Secretary (2002)

Opvallende, aparte, zeer vermakelijke film

leuke rollen van Gyllenhaal en Spader

Zeer eigenaardige, bizarre film over twee obsessieve personages. Redelijk boeiend en erg goed geacteerd. Ik vond het verhaal af en toe een beetje overdreven dat ze een zadel krijgt en een wortel in haar mond en het gedeelte dat de pers haar verhaal volgt, dat lijkt me allemaal nogal onmogelijk maar toch origineel genoeg om me te vermaken.

Niet veel meer aan bovenstaande berichten toe te voegen... Soms ERG komisch, soms dramatisch. Erg goed geacteerd. Jammer van het einde. 3,5*

Perfecte rollen van Maggie Gyllenhaal en James Spader. Hoewel Gyllenhaal wel eens wat minder zielige koppen mag trekken, en wat eleganter ofzo. Kwitnie.
Tot driekwart van de film verfrissend en origineel, daarna wordt het helaas erg standaard en fantasieloos afgewerkt en de film zakt behoorlijk in. Alsof de inspiratie van de scenarioschrijver op was. Jammer!
Met als dieptepunt de hongerstaking.

Een adembenemend mooie, gevoelige en ongelooflijk dappere film over het elkaar uitdagen en het overwinnen van je schaamte. Het acteerwerk van de twee hoofdpersonen was grandioos, maar het was toch vooral Maggie Gyllenhaal die zich wat mij betreft onsterfelijk heeft gemaakt met haar fantastische, natuurlijke karakterspel. 4,5*

Begint heel erg sterk. Het laatste half uur zakt het allemaal wat weg en gaat het bijna over in een soort gewone relatie met een kleine twist. Net of het toch nog net wat acceptabeler gemaakt moet worden. Dan slaat ook de voorspelbaarheid in alle hevigheid toe. Het verhaal blijkt na afloop ook heel duidelijk het verloop te hebben gehad van een "gewone" romantische komedie. Desalnietemin toch amusant en verfrissend qua thema. En twee erg sterke hoofdrolspelers.

3.0*

The life of a deskclerk: to be or not to be exciting

Secretary heeft een geweldig uitgangspunt om mee te werken, maar slaagt er tot op zekere hoogte niet meer in om dat uitgangspunt verder uit te buiten.

Het eerste uur is Secretary namelijk een geweldig satirische kijk op het saai kantoorleven van een op masochisme belust 'meisje' (eerst is er zelfpijniging, die later volledig wordt vervangen door seksuele pijniging), daarna vervalt Shainberg echter teveel in het stramien van het conventionele drama, waardoor zijn ode aan de onfortuinlijke liefde grootendeels in rook opgaat.

Naast zijn opvallend satirische kijk op het kantoorleven (die gerust nog wat meer masochistische scenes kon gebruiken) bevat Secretary nog genoeg andere kwaliteiten om van een degelijke film te kunnen spreken.

Allereerst heb je de regie van Shainberg, die het geheel in een mooi mysterieus en erotisch jasje steekt. De seksuele lust van beide personages ligt diep, maar eens aan de oppervlakte, is het één en al opwinding wat de klok slaagt.

De aparte decoratie van het advocatenkantoor is expliciet aanwezig en geeft het mysterieuze hulsel van de film nog wat extra flair (het onderdanige typetafeltje, de lange gang die leidt naar een kamer vol opwinding, de aanwezigheid van erotisch gekleurde flora). Ook de score van Angelo Badalementi draagt bij aan de sfeer van het geheel, maar haalt nergens echt het niveau van een Lynch film.

De grootste troef van Secretary noemt Maggie Gyllenhaal, die hier voor de eerste maal echt kan bewijzen wat ze in haar mars heeft. Ze speelt op uiterst memorable wijze het eenzame meisje; het lelijke eendje met neurotische trekjes, dat zich tijdens het verdere verloop van de film omvormt tot een vamp van een secretaresse die uiteindelijk meer gevoelens koestert dan ze oorspronkelijk dacht te hebben (haar blik op het einde vat alles samen).

Wat betreft het einde, lig ik helemaal op dezelfde lijn als de meeste 'Secretary-kijkers' onder jullie. Het dramatische verloop met een 'happy ending' is voor de hand liggend en doet een beetje af aan Shainbergs poging om van Secretary andermaal een ode aan de liefde te maken.

