Deep Impact (1998)

Dit is eigenlijk een ietwat melodramatische film met teveel personages, die te weinig aandacht krijgen, en tal van domme momentjes, maar in vergelijking met de zelfverkozen lompheid van Michael Bay zijn Armageddon vind ik deze film een verademing, al was het maar omdat Deep Impact zich voor de verandering eens meer op de mensen dan het spektakel focust.

Wat betreft de actie schiet de film wel wat tekort, maar de special effects vond ik nog reuze meevallen voor een film uit die tijd. Hoewel het alweer een jaar of vier geleden is dat ik Armageddon zag vond ik de effecten daar meer gedateerd overkomen, misschien ook omdat niets gek genoeg is in die film. Wat Deep Impact uiteindelijk net dat beetje extra geeft is het einde, waarin voor de verandering eens niet heel de wereld wordt gered maar er toch op een positieve noot wordt geëindigd. 3.5*.

Meevaller.

Eind jaren 1990-product en genregenoot van actiespektakels van wisselend niveau als Volcano, Twister en Armageddon. Ook van Deep Impact had ik weinig andere verwachtingen dan typische Amerikaanse bombast, maar dat valt behoorlijk mee. De titel heeft het niet enkel over de komeet, maar dus ook over de impact op de mensheid.

Meevaller daarbij is dat de typische hysterie beperkt blijft. De film doet behoorlijk volwassen aan, ook als het gaat over de rollen van bijvoorbeeld zo'n Elijah Wood en Leelee Sobieski. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat de film vrij is van onnodig drama. Integendeel, de film kent z'n saaie momenten en dat is volledig door dat soort scènes. Onder meer de aanloop duurt daardoor nodeloos lang.

Spectaculair is het dus niet echt, behalve dan de finale. Onvermijdelijk krijg je dan gedateerde CGI te zien, maar de manier waarop men de inslag in beeld brengt is verrassend genoeg gestript van overdreven drama en hysterie. Het maakt het nog geen topper, maar ik vind dit zonder twijfel beter dan een Armageddon of Volcano.

3

Nog nooit gezien zo meende ik, of vond ik het zo matig dat ik het gewoon vergeten ben? Sommige dingen kwamen me namelijk wel een beetje bekend voor. Anyway, in een tijd dat Armageddon ook op tv was en die ook klaar staat voor een herkijk, was het wel tijd om deze dan ook eens te zien, en vooraf was dit een film die ik serieuzer en hoger aansloeg als Armageddon.

Rodel en achterklap is waar de film in die zin mee opent en de Story-afdeling van de krant komt zowaar iets groots op het spoor. Iets waar wij al soort van op de hoogte waren, daarmee is het ook een raadsel waar dat ongeluk in het begin voor nodig is, het is niet dat dit script technisch iets toevoegt behalve dat de speciale effecten afdeling een auto mag laten exploderen, maar afijn...E.L.E. staat dus te gebeuren, een Extinction Level Event in iets beter te begrijpen taal. Aardig is nog op zijn minst hoe Jenny de scoop heeft in die zin en er bij betrokken wordt in de persconferentie.

Maar dat is het dan ook wel, want vervolgens ontaardt de film in een warboel waar ik het gevoel bij krijg dat de filmmakers niet helemaal wisten welke kant ze nu eigenlijk op wilden en vervolgens maar van alles wat mee nemen. Een reporter die het plots van onderzoeksjournalist naar anchorwoman schopt, een president met lastige keuzes en mededelingen, Biedermann als de gewone jongen in de straat, tot daar kan het allemaal en was er wel van te maken geweest. Maar helaas moeten ze toch op één of andere wijze wedijveren met Armageddon want Deep Impact heeft ook een stel stoere astronauten met een onmogelijk missie. Tja, kennelijk verwachte ik teveel van deze film en kan deze dat niet dragen want alles wat ik ongeveer verwacht had van Deep Impact gaat met de missie op de asteroïde overboord. Wat een ongelofelijke onzin, en verder ga ik daar niet op in, om de wanhoopsdaad/ontknoping simpelweg kolder te vinden. Een weldoordacht plan slaagt niet en de wanhoopsdaad opeens wel...? Hoe dan...?

En naarmate het einde nadert begint Deep Impact steeds meer te irriteren ondanks de behoorlijke cast, de mooie Tea Leonie en Leelee Sobieskie en de behoorlijke beelden van vernietiging op het einde ten spijt. Laura Innes is een ergernis, net als in ER en dat zal nooit veranderen. Dat gesprek tussen Jenny en het hoofd FBI en de president vind plaats in een keuken, waarom daar? Dat valt me wel vaker op in films, van die gesprekken met hoge mensen die dan op zo'n plek moet plaats vinden. Zo gezegd de toon die ik serieuzer verwacht had wordt door de film zelf ondermijnd, had hier een psychologisch drama van gemaakt over de keuzes en loting voor de schuilbunker. Dan had je heel wat meer gehad dan dit allegaartje. Tenslotte Wood op zoek naar Sobieskie die door de straten struint die nog maar amper verlaten zijn door de paniekerende bevolking en er nu al uit zien als het gemiddelde post apocalyptische slagveld met huisvuil en bladeren op de straten. Jezus...wat slecht! Wat voor dwaas bedenkt dat?

