Half Nelson (2006)

Vervelend verhaal met regelmatig vervelend camerawerk, waardoor je af en toe niet ziet wat er op dat moment eigenlijk te zien is. Het gebeurt wel vaker dat de camera de mensen dicht op de huid zit (b.v. in de films van Dardenne), maar niet zo irritant als in dit geval. Daar staat tegenover dat de drie hoofdpersonen heel aardig acteren en daarmee de score nog enigszins optrekken.

Aardig, maar het blijft gewoon niet hangen. Acteerwerk is zoals gezegd behoorlijk goed, maar het camerawerk vond ik gewoon belabberd: van dat typische gezwabber dat de film realistisch en documentaireachtig moet maken. Ik hou daar gewoon niet van. Het verhaal kabbelt een beetje voort en kent niet echt memorabele momenten, maar weet goed genoeg te boeien. Thematische elementen - dialectiek met name - worden soms iets te nadrukkelijk uitgesproken, maar soms heel aardig naar voren gebracht, zoals de spreekbeurten van de leerlingen die de vraag opwerpen wanneer er in situatie x mag worden ingegrepen en met welke reden. Leuk, maar al met al toch geen film die me lang bij zal blijven.

Oersaaie film met suffe karakters.

Film doet nergens urgent aan en kan ongezien de kast in.

Uitstekende film over een aan drugs verslaafde leraar die een vriendschap aangaat met één van zijn leerlingen. En dit personage wordt niet alleen maar als een junkie neergezet en is hierdoor gelaagder (iets wat eigenlijk wel voor de hele film geldt). Wel wat aan de trage kant, en het verloop is wat voorspelbaar. Ryan Gosling zet een sterke rol neer, en de jonge Shareeka Epps weet zich goed staande te houden tegenover hem. Een ruime 3.5 sterren.

Subtiele dramafilm zonder een duidelijk afgebakend verhaal. Er wordt aardig geacteerd en alles wordt geloofwaardig neergezet. Jammer genoeg is het verhaal gewoon zouteloos en gebeurt er nauwelijks iets van betekenis. Je kunt het dus subtiel noemen, maar ook oersaai.

Te traag naar mijn zin. Ondertussen allerlei dingen gedaan dus boeien deed ie ook niet. Toch was t sfeertje wel ok..

In de film refereert het karakter van Ryan Gosling tijdens een van zijn lessen aan het zijn van zwart, wit of dat ook een grijs gebied bestaat. Het mooie aan deze film is dat alle karakters hieraan lijken te voldoen. De goede leraar die om zijn leerlingen geeft heeft serieuze problemen. De vader die een "klootzak" is geeft toch om zijn zoon. De drugs dealende familievriend van het meisje geeft, ondanks zijn slechte invloeden, wel degelijk om haar, etc. Niemand is puur goed, maar ook geen van de karakters is gewoon puur slecht in Half Nelson.

Goed geacteerd door alle rollen. Prima film zonder extremen die toch de volle 106 minuten weet te boeien. 4 sterren.

Toch wel een mooi gedurfde film, hoewel niet alles goed aankomt.

Door de regels heen wordt er het een en ander getoond wat blijft hangen. De leraar die onderwijst in veranderingstheorie, maar zijn eigen leven niet om kan gooien. Het gevoel van leegte als onbedoelde consequentie van de vrijheid-blijheid-filosofie van zijn ouders. De geschiedenisvoordrachtjes die refereerden aan verschillende thema's in de film.

Daarnaast ook wel een Shame-achtig tijdsbeeld dat niet moraliserend wordt gebracht, maar soms wel confronterend overkomt.

2e poging om af te kijken is mislukt. Sta er blijkbaar niet open voor. Dan maar verder met The Soprano's.

Mooi filmpje met een ijzersterke Gosling.

De film mist wat sturing lijkt wel, het verhaal kabbelt maar een beetje voort zonder echt ergens te raken, en dat is jammer.

Maar toch fijn sfeertje, leuke soundtrack en erg sterke acteerprestaties.

Realistisch verhaal. Geen stereotiep beeld van de stelende, liegende en uitgemergelde junk. Nee een beeld van een goed mens met onderliggende verslavingsproblemen. In de meeste gevallen eerder de realiteit.

Zoals al vaker aangegeven hier, behoorlijk slaapverwekkend, je vraagt je af waarom nou juist dit niet al te bijzondere verhaal werd verfilmd. Goed geacteerd maar verhaal is gewoon niet boeiend.

Gemiddeld.

Half Nelson begint vrij goed en behoudt doorheen de speelduur ook wel een zeker niveau aan, maar echt indruk maken doet het niet. Dat er geen Hollywoodeinde tegenaan gegooid wordt is één van weinige positieve punten. Verder blijft de zogezegde vriendschapsrelatie tussen leerkracht en leerling behoorlijk vlak waardoor het eigenlijk twee aparte verhaallijnen zijn. Een scène die erin kapt ontbreekt ook.

Ryan Gosling is niettemin best goed in z'n rol, al heeft hij een paar tics die in elke rol terugkomen. Shareeka Epps maakt evenwel meer indruk. Wat meer gezamenlijke scènes had de film wellicht ten goede gekomen.

Visueel is Half Nelson spijtig genoeg lelijk. Het camerawerk is vaag, nerveus en rommelig. Men probeerde wellicht "dicht op de huid" te zitten, maar mij heeft het vooral geërgerd. Ook de soundtrack is niet al te best. Des te opmerkelijker het is dat de leegte van het boeltje best goed naar voren komt.