3*

Film die me verbaasde in positieve zin. Het verhaal vond ik heel leuk gevonden en was ook nog eens zeer grappig. Zelfs de romantiek (ben nooit zo'n liefhebber van romantische films) vond ik best mooi in deze film. Dat laatste komt waarschijnlijk ook omdat ik Maggie Gyllenhaal een goede actrice en tevens een mooie vrouw vind.

Maggie Gyllenhaal stal mijn hart in deze film en ook James Spader vond ik voortreffelijk spelen in deze film. Ook bijrol van moeder Sissy Spacek was wel leuk.

Ik heb genoten van deze film en hij boeide mij van de eerste tot de laatste minuut bovendien was het ook nog eens zeer originele film.

Zojuist toch eens nagekeken in welk genre Secretary schijnt te vallen. Blijkt het toch echt een komedie te zijn...

Helaas. Nergens wordt deze film grappig.

Ontroerend dan?

Ook niet.

Gyllenhaal zet, buiten enorm dom uit dr ogen kijken, voor de rest maar zeer weinig neer naar mijn mening. En ook James Spader weet niet te overtuigen. Een ultiem staaltje miscasting.

Eigenlijk was Secretary gewoon één grote teleurstelling. Snel weer vergeten.

Deze vandaag gekeken nadat ik hem al jaren wilde zien.

Beetje vreemde film is nog zwak uitgedrukt.

Allereerst vond ik het begin erg sterk, ook zeer goed geacteerd door beide hoofdrolspelers, die allebei geknakte, obsessieve en sociaal geremde karakters zeer goed weten neer te zetten.

Vooral Gyllenhaal zet werkelijk een zeer goede prestatie neer.

Spader is niet echt een acteur die mij goed ligt, maar toch weet hij mij vaak positief te verassen en dat doet hij ook hier met deze film weer.

De film is zowel serieus, als geregeld grappig, maar toch ging ik gaanderweg wel wat qua plot en opbouw missen.

Na een tijdje leek de film niet echt qua verhaal ergens naar toe te gaan en was het meer curieus dan echt boeiend.

Het begint als psychologische film, maar het geforceerde happy end pastte er eigenlijk totaal niet bij en maakte voor mij de film toch een lichte teleurstelling.

Leuk om een keer gezien te hebben, maar niet echt heel goed.

Ik geef hem een zeven, ofwel 3,5 ster.

Aparte, maar vermakelijke film.

Het 1e uur wordt je echt geconfronteerd met absurde, grappige situaties tussen Lee Holloway en Mr. E. Edward Grey.

Ook werkt de drama goed dankzij de uitstekende rollen vertolkt door Gyllenhaal en Spader. Zij zorgen ervoor dat de vele dialogen ook doorspekt worden met de spanning.

De tweede helft van de film is het net even te langdradig en kakt Secretary helaas in. Het einde is me net eventjes te happy Hollywood om deze film echt een toppertje te maken.

3*

Shainberg.

Volgens mij wil de man maar te graag te boek staan als de regisseur van de meest onmogelijke romantische taferelen. En het is hem ook aardig aan het lukken.

Toch wel met lichte verbazing zitten kijken naar deze romcom. Best hulde aan Spader en Gyllenhaal om zulke rollen aan te nemen, jammer genoeg vond ik het acteerwerk niet altijd even geslaagd. Maar je moet er toch maar zin in hebben.

Visueel wat minder dan Fur, hoewel nog steeds met vaste hand regisseerd. Oogt allemaal best fris en verzorgd. Soundtrack is wat minder memorabel, maar dat verbaast me niks.

Verder is het tweede deel inderdaad iets te braaf, zeker gezien het wat onvoorspelbare begin. Van alle richtingen die het uit kan gaan wordt wel de meest veilige gekozen. Al stoorde het ook weer niet enorm hard en had een downer einde de film niet beter kunnen maken.

Shainberg is best een fijn regisseur. Weet in ieder geval iets neer te zetten wat origineel is en alleen daarom al weet te boeien. Benieuwd hoe hij z'n loopbaan voortzet, van mij hoeft hij in ieder geval nog niet te stoppen.

3.0*

Dat denk ik ook.

Merkwaardige film over een merkwaardige relatie en de (voor mij) merkwaardige gevoelens, die daaraan ten grondslag liggen. Niet mijn wereld. Het verhaal wordt echter heel toegankelijk en met gevoel voor humor gebracht. Prima spel van James Spader, maar het is toch vooral de film van Maggie Gyllenhaal, die een ijzersterke rol neerzet. Heel apart.

zeer bijzonder filmpje, maar het einde maakt het een beetje langdradig en ongeloofwaardig. Er wordt wel goed geacteerd en ook de setting leent zich uitstekend voor dit filmpje. Toch dus in positieve zin verrast, maar niet voldoende voor een hogere score dan 3*.

