Romeo + Juliet (1996)

Ik keek na het zien van het meesterwerk(je) Moulin Rouge! erg uit en nadat ik een tijdje geleden weer een trailer van deze film zag, ben ik toch eens intensief gaan zoeken. Uiteindelijk vond ik hem bij videoland en heb hem dus gelijk meegenomen.

En ik heb ontzettend genoten bij deze film. Het eerste kwartier moest ik heel erg wennen aan het oude-Engels in deze 'nieuwe wereld'. Maar als je hier eenmaal aan gewend bent is het puur genieten van de fantastische cast (hou nou eens op met dat gezeur over DiCaprio: het is gewoon een ontzettend goeie acteur!), prachtige decors en schitterende muziek. Dit alles prop je in één film en je hebt het visuele spektakel Romeo + Juliet!

Nadat ik de film had afgekeken had ik 4* in mijn hoofd, maar de hele avond bleef deze film mar door mijn hoofd rond spoken en ik heb toen besloten om er maar een half puntje bij op te doen. 4,5* dus! , maar eingelijk ook .

Apart, erg apart deze bewerking van een Shakespeare verhaal. Ik weet nog steeds niet helemaal wat ik er van moet denken. Het acteerwerk vond ik erg goed en het oud Engels werkte, tegen mijn verwachting in, ook goed. De aankleding is heel erg mooi en ook de aparte regie en editing vond ik goed werken. Toch maar een 4 want Claire Danes zag er wel erg mooi uit.

Schitterende film. Ik vond het eerste kwartier echt even wennen. Het kwam allemaal zo onwerkelijk over maar ineens stoorde ik me er niet meer aan en vond ik het geweldig. Di caprio waar ik bepaald geen fan van ben vond ik erg goed. maar vooral van Harold Perrineau Jr. was ik zwaar onder de indruk. Al met al een geweldige film en 4,5 ster van mij. Dit komt voornamelijk omdat ik even tijd nodig had om erin te komen. Dus de kans is groot dat eind deze week romeo + juliet op 5 sterren uitkomt.

Vreemd dat zoveel mensen zich aan het taaltje storen.

Dat in combinatie met de moderne setting was net de reden waarom ik deze film wel een keer wilde zien. En dat was uiteindelijk ook wat het best werkte in de film Leuk hoe personages naar hun geweren grijpen wanneer ze het over swords en longswords hebben.

Jammer genoeg was niet alles even fijn afgewerkt. Visueel zag het er erg leuk uit, met goeie editing (had nog wel wat beter gekund) en vooral rijkelijke decors. Acteerwerk van DiCaprio, Danes was goed. Alleen de goons kwamen mij soms te clownesk over. Zeker in de beginscene aan het tankstation.

Mijn grootste kritiek rust op de soundtrack. Slecht gebruikte springpop, die vaak totaal de sfeer uit scenes weet weg te halen. Luhrmann lijkt soms DJ op een bejaardenfeest. Wat is het nut van een Lovefool (mooi nummertje verder) knalhard in te zetten om het dan na 15 minuten snel uit te faden ? Op zulke stukken lijkt het wel of hij de muziek live onder de film monteert. Foutje ? Snel even uitfaden dan maar.

Dit en enkele iets te dragqueen achtig acteerwerk maken het nogal lastig om echt van de romance te genieten. Want uiteindelijk viel er genoeg te genieten, zeker in de scenes tussen DiCaprio en Danes, die erg lief spelen, en ook niet meteen van de lelijkste zijn. De aquarium scene, de zwembad scene, de nacht samen, en de eindscene ... pareltjes.

Leuke bombastische film, jammer dat het drama soms iets te veel ingeruild werd door roze lollies (waarom op het einde nog die montage van de gelukkige momenten, doet toch afbreuk aan zo'n dramatische eindscene ?. Wel een verdiende 3.5*

Het probleem van de film is dat de sfeer die door het gebruik van door Shakespeare geschreven dialogen is opgewekt, de emotionele band met de personages in de weg zit. Daardoor sleepte de film niet écht mee, ook al blijft het einde triest.

Daarnaast is hij af en toe wat saai. Maar de relatie tussen Romeo en Juliet blijft heel mooi om te zien, je voelt de liefde bijna. En tegelijkertijd blijft de film wat afstandelijk door bovengenoemd punt.