Deep Impact begint nog redelijk en krijgt het eerste half uur het voordeel van de twijfel. Toch stort de film daarna als een kaartenhuis in elkaar en blijkt toch gewoon een hele matige film te zijn. Ik heb nu al zin in Armageddon die toch echt wel een klasse beter is omdat de film zich niet beter voor wil doen dan hij is in tegenstelling tot deze quasi serieuze onzin.

Deep Impact was voor mij een langdradige rampenfilm die nogal op het sentiment wil werken. Bij mij werkte het niet.

Het verhaal is op zich niet eens zo verkeerd, de oudere acteurs (Duvall, Freeman, Redgrave) passen goed in hun rollen (mede omdat ze de "gravitas" van hun vorige rollen als het ware meenemen), de FX zijn natuurlijk niet state-of-the-art anno 2023 maar leggen toch genoeg gewicht in de schaal, en het is mooi dat er geen geforceerd happy-end (op het nippertje toch de botsing afgewend!) aan wordt geplakt, maar de manier waarop de walgelijke muziek van James Horner elk ontroerend moment dichtplakt met die afschuwelijke combinatie van trompet en strijkers torpedeert elke empathie die bij mij de kop dreigt op te steken. Vanwege de professionele presentatie en de serieuze toon (geen Dwayne Johnson-heroïek) toch nog 3*. Grappig mini-, wat zeg ik? micro-rolletje van Derek de Lint.

Degelijke Hollywood productie met een duidelijk verhaal en een om over na te denken. Een loterij om te beslissen wie er in de schuilkelder mag en de rest zijn de vriendjes en vriendinnetjes van de politiek. En ik neem aan het hele leger wat al zo'n 800.000 is. Blijft er weinig over voor jou en mij, haha

Morgan Freeman doet zijn ding en Tea Leoni was goed als nieuwbakken journaliste.

Menselijker en realistischer dan Armageddon.

Ik zag deze film deze week weer eens na een hele lange tijd en vind hem toch behoorlijk ondergewaardeerd. Tuurlijk is er die patriotistische inslag met heroische Amerikanen, maar de aandacht is er vooral voor diepe menselijke relaties en thema's als opofferingsgezindheid en waardig afscheid nemen. Vind dat de film dit overtuigend brengt. Acteurs zijn allemaal erg sterk, de score van James Horner is emotief en zelfs de effecten staan na 25 jaar behoorlijk overeind. Vind hem veel beter dan Armageddon, die hetzelfde jaar uitkwam. 1 van de betere rampenfilms.

Gisteren zien passeren op tv, ik verwachte er niet zoveel van. Maar heb me toch best vermaakt met deze film. Deed me wat denken aan de film 2012.

Geen topper maar zeker leuk om te zien en best wel dramatisch ook. We zien ook heel wat sterren voorbij komen. Zowel jong als oud.

Inmiddels is deze film ook verschenen op een mooie 4k transfer al was de gewone blu ray al niet verkeerd. Helaas missen we wel de Nederlandse subs.

Film 3,5

Beeld (4K) 5,0

Geluid 4,5

Indertijd kwam er een stroom films uit met zo ongeveer hetzelfde script. Originaliteit was toen al even ver te zoeken als nu. Toch, deze film heeft dan een ietwat on-Hollywoods einde, en de cgi waarmee dat volvoerd wordt ziet er nog niet eens zo heel slecht uit.

De cast is een leuke mix van toen al bekende namen en eerste rolletjes - Wood van voor de ringen, en Sobieski van voor de ‘it needn’t be a costume’ scene. Toch krijgt vooral Duval de punten, al moet gezegd dat Freeman een prettige president neerzet.

Narratief is vooral het eerste deel leuk. Daarna neemt het melodrama teveel over, en struikelt het plot teveel over de eigen Amerikaansheid. En erger wellicht, er wordt wat te weinig een duidelijke keuze gemaakt - wil de film een spektakelfilm zijn, of een klein menselijk drama - en uiteindelijk schiet het daardoor op beide vlakken te kort. Toch, in het genre eigenlijk wel een van de betere, en ook verrassend goed bestand tegen de tand des tijds.

Eerste deel heel aardig- beetje Thunderbirds cgi- ging er zowaar voor zitten , maar dan gaat het helemaal fout en klef ( huilen bij kettinkjes, trouwfoto...) en wordt het Melodrama - Hollywood. . Na dik uur gestopt en Rambo 7 opgezet......

Nog een jonge FreeBird en Duivel....of schrijf ik de namen verkeerd?

Wat een l.lkoek lees je hier toch , zalig...

Je bent goed bezig Frans, de laatste tijd. Hou je je vanaf nu weer in met andere users belachelijk maken vanwege een mening die anders dan die van jou is?

[quote]BlueJudaskiss schreef:

Je bent goed bezig Frans, de laatste tijd. Hou je je vanaf nu weer in met andere users belachelijk maken vanwege

"...vond het beter dan die Amerikaanse produktie Armageddon "

Beide zijn Amerikaans...