28 Days Later... (2002)

Regisseur Danny Boyle werkt aan nieuw vervolg op zombiefilm '28 Days Later...' | Filmtotaal filmnieuws

Nice.

Wel apart, recent zei Boyle nog dat hij na het James Bond drama nooit meer aan een franchise mee wilde werken

Het is natuurlijk z'n eigen franchise. En Boyle and Garland hebben ondertussen wel door dat in deze tijden franchises makkelijker te financieren zijn dan totaal nieuwe, originele concepten.

Veel van verwacht deze film vanwege de hoge waarderingen en de naam Boyle, en mits je door de VHS stijl en low budget achtige shots heen kijkt heb je toch een wel zeer apart product.

De stijl van Boyle laat zich in de beginfase meteen al goed zien met schreeuwerige en chaotische montages, zo ook vrije onconventionele camerastandpunten en tevens een bijzondere soundtrack. De beeldkwaliteit; er is al veel over gezegd en natuurlijk ga ik daar ook wat van zeggen. De grauwe stijl is even wennen met zijn voor het oog low quality beelden maar eigenlijk past het natuurlijk bijzonder goed bij het nare en sombere toekomstbeeld van een dergelijke pandemie. Ondanks het gebruik van een 'kleinere' handcamera slagen de beelden van een verlaten en troosteloos London wonderwel. Daarnaast scoort Boyle punten met een bepaalde rauwheid. Hoe Selena haar eerste metgezel slacht na besmetting en het bloed in het rond spat, of Gleeson die in een riotsuet de trap verdedigt. Daarnaast vond ik bepaalde opnames en sfeersettingen, zoals de bult met winkelwagentjes in de donkere hal of de verlaten brug waar Murphy op een gegeven moment vertwijfeld staat en afval rond zijn voeten waait, erg geslaagd. Maar ook de shot met alle emmers op het dak is mooi.

Het verhaal ansich wordt wat minder met Gleeson erbij en hun tocht in de taxi door de tunnel over de wrakken. Erg ongeloofwaardig als je zo gebrand bent op zelfbehoud. De daarop volgende ontwikkeling van de losgeslagen soldaten die door hun officier alleen nog maar gekalmeerd kunnen worden door 'vrouwen' vind ik ridicuul en eigenlijk voorspelbaar. Lekkere leider als dat je grote plan is, een vrouw en een tiener verkrachten. Effe neuken...en oh wacht, we zitten hier nog steeds opgesloten met dood en verdoemenis om ons heen, dus tsja...nog maar een keer neuken?
Gelukkig wint de film weer behoorlijk aan kracht hoe Murphy terug het terrein opsluipt en de soldaten één voor één of om zeep helpt of voert aan een zombies.

Interessant is met name het verhaal die naar voren komt in de making of, hoe goed zijn we voorbereid op een dergelijke catastrofe en hoe gaan we er mee om. Daarnaast zijn de woorden van de sergeant wel interessant, dat met de uitroeiing van de mens de planeet weer terug gaat naar zijn langere onbewoonde staat, maar niettemin is wat de luitenant zegt interessant met zijn bewering dat men voor het virus ook al doodde en verkrachte. In die zin is er slechts een virus nodig om de ware ongeremd aard van de mens naar voren te brengen, iets wat niet meer te stoppen is.

Afijn, aardig een keer te zien, apart en bijzonder qua stijl, maar voor mij niet een film die er nu bijzonder boven uitsteekt. Vermakelijk voor een keer, and there it ends.

Sterke film weer van Boyle.

Niet de eerste zombiefilm, wel een van de meest spannende. Boyle weet precies het juiste sfeertje neer te zetten en doet dat met bijzonder veel flair.

Wilde hem weer eens zien. Nu in deze Wuhandagen wordt het weer tijd. Vanmiddag lekker in de player, met een warme kruik en een kopje bouillon erbij.

Genieten.

Volgens regisseur Danny Boyle en schrijver Alex Garland moet ’28 Days Later’ niet als een typische zombiehorror met opwindende actie en spectaculaire splatter effecten worden gezien, maar veel meer als een film die aansluit op de verontrustende actualiteit, waarin infectieziekten om de haverklap de kop opsteken.