Leuk gespeeld door James Spader en soms was de erotische spanning goed te voelen. Verder een ietwat cliché verloop van het verhaal. Vooral de scenes in de trouwjurk.

*2,0

Erg grappig en leuk ongegeneerd apart.

James Spader en Maggie Gyllenhaal zijn erg goed bezig. Goed gecast ook, ze overtuigen echt in hun sociaal-onaangepastheid en niet precies normale manier van doen. Dat maakt de film des te overtuigender, en het verhaal wordt er ook vertederend van - zeker naar het einde toe. Echte liefde, maar dan net weer wat anders. Dat maakt de film des te leuker om te zien. En het einde is daar best grappig bij, al is het wat voor de hand liggend.

Mooi filmpje.

Wat loom.

De film begint vrij goed, want het is wat gissen welke kant het juist op wil gaan, maar al vrij snel nadat Lee secretaresse is geworden steekt stroefheid de kop op. Het hele tweede uur lijkt zo traag vooruit te gaan en als men dan plotgewijs het ook nog eens zo lamlendig laat verlopen - scènes zoals die hongerstaking konden mij niet vlug genoeg voorbij zijn - is dit een vogel voor de kat.

Maggie Gyllenhaal doet het best aardig - James Spader is hoe langer hoe vervelender. Dat hij een saaie kop heeft is één, dat hij alles nog eens zo monotoon uitvoert is iets anders.

Visueel is het allemaal verder wel oké. Het kantoor is spuuglelijk en wat kleuren hier en daar doen ook weinig smaakvol aan, maar dat SM-gegeven doet me niks dus in die zin hoort het allemaal prima bij elkaar.

2

Het idee is vrij simpel. Lee neemt haar eerste job als secretaresse bij een advocaat. Ze kent nog niets van de wereld en is zeer verlegen. Dan bloeit ze open door een soort sm-relatie met haar baas. Het verhaal lijkt eerder iets voor een goedkope pornofilm of Fifty Shades of Grey (de advocaat in deze film heet toevallig ook Mr. Grey). Maar het draait toch anders uit. De romantische komedie heeft iets film-noir. Steven Shainberg neemt de tijd om de sfeer op te bouwen en in combinatie met vooral Maggie Gyllenhaal wordt de aandacht over het algemeen goed vastgehouden. James Spader ligt me wat minder. Hij is misschien wel intrigerend, maar na een tijd verdwijnt hij wat naar de achtergrond.

Secretary is een film over zowel openbloeien van persoonlijkheid en assertiviteit, als de seksuele ontdekking van sm-interesse. Gyllenhaal acteert zeer goed. Verder kent de film wel een dipje in het midden en is het verhaal helaas ook niet meer dan de korte samenvatting met een goed sausje sfeer erover. Maar ik heb er wel van genoten en het is beter bevallen dan verwacht.

Dit soort films zijn vaak een 'te ver van mijn bed show' maar af en toe kan zo een film, mits goede uitwerking, mij wel onderhouden of zelfs wegblazen. Met een Maggie Gyllenhaal die eigenlijk nooit teleurstelt had ik er goede hoop op, spijtig genoeg sloeg die hoop snel om. In films zoals secretary is het verhaal redelijk dun maar is het camerawerk, muziek, en acteerniveau zeer belangrijk en is het personage dat ze neerzetten boeiend genoeg om het dunne plot overeind te houden of ondergeschikt te maken. Spijtig genoeg vond ik het nogal geforceerd in deze film, alle karakters hebben allemaal een paar vijzen los om het licht komische aspect wat meer naar boven te brengen en de situaties wat anders te brengen. Naar mijn gevoel was het iets te verwrongen daarom nogal overgeacteerd. het gegeven van SM of het ontdekken ervan duurt ontzettend lang en eens het er is is het ook maar half weergegeven. Ze durven er niet echt in doorgaan en vervallen dan maar in een romantisch gezwets. De finale is dan ook nergens een hoogtepunt en eigenlijk heeft de film geen hoogtepunten. Op enkele leuke momenten na en een degelijk camerawerk.

Deze vroeger al eens gezien, maar omdat 'k er niet meer zoveel van herinnerde en hij toch op tv kwam, nog eens meegepikt.

