All Quiet on the Western Front (1979)

In de België heten de publieke zenders natuurlijk best apart met "één" en "Canvas". Daarom noemen veel Nederlanders het maar België 1 en België 2. Vroeger hadden ze nog een beetje de logische namen zoals BRT 1 en BRT 2. Waarom hebben ze eigenlijk die namen verandert ?

Als je het echt verschrikkelijk vond moet je het uiteraard niet kijken. Maar persoonlijk vond ik het altijd een goede en ook best wel aangrijpende film waarin ook nog eens goed in werd gespeeld. De film laat ook best aardig zien wat voor een ellendige en vrede oorlog de 1e wereldoorlog was. Moet echt een hel zijn geweest.

Omdat media al enige tijd geen federale bevoegdheid meer is, maar een bevoegdheid van de gewesten. Er bestaat niets meer zoals de 'Belgische televisiestations'. Er zijn enkel Vlaamse (VRT) en Waalse (RTBF).

Concreet bestaat er ook geen Belgische film meer. Er bestaat geen Belgische filmfonds meer, maar wel een Vlaams filmfonds en een Waals. Artiesten/acteurs/projecten worden niet meer door België gesponsord, maar door Vlaanderen.

Maar zou deze film niet in een gedubte versie bestaan? Ik denk dat het dan wel kijkbaar zou zijn.

Het is me wat met het Vlaamse en Waalse gedeelte in België. Ik woon trouwens vlak aan de grens met België en op het werk werken ook een 3-tal collega's uit België (Belgen komen graag in Nederland werken omdat ze daar meer kunnen verdienen, ze willen wel in België blijven wonen omdat dat juist goedkoper is). Die vertellen ook regelmatig situaties die ze hebben meegemaakt als ze in het Waals gedeelte van België komen (daar weigeren ze om Vlaams te spreken als ze horen dat je uit het Vlaamse gedeelte van België komt). Ik moet er best vaak om lachen.

De film bestaat zeker in een gedubte versie maar dan moet je die laten overkomen uit Duitsland (je hebt dan wel geen ondertiteling).

Had je Papillon, Schindler's List, en Spartacus, films die je allemaal een vrij hoger 4 geeft, ook in gedubte versies gezien?

Schindler's list ... ik vrees dat die ook wel korting zal krijgen als ik hem nog eens bekijk.

Bij Papillion heb ik daar minder last van. Een gevangene associeren we niet direct met Frankrijk, en de Fransheid droop er ook niet meteen af.

En bij Spartacus is het holywoodiaans lijken de reden dat hij slechts een 4,0 krijgt, en geen 4,5. Maar anderzijds zou het niet eenvoudig zijn om de acteurs Latijn te laten spreken.

Ik ben net nieuw hier bij "Moviemeter", en ik vond het vreemd dat ik moest kiezen tussen films op Vlaamse TV en die op de Nederlandse. Ik ben Nederlander en kijk graag en vaak naar Eén of Canvas, maar uiteraard ook soms naar films op een NL zender. Waarom kan je niet voor allebei kiezen?

Waar moet je dan kiezen, op Moviemeter ?

Redelijke oorlogsfilm waarin we een groep jongens volgen die zich aanmelden als soldaat ten tijde van de eerste wereldoorlog. De film ziet er goed uit (zoals de modderige loopgraven) en verveeld niet. Ook het acteerwerk valt weinig op aan te merken. Maar echt aangrijpend wordt het eigenlijk nergens, en dat is toch wel een gemis hier. Een kleine 3 sterren.

Goede oorlogsfilm, een remake eigenlijk van een film uit 1930, die beter is dan deze.

Vond deze film een beetje langdradig, een geluk dan nog maar dat hij geen 150 minuten duur zoals wordt vermeld op de hoes maar een half uur minder.

De locaties en decors zijn wel mooi evenals de vertolkingen.

Maar toch raad ik iedereen het origineel aan.