Ik vond de film vooral spannend en vermakelijk. Maar goed. Zij zijn de makers. Zij zullen het weten.

Ik heb de film bekeken terwijl de toenemende wereldwijde paniek over het coronavirus hevig woekert. Ik moet toegeven dat de berichtgeving hieromtrent zeker een extra dimensie aan de kijkbeleving toevoegt.

Het Verenigd Koninkrijk is getroffen door een virus dat van mensen zombies maakt. Het land bestaat enkel nog uit ruïnes. De samenleving zoals die ooit bestond is niet meer. De beschaving is verdwenen. Wat rest is de strijd om te overleven.

Een groepje niet-geïnfecteerden doet dat. Een spannende tocht door de puinhopen van het eens zo trotse Brittannië in een poging andere overlevenden te vinden is het gevolg.

Het groepje komt veel ontwrichting tegen. Totalitaire machtsstructuren, geweld en bedreiging. Waar de beschaving ophoudt te bestaan, houden immers ook de beschaafde omgangsvormen op te bestaan. De groep is logischerwijs getuige van de tomeloze uitleving van de laagste driften van hen die ooit mens waren en van hen die nog mens zijn.

Is de mens van nature slecht en dientengevolge gedoemd om uit te sterven? Die vraag dwarrelt af en toe door de film heen. Erg interessant is de vraag niet. Althans niet op de geforceerde manier waarop deze invalshoek soms wordt gebruikt in het verhaal. Als onderliggend aandachtspunt is zo’n vraag bovendien wel wat uitgekauwd in het zombiegenre. Mij kon het in ieder geval niet veel schelen. De protagonisten houden zich er gelukkig ook niet echt mee bezig.

Die hebben trouwens wel andere dingen aan het hoofd. Die houden zich bezig met zaken die de film leuk maken. Overleven bijvoorbeeld. En dat is prettig, want de kracht van de film is niet de filosofische tint. De krachten van de film zijn de actie en de krampachtige verhoudingen en spanningsvelden tussen de personages.

De destructieve oerdriften waar sommige overlevenden maar vooral de anonieme horde der geïnfecteerden aan toegeven, weerspiegelen de ware natuur van de mens. Het gaat in deze wereld om het overleven. Het gaat om voedsel. Om het voortbestaan van de soort. Dat staat voorop en gaat ten koste van alles. Vooral deze 'openbaring' maakt de hectische zoektocht naar andere overlevenden gewoon hartstikke interessant en spannend.

De setting draagt sfeervol bij. Die is ruïneus en grauw. Het decor bestaat uit een ingestorte stad. Uit puin. Uit verspreid liggende lijken. Het kleurgebruik is groezelig grijs. De ondode dreiging komt in dit decor goed tot zijn recht. De sfeer is verontrustend en duister en voedt de personages met wantrouwen en paranoïa.

28 Days Later is een duistere en onheilspellende film, die vooral erg spannend is. Tegen het einde ligt de klemtoon misschien wat belerend veel op het beestachtige gedrag dat los komt onder extreme omstandigheden, maar tegen die tijd gaat van dat gedrag zo‘n spannenede werking uit dat ik mij aan een eventuele sociologisch opvoedende onderlaag gemakkelijk kon ontworstelen.

Genoten.

Hele actuele film nu, alleen veranderen besmette mensen niet in zombies, gelukkig.

Ik ben er ook weer helemaal voor in deze dagen, de virus-films. Ik zag je bericht ook al bij Outbreak staan haha. Haha slaat niet op corona want dat neem ik wel serieus maar goed, nog tips aangaande dit soort films??

Oefff.... Toch een beetje een pijnlijke herziening om mee te maken. Qua plot is dit nog steeds een sterke film. Het desolate gevoel in de stad, het vechten tegen de hordes zombies, het vluchten naar het platteland en uiteindelijk ook de dreiging vanuit de mensheid zelf mee te maken. Het vinkt alle checkboxen af die ik zoek in een post apocalyptische film.

Toch is het niet allemaal koek en ei en dat ligt voornamelijk aan het audiovisuele aspect. Dit alles wordt in de (best wel stupide) openingsscene samengevat. De film is een typisch product van de begin jaren 00. Inclusief hyperactief en chaotisch camerawerk, een vreselijk kleurenpalet en irritante electronische muziek die sterk verouderd aanvoelt. Dit heeft de algehele feel van 28 days later echt geen goed gedaan.