Daarom heb ik hem verlaagd naar 3*

@ RedEye_18

Voor mij is romeo + juliet één lang gerokken videoclip, dat bedoel ik met MTV-genre. Een aanpak die Luhrmann trouwens ook bij Moulin Rouge deed. En dat mij eveneens dik tegenstak. Er is niets interessants aan een moderne versie van Romeo+Juliet. Ten eerste omdat het verhaal al honderden keren, en pakken beter is verfilmd. Het enige originele is dat je er een versie van maakt die voor jongeren interessant is. Maar dan gaat er veel van de essentie verloren. Toch drukt hij hier toch nog meer z'n eigen stempel, vandaar toch dat ene puntje dat ik aan de film geef. Terwijl het bij Moulin Rouge aan originaliteit enorm ontbreekt. Zelfs de nummers zijn (slechte) covers.

Maar dat is kwestie van smaak uiteraard. Daarom dat ik zeg dat ik het goed begrijp dat de film weldegelijk in de smaak valt bij veel mensen. Mijn punten zijn meer een weergave van wat ik van de film vindt, dan de kwaliteiten van de film zelf. Voor mij stoort die aanpak, maar uiteraard heeft de regisseur z'n best gedaan en heeft hij het er in zijn genre goed van afgebracht.

Zolang we het maar over onze gemeenschappelijk nummer 1 maar eens zijn zeker

The Classic Love Story Set in Our Time.

Leuke film met de originele William Shakespeare's Romeo + Juliet dialogen, soms ging hij voor mij wat over the top vooral dan in het begin. Maar al bij al was dit prima vermaak in het modern jasje gegoten stijl.

Het spijt mij maar ik vind dit echt een verschrikkelijke film. Alles is veel te druk, de kleuren doen pijn aan mijn ogen en de acteurs kunnen hier ook niets van maken. De dialogen en uitstraling van de film vloeken verschrikkelijk met elkaar. Daardoor wordt het een kitchfilm van de ergste soort. Jammer van het talent van de hoofdrolspelers en Baz Luhrman roep ik hiermee uit tot meest overschatte regisseur uit de filmgeschiedenis.

Hmm, moeilijk te peilen, deze film. De hoes van de dvd geeft duidelijk aan dat we een visueel meesterwerk mogen verwachten. Na het zien van deze film ben ik het daar zeker mee eens. Luhrmann weet, net als in Moulin Rouge! voor prachtige plaatjes te zorgen, ondersteund door prima muziek. Wel erg druk gefilmd, maar dat houdt de vaart er tenminste mooi in. De film was dan ook zo voorbij en dat kan al nooit een slecht teken zijn.

Het verhaal zelf zal opzich allemaal wel. Jongen en meisje kennen elkaar een paar minuten en besluiten te trouwen, yeah right. Tsjah, dat gaat toch wat te ver wat mij betreft en ook hoe ze beide hun levens opofferen op het eind staat me niet helemaal aan, maar oké. Daarnaast vond ik de manier van spreken eigenlijk totaal ongeloofwaardig overkomen. Welke eikel - in deze tijd - gaat nu zo'n taaltje opzetten? Opzich leuk en niet eens zo slecht gedaan, maar toch hou ik hier gemengde gevoelens aan over.

Het acteerwerk van Leonardo DiCaprio is fenomenaal. Hier bewees hij al verschrikkelijk goed te zijn in zijn vak en dat heeft hij hierna eigenlijk alleen maar vaker bewezen. Eén van de beste acteurs die ik ken, zonder twijfel. Claire Daines vond ik niet super bijzonder, maar haar aangename verschijning hielp dan weer wat mee. John Leguizamo vond ik dan weer helemaal niets, irritant mannetje. Toch is het op de minpunten na, wel genieten geblazen.

Luhrmann pakt het allemaal origineel aan. De decors zijn mooi, net als de kostuums, veel felle kleuren, flitsend gemonteerd, uitstekend gefilmd allemaal en de ondersteuning van de muziek is ook meer dan goed. Tsjah, op visueel vlak had ik ook totaal geen twijfels bij een Luhrmann film en dat is dan ook de dragende kracht van deze film. Misschien haal ik hier bij een herziening meer uit, voor nu zeker wel een makkelijke voldoende.

Een vlotte, eigentijdse bewerking van Shakespeare. In het begin, bij die scene rondom een tankstation dacht ik dat ik in de verkeerde film terecht was gekomen. Gelukkig kon ik mij niet aan de theatrale manier van acteren irriteren en voegde dit juist met de geliktheid en het oog voor detail van de regisseur, voor een film die snel verstreek en het Shakespeare - verfilming genre, een metamorfose gaf, door de film te schieten vanuit een compleet andere insteek als normaal.

