Ace Ventura: When Nature Calls (1995)

deel een vond ik geweldig maar deze was echt super vooral dat speer gevecht ayuda dont just stand there throw me a spear ,echt klasse

Ace Ventura: When Nature Calls is het vervolg op het leuke Ace Ventura: Pet Detective.

Zoals wel vaker met komedies het geval is, lijkt hier echter het beste al opgebruikt in de eerste film. De openingsscène is nog wel erg leuk, maar daarna is het allemaal wel een stukje minder. De originaliteit is er vanaf en de vele grappen zijn over het algemeen toch een stuk minder geslaagd. Waar Carrey in het eerste deel op het randje van de irritatiegrens balanceerde, daar gaat hij er hier toch een paar keer overheen.

De setting in Afrika is overigens wel leuk en de dieren maken nog wel het een en ander goed hier. Carrey en de grappen zijn echter duidelijk minder en daardoor voelt het ook een beetje als een overbodig vervolg aan.

2,0*

Ik denk dat ik één van de weinigen ben die de 2de film van ace ventura (een stuk) beter vindt dan de eerste. Al na 5 min kijken had ik een smile op me gezicht en die ging er niet af tot de aftiteling begon. Zelden zo hard bij een film gelachen eigenlijk en daarom dan ook een 5,0 *

Deel 1 en 2 zijn voor mij op en top entertainment (HEERLIJK).

.

Excuse me, your balls are showing..

geweldige film....die elkaar onder spuwen en de nijlpaard scene blijft episch

De beste lach film ooit.De eerste keer heb ik me echt een ei scheef gelachen

Werkelijk waar wat een lol,de stemmetjes het idiote gedrag van Carrey.

Als je zijn humor kan waarderen dan staat je een waanzinnig leuke film te wachten

Grappige en vermakelijke film!

Erg matige film. Op den duur word je zo moe van Jim Carrey. Vooral in deze film. Net iets teveel van het goede.

Voor mij exact hetzelfde. Kan nog steeds lachen om deze film. Als ik ff Ace wil kijken, pak ik toch deeltje 2.

Vond deel 2 ook beter en grappiger ?

Eigenlijk niet veel meer van verwacht nadat ik deel 1 vorige week nogal gedateerd vond, maar tot mijn verbazing heeft When nature calls toch nog wel een bepaalde aanstekelijkheid.

Waar vooral deel 1 gaat voor de grollen van Ace in een min of meer normale omgeving draait deel 2 nog meer om Ace en gaan de remmen los, maar lijkt de rest zich ook wat aan te passen en mee te gaan. Waar het in deel 1 toch een tweedeling overheerst tussen normale mensen die Ace niet snappen lijkt er in deel 2 gekozen te zijn voor meer absurdere karakters die de humor meer aanvoelen en mee kunnen.

Sommige dingen zijn absoluut nog over de top maar bepaalde dingen doen het nog steeds goed. Zoals met het eten tijdens de receptie, of de ontmoeting en proeven bij de vijandelijke stam. Zo kan ik ook nog smakelijk lachen om het neushoorn gebeuren en de Cllifhanger en Rambo persiflage in het begin.

Uiteindelijk qua grappen en uiteindelijk product beter en aanstekelijker dan deel 1 en best nog wel weer eens vermakelijk om te zien mits in een melige bui.

Dit jeugdsentiment is inmiddels wel wat gedateerd, en sommige grappen slaan niet altijd aan. Toch zijn er genoeg momenten die ik, ondanks dat ik ze kan dromen, gisteravond weer met een flinke lach heb bekeken. (De scene met de rhino, of het speerwerpen). Jim Carrey’s tomeloze energie is Iets waar je van moet houden, maar zijn continue over-acting in alle bizarre situaties maakt het vaak erg vermakelijk.
Het hele detective-verhaal is bijzaak, het gaat hier gewoon om zoveel mogelijk grappen in 1,5 uur te proppen, en vele slaan aan. Gewoon even het verstand op nul en dom kijken met af en toe een flinke lach. Deze film doet wat hij moet doen.

3,5*

Geweldige comedie!!

