun ouders er in zijn gestopt en verder het contact met de normale wereld aan het kwijtraken zijn (zoals Levi die stelt dat hij zich slecht voelt als hij met een niet-christelijk persoon speelt of praat), zijn gewoon pijnlijk om te aanschouwen. Deed me in dat opzicht nog behoorlijk denken aan Louis Theroux' documentaire over Westboro Baptist Church, waar de religieuze fanatici op een zelfde manier hun kinderen geestelijk mishandelen.

Of de documentaire gekleurd is zou ik niet kunnen zeggen, ik krijg nu niet direct het idee dat de kinderen en volwassenen gedwongen zijn teksten op te lezen of zichzelf belachelijk te maken met rare activiteiten, maar het zou best kunnen dat men de eventuele positievere kanten van zo'n kamp (als die er al zijn) niet aan bod heeft laten komen. Aan de andere kant heb ik van de kant van de mensen uit het kamp zelf nergens gelezen dat de documentaire een oneerlijke weergave is van de gang van zaken, dus dat pleit in ieder geval nog in het voordeel van de documentaire.

Dat nu in de tussentijd blijkt dat Ted Haggart uit de kast is gekomen, is niet minder dan hilarisch. Dat het kamp daarnaast gesloten is omdat er doodsbedreigingen en vernielingen aan de orde van de dag waren, vind ik daarnaast wel weer een beetje jammer, hoezeer mijn onderbuik gevoelens me ook vertellen dat mevrouw Becky Fischer ondersteboven hangend overgoten mag worden met gloeiendhete pindakaas. Ik hoop dat mevrouw ook begrijpt waar deze gevoelens vandaan komen, nadat ze als een hypocriet vertelde dat ze de kinderen niet inzet voor politieke doeleinden, of nadat ze kinderen aan het huilen krijgt door ze te vertellen dat ze slecht zijn en dat Satan achter hen aan zit. Ik hoop dat de kinderen uit deze documentaire uiteindelijk nog normaal op zullen groeien, of dat religieus is of niet maakt me dan niet uit, zolang ze maar inzien dat dit je reinste kindermisbruik was.

Schokkend. Jammer dat het alleen over dit specifieke kamp gaat. Buiten dat is het goed om te zien dat extremisme niet maar bij één geloof hoort.

En hoe gaat het nu met Levi, de prekende jongen uit de film een jaar of zes later: YouTube - Jesus Camp Kid All Grown Up

Niet veel veranderd zo te zien

Deze had ik nog niet gestemd. Enge docu... gristenen.. brrrr...

Indrukwekkende docu over een vrouw die lijdt aan morbide obesitas en kinderen manipuleert, misleid en afsluit van de realiteit. Met 100% succes.

Religie wordt je aangeleerd. Iedereen met Atheïstische, of ouders die niet compleet geobsedeerd zijn met godsdienst, weten allemaal dat elke vorm van geloof, al is het Islam, Christendom of Jodendom complete bullshit is. Kinderen zijn naïef, ze geloven allemaal dat op 5 December een oude man met een paard op het dak staat en vervolgens een "zwarte piet" via de schouw naar beneden komt om een cadeautje in hun schoentje te zetten. Rond je 7/8 jaar wordt je verteld dat er helemaal geen Sinterklaas is. Die is verzonnen, eigenlijk trekken de volwassenen massaal naar de speelgoedwinkel om 2 uur 's middags om 20 minuten in de rij te staan voor een nieuwe barbiepop of Lego doos af te rekenen. Maar wat is het resultaat als niemand je verteld dat de Sint niet écht bestaat rond die leeftijd? Wat gebeurd er als je rond die leeftijd, wanneer je je vragen begint te stellen, naar een radicaal kamp wordt gestuurd en daar allemaal dingen in je hoofd worden gestopt. Tja, je kan al wel raden. De emotie die deze documentaire hoofdzakelijk bij me oproept is medelijden. Kinderen zijn voor altijd getekend door zo'n gebeurtenissen in hun jeugd. Soort van een trauma, het blijft hun voor altijd bij, ook al vergeten ze het voor een moment. Ze blijven geloven dat ze écht naar de hemel gaan, maakt niet uit wat iemand hen zegt, of dat Jezus écht een plan voor hun heeft en mensen zal straffen voor hun zonden. Maar wel pas als ze dood zijn, want bewijzen dat mensen effectief gestraft worden voor hun zonden tijdens hun leven kunnen ze niet.