Ruim 10 jaar na dato oogt de vrij ruwe montage alleen wat verouderd. Wat niet wegneemt dat de film er op visueel vlak nog prima uitziet, alleen echt spetteren doet hij niet. Daarvoor was de muziekkeuze niet goed genoeg, deze had wat meer op de voorgrond aanwezig kunnen zijn, zoals Baz Luhrman in Moulin Rouge alles ook lekker aan heeft gedikt.

Bovengemiddelde film, waar de romance tussen beide hoofdrolspelers goed werkt. De scene in het zwembad en in de woestijn blonken uit, terwijl het einde effectief wreed was. 3,5*

Wat je ook vindt van die films van Luhrman, je moet in elk geval zeggen dat ze volstrekt uniek zijn. Ken niets soortgelijks.

In de eerste 10 minuten kwamen de teksten van Shakespeare me heel gekunsteld over. Vond er eerlijk gezegd geen klap aan. Maar na verloop van tijd verdween m'n ergenis, merkte ik het verschil met hoe we het nu gewend zijn amper en vond ik het eigenlijk gewoon heel mooi. Verder zijn de art-direction en montage weer waanzinnig en die combinatie (de look en het gebruik van de klassieke teksten) maakt de film volstrekt uniek.

Vroeger had ik een beetje een hekel aan DiCaprio, maar eigenlijk is ie gewoon een heel goed acteur. Film verdient 4 sterren al is het nipt. Vond de beroemdste liefdesgeschiedenis ooit, hier heel mooi, maar had wel het gevoel alsof ik er doorheen gejaagd werd. Verder is de film natuurlijk ook wel wat trucerig en af en toe is dat wel een beetje jammer.

Hope & Despair. Tragedy & Love. Romeo & Juliet

Ik ben zelf een grote fan van het klassieke Romeo & Julia verhaal maar ik had me nog nooit aan een verfilming gewaagd omdat dit soms zo fataal kan uitdraaien. Met Moulin Rouge maakte ik kennis met Luhrmann en nadien werd aan die kennismaking een vervolg gebreid door Australia. Vooral Moulin Rouge vond ik zo goed dat ik vond dat als er één regisseur het klassieke verhaal kon verfilmen, dat dat Luhrmann was.

In het begin had ik toch wat mijn twijfels. De setting werd hedendaags maar het taalgebruik was nog altijd wel op de old-fashioned Shakespeare stijl. Beetje vreemde combinatie maar na een 10 minuten vond ik het eigenlijk helemaal niet zo vreemd meer. Het theatraal gedoe past perfect in de film en Luhrmann weet goed genoeg hoe hij dit moet uitspelen. Hij slaagt er dan ook in om twee hoogtepunten in de film te creëren, namelijk de dood van Mercutio en de opbouw naar die dood maar ook het einde waar Romeo ontdekt dat zijn Juliette dood is en hij zich wanhopig een weg naar haar graf schiet. Zo bombastisch en theatraal als het maar kan maar o zo doeltreffend want hoewel het verhaal één van de meest bekende verhalen is ter wereld slaagt Luhrmann er toch in om het nog allemaal boeiend en meeslepend te maken. Dit heeft natuurlijk ook veel te maken met de aanpak van de film want net zoals in Moulin Rouge zit Romeo + Juliet vol met kleine details die een zekere meerwaarde aan de film geven zoals de pistolen die allemaal de naam dragen van een soort van zwaard. Zo zit de film nog vol met kleine verwijzingen naar andere Shakespeare verhalen en dat maakt het nu eigenlijk allemaal net zo interessant om de film nog eens een keer op te zetten, iets wat bij mij sowieso nog wel zal gebeuren. Het visuele aspect van Romeo + Juliet is trouwens ook weer ontzettend mooi. De scènes tussen het koppel zijn bijna altijd felle warme kleuren terwijl wanneer ze apart van elkaar zijn het vaak donkere tinten zijn. De aankleding van de personages is trouwens ook uitstekend gedaan, ik had dan ook niets anders verwacht van Luhrmann.