Geen slechte film, maar ik had er toch een pak meer van verwacht. Eerste slecht punt van de film is het feit dat de Duitsers Engels praten. Op zich geen enkel probleem (dat komt wel in meerdere films voor), zijnde het niet dat sommige dingen dan toch in het Duits zijn (zoals bijvoorbeeld de zinnetjes op het schoolbord). Dat kwam nogal dom over vond ik. Verder zitten er ook een aantal enorm langdradige stukken in, die echt voor geen meter boeiden. Dan wel weer prima zijn de actiescènes, die keurig en met veel realisme in beeld werden gebracht.

Een goede film over de leerproces , opbouw , ervaring en de effect van een oorlog.

Een redelijke film over de wreedheid van de Eerste Wereldoorlog. Maar in zijn geheel zeker niet beter dan het origineel en eigenlijk nergens echt indrukwekkend of meeslepend.

Vooral het camerawerk was niet echt bijzonder. De actiescènes waren onderhoudend, maar daar is dan ook alles mee gezegd. Qua acteerwerk was het aardig. Donald Pleasence zet een aardige Duitse leraar neer, maar vooral Ernest Borgnine is erg goed als de oude ervaren soldaat. Wel is het jammer dat de Duitsers gewoon Engels spreken en door Amerikanen gespeeld worden. Een cast met echte Duitsers had de film ook meer authenticiteit gegeven.

Ik heb me verder niet verveeld, al zitten er zeker een paar langdradige stukjes tussendoor. Het einde was dan wel weer aardig, maar ook dat was in het origineel beter en indrukwekkender. Het is zeker niet heel slecht, maar het voelt allemaal wel een beetje als mosterd na de maaltijd.

In feite is deze All Quiet on the Western Front een beetje een overbodige film. Het voegt namelijk totaal niets nieuws toe, en is kwalitatief duidelijk minder dan het origineel.

2,5*

Het boek maakte veel indruk op mij en deze is prima aangehouden. Toch is de film wat minder heftig en indringend.

Ondanks dat het plot aanspreekt en het lastig is om een slechte oorlogsfilm te maken is het Mann toch gelukt met de remake van All Queit on the Western Front.

Het grootste probleem is dat je continu een afstand voelt tussen jezelf als kijker en wat er op het scherm gebeurt. De film slaagt er niet in om tot je door te dringen en daardoor is eigenlijk alles wat er op het scherm gebeurt een bijzaak. Je leeft niet mee met de personages, voor zover ze überhaupt een karakter hebben. Iedereen blijft redelijk anoniem, waardoor het je ook geen zak uitmaakt wat er gebeurt. Daarnaast is er een film met een soortgelijk plot die je wel bij de strot grijpt, Full Metal Jacket. De harde ontberingen tijdens de opleiding en het psychologische aspect komt daar veel beter tot z'n recht, ondanks een compleet andere setting.

Het helpt verder ook niet mee dat Duitsers allemaal Engels(Brits en Amerikaans) spreken, wat ook niet helpt om de kijker de film in mee te sleuren.

Her en der wat mooie scènes(het doden van die Fransman) en zijn de modderige loopgraven mooi vorm gegeven, maar het helpt niet om je emotioneel te betrekken in All Quiet on the Western Frond.

1,5*

Jaren geleden eens bekeken tijdens geschiedenis op de middelbare school. Vandaag (officieel gisteren) weer eens bekeken en ik vind het een beetje wisselvallige film. De acteurs in de bijrollen, Borgnine, Pleasance en Holm, stelen wat mij betreft de show. De overige personages komen, zoals hierboven al omschreven staat, niet over en daardoor leef je ook niet echt mee met ze. Verder vind ik dat de gehele cast er geen moeite voor doet om maar enigszins Duits over te komen, maar dat is ook nog wel een beetje de tijd. Veel (oorlog)films uit die tijd waren gewoon puur Amerikaans. Daarnaast vind ik het jammer dat ze het soms niet heel erg historisch accuraat hebben gemaakt. Zo doen de Engelsen blijkbaar niet mee aan deze oorlog (ze worden volgens mij niet 1 keer genoemd!) en worden de Amerikanen maar sporadisch genoemd ergens in de laatste helft van de film.

