El Dorado (1967)

Heeft niet volledig de verwachtingen kunnen waarmaken die ik van Hawks had. Het eerste half uur is ronduit verschrikkelijk en ik had de film haast al afgeschreven. De sfeer en muziek zijn goed, en de beelden zien er mooi uit. De dialogen zijn echter belachelijk slecht en John Wayne heeft zijn beste tijd wel gehad; hij overtuigt totaal niet. James Caan is ook al niet echt op dreef en oogt (op zijn intro na) hier nog maar een beetje onbenullig.

De ommekeer is echter wanneer Robert Mitchum, de ster van de film, weer screentijd krijgt. Hij overklast de rest en de scènes met hem zijn een stuk plezieriger. Zoals gezegd is het camerawerk, de muziek en de sfeer prima. Nu Mitchum daarbij komt is de entertainmentswaarde alsnog meer dan prima, en op tijd om de film dik te kunnen redden. Het is misschien een beetje te veel een herhalingsoefening van Rio Bravo, maar ik heb me uitstekend vermaakt. Zelfs die volstrekt belachelijke en onbegrijpelijke scène waarin Caan een Chinees nadoet om een boef te verrassen heeft daar (net) geen stokje voor kunnen steken. 3.5*

Gewoon lekker, zou ik willen zeggen. Geen western die moeilijk doet en makkelijk wegkijkt. Arthur Hunnicutt wordt hier nergens genoemd maar wil ik toch even naar voren halen; een heerlijke sidekick in de rol van Bull Harris. Ik vond hem in ieder geval prettiger aanwezig dan Caan.

Misschien een standaardwestern, maar wel goed uitgevoerd.

3,5*

mijn 2de ervaring met regisseur hawks na scarface

en valt me opnieuw erg goed en vooral erg leuk om de toen 26 jarige caan te zien.

verders leuke humor en mooie acties

4,5 ster

Goed gemaakte western. Te nemen met de nodige vecht - en pafpartijen, een vleugje romance en humor, een korreltje zout en de onvermijdelijke John Wayne, in één van zijn glansrollen.

Zo vlak na stagecoach wederom een western met John Wayne in de hoofdrol maar het resultaat is volkomen anders. De wisselwerking tussen Mitchum en Wayne is uitstekend en in tegenstelling tot bij Stagecoach voegen de bijrollen hier wel de nodige humor en boeiende zijplotjes toe aan de film. Bovendien zorgen de shoot outs voor het nodige spektakel waardoor El Dorado een uiterst onderhoudende western is geworden die geen moment verveeld.

Kleine 4*

Wat begon de film heerlijk zeg. Onwijs sfeervolle intro. Verder is dit ook gewoon een uitstekende western die bovendien ook nog eens zeer vermakelijk is. De film heeft zeker een paar overeenkomsten met Rio Bravo, die wel iets beter was, maar dit was ook een zeer ontspannende film. Ontspannend, dat is het juiste woord om deze film te omschrijven. Het zeer prettige sfeetje wat door de film rondsweeft helpt daar ook zeker bij. Het blijft heerlijk om een mooie dialoog in een sfeervol gefilmde saloon tussen Wayne en Mitchum te zien.

De film was niet perfect natuurlijk. Op de geweldige intro na was het de eerste drie kwartier een beetje doorbijten. Vanaf het moment dat Mitchum zijn intrede in de film maakt, gaat het niveau omhoog, al kent de film nog wel een paar iets mindere momentjes, maar verder was het allemaal zeer vermakelijk. Howard Hawks begint dan zo langzamerhand zeker een van mijn favoriete regisseurs te worden. Ook was de muziek prima te pruimen, vooral in de intro natuurlijk, maar in de rest van de film was het ook zeer in orde.

John Wayne is natuurlijk een van de grootste westerlegendes ooit, al wordt hij hier toch wel een beetje weggespeeld door Robert Mitchum. Wayne doet het leuk hoor, maar ik ben nou niet zijn grootste fan. Hij speelt altijd wat eentonige rollen. James Caan was trouwens wel ubercool, vooral zijn intro natuurlijk, maar verder heb ik ook erg kunnen lachen om zijn imitatie van een chinees. Verder is dit dus een erg leuke, ontspannende film. Zeer vermakelijk, goeie sfeer en uitstekende acteerprestaties. Rio Lobo heb ik hier ook nog, zal binnenkort ook wel aan de beurt komen, dit was in ieder geval zeer vermakelijk.