Eerlijk gezegd, ik ben echt geen fan van DiCaprio. Er zijn maar weinig films waar hij me kan boeien (The Beach en The Departed) maar in de meeste gevallen wordt hij compleet weggespeeld door zijn tegenspeler (Gangs of New York - Daniel Day Lewis). Gelukkig speelt hij hier echt de sterren van de hemel! Eindelijk komt zijn hoge pretty-boy gehalte van pas en weet hij het ook heerlijk te gebruiken. DiCaprio is geboren om de teksten van Shakespeare uit te spreken. Vooral naar het einde toe komt hij compleet los. Over Claire Danes had ik een gemengd gevoel naar het einde toe. Qua uiterlijk is ze een perfecte Juliet, exact gelijk ik ze me altijd had voorgesteld bijna maar als actrice kon ze me soms niet zo heel hard boeien. Uitstekend gecast maar ik miste toch iets. Bij John Leguizamo had ik dan weer het tegenovergestelde. In het begin vond ik dat hij helemaal niet bij de rol van Tybalt paste, ik moest constant aan hem als dwerg denken uit Moulin Rouge, maar eens dat dat beeld was verdwenen bleek hij zijn rol uitstekend te vertolken. Eigenlijk geldt dat voor bijna iedereen in de film uitgezonderd van Dash Mihok die de rol van Benolio op zich neemt. Vooral in de openingsscène is hij samen met zijn maatjes te kinderachtig bezig om geloofwaardig over te komen, het 'bite my thumb' gedeelte was dan ook direct het lachwekkendste aan de film.

Interessante film. De hedendaagse setting met het oude taalgebruik is een speciale maar doeltreffende combinatie. Het verhaal kent iedereen wel maar toch weet Luhrmann het allemaal boeiend te maken waardoor het zowel verhaaltechnisch als visueel erg sterk is.

Dikke 4*

De combinatie van originele script met gemoderniseerd acteerwerk maakt deze film enorm irritant. Het kwam over als een toneelstuk dat op een lullige manier verfilmd is.

Dat mensen over de tekst en dialogen lopen te zeuren vind ik zelf ook merkwaardig. Dan kan je blijkbaar de originele Romeo & Juliet tekst niet aan. Maar dat er mensen zijn die vinden dat dit een slechte film is. Ja, daar kan ik me prima in vinden. Verhaal van "Romeo & Juliet' in moderne tijd plaatsen was geen goed idee in mijn ogen. Juist de oude stijl van het beroemde verhaal van Skakespeare vind ik goed. En wat dat betreft is deze film echt super, maar dan bedoel ik echt super druk . Vooral dat begin . Ik kon er ook eigenlijk niet echt inkomen doordat het me gelijk daardoor al totaal niet aanstond. Voor de rest heeft de film totaal geen indruk op me gemaakt en de rest vond ik ook niet echt zo heel bijzonder. Ik zie hier persoonlijk niet zo veel in. 1,0 voor sets en voor de belichting.

Heel erg mooie, gestoorde, maar vooral knappe vertelling van Romeo en Juliet. Luhrman pakt het verhaal, geeft er een enorme draai aan, pistolen, autoachtervolgingen, flatgebouwen, en alles extra dik aangezet, de art direction was fantastisch. Ondanks het verhaal in een compleet andere setting mistte de film nooit de essentie. Ook een gewaagde keuze om de dialogen authentiek te houden, maar daardoor worden zelfs de liefdesscènes interessant. Van begin tot einde audiovisueel geweldig.

Dikke 4,5*

Zal dit binnenkort op blu-ray aanschaffen want volgens mij zit er wel een 5* in.

Die authentieke dialogen, die verhogen niet het kijkplezier bij deze gemoderniseerde versie van Romeo + Juliet. Af en toe word je wel erg afgeleid door de ouderwetse woordkeuzes en zinopbouw. Erg irritant dus! Maar goed al met al was het uiterlijk wel een feestje. Zag er echt bijzonder gaaf uit, die knallende kleurrijke stijl. Het welbekende verhaal was ook leuk om weer eens verteld te zien.

Niets was ooit tragischer dan het verhaal van Juliet en haar Romeo...

Romeo & Juliet lag al een lange tijd in onze dvd-kast, maar ik had nooit echt de behoefte om de film te zien. Totdat ik met school naar een toneelstuk van Romeo & Juliet. Ik kende het verhaal, maar toch kon het mij toch vermaken. Dit kwam vooral omdat er zo'n magische sfeer gecreërd werd in die middeleeuwen. Dus wilde ik deze film zien. Maar wat ik niet wist, was dat het verhaal in een nieuw jasje gestoken werd. Dus dit vond ik best jammer. Ik vond het eerst lijken op een soort actiefilm, maar dan begint het liefdesverhaa van Romeo & Juliet...