Is en blijft een sterke anti-oorlogsfilm. De werkelijkheid moet pas een hel zijn geweest, m'n overgrootvader heeft zelfs (in het Belgische leger) nog meegevochten geloof ik, ik heb er vroeger wel eens verhalen over gehoord, verschrikkelijk. Goed punt is ook dat de film niet echt een "nationalistische" ondertoon heeft. Het speelt zich wel af aan de Duitse zijde, maar het wordt op zo'n objectieve manier gebracht, het had zich b.v. ook perfect in het Britse of Franse leger kunnen afspelen. Er wordt aandacht besteed aan hoe het individu de oorlog meemaakt, en niet de regeringen en generaals. Best wel knap. *4.0

Erg matige film die de tijd des tands niet heeft doorstaan. De achterliggende gedachte is goed, maar het verhaal grijpt mij nergens aan. Dat komt ook omdat alles in het Engels is gesproken. Een duits leger die Engels praat. Nee, dat gaat niet wennen.

Deze film toont het absurde van oorlog-voeren. Hier in het jarenlang loopgraventreffen tussen Duitsers en Fransen op de Belgische grens. De klemtoon ligt op vernietigen, overleven en herleven. Het totale absurde van het toegelaten moorden.

Traditionele oorlogsbeelden goed weergegeven en goed vertolkt van een studentengroepje van opleiding tot de dood.

Gewoon voor zulke oorlogsfilms weinig woorden en 4 punten.

Ik moet deze film en het origineel dringend herzien. Deze versie uit '79 scoort een half punt beter dan die uit '30 en dat lijkt me in mijn herinnering niet echt logisch. Zal wel ooit een reden voor geweest zijn... Verhaal blijft wel sterk, dus het zal vooral de versie van '30 zijn die omhoog moet denk ik.

Verouderd , maakt geen indruk meer vandaag de dag. Ook helemaal niet spannend of aangrijpend.

De bedoeling was voornamelijk anti oorlog en dat is te weinig.

Dat Duitsers Engels spreken doet de film natuurlijk ook geen goed

Ik dacht dat hij wel wat zou gaan tegenvallen, maar valt best mee hoor. Gek dat er 150 minuten op de dvd staat, nou ja ik vind hem lang genoeg duren. Iets korter was misschien nog beter geweest. Er zitten wat mindere momenten in maar ook wel weer heel boeiende gedeelten.

Mooi gedetailleerde film (met o.a. die oude voertuigen, en die trein en het landschap en de nog primitieve oorlogvoering). Thomas acteert nog steeds. En die brengt het goed. Ook leuke rol van Borgnine. De contrasten tussen het thuisfront en het smerige oorlogsfront worden mooi in beeld gebracht, toch alweer uit 1979. Het gedeelte van Thomas en die Franse soldaat blijft wel ontroerend. De speciale effecten en de gevechten zijn goed maar gelukkig niet al te veel en krijgen we veel meer het psychologische aspect te zien, wat oorlog met in dit geval een groepje schooljongens/kameraden doet. Grotendeels opgenomen, in Tsjechië (toen nog Tsjecho-Slowakije). 5.0

Blijf het toch een goeie film vinden. Al vind ik hem niet meer zo goed dan de eerste keer dat ik deze film zag. De gevechten zijn best mooi gefilmd en Ernest Borgnine heb ik altijd al graag zien acteren. 95 jaar is hij geworden en tot z'n dood (2012) blijven acteren.

This story is to be neither an
accusation nor a confession,
and least of all an adventure
for death is not an adventure
for those who stand
face to face with it.
It will try simply to tell
of a generation of men
who, even though they may
have escaped its shells,
were destroyed by the war.

Met bovenstaande tekst in beeld van auteur Erich Maria Remarque, begint de film.