Zodoende viel de film me toch tegen bij deze herziening tig jaren later. Halfje eraf.

3,5 > 3,0*

Heerlijk filmpje voor in de tijd waarin we leven

Best goed.

Eigenlijk toch wel een bekende titel uit het genre, maar toch heeft het lang geduurd vooraleer ik deze gezien heb. Uiteindelijk voor mij één van de betere die ik gezien heb van het genre. De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik niet veel zombiefilms gezien heb, omdat het genre me weinig zegt.
Punten scoren doet 28 Days Later... dan ook vooraleer qua sfeersetting; Het post-apocalyptische Londen is een sterke setting en wordt goed gebruikt. Ik ben wel niet zo'n fan van het camerawerk. Dat is precies een hype geweest, maar ik kan er niet veel mee. De film oogt daardoor goedkoop en nu al gedateerd.
Ook de soundtrack is niet echt mijn ding. Daar staat dan weer tegenover dat plotgewijs de film toch ietwat te bieden heeft: de leegte, de survival en uiteindelijk de mensheid. Enkel jammer van het dubbele einde.

3,5

Geestig om te bedenken dat er zo’n ophef was over rennende zombies in Dawn of the Dead rond 2004, terwijl Danny Boyle hier bewijst dat rennende geïnfecteerden minstens zo spannend kunnen zijn. Wellicht was de oplossing door het simpelweg geen zombies te noemen, maar eigenlijk is 28 Days Later in alles verder gewoon een zombiefilm, zij het met een paar andere regels. Iedereen die de eerste aflevering van Frank Darabonts The Walking Dead zag, ziet veel overeenkomsten met 28 Days Later, die serie en deze film starten vrijwel identiek; man wordt wakker in een ziekenhuis en treft een hoop rotzooi en leegte aan. Die leegte wordt hier erg sterk neergezet door Boyle, de straten van London zijn indrukwekkend.

Ondanks die indrukwekkende shots moet 28 Days Later het niet zijn visuele pracht hebben, de film oogt duidelijk geschoten met een vrij goedkope camera. De film bevat ergens ineens een shot van een bloemenveld en dat is net een schilderij - maar dan niet in de positieve zin. Ergens past het grauwe stijltje wel bij de film. Maar het is vooral fijn dat Boyle een paar goede acteurs en een rits enorm spannende scènes in petto heeft, waardoor je amper afgeleid bent van de lelijkheid. Qua spanning zit 28 Days Later in ieder geval goed, de sprintende geïnfecteerden - Boyle schijnt vooral atleten gecast te hebben - maken veel goed. Ergens rond de derde akte voelde ik de boel soms een tikkeltje inkakken, maar die momenten zijn eigenlijk verwaarloosbaar. 28 Days Later staat na al die jaren gelukkig nog steeds als een huis.

4 sterren.

Ik ben het helemaal eens met Chainsaw eigenlijk, alleen geef ik de film een halfje minder.
Het goedkope camerawerk is vrij lelijk, maar versterkt wel de hopeloze en deprimerende sfeer van de film. Ik klaagde er niet over bij The Blair Witch Project, dat zal ik hier ook niet doen. Enkele erg spannende scènes, niet alleen met de geïnfecteerden, maar ook tijdens hun gevangenschap bij die militairen. . In rampspoedige tijden valt er evenveel te vrezen van andere overlevenden. Boyle bewijst zich opnieuw als een erg vakkundige regisseur en levert een solide "zombie" thriller af.

Had hier nog niets voor gegeven, meteen deze nog eens gekeken. Hiermee kun je me wel vermaken, virusjes die het ons moeilijk maken en de mensheid alles moet bovenhalen om te bestrijden en te overleven. Zit ook goed tempo in. Dit is echt zo'n film waar bijna iedereen zich mee kan vermaken, goede mainstream horror, who cares, goe is goe!

An ending van Eno hoe toepasselijk was dat. Best een goede film. Soms vermakelijk, lief, eng , spannend en soms grappig. Maar ook wel wat absurd

Redelijk vermakelijk, actueel, maar een tikkeltje verouderd.