Het feit dat de film zich in de tegenwoordige tijd afspeelde, vond ik al jammer, maar dat ze daartussen dat oude taalgebruik gebruiken vond ik verwarrend. Gebruik dan toch moderne taal. Of laat het zich afspelen in de middeleeuwen.

Voor de rest werd het nog een goed drama met enkele magische momenten. Een goede 3,5*.

Een redelijk misdaad/drama film...

Redelijk verhaal...

Wel een laatste mooi romantische verhaal...

Redelijk acteerwerk...

Een beetje overdreven acteurs... die maar alleen maar schieten en vijand...

Bekende acteurs Leonardo DiCaprio, Pete Postlethwaite ,

Brian Dennehy,M. Emmet Walsh en Paul Sorvino ...

Redelijk HD kwaliteit (oud opname 1996)...

Prima achtergrond geluid/muziek (Dolby Digital)...

Shakespeare meets MTV. Een interessant experiment en wat mij betreft ook een behoorlijk geslaagd. Ooit in een ver verleden toen ik nog op de middelbare school zat gezien, en toen vond ik het al bijzonder. Jaren later kan zo'n film dan een stuk slechter zijn dan je je kon herinneren, maar daar heeft deze film blijkbaar geen last van.

Altijd interessant als de setting van een oud toneelstuk wordt verplaatst naar het heden. Het kan catastrofaal werken, maar als het lukt vind ik het een enorme meerwaarde geven. Dat laatste is hier zeker het geval. Het taalgebruik in combinatie met deze setting is wel eventjes wennen, maar het is al snel de normaalste zaak van de wereld dat iedere surfdude zo praat. Ook een leuke vondst om van de prins een politiecommissaris te maken. Dat het aan het begin wat stroef aanvoelt kan misschien ook wel komen door het matige acteerwerk van de Montague boys. De Capulet boys vond ik dan wel weer het nodige charisma hebben. In de tijd dat ik de film voor het eerst zag had ik een flinke afkeer van Leonardo DiCaprio vanwege zijn tieneridool status. Dat is nu verleden tijd, en ik kijk tegenwoordig neutraal tegen de man aan. Hier doet hij het in ieder geval prima, er is wat mij betreft sprake van een chemie tussen hem en Claire Danes, die ik destijds al een prachtige vrouw vond, en daar is bij herziening niets van veranderd.

Veel flitsende beelden, voelt soms geweldig aan, soms wat minder, maar men heeft er tenminste aandacht aan besteed. Het feestje was spetterend, met Mercutio als spetterende dragqueen, en dan ineens die scene bij het aquarium... Werkelijk prachtig. Ook mooi was de setting in de kerk met alle neon kruizen. In ieder geval genoeg te zien. Soundtrack wisselend. Vaak wel aardig, maar de nummers met kinderkoor waren werkelijk verschrikkelijk. Ook leuk dat als Juliet sterft de laatste klanken van de Liebestod uit Wagners Tristan und Isolde klinken, wat een van mijn favoriete opera's is. Gezien dat verhaal erg passend.

Om samen te vatten: geslaagd, al is het niet uitmuntend. Maar wel erg origineel en dat is veel waard. 4*.

Redelijk.

Het concept is best leuk, maar om echt te overtuigen mist deze drukke bedoening wat zelfspot. Al ben ik daar zelf niet zo zeker van: de liefdesscènes met Romeo en Juliet zijn serieus en meteen ook de beste, met lengtes voorsprong zelf - de aquariumscène is echt mooi. De andere scènes zijn voornamelijk lawaaierig. Daar lijkt de korrel zout wel te zitten, maar echt overtuigend vind ik die scènes niet echt.

Wel leuk om te zien zijn Leonardo DiCaprio en Claire Danes die enorm veel chemie hebben. Ook het acteren zelf kan er goed mee door.

In de bijrollen zijn enkele bekende namen à la Pete Postlethwaite gecast, maar veel hebben die niet te betekenen.

Dat is overduidelijk ook niet de bedoeling van regisseur Baz Luhrmann, want die trekt volop de audiovisuele kaart. Het is een keer iets anders, maar van een onverdeeld succes kan ik niet spreken. Daarvoor is de soundtrack te zwak en veel momenten te afstandelijk. Visueel is er wel wat te zien, al begrijp ik diegenen die het druk en kitscherig vinden.