Matige film waarin een dierendetective gevraagd wordt een verdwenen, witte vleermuis op te sporen. Het simpele plot weet niet echt te boeien en dit vervolg is meer van hetzelfde. De humor is vaak infantiel en er valt sporadisch wat te lachen. Jim Carrey weet het op zich leuk te brengen en gooit al zijn komisch talent in de strijd, maar zijn rol wordt op een gegeven moment toch wat irritant.

Aardig vervolg.

Eigenlijk vooral meer van hetzelfde. Dat wil zeggen enigszins makkelijke en flauwe comedy, die volledig gered wordt door de performance van Carrey. Ik ben niet eens de grootse Carrey fan, maar zo zie ik hem op zich wel graag bezig. Volle inzet en blijven gaan.

Fijn is vooral dat de films niet te lang duren en een aardig tempo hebben. Verhaaltje zit er wel in maar doet absoluut niet ter zake. Het houdt ook amper steek, het is dan ook niet meer dan een excuus voor de humor. Grote voordeel is dat je daardoor niet door een hoop pover drama doormoet, zoals in de meeste comedies. Oedekerk houdt het gewoon bij het hoofdgenre.

Verder valt er niet zo heel veel over te zeggen. Vind je de rol van Carrey niet leuk dan is dit een draak van een film, vind je hem geniaal dan is het geweldig. Ik vond het best geinig, maar meer dan wat simpel comedy vermaak is het nu ook weer niet. Wel geinig om eens terug te kijken (heb dit denk ik ook nog in de bios gezien), weer een oudje dat ik kan afstrepen.

2.5*

Oud maar goud, blijft een topper wat mij betreft

“I'll have you know that I have the reflexes of a cat and the speed of a mongoose. Throw it. I DARE YOU!”

‘Jim Carrey’ staat bij mij altijd garant voor toch wel de perfectie humor. Heerlijke acteur en ik kan werkelijk altijd wel genieten van zijn acteerwerkjes. Ook van het eerste deel van ‘Ace Ventura’ kon ik geen genoeg krijgen, heerlijke film en een typisch werkje van ‘Carrey’. Nu de horrormaand voorbij is en ik weer wat meer gevarieerder films wil gaan kijken kwam deze eigenlijk vrij snel op mijn pad terecht, geweldig dat zeker maar toch wel een stukje minder dan deel één. Het overdreven gedrag van ‘Carrey’ als ‘Ventura’ is soms wat hinderlijk, toch heb ik zeker wel goed gelachen tijdens de film, al moest ik er wel even in komen.

Het tweede deel kwam me overigens wel herkenbaarder voor, niet wetend hoe. Tot ik op het punt kwam waar ‘Carrey’ onder verdoving kwam door gifpijltjes die naar hem geschoten werd of die twee speren in zijn been had zitten. Hilarische scenes overigens. Maar, wat mij deed herinneren aan deze scenes is het moment dat ik nog op de middelbare school zat met één van mijn destijds beste vrienden en wij deze scenes na gingen spelen in de klas. Wat een enorme lol hebben we gehad samen en ook de klasgenoten kwamen niet mee bij. Helaas is hij in een zwaar ongeluk terecht gekomen nog niet zo lang geleden waar ik toch nu deze mooie herinnering moet koesteren van hem.

Afijn, door met mijn mening. ‘Ace Ventura: Pet Detective’ is simpel weg vermakelijk maar voor mij niet meer zo bijzonder als het vorige deel wel was. Het begint overigens wel hilarisch met een helaas wat minder leuk einde voor de wasbeer en daarna kakt de film wat weg, wanneer ‘Ventura’ op pad word gestuurd en zich moet mengen tussen verschillende stammen heb ik een paar keer dubbel gelegen van het lachen, geweldig gedaan door ‘Carrey’ op sommige momenten zoals ook de al eerder benoemde momenten die terug komen in de film.

Het verhaal was nog wel redelijk te volgen in de film. We volgen (en heel simpel eigenlijk ook) ‘Ventura’ als hij opgeroepen word gestolen dieren te vinden, dit maal ging het om een witte vleermuis. Tijdens zijn zoektocht komt ‘Ventura’ in verschillende problemen maar was het einde toch wel erg voorspelbaar, al wel vanaf het moment dat we kennis leerde maken met deze mensen.