Blijkt dat kinderen de meest beïnvloedbare doelgroep is van allemaal, en dat heeft Becky Fischer heel goed door, zoals ze zelfs laat blijken in haar persoonlijke interviews. Doeltreffende documentaire waar ik toch even stil van werd. Blij dat het kamp ondertussen is stopgezet.

Komedie had ook niet misstaan als genre-aanduiding, want mên, ik heb af en toe in een deuk gelegen om deze malle docu. Wil je christenen zien die bidden dat hun Powerpointpresentatie niet gesaboteerd wordt door de duivel of een bordkartonnen George Bush een podium opslepen om zijn politieke standpunten uit te leggen, dan is dit de docu die je moet zien. Bij de indoctrinerende scenes wordt het desalniettemin nogal creepy. Zo wordt in Jesus Camp dus een of ander bijbelkamp gevolgd en in sommige scenes gaat het er echt freaky en angstaanjagend aan toe. Kinderen gaan spontaan gekke woorden brabbelen en barsten in janken uit, omdat ze klaarblijkelijk in contact staan met de Heer. Echt ziek om te zien hoe kinderen helemaal gehersenspoeld kunnen worden.

Ik ben wel te spreken over deze documentaire. Het laat gewoon zien wat het is, zonder dat de docu-makers commentaar leveren. De kijker is aan zet om zelf een oordeel te vellen over deze bij tijd en wijlen volslagen idioterie. Op zich wel prettig, want dat commentaar zou toch alleen maar overbodig zijn. De beelden spreken namelijk voor zich .

Redelijke documentaire over de christelijke gemeenschap in Amerika en hun kinderen. Het zomerkamp is pure indoctrinatie gericht op een beïnvloedbare groep (jonge kinderen). De makers vellen geen oordeel en registreren slechts, wellicht is de documentaire hierdoor wat eentonig en soms wat aan de saaie kant. De hele geloofsbelijdenis van de kinderen tijdens dit kamp is wel 'eng' om te zien.

Dit is evengoed een documentaire over kindermishandeling.

Elke god is door de mensen bedacht.

een echte eyeopener , het laat simpel zien hoe makkelijk manipuleerbaar jonge kinderen wel niet zijn .

Ja manipuleren ,en zelfs brainwashen.

En hoe kun je de gewelddadige kant van islam en kinderen bewonderen ?

Kont weinig goeds van.

Maar ook wel echt Amerikaans .( hoop ik , en neem ik aan ) deze manier van beïnvloeden .

deze quote kan wat mij betreft verplicht worden!!

Religion is like a penis. It's fine to have one and it's fine to be proud of it, but please don't whip it out in public and start waving it around... and PLEASE don't try to shove it down my child's throat.

Sincerely, tired of hearing your religious guff

amen

The kids of Jesus Camp, 10 years later: 'Was it child abuse? Yes and no' | Film | The Guardian - theguardian.com

Afschuwelijk hoe die arme kinderen worden gehersenspoeld door deze figuren. De documentaire is min of meer een aaneenschakeling van bizarre momenten die afwisselend beangstigend en ronduit hilarisch zijn, soms ook allebei tegelijk. Om die foute christelijke muziek en tv-programma's of een tienjarig meisje dat helemaal idolaat is van christelijke heavy metal valt nog wel lachen, om de manier waarop religie en politiek door elkaar heen gaan lopen dan weer wat minder. Ronduit angstaanjagend.

Vond het wel aardig dat ervoor wordt gekozen om het perspectief van een gematigde christelijke radiomaker te tonen, ook al had het op een wat elegantere manier in de film verwerkt kunnen worden. Uiteindelijk is dit ook niet echt een documentaire die heel erg de diepte in gaat of heel persoonlijk wordt. 3.5*.

- Nog verontrustender dan The Blair Witch Project.

- Walgelijker dan Evil Dead.

- Angstaanjagender dan The Conjuring.

- Killer dan The Thing.

- Nihilistischer dan het einde van The Mist.

Ik presenteer jullie:

✝️ Jesus Camp