3

Een moderne en vooral aparte draai aan een eeuwenoud verhaal, en dat werkt vrij apart.

De film is een grote musical, maar dan in het hedendaagde Verona Beach, wat er nou niet echt bepaald sprookjesachtig uitziet en meer wegheeft van een Township in Johannesburg. Leonardo diCaprio zet hier ook als piepjong persoon een vrij bijzondere rol neer als Romeo waarbij zijn hart verroverd word door Juliet, sprankelend neergezet door een erg sexy Claire Danes. Maar Romeo is een bastaard voor de familie van Juliet, dus het brengt een hoop problemen met zich mee, maar Romeo geeft niet op. Met alle gevolgen van dien.

De manier hoe de moderne tijd word verweven met een oud verhaal is erg bijzonder. Ipv massale slachtvelden met zwaarden, krijgen we massale, in musical-gestijlde shootouts met vele John Woo moves en uiterst gepimpte pistolen. Ik vond het nog wel vermakelijk werken, en Romeo + Juliet is voor mij nog best wel een vrij uniek werkje. Dat de film continu behoorlijk zoetsappig is is wel een feit.

Nog wel goed te doen.

3,5*

Indertijd een redelijk vernieuwend idee om de originele tekst van Shakespeare te gebruiken in een moderne setting. Tenminste, in film, want in het theater was dat trucje al veel eerder gedaan.

Veel mooie beelden en beeldtrucs, in een erg flitsende videoclip stijl. Ook hier lopen oud/historisch en nieuw door elkaar, met wat listige trucs om de link naar de Shakespeare-teksten en de moderne invulling daarvan te leggen.

Het levert wel een aardige film op, maar het hoge tempo en de visuele drukte stoorden me ietwat. Wel een vrij unieke manier van vertellen van het verhaal, maar of het de juiste is betwijfel ik ietwat. Voor mij op dit moment in ieder geval niet.

Nu ik eindelijk Romeo + Juliet heb gezien, kan ik de negatieve reacties van mijn vrienden begrijpen. Een origineel idee veranderen eindigt vaak in een teleurstellend resultaat. In dit geval gaat het om het veelbesproken verhaal in moderne tijd te filmen. Ik vind de moderne stijl eerlijk gezegd echt geweldig. Wat mij betreft kan je hier zelfs een serie van maken. Alleen maakt dat het niet beter dan de oude stijl.

Verder was Leonardo DiCaprio zoals altijd meesterlijk. Claire Danes speelde een fantastische rol. Aan de andere kant viel Paul Sorvino, uitstekend gespeeld in GoodFellas uit 1990, ontzettend tegen. Misschien wel omdat ik dat niet van hem was gewend, maar ik walgde er echt van. Wat een clown.

Het waren twee dikke uurtjes genieten. Eigenlijk ook omdat ik een zwak heb voor romantiek.

Allemachtig, wat is dit een vreselijke film zeg. Op zich vind ik het Romeo & Juliet verhaal best wel de moeite, maar in een moderne setting is het gewoon irritant. Beide hoofdrolspelers zijn prima, maar de overige rollen, de sfeer, de dialogen, het taalgebruik, oef. Niet te harden. Het past gewoon niet. Visueel heeft de film ook niks interessants te bieden, nogal kitcherig en stijlloos. Het eerste half uur was al zo vervelend dat ik vooral zat te hopen dat dit snel voorbij was. Toch jammer, want DiCaprio is gewoon een van de, zo niet de beste acteur van zijn generatie. Hij brak in 1997 bij het wereldpubliek door met Titanic, maar was in de voorgaande jaren al sterk. En Claire Danes is ook een goede actice, hier is ze gelukkig niet zo irritant als in Homeland met haar neurotische rol die ze moet spelen. Jammer, had hier wel het nodige van verwacht, ook gezien de prima score.

1,5*

Ongeveer een jaar terug mijn eerste poging genomen om de film te zien, maar na twintig minuten hield ik het niet meer. Ik vond die openingsscène aan het tankstation zeer absurd. Gisterenavond toch doorgezet en hoewel de film soms nog dezelfde richting uitging, zijn er ook vele andere scènes die een stuk “serieuzer” waren. Alle scènes tussen Romeo en Julia waren uitstekend en de kern van het verhaal. De andere personages en scènes lagen me niet zo.