3

Goed geacteerd drama (Ryan Gosling) over een leerkracht die stilaan zijn focus verliest door toenemend drugsgebruik.

Solide film over een drugsverslaafde leraar en zijn vriendschap met een van zijn leerlingen. De meeste indruk maakt Ryan Gosling met zijn brakke kop. Verhaal is zelf wat pointless uiteindelijk en de cameraman had wel een wat vastere hand mogen hebben. Dat geschud heeft een film als deze toch niet nodig...

Gosling stelt zeker niet teleur, de leerling acteert ook uitstekend. Ik heb een zwak voor drama's over drugsverslavingen dus daarom deze film gaan kijken. Het blijft echter onvoldoende hangen bij mij. Te weinig aangrijpend, wellicht te subtiel. Vorig weekend 'I Skuggan av Värmen (In your veins)' gezien en die spookt nog steeds door mijn hoofd. Zo aangrijpend. Half Nelson helaas niet...

IJzersterke rol van Gosling, die eigenlijk gewoon de Oscar op had moeten leveren. Zijn spel is zo naturel en subtiel. Hij heeft alleen of met zijn tegenspelers vaak maar weinig tekst nodig. Een mooie klik ook met Epps, die indrukwekkend is als onervaren jonge actrice.

De handcamera's werken heel goed in de film, en is allemaal ook wel leuk geschreven. Soms misschien iets te mooi, maar ik vond het vooral aardig hoe zowel Dan als Frank allebei hun slechte en goede kanten hebben. Daardoor kun je het van beiden wel begrijpen dat ze Drey liever niet met de ander om zien gaan. Verder ook een soundtrack die de moeite waard is. Een ruime 3.5*.

Vandaag nog eens herbekeken en voor mij blijft dit een adembenemend mooie film. Shareeka Epps breekt je hart inderdaad in twee en Gosling met zijn aller-allerbeste rol hier. Die scène op het eind in de hotelkamer is ongelooflijk. Wat een soundtrack ook.

Mooie film inderdaad. Verdient wel een hogere score dan deze.

“Second chances are rare, man. You ought to take better advantage of them.”

Ingetogen drama. Met een uitstekende acteerprestatie van Gosling als geschiedenisleraar met een drugsverslaving. Het mooie aan Half Nelson is dat geen enkel personage zwart-wit is.

De geschiedenisleraar met een drugsverslaving, de drugsdealer die begaan is met zijn nichtje, de weinig aanwezige moeder die politieagente is etc. Allemaal sterk uitgewerkte personages met herkenbare problemen. Het samenspel tussen Gosling en de jonge actrice Epps vormt het hart van de film en ze doen het allebei geweldig.

Sober reality-drama van de bovenste plank. Gosling en Epps zijn superformidastisch.

Lang geleden dat ik een film nog eens 5* gaf; deze komt op plaats 11 in m'n top 10.

Een leraar in een school met low class kinderen in Brooklyn, de zwarte buurt. Michelle Pfeiffer revisited ? Nee hoor, de leraar is een crack verslaafde; kids zijn wel ongeïnteresseerd maar hebben ruggengraat. De omgekeerde wereld. De leraar heeft hulp nodig, de kinderen geven het hem (word ook letterlijk gezegd).

Dus de verslaafde leraar. Zal hij de weg terug vinden naar het goede ? Zal hij overwinnen en zijn klas naar hogere doelen bereiken zoals in basketbal ? Nee hoor, het personage maakt de ene fout na de andere, hij kan niet veranderen, hij kan niet stoppen met crack, hij is ‘hard to be liked’. Geen overwinning van het team in basketbal maar een scene waarin de leraar/coach toont hoe het niet moet. Onsportief, agressief.

Een leerling Epps zal in de handen belanden van de drugsdealer en zo haar broer achterna gaan. Ze zit in een 'no future' positie, huishouden rammelt, afwezige vader en beetje ook de moeder. Trekt de leraar Epps uit de dal ? Nee hoor, Epps beseft zelf dat dit niet de goede weg is en maakt eigenhandig komaf mee. Geen redder in zicht. Misschien ironisch dat de scene in de hotelkamer, de catharsis voor Epps zeg maar, net door de aanwezigheid van Gosling misschien haar de beslissing heeft laten maken.

Een film die je dus voortdurend op het verkeerde been zet. Dit volgt niet de platgetreden paden van een Hollywood verhaal over leermeester/leerling. Meer nog, door een compromisloze benadering in het personage van Gosling (hij wordt niet de goede, behalve de laatste 5 minuten waarin toch hoop en redding wordt gesuggereerd) is optimisme ver te zoeken. Het personage wordt niet gedetermineerd door milieu (hij is daar niet opgegroeid), niet door idealisme (hij heeft wel een eigen visie op onderwijs maar wil niet het systeem veranderen) maar door een keuze (hij blijft crack nemen).

Het camerawerk (veel bekritiseerd) veruitwendigt de kijk van Gosling naar zijn omgeving. Het is een stilistische keuze om de wazigheid van Gosling te benadrukken, zijn blik is wazig door de crack, hij ziet niet wat er rond hem gebeurd. De camera – handheld zoals een indie betaamt - is 'in en out focus' net als de blik van de leraar.

Het verhaal kon weliswaar beter, er is te weinig drama om echt betrokken te geraken en de regisseur beperkt zich met louter observaties waardoor veel scenes enkel als doel hebben een karakter te schetsen. Desalniettemin een aardige poging om een milieu en personage consequent te behandelen zonder te vallen in clichés en als extra troef aangevuld met een puike soundtrack. Een beetje onderschat als ik zo de commentaren lees.