Heeft iemand de filmuitzending op Nederland 3 van dit jaar bekeken? De beeldkwaliteit was niet bepaald high definition, leek wel of ze een oude dvd hadden opgezet.
Geremasterde oude films ogen inmiddels een stuk scherper en beter.

Nog even ontopic: heel aardig gelukte film, vooral de eerste helft/driekwart met een beklemmende sfeer en goed gebruikte styling en muziek. Vanaf het legerverblijf werd het wat meer standaard thriller/slasher werk helaas.

Pff...Ik begrijp niet hoe sommigen hier 5* aan geven...
Flutverhaal, zeer traag, verschrikkelijke beelden (zeker tijdens de actiescenes). Inderdaad wel hier en daar een inspiratiebron voor Walkin Dead.
In het kamp begon het even boeiend te worden maar de goeden werden plots enorm slecht en dan ging het van kwaad naar erger. Beetje tijdverspilling toch.

Blijft goed overeind na al die jaren. Geen meesterwerk maar vrij spannend en een prima genrefilm. Was de hele proloog vergeten, ik had gezworen dat het was begonnen met het wakker worden in het ziekenhuis. Het kleurenpalet bind de film wat aan zijn tijd maar dat is niet erg. MIjn cijfer blijft staan. Gekeken als voorbereiding op het vervolg dat ik voor het eerst ga zien. Beetje ook de film die Boyle redde van een ritje vergetelheid na tegenvallers A Life Less Ordinary en The Beach en de twee films daarna die nauwelijks buiten de UK vertoond werden. Dit is bepaald niet niveau Trainspotting, maar was wel een prima hit en dat had hij toen nodig.

Bij de aftiteling zag ik waarom ik deze film had willen kijken. Hij was van de regisseur Danny Boyle. En die staat bij mij hoog in aanzien. Maar dan moet hij niet al te veel meer van dit soort films maken. Met dit soort zombie horror films heb ik helemaal niets. Ik vind ze eigenlijk verschrikkelijk en belachelijk infantiel. En daar vormt deze film dan ook geen uitzondering op. Zelfs als hij van Danny Boyle is. Het blijft toch allemaal kinderachtig en ongeloofwaardig. Ook al is het psychologisch nog wel redelijk uitgewerkt in deze film en loopt de film ook als vanzelf. Hij is op zich wel boeiend. En dat is dan wel het vakmanschap van Danny Boyle. Dus voor de liefhebber is het waarschijnlijk wel een goede film. Al kan ik daar niet echt over oordelen.

Ik hoop echt dat ze deze in 4k gaan doen. Het moet toch beter kunnen dan de BD.

Fijne 'zombie'film (enfin, for all intents and purposes kunnen die aanhalingstekens eigenlijk weggelaten worden), die toch net even wat anders oogt en aanvoelt dan het gemiddelde werk uit dit genre, voornamelijk door de aparte visuele stijl. Het is een lelijke film, op een mooie manier. Geen verbloeming hier, geen uitgelikte cinematografische plaatjes. Nee, je wordt net zoals de personages verplaatst naar een vieze, vuile, verloren wereld. De stijl reflecteert dat dus echt heel mooi. De cast is op niveau, en de personages voelen ook realistisch aan. Geen perfecte hollywoodfiguurtjes die rondlopen in een zombiewereld, maar normale mensen van vlees en bloed. Cillian Murphy is als hoofdrolspeler ideaal. Het gedoseerde gebruik van muziek kan ook geslaagd genoemd worden.

Inhoudelijk is het natuurlijk standaard en clichématig, en zeker in het laatste gedeelte van de film, wanneer ze moeten zien te ontsnappen van de slechte soldaten, voelt het allemaal wat meer aan als een standaard The Walking Dead episode. Niets nieuws onder de zon op dit vlak. Maar mits goed uitgevoerd hoeft dat ook niet natuurlijk. Het dubbele einde vond ik wel niet zo'n geslaagd trucje. Een beetje interessant willen doen. Kies 1 einde en werk dat dan wat beter uit, denk ik dan. Binnenkort het vervolg ook maar eens opzetten. 3.5*.