Wel een gewaagde onderneming van Luhrmann om een Middeleeuws toneelstuk in een modern jasje te stoppen. Soms wat vreemd en niet echt aangepast aan de moderne tijd. Niet zo’n fan van het drukke en bombastische werk van Luhrmann zoals in Moulin Rouge en The great Gatsby. De poëtische dialogen hadden wel iets, vooral die tussen Romeo en Julia. De verbanning bvb sloeg op niets en past niet in de huidige tijdsgeest. Goede acteerprstaties wel van DiCaprio en Danes. Er was een zekere magie tussen de twee.

Technisch knappe film, fijn camerawerk en goed cinematografie. Niet geheel mijn ding, maar voor een keer OK. Warm noch koud, degelijk, maar niets meer. Net voldoende dus.

Een poging om het klassieke Shakespeare verhaal over te brengen naar de huidige tijd (jaren ’90). Ik herinner me nog dat bij de release de film geroemd werd omwille van de MTV-videoclip stijl die aangehouden werd. Stilistisch paste de film inderdaad in de jaren ’90 benadering. Mij komt het – zoveel jaren later - allemaal overdadig over, en we weten wat overdaad doet met een mens. Het is een visueel rijke film maar kan voor mij het gebrek aan authenticiteit niet verdoezelen. Het probleem met deze film is voor mij dat een aantal middeleeuwse gebruiken en zienswijzen getransponeerd worden naar het huidige tijdvak, omdat men niets heeft willen wijzigen aan de woorden van Shakespeare. Gevolg is dat bijvoorbeeld de politie officier uitspraken doet een rechtsstaat onwaardig, tenzij we ervan uitgaan dat de rechtsstaat in de USA en omringende landen (want lijkt zich af te spelen in Mexico) sowieso niet veel voorstelt. Romeo wordt verbannen uit de stad door de autoriteiten. Hallo 20e eeuw? Als je je over zulke zaken heen kan zetten, valt het nog mee, maar ik had er moeite mee. Verder had ik voor geen enkel personage in de film sympathie, kwamen allen over als een bende marginale, ultrarijke, idiote, maffieuze en hysterische freaks. En dat voortdurende gekoketteer met de revolvers, waarmee ze bij wijze van spreken staan te jongleren op een vol strand. Hallo realisme? Of is dit de insteek van de wapenlobby? Geen van de acteurs kon mij overtuigen, en Leo Di Caprio nog het minst van allen.

Geef mij maar de in mijn ogen definitieve verfilming Romeo and Juliet (1968) van Franco Zeffirelli.

Best wel aardige vertolking van de 'oude' liefdesgeschiedenis/drama in een hedendaagse setting, het verpauperde en fictieve Verona Beach.

Wat meteen wel opvalt zijn de vertolkingen van Di Caprio en vooral die van Danes die ondanks haar 17 jaar toch erg goed acteert en een bepaalde innemendheid uitstraalt. Di Caprio vind ik na al die jaren, vooral nu dat Titanic imago er voor goed af is, ook best wel te pruimen. Ik persoonlijk vind de authentieke teksten juist dat ingrediënt dat de film anders dan anders maakt, en daardoor er net iets boven uitsteken. Zonder dit was het gewoon 'een' vertolking van werelds bekendste liefdesdrama geweest. Nu is er ondanks de snelle montages, moderne setting en de qua kleuren mooi maar soms ook hysterische stijl, een duidelijke link naar de oorsprong van de hand van Shakespeare.

Wat ik wel minder waardeer is de openingsscène bij het tankstation. De dialogen zijn ouderwets maar de toon op dat moment van voornamelijk Kennedy en Orth ook erg flauw en spottend. Dit geld tevens voor een bepaald gedeelte van de ruzie en shootout die ontstaat. Naast de snelle montage, hysterische kleuren en de ouderwetse dialogen is die flauwe toon toch echt teveel en past dat niet bij de andere kenmerken qua stijl. Gelukkig betreft die fout ook alleen de scene bij het tankstation. Vanaf daar slaagt wat mij betreft de dromerig sfeer met dito muziek, de soms wat minder soms wel geslaagde snelle montages van bepaalde dingen, mooie shots en camera standpunten en vooral prima acteerprestaties van bijvoorbeeld Postlethwaithe, Pirreneau maar vooral Leguizamo die meer kan dan B-rollen, Justin Bieber clips, en bijzonder stijlvol zo nu en dan overkomt. Mooie settings zoals het vervallen toneel aan de boulevard. Toch wel bijzonder mooi en pakkend, hoewel ik niet echt van de romantische films ben, het getortel van de twee met het instrumentale van Kissing you van Dess'ree op de achtergrond.