Vorige week heb ik de Drama / Oorlog film "Die Brücke (1959)" herzien en gisteren was het de beurt aan deze remake (maakte als tiener zijnde vroeger veel indruk op mij), welke net zoals het origineel is gebaseerd op het autobiografische boek van Erich Maria Remarque, te weten " Im Westen nichts Neues" (het boek werd in 1933 verboden door Nazi’s en belandde uiteindelijk ook op de brandstapel). In deze verfilming komt de Eerste Wereldoorlog met al zijn verschrikkingen tot leven, met als duidelijke ondertoon een pleidooi tegen de oorlog (oftewel een anti oorlogsfilm).

Het verhaal begint in 1914, waarbij een groep 18-jarige Duitse schooljongens zich aanmeldt, onder aansporing (volgestopt met kennis, idealen en hoop om te vechten voor het vaderland en "Kaiser") van hun chauvinistische leraar Kantorek (Donald Pleasence), om te vechten aan het front in Frankrijk. Van het groepje schooljongens dat naar de frontlijn vertrekt overleven maar weinigen het oorlogsgeweld.

Op fenomenale wijze (gelijk al bij de circa 10 minuten durende opening van het verhaal met de fraai in beeld gebrachte loopgravenveldslag, waarbij vlak van te voren ook nog even iedereen kort geïntroduceerd wordt door de vertellende soldaat Paul Baumer) laat deze Oorlog / Drama film de gruwelijkheden (o.a. door machinegeweren, gas en vlammenwerpers) op de slagvelden van toen weergegeven, waarbij we o.a. te zien krijgen het leven in de loopgraven (o.a. voorzien van ratten), gasaanvallen en de zinloosheid om te sterven voor een paar meter terreinwinst.

Ook historisch gezien zit de film sterk in elkaar, met daarbij duidelijk veel aandacht voor details. Dit is o.a. te zien aan de diversiteit van de uniformen van het Duitse leger, waarbij de Duitse soldaten in het begin van de oorlog nog zogenoemde "punthelmen" droegen, die dan later werden vervangen door de bekende en beroemde Duitse "Stahlhelm" (voor het eerst in beeld te zien na circa een uur).

Het verhaal is op een sobere manier verfilmd, waarbij je buiten de gruwelijkheden op het slagveld, verder te zien krijgt hoe het thuisfront zich onwetend waande en hield ten opzichte van de oorlog en ook hoe de Duitse soldaten meer en meer vervreemden van het gewone leven. Dat is beiden met name te zien na circa 120 minuten, als Paul Baumer (Richard Thomas) even naar huis (naar zijn zieke moeder, vader en zus) mag, nadat hij gewond is geraakt (en hersteld in een ziekenhuis) tijdens een bombardement (fraai en indrukwekkend in beeld gebracht).

Het verhaal zit ook gewoon goed in elkaar en weet daarbij ook nog eens te boeien en te interesseren van de eerste tot de laatste minuut (duurt circa 150 minuten en dat is best een lange zit). Het einde van het verhaal is best tragisch (waarbij Stanislaus Katcszinsky en Paul Baumer op een lullige manier om het leven komen, Stanislaus Katcszinsky bloed namelijk dood door een granaatscherf en kan net niet op tijd gered worden in een veldziekenhuis en tijdens de tijdelijke wapenstilstand, wordt Paul Baumer in een loopgraaf neergeschoten als hij een vogel aan het tekenen is) en ook enigszins deprimerend en mede door de tekst (met het geluid erbij van een ouderwets tikkende typemachine) die je daarna in beeld te zien krijgt:

GERMAN HIGH COMMAND COMMUNIQUE:
OCTOBER 11, 1918.

"ALL QUIET ON THE WESTERN FRONT"

Wel is het jammer dat er in deze verfilming geen Duits maar Engels wordt gesproken (wat natuurlijk komt omdat deze film niet van Duitse makelij is) door de Duitsers die centraal staan in dit verhaal, want anders zou het nog realistischer zijn overgekomen. Wel wordt er overigens wat Frans gesproken en dat door de Franse dames, die de Duitse jonge soldaten tegenkomen als ze zich aan het wassen zijn in een beek en waarmee ze een leuke avond beleven.