'k vond het wel een vermakelijke film, zeker de eerste helft is wel leuk. Naar het einde toe is de film wel iets minder. Er zaten wel wat grappige momenten in (bij het paard lag 'k toch wel plat )

De cast deed het goed en de film zag er prima uit.

'k vond het wel een leuke, maar misschien een beetje een speciale film, hoe dan ook was hij wel het bekijken waard.

Echt een vreemde kijk ervaring.

Geweldig geacteerd,maggie is schaamteloos,,,,wat natuurlijk ook moet.

Maar het boeit allemaal wel.

Dit is een film waar shades of grey nog een puntje aan kan zuigen.

Sm nooit echt helemaal begrepen,, dit lichte een tipje van de sluier op.

Reeds vanaf de openingsscène is duidelijk: dit is een weirde film. De magere, maar atypische plot en de puike, ongegeneerde acteerprestaties van Gyllenhaal en Spader geven het raarheidsgehalte nog wat extra elan. Tel daarbij opvallend goed camerawerk en momenten van zwarte humor, en je hebt een romantische komedie zoals geen ander. Eat that, Fifty Shades!

Aardig.

Zonder twijfel de apartste en meest uitdagende rol van Gyllenhaal (denk ik). Misschien heeft ze stiekem nog heftigere films gemaakt, maar dit moet in ieder geval een van de vreemdste zijn. Als ik de trivia mag geloven vond ze het zelf ook een leuke ervaring. Jammer dus dat ze verder niet de meest aparte rollen heeft gespeeld.

Secretary bouwt op een aardig stijltje, die gestileerd best een streling voor het oog is. Met een aantal goede shots en leuke versiering binnen het bureau kan de kijker geïntrigeerd de film bekijken, waar we kennismaken met twee behoorlijk sterk aangezette maar boeiende personages. Ik denk dat dit voor zowel Spader als Gyllenhaal een van de betere prestaties heeft betekent.

De film teert ook op de seksuele spanningen tussen de twee hoofdpersonages, al vond ik de vonk maar moeilijk losbreken. De switch van intimiderende baas naar romantische relatie vond ik ook ongemakkelijk snel gaan. De weinig subtiele vorm van romantiek voelt onjuist aan, terwijl het duidelijk een specifieke vorm moet betekenen. Ik kon het echter gewoon niet zo voelen.

Wat echter vooral misgaat is dat de film überhaupt naar romantiek overgaat. Ik was er zelf geen fan van, maar erken wel dat het de bedoeling was. Ik vond de eerste helft waar het vooral baas-tegenover-secretaresse was echter stukken interessanter dan wanneer de twee naar elkaar toe groeien. Ook wordt de film na een tijd een stuk serieuzer, maar in plaats van raken duwt het de interesse vooral van de film af.

Geen slechte film, maar wel een film die het duidelijk meer van de eerste helft moet hebben. Interessant acteerwerk, knap en gestileerd camerawerk, maar een tweede helft die de sfeer en onderliggende spanning wat uit de film haalt. Dat ze uiteindelijk voor een nogal voorspelbaar einde kiezen draagt ook niet bij. Dankzij de vele vervreemdende scenes nog wel een voldoende. Interessante film.

Matige film. Qua look en gevoel is dit zo'n semi-erotische thriller uit de jaren 80, ook met die muziek wat zachtjes steeds op de achtergrond. Visueel ook best aantrekkelijk met enkele mooie shots (Gyllenhaal onder water zo aan het eind) en enkele betere momenten. Maar de personages pakten me niet, ik miste chemie tussen de spelers en aangezien de film vooral daarom draait wist de film me als geheel niet te pakken en verveelde uiteindelijk. 2,0*.

Bijzondere film. Je rekent bij de indicatie 'Komedie / Romantiek' op een romantische komedie, maar zo zou ik Secretary toch niet willen noemen. Er gaat een wat surreële sfeer uit van zowat alles: de personages, de sobere aankleding en het verloop van het verhaal. In ieder geval alle lof voor Gyllenhaal en Spader. Beiden spelen excentrieke types en de (seksuele) spanning tussen hen is soms om te snijden. Dit houdt de film over het algemeen de moeite waard, want ik bleef wel telkens benieuwd naar de volgende stap. Dat wil overigens niet zeggen dat de film niet hier en daar toch wat inzakt. Op den duur wordt het wat eentonig, dus de film had ook niet veel langer moeten duren dan nu het geval was. Het lieve einde had ik na verloop van tijd niet meer verwacht, maar de film komt er goed mee weg.

3*