Meer dan geslaagde en stijlvolle verfilming, mooi in beeld gebracht prima geacteerd. Het is dat ik op zich niet van het genre ben daarom nog best wel een middle of the road cijfer maar dat heeft niets met de kwaliteit te maken. Niet te vergeten nog even de soundtrack verder aan te tikken met Garbage, The Cardigans, Radiohead en The Wannadies die ook best lekker is. Mooie filmposter trouwens ook.

“Did my heart love 'til now? Forswear its sight. For I never saw true beauty 'til this night.”

Uitstekende uitvoering van het bekende verhaal over Romeo en Juliet, en hun gedoemde relatie. De strijd tussen de Montagues en de Capulets, de liefde tussen Romeo en Juliet, het geweld, het tragische einde etc. Alles zit er weer in. Maar Baz Luhrmann laat weer eens zien alles altijd net even wat anders aan te pakken, en Leonardo DiCaprio en Claire Danes zijn uitstekend. Luhrmann heeft er een kleurrijk schouwspel van gemaakt waar de energie vanaf spat. De combinatie van beelden, kleurengebruik, een snelle montage en de muziek zorgt voor een enerverende filmervaring.

Ergens begrijp ik de minder goede kritieken wel. Voor mij is het de eerste kennismaking met Shakespeare en ik ken ook het verhaal niet van Romeo & Julia. Het is wel wennen aan de ouderwetse (originele) dialogen van bijna 500 jaar geleden, zeker in een moderne versie. In het begin is het zelfs komisch als je hen hoort praten. Maar het slaat al snel over tot de essentie van het verhaal, en je wordt meegesleept op positieve wijze. Je raakt betrokken in de tragedie en dat is net de bedoeling van elke film. Wat mij betreft vind ik dit heel geslaagd.

Vreemd.

Baz Luhrmann in zijn eerste echt grotere productie. Als regisseur heeft hij voor zijn filmcarrière ook op het theater gewerkt en ik ben van mening dat hij een aantal van die sfeerzettingen en stijlkenmerken heeft meegenomen naar het witte doek. Dat pakt onderscheidend uit, maar in deze film vind ik het eigenlijk niet zo goed passen.

Dat heeft er vooral mee te maken dat deze film juist in een wat modernere omgeving wordt uitgewerkt. Zo laat de opening je al een kleurrijke omgeving zien die zich duidelijk niet eeuwen terug afspeelt. Toch behoudt Luhrmann het overdreven, theatrale gedeelte die dat soort Shakespeare-verhalen met zich meebrengen. In deze kleurrijke, explosieve omgeving vind ik dat erg botsen.

Ik ben namelijk van mening dat als je een ouder stukje geschiedenis in een modern en nieuw jasje wilt hijsen dat je niet voor de helft kan blijven hangen in verschrikkelijk ouderwetse dialogen en romantiek. Het knalt volledig tegen de energieke, rondtollende stijl aan van Luhrmann. Veel editing, beweging en kleur gaat dus samen met een verhaaltje dat eigenlijk in een erg ouderwetse omgeving gehesen dient te worden.

Acteerwerk is wel oké, maar personages doen erg hedendaagse dingen die ze uitspreken met poëtische zinnen. Ik kan er niet echt bij, en de romantiek kan ik daarom ook nauwelijks serieus nemen ondanks de zwaar aangezette emoties en handelingen. Ze proberen je uit alle macht mee te krijgen in het verhaal, maar het wil gewoon niet zo goed lukken en wederom verwijs ik daarvoor naar mijn eerdere kritiek.

Gelukkig zit er wel chemie in het verhaal en zo'n scene als de opening is heerlijk om naar te kijken. Luhrmann pakt uit in uitvoerige, gestoorde en enthousiaste personages en regiestijlen waar ik wel makkelijk tegenaan kon kijken. De veelvuldige aandacht naar audiovisuele flair kan ik altijd waarderen, maar ik ben van mening dat Luhrmann gewoon de verkeerde omgeving ervoor heeft uitgekozen. Met de dialogen zelf heb ik overigens geen problemen, wel met de omgeving waarin ze geplaatst worden. Alsof je een bloederige oorlogsfilm in my little pony plaatst.