De cast speelt goed en overtuigend, waarbij de bekende acteur Ernest Borgnine één van zijn betere rollen neerzet als de sympathieke en zorgzame korporaal Stanislaus Katcszinsky (wordt vooral "Kat" genoemd), die een goede neus heeft voor goed eten en gevaar. Natuurlijk verdient ook hoofdrolspeler Richard Thomas (o.a. bekend van de populaire jaren 70 televisieserie "The Waltons" en natuurlijk ook van de bekende Horror / Mystery film "It (1990)") veel credits voor zijn rol als Paul Baumer, waarbij hij als argeloze en onschuldige schooljongen (die graag tekent) verandert in een geharde veteraan die walgt van de slachtpartijen.

Ook de niet al te grote acteur Ian Holm (zag er best apart uit met snor) speelt zijn rol overtuigend als de irritante Korporaal Himmelstoss (enigszins vergelijkbaar met Gunnery Sergeant Hartman uit de Oorlog / Drama film "Full Metal Jacket (1987)"), die de schooljongens flink onderhanden neemt tijdens hun soldatenopleiding en naderhand als straf (omdat hij te ver is gegaan tijdens het opleiden van soldaten) ook naar het front wordt gestuurd en daarbij weer kennis maakt met de schooljongens, die hem niet gunstig gezind zijn.

Al met al kan deze indrukwekkende anti Oorlog / Drama film, zich nog makkelijk meten met de andere films in dit genre en dat ondanks dat deze film al bijna 40 jaar oud is.

Bedankt Theunissen voor de recensie. Ik heb deze film enige tijd geleden gekocht op het 'militracks' event in Overloon en ligt nog steeds met smart op mij te wachten, en je recensie brengt hem een plaatsje hoger op de stapel (die ik waarschijnlijk rond de wintervakantie eens even wat dunner wil maken) .

Is uitstekend geschikt om te bekeken tijdens de deprimerende (vanwege weinig daglicht) herfst en wintermaanden en vooral natuurlijk op 11 oktober Dat geldt overigens ook voor het origineel "All Quiet on the Western Front (1930)", die ik misschien ook nog eens ga herzien.

In Overloon ben ik ook al een aantal keren geweest (o.a. vroeger tijdens mijn schoolperiode) en voor het laatst in 2007 (toen had ik voor het eerst een digitale fotocamera). Ondanks dat het niet erg groot is (heb je makkelijk gezien in een paar uurtjes tijd), is het toch wel een mooi oorlogsmuseum.

Dit is in mijn ogen absoluut de beste WW1 film. Ben benieuwd of the remake van de remake ooit nog komt.

Duitsland ten tijde van de Eerste Wereldoorlog. Nadat een chauvinistische leraar een groep jongens heeft aangespoord om deel te nemen aan de oorlog, melden twintig jongeren zich vrijwillig aan. Zin om de oorlog in te gaan. Ze worden echter al snel geconfronteerd met bombardementen, zenuwgasaanvallen, tegenaanvallen en de waanzin van de oorlog. De schooljongens sneuvelen een voor een.

All Quiet on the Western Frontier is een remake van de gelijknamige klassieker uit 1930. Ik vind het origineel echter veel beter met enkele realistische oorlogsscènes. Vooral de laatste scene, met de hand die grijpt naar een vlinder is me altijd erg bijgebleven. Deze remake is niet echt slecht, maar eigenlijk vind ik deze film tamelijk overbodig. 2,5*

Goed antie oorlogsfilm vanuit duits perspectief ( nou ja zo voelde het niet aan met al die engels sprekende

acteurs ) .

Het origineel ken ik niet maar deze was best goed maar geen meesterwerk .

How is it, Baumer?

How... how is the spirit?

Excellent, eh? Excellent?

Na gisteren de versie van 1930 vandaag maar even de remake gepakt met het origineel nog in gedachte, en ik moet zeggen dat ik niet helemaal begrijp waarom deze versie zoveel minder scoort als de oude. Weliswaar wordt veel minder de 'anti-oorlog' troef gespeeld, en er veel meer een oorlogsfilm van gemaakt met alle gruwelen, toch doen ze wat mij betreft weinig voor elkaar onder.