Het concept blijft het zelfde, lekker simpel en goed opgevangen door ‘Carrey’, de rest van de cast en uiteraard ‘Steve Oedekerk’. Toch al om al wel een leuke zit die niet te lang duurt, met een wat traag begin maar een spetterend einde, was deel twee toch wel een leuk vervolg die echter niet aan het niveau van zijn voorganger kon tippen, dat maakt ook dan niet heel veel meer uit.

3.5*

Shikaka... Shikaka! Shikasha! Ohhh! Shishkebab. Shawshank Redemption. ShicaaaaGO!

In mijn herinnering had ik blijkbaar van de twee Ace Ventura films één grote film gemaakt met de beste momenten samengevoegd. Vandaar dat ik wat teleurgesteld was dat Pet Detective die scène met de neushoorn niet had en dat natuurlijk ook het immer geweldige B-E-A-UTIFUL ontbrak. Wat blijkt nu? Dat laatste komt zelfs helemaal niet uit een Ace Ventura maar is een quote uit Bruce Almighty.. Het geheugen kan soms rare dingen doen en zeker wanneer je bekijkt dat ik met het idee zat dat When Nature Calls de betere van de twee Ventura films was.

Dat is niet het geval, al kan het misschien voor een stuk ook wel liggen aan het feit dat ik ze met weinig tussentijd achter elkaar heb gezien. Het valt op dat When Nature Calls eigenlijk bijna 1 op 1 een herhaling is van de vorige film maar dan in een iets andere setting. Ventura die het aan de stok krijgt met een haai? Check, alleen is het deze keer een krokodil. Ventura die nog eens via zijn kont babbelt? Check. Ventura die een galafeestje verstoort en de persoon met wie hij is aangekomen laat kennismaken met plaatsvervangende schaamte? Check, al is het hier Greenwall in plaats van Melissa Robinson. Zo kun je nog wel even voort gaan en dat is toch wel zonde, want de fun is na een tijd wel wat verdwenen. Sowieso wel jammer dat er niet wat meer een poging wordt gedaan om dit te linken aan de vorige film (zo wordt er gewoon met geen woord gerept over het ontbreken van Melissa, een toch niet onbelangrijke dame in de vorige film) en krijgt bovendien het Ace Ventura personage wat figuurlijke kloppen met hem ineens schrik te laten hebben voor vleermuizen. Het moet wat voor een running joke zorgen maar het voelt vooral niet aan als Ace Ventura.

Gelukkig is het nog altijd wel Jim Carrey die de rol speelt. Die kan weer de nodige gekke bekken trekken (die man heeft echt een gezicht van rubber) en mag weer eens lekker chaotisch doen. Het is het type rol dat Carrey perfect naar zich toe weet te trekken maar ook hij geraakt duidelijk niet meer met alles weg. Waar de grappendichtheid in de vorige film zo hoog was dat je het niet erg vond als er eens eentje compleet naast ging, is het hier toch wel een stukje taaier. Gelukkig beseft Steve Oedekerk ook dat hij hier verder qua plot en speelduur niet teveel tijd aan moet besteden. Het is een komen en gaan van personages die verder weinig toe te voegen hebben buiten het feit dat ze het slachtoffer van de capriolen van Carrey zijn en qua cast stelt dit dan verder ook bitter weinig voor.

Een aantal fijne jokes zorgen ervoor dat ik hier nog wel wat mee kan (die persiflage op Cliffhanger met Stallone waarmee de film opent bijvoorbeeld) en het feit dat ik Carrey op zich nog wel graag over the top zie gaan maar Pet Detective is duidelijk wel de beste van de twee. Ik vraag me af wat het had gegeven mocht ik de films omgekeerd hebben gezien, nu overheerst vooral de teleurstelling dat er zoveel jokes gerecycleerd worden.

Nipte 3*

Ace Ventura When Nature Calls is als vervolg op de eerste film wederom prima vermaak. Jim Carrey op zijn best om zo maar te zeggen.