Dikke 3,5*

Vermakelijk western die echter wel erg veel gelijkenissen vertoont met Rio Bravo. Wayne speelt praktisch zichzelf en Mitchum speelt een leuke rol als alcoholist. Richting het einde boeit het allemaal niet meer zoveel gezien de vele gelijkenissen (zeker dan) met Rio Bravo. Op zichzelf staand een prima western met goede vertolkingen en goede regie, wel jammer als je net Rio Bravo hebt gezien.

Erg vermakelijk. Fraaie locaties, veel sterke en verrassend harde actiescènes en het verhaal zit eigenlijk best solide in elkaar. Ben nog steeds niet erg onder de indruk van de acteerprestaties van Wayne, maar Caan is goed in de vroegste rol die ik van hem zag en hoewel ik Mitchum wel eens sterker heb zien spelen, blijft ie vrij sterk.

Eigenlijk niet minder dan Red River of Rio Bravo die toch een veel grotere status hebben. Hawks kan geen slechte film maken. Nu 9 films van hem gezien allemaal 4 sterren. Zijn eerste echt grootse meesterwerk moet ik nog wel zien. In verschillende filmboeken gelezen dat Rio Bravo gezien wordt als de laatste klassieke western, maar dan hebben ze deze nog niet gezien, aangezien dit van hetzelfde laken een pak is.

El Dorado staat te boek als een losse remake van Hawks' eigen Rio Bravo. Aanvankelijk vond ik het meevallen, maar de tweede helft van de film bestaat eigenlijk geheel uit scènes die een alternatieve versie lijken te zijn van vergelijkbare momenten uit Rio Bravo. Opvallend afwezig is de relaxte zangscène en ook het romantische subplot is flink ingekort. Hawks vond Rio Bravo kennelijk niet goed gelukt, dus waarom het niet nog eens proberen?

Toegegeven, de reden waarom ik deze film zolang uitgesteld had was dat ik vermoedde dat het een overbodige film zou zijn, want waarom hebben we twee Rio Bravo's nodig? Nu weet ik het antwoord: omdat Rio Bravo zo ontzettend leuk is dat het gewoon tweemaal werkt. El Dorado kwam wat langzaam op gang, maar uiteindelijk zat ik er weer net zo in als bij zijn voorganger. Het is dus weer een heerlijke relaxte film die een fijne mix levert tussen komedie, avontuur en wat vederlicht drama en het draait meer om de interactie tussen de personages dan om de fysieke actie, al zijn de shoot-outs hier beter dan in Rio Bravo. Minder zijn echter de rol van de oude man (Hunnicutt is oké, maar geen Brennan) en het gebrek aan een echt speciale scène zoals die zangscène. Maar buiten dat is dit gewoon weer topvermaak.

4*

Leuk stuk jeugdsentiment met genoeg humor. Mijn kinderen vonden hem ook leuk, Mississippi met zijn "kanon" stal de show, samen met de Sheriff die zich iedere keer weer afvraagt wie die jongen met de hoed eigenlijk is... Leuk!

El Dorado is een zeer vermakelijke ‘remake’ van het zeer geslaagde Rio Bravo. De film uit 1959 had nooit overtroffen kunnen worden, maar het verhaal blijkt wel gewoon nog een keer te werken. Dat komt voornamelijk door de personages die er in voorkomen. Toen Robert Mitchum aan Hawks vroeg wat het verhaal van de film was antwoorde Hawks ook dat het daar niet om draaide. El Dorado bevat enkele geweldige karakters en die maken de film.

Die prachtige personages is ook meteen hetgeen dat doet denken aan Rio Bravo. Het is hier ongeveer hetzelfde kwartet dat in naam van de wet een kwaadaardige familie tot bedaren dient te brengen. John Wayne heeft ongeveer dezelfde rol, Mitchum heeft Dean Martins rol overgenomen, Arthur Hunnicutt vervangt Walter Brennan en het is dit keer niet Colorado (Ricky Nelson) maar Mississippi (James Caan). Enkel is het nu niet Wayne, maar de dienstdoende dronkaard (Mitchum) die de sheriff ster draagt.

De samenwerking tussen dat viertal speelt zich voornamelijk in het tweede uur van de film af. Met het eerste uur wordt er echter een voorgeschiedenis aan toegevoegd die bij Rio Bravo ontbrak. De kennismaking tussen de personages loopt heel anders en het meest opvallende verschil is misschien wel dat in El Dorado verder wordt gekeken dan enkel het geplaagde dorpje. Wat echter nog wel een prettige overeenkomst was, was de fijne sfeer die Hawks weer heeft weten te creëren.