Wat meteen al opvalt is dat er een hele andere scriptvoering gehanteerd wordt. Waar '30 in chronologische maar wel erg snelle volgorde voorbij trekt, volgt '79 in die zin een hele andere opbouw en vertelstijl met terugblikken naar de klas, de opleiding en eerste schreden aan het front. Waar '30 veel meer de lijn van het idealisme, valse heroïek en naïviteit benadrukt lijken de jongens in '79 veel minder door de leraar begeesterd en lijkt de in dienst intreding eerder een collectieve daad, en daarop volgend veel minder het verlies aan jeugd en onschuld, geschetst zoals in '30, maar een bruut beeld van dood en verderf. '30 lijkt meer gericht op filosofie, een psychologisch beeld en een boodschap met de ontmoeting in het volle klaslokaal. Paul '79 komt helemaal niet met een morele boodschap maar toont de beschadigde en opgebrande mens, iets dat niet door Kantorek begrepen wordt, en overigens een heel reëel beeld is. Je zou kunnen zeggen dat de afstomping en geestelijke schade subtieler in beeld gebracht wordt en ik kan simpel weg niet kiezen wat nu de betere van de twee is.

De kaart van de 'vuile' oorlog wordt nog verder getrokken met de verschrikking van het gifgas, de creperende paarden, de afschrikwekkende vlammenwerper en de omstandigheden met modder, ratten en de vele beschrijvingen van de doden en rottende lijken. Een wat mij betreft voor die tijd best wel goed en eerlijk beeld waar dezelfde scenes met 'landje pik' naar voren komen en veel schetsen van het menselijk lijden. De scene met de Fransman, die meer een stukje antioorlogsfilosofie benadert, is overigens een stuk uitgebreider dan '30. Als laatste te zeggen dat Holm uitmuntend is als Himmelstoss, de wraak hoogst vermakelijk is en dat de soundtrack best indruk maakt met een mooie stemmige melodie en een melancholieke accordeon.

De boodschap van de beide versies liegt er niet om, die komt in beide gevallen aan. Wellicht dat beide films door de verschil van toon en nadruk niet echt met elkaar te vergelijken zijn, ten laatste nog te zeggen dat ik persoonlijk de indruk heb dat '79 iets meer het boek volgt en situaties uit het boek behandelt dan dat '30 dat doet. Al met al doet de remake geenszins onder voor het origineel wat mij betreft, of dat moet het jeugdsentiment zijn omdat ik deze film tientallen malen gezien heb tijdens mijn jeugd en de film gruwelijk indrukwekkend vond. Prachtige filmposter trouwens ook weer, zelfs mooier dan die van '30.

"Beste Albert,
Ik wil jou laten weten dat alleen wij tweeën nog leven
vlak na Kat, stierf Tjaden....:, een snelle genadige dood, een kogel door zijn hoofd.
Himmelstoss ging die zelfde dag en nu is ook Dettering dood.
We verloren Dettering al in de lente toen de appelbomen bloeiden.
Je weet wat het voorjaar met hem deed. Twee weken geleden verscheen hij niet op het appèl.
We hoorden dat hij door de MP's is opgepakt, jij en ik weten waar hij heen ging, naar huis, naar de oogst.
We hoorden er niets meer over. Je kent de straf voor desertie.
Van onze schoolklas van 1916 zijn er nu 13 van de 20 dood, er worden 4 vermist, eentje zit in een gesticht,
alleen jij en ik leven nog".

De brief aan het einde van Paul Baumer gespeeld door Richard Thomas aan zijn vriend Albert Kropp gespeeld door David Bradley.

Jammer dat de film niet Duitstalig is maar dat is dan ook een van de weinige smetjes op deze film! De laatste weken veel oorlogsgeweld gezien in films o.a. 1917 maar deze remake is een van de betere films in het genre.
Hij duurt ruim 2 en een half uur maar de tijd vliegt voorbij en de film blijft vrijwel continue boeien.
Binnenkort het origineel ook een kans geven en vergelijken, volgens velen ook een juweel.
Deze remake krijgt van mij een 8!