Vervelende flutfilm met zombies. Daar ben ik te nuchter en te oud voor. Dit is iets voor cola boerende teeners. Het enige indrukwekkende is beelden van een volkomen verlaten Londen..Knap!!! Hoe deden ze dat ?5 uur in de ochtend?? Na een klein uur had ik het wel gezien. ( De dag ervoor had ik het erg mooie, pakkende en adembenemend acteerwerk "'Good Will Hunting" gezien...u begrijpt daar kan deze kinderfilm niet tegen op.)

Heads up: vanaf 1 juli een aantal hervertoningen bij Pathé.

De opening is sterk met Cillian Murphy die ronddwaalt in een chaotisch verlaten Londen. Maar daarmee is het ongeveer gezegd.
Na toevoeging van de rest van de cast wordt het al minder interessant tot ronduit vervelend. Als dit de film is die 20 j geleden het zombiegenre nieuwe impulsen gaf … pffff. De weinige scènes met zombies/geïnfecteerden in de eerste helft van de film maakten geen indruk. In de finale zijn ze een tikje prominenter aanwezig maar niet om bang van te worden. Het gaat allemaal heel snel met zenuwachtige editing en gebrek aan spanningsopbouw. Ik denk dat ik meer ben voor tragere en meer effectieve Romero

Het is ook grappig dat er voor een keer geen vrouwelijk naakt in de ‘horrorfilm’ te zien is maar wel mannelijk en redelijk onfunctioneel naakt. Alsof het Cillian Murphy verboden was om een broek te dragen op zijn ziekbed. Hij is ook een groot deel van de film een watje om het dan maar zo te zeggen. Tot hij zich op het einde ontpopt als een meedogenloze killer. Vreemd hoor. Personages zijn irritant te noemen en het kon me ook geen zak schelen wat er met hen aan de hand was. Dit is eentje om snel te vergeten.

Damn, dit was nog slechter dan wat ik mij kon herinneren. De montage is ronduit vervelend te noemen, maar vooral de beeldkwaliteit springt eruit als echt afgrijselijk. Ik heb films gezien van kort na de oorlog die de tand des tijds veel beter doorstaan hebben dan dit millenniumproduct. De dialogen, de acteurs, het voelt allemaal zo vreselijk amateuristisch aan. Niet dat het saai is, er gebeurt de hele tijd wel wat, maar door de manier van filmen en de muziek val je er gewoon bij in slaap. Ik was zinnens om ook de sequel een herziening te gunnen, maar dat laat ik maar zo.

Nee dan anna and the apocalypse.zeer leuke zombie film.misschien moet je die eens proberen.

Prima film in zijn soort.toch wel een erg realistisch gegeven virus en zombies.we zullen het over niet te lange tijd nog mee gaan maken.voor de navelstaarders en onwetenden ,er zijn meerdere sites die over zo,n 7jaar durende plaag spreken.ik weet niet of ik hier aanbevelingen van sites mag noemen,maar goed dit gaat over korte tijd het nieuwe normaal worden.

Het is zo'n tof idee om dit hele verhaal te vertellen door de ogen van een man die uit een coma ontwaakt in een griezelig lege wereld. Er zijn wel meer films gemaakt over de maatschappij die instort na een pandemie, maar dit is wel een van de griezeligste, zeker nadat we COVID hebben meegemaakt. Daarnaast weten Boyle en Garland tussen alle ellende ook momenten van grote schoonheid te vinden.

Qua sfeer zit het ook wel goed in deze film, met fantastische muziek (en stiltes) en een hoop suggestieve plaatjes. Ik moest wel even wennen aan het korrelige beeld. Dat kon ik me niet van de film herinneren. Murphy, Harris en Gleeson zijn ook erg sterk. Op het moment dat Jim Selena en Mark ontmoet is het al gelijk voelbaar dat zij al een hoop mee hebben gemaakt in die 28 dagen. De spannende scènes zijn ook echt nagelbijtend spannend doordat je om de personages geeft.

Moet overigens wel zeggen dat de film wel geleidelijk aan wat minder sterk wordt. Het eerste gedeelte is het meest griezelig en intrigerend. Het laatste bedrijf met de militairen is veruit het minste deel.