Een erg vermakelijke western, die hier en daar wel aan Rio Bravo doet denken, maar die op sommige punten gelukkig toch heel anders is.

Wat Howard Hawks hier goed doet is een lekkere sfeer creëren. Dat begint gelijk al bij de leuke opening en die sfeer blijft er tot het einde toe in zitten. Ondanks dat er hier en daar wel wat grimmige momenten in zitten, is de sfeer grotendeels vrij luchtig. De introductie van de hoofdpersonages zijn leuk en vooral de manier waarop het personage van Caan zijn intrede doet is uiterst vermakelijk. John Wayne is degelijk, maar speelt vooral zijn vertrouwde rol, zoals hij dat zo vaak doet. Het is Robert Mitchum, die hier bij vlagen toch de show steelt. Ik moest toch best een paar lachen, als hij weer zat te mopperen en te tieren omdat hij zo last van zijn maag had.

In het tweede gedeelte komt de vaart er pas echt lekker in en zitten er ook nog wat leuke shoot-outs in. Het mist in mijn eigen wel net die echte top momenten om een hele goede western te zijn, maar los daarvan is het continu vermakelijk, verveelt het geen seconde en zijn het hier duidelijk de leuke personages die film maken. Rio Bravo heb ik overigens een beetje hetzelfde gevoel bij en als is ze dan toch moet vergelijken, zit er qua niveau dan ook nauwelijks verschil tussen. Het positieve aan El Dorado is, dat het in ieder geval eigen aanvoelt en niet als een herhaling van.

Hawks heeft dit genre duidelijk goed in de vingers, zo bewijst hij hier maar weer eens, al blijf ik Red River overigens wel zijn beste western vinden.

3,5*

Die John Wayne blijft een baas mên. In deze western bemoeit ie zich met een ruzie tussen een familie en een bende. Robert Mitchum die op een gegeven moment een dronken sheriff speelt, was ook tof. Het is alleen jammer dat het verhaal in de tweede helft wat stokt, daar had wel wat uitgesneden kunnen worden.

Don't you think I can know a girl?

Met El Dorado ben ik aan de derde 'sheriff verdedigt een stadje tegen bandieten' film van Howard Hawks gekomen. Rio Bravo was eerst, dan had je deze El Dorado en een paar jaar later had je dan Rio Lobo. Je kan je afvragen of dat dat dan niet telkens resulteert in dezelfde film, maar Bravo en Lobo waren vermakelijk genoeg om ook El Dorado nog eens een kans te geven. Bovendien kan Wayne maar bitter weinig verkeerd doen ten huize Metalfist.

En ook met El Dorado is weinig mis. Weliswaar ietwat standaard bij vlagen, maar de personages blijven mooi op elkander ingespeeld en het plot blijft gewoonweg boeien. Sowieso wel leuk als er zo'n paar memorabele figuren tussen zitten (McLeod met het litteken en zijn oog, Mississippi met zijn hoed, ...) maar Hawks maakt er bovenal een enorm vlot geheel van. Nu moet ik daar ook wel bij toegeven dat ik sowieso wel te vinden ben voor een film waar een kleine groep het moet gaan opnemen tegen een groter geheel. Soit, hier en daar slaat Hawks de bal wel wat mis (de scène waar Mississippi een Chinees nadoet zou vandaag voor heel wat controverse zorgen) maar daar staat gelukkig nog wel tegenover dat hij een paar interessante zetten doet op het gebied van vrouwen in de film. Joey MacDonald staat overduidelijk haar mannetje ten opzichte van haar familie en ook Maudie is een atypische toevoeging bij al dat testosteron geweld. Leukste scène is ongetwijfeld het moment waarop sherrif J.P. een bad neemt waarna iedereen opeens komt binnengelopen.

Het was John Travolta in Get Shorty die een monoloog afstak over het feit dat El Dorado een remake was van Rio Lobo met Robert Mitchum die de rol van Dean Martin overnam, dat er maar één acteur was wedergekeerd en dat was John Wayne. De reden was dat John Wayne simpelweg John Wayne speelde. Iets wat op zich wel klopt, want dit is inderdaad zo'n typische Wayne rol. Is dat erg? Nah, het is een stijl die je moet liggen, maar er is simpelweg geen andere John Wayne. Die kraaienstem, die norse blik, ... Heerlijk! Hij wordt hier bijgestaan door een uitstekende Robert Mitchum en ook James Caan doet het bijzonder goed. Noemenswaardig zijn ook Charlene Holt als Maudie en Arthur Hunnicutt als Bull. Die laatste zorgt geregeld voor de komische noot, maar forceert niets.

