Kickboxer (1989)

JCVD is niet de beste acteur, maar in sommige films valt hij nog best mee. Na zijn eerste grote rol in Bloodsport wordt hij opnieuw opgevoerd als vechtersbaas met de nodige spierballen. 'Opgevoerd' omdat je het zeker geen acteren kan noemen. Bij de latere films weet hij zich toch wat meer thuis te voelen in de filmwereld.

In Kickboxer lijkt Van Damme met zijn zijstreep en lichtgebruinde huid op Ken van Barbie, maar dan op steroïden. Het verhaal is een houterige versie van Karate Kid. Wie houdt van het genre, zal hier wel van genieten. Maar echt goed is het niet. De nodige knokpartijen en clichés, meer is het niet.

Zo lang geleden, pure nostalgie!!

Tong Po. Het meest memorabele van deze film. Eigenlijk een 'reboot' van Bloodsport; vechttoernooi, wraak, één eindbaas. In tegenstelling tot Bloodsport zijn de gevechten wel prima gefilmd. Wellicht zijn dit de invloeden van Van Damme, die de gevechtschoreografie voor zijn rekening nam.

Ook weer een heerlijke nostalgische reis, die destijds indruk maakte door de prima gevechten.

Herzien op de nieuwe 35th anniversary 4K steelbook van Lionsgate. Een 3disc set met de bioscoopversie, maar ook de internationale release die ong 4min langer is. Deze is echter wel in vhs 4/3 zonder ondertiteling en matig geluid. Veel mis je er niet aan, wat extended scenes en een extra scene met zijn broer in het ziekenhuis.

Verhaal begint met Eric Sloane (Alexio) die zijn laatste partij zwaargewicht kickboksen wint en nu wereldkampioen is. Na de wedstrijd wordt hij door iemand van de pers geprovoceerd om naar Thailand te gaan omdat de vechtsport daar zijn oorsprong vindt en daar geduchte tegenstanders vechten. Hij vertrekt samen met zijn broer en tevens coach Kurt (van Damme) naar Bangkok. Daar moet hij vechten tegen de lokale kampioen Tong Po (Qissi). Hij verliest dit gevecht en raakt zelfs verlamd door een laffe elleboogstoot in zijn rug terwijl hij al op de grond lag. Kurt zweert wraak en gaat in de leer bij Xian (Chan) die diep in de bossen woont.

Na de geweldige film Bloodsport keert van Damme terug in de hoofdrol en dit zijn voor mij twee favorieten van zijn filmografie. Vroeger tientallen keren gezien, dus jeugdsentiment speelt zeker mee. Michel Qissi, die al vanaf kinds af aan bevriend is met van Damme, zet een zieke bad guy neer als Tong Po. De special make-up maakt hem onherkenbaar, maar gaven hem wel echt die enge rotkop. Goede bijrol van Haskell Anderson als Winston Taylor, oorlogsveteraan die van Damme gaat helpen. Hoogtepunten zijn voor mij de keiharde trainingssessies, mede door de goeie chemie tussen van Damme en Dennis Chan. De score van Paul Hertzog geven deze scenes extra power. Ook de muziek in de film is gaaf met het openingsnummer Streets of Siam, als ze in Thailand zijn aangekomen, maar ook Fight for Love, nadat zijn broer verlamd is geslagen. Beide nummers zijn van Stan Bush en geven echt die 80’s sfeer. Film werd gedeeltelijk in Thailand opgenomen wat een aantal prachtige shots opleverd van het landschap en de tempels. Rest werd voornamelijk in Hongkong gefilmd. Laatste arena in de ondergrondse tombe mag ook benoemd worden met de cobra- en draken standbeelden. De gevechten werden door van Damme zelf gechoreografeerd.

Tong Po werd op aftiteling verkeerd benoemd als ‘zichzelf’. Qissi speelde al eerder met van Damme samen in Bloodsport en is ook in latere films terug te zien.

Xian: I was waiting for you Winston. Why so late?

Winston: Sorry it took so long. Traffic was a mess, there’s a big fight in town!