Die Howard Hawks, dat was toch een interessante figuur. Heeft zowat vanalles gemaakt in zijn carrière, maar zijn samenwerkingen met John Wayne genieten toch het meest mijn voorkeur. El Dorado kun je met wat slechte wil zien als een kopie van Rio Bravo, maar ik zie vooral toch een andere uitwerking van eenzelfde thema.

4*

Goeie film waarin een gun for hire wordt ingehuurd om een geschil tussen twee mannen op te lossen. Een western met een simpel, maar wel goed opgebouwd verhaal. Een beetje actie, een beetje humor en een beetje spanning. Misschien wat aan de lange kant, maar dit wordt goedgemaakt door de vermakelijke personages (iets waar de cast ook zeker aan bij draagt).

Prima film. Bezit voor mij niet de magie van Rio Bravo maar heeft een ontspannen zelfvertrouwen van een cast en crew die voor een groot deel vaker met dit bijltje gehakt hebben. Duidelijk voor een ouder publiek ook. Waar tijdgenoten als Preminger, Hitchcock of Kazan hun thema''s of stijl aan de tijd aanpasten en zochten naar een jonger publiek . Het team John Wayne, Howard Hawks doet dat niet. Niks die nieuwlichterij van Peckinpah of Leone. Ondanks dat er rond deze tijd vooral western TV-reeksen waren weinig Amerikaanse westerns nog in de bios te zien waren is dit wat een deel van het publiek wilde. John Wayne als ouwe cowboy die het nog steeds kan, met het karakter van je buurman die jouw gazon ook even meeneemt als hij aan het grasmaaien is geholpen door zijn duidelijke charme. Het werkt ook ruim een halve eeuw later nog, er zijn good guys en bad guys . Er zijn witty dialogen en er is genoeg sfeer.

Geweldig dit. En niet eens om de redenen die ik had verwacht. Een western van veteraan Howard Hawks met iconen John Wayne en Robert Mitchum (en de jonge James Caan eraan toegevoegd). Muziek van Nelson Riddle, één van mijn favoriete componisten/arrangeurs. Alle ingrediënten lijken aanwezig voor een old school western. De eerste twintig minuten lijkt het daar ook heel hard op. Maar na de scene waarin James Caan een crimineel doodt met z’n mes, verandert de toon en begint het meer en meer te lijken op een komedie/parodie.
In vorige decennia kende elke western wel z’n komische sidekick maar in deze El Dorado lijken de good guys, inclusief de hoofdrollen, mekaars sidekick. In die mate dat ze een groter gevaar voor mekaar betekenen dan dat de bad guys erin slagen hen te bedreigen. John Wayne wordt 2 keer aangeschoten door mensen die aan zijn kant staan (1 keer door Michele Carey en 1 keer per ongeluk door James Caan), ook is hij nooit verlegen voor een komische oneliner. Robert Mitchum toont zich van zijn meest dronken kant, krijgt letterlijk op z’n kop van een koekenpan en overweegt een ticketverkoop terwijl hij in bad zit. James Caan is een mislukte poëet, is geen schutter, en loopt dan maar rond met een tweeloop die voorheen toebehoorde aan een blinde. En dan is er nog Arthur Lee Hunnicutt, deputy sheriff die zich bedient van bugel én pijl en boog (!).
Het einde is ook veelzeggend, wanneer John Wayne en Robert Mitchum halfkreupel en met kruk het beeld uitstappen. Niemand krijgt het meisje.

El Dorado - deel twee in het drieluik Rio Bravo-El Dorado-Rio Lobo

Op papier is dit wellicht de new and improved versie van het eerste deel - een mooiere cast tenslotte, met namen als Robert Mitchum, James Caan. Toch komt dat er in de praktijk niet uit, en het enige waarin El Dorado wint van Rio Bravo is in het personage van Arthur Hunnicutt - maar tegelijkertijd mist Angie Dickinson, en komen Holt en Carey daar lang niet bij in de buurt.

En dan ontbreekt ook nog de Deguello. Daarmee voelt dit toch als de helft van de film die Rio Bravo was, en dat komt er ook uit in de waslijst van slordigheidjes op de imdb - en daar staat dan de grootste nog niet eens bij: dat Cole al voordat hij beschoten is door Joey met zijn rechterhand trekt. Kennelijk vond Hawks de karakters zoveel interessanter dan het verhaal dat hij het niet eens als een remake beschouwde.