Nochnoy Dozor (2004)

Blijft een leuke film van een regisseur die prima films maakt. Deel 2, Night Watch, is ook prima maar Abraham Lincoln: Vampire Hunter is gewoon het beste van de man. Het is wel dat je van de style moet houden, het past je of niet. Het is heel anders dan de Hollywoodstyle, geen kapsels perfect, geen mooie dames, geen dure auto's nee simpele mensen en oude troep in Rusland. Oh ja, chaotisch (zoals al vaak hier vermeld) maar wel lekker.

Knullige jongen die ineens de aarde moet beschermen door de legers van het licht en de duisternis als scheidsrechter uit elkaar te houden. Zonder te weten schijnt hij één van de anderen te zijn, beschermers van de aarde. Zijn gave is dat hij een ziener is waarmee hij vijanden kan traceren namelijk de vampieren. Het einde van de wereld is nabij in de vorm van een vrouw, de zieners moeten alles op alles zetten om de vrouw te vinden voordat de geschiedenis zich herhaalt en de wereld erger achterlaat dan ooit te voren.

De humor is gewoon belachelijk, ik trek het persoonlijk heel goed, heerlijk is't. Maar de manier van het in beeld brengen is toch echt wel de grootste trekpleister voor mij, alles over de top, geweldig. Een oude lelijke opgevoerde truck als een soort batmobiel, enorme nerds met slechte conditie die de wereld moeten redden, zonnebril op met zaklamp in aanslag noem het maar op.

Bekijk deze film met een knipoog, komedie had zomaar bij het gerne kunnen staan. De helden hier zijn de antihelden uit de comics, geen stoere brede mannen met capes maar armoedige Russen met oude vodden die amper zichzelf kunnen redden. Ik heb in ieder geval weer genoten van deze prent en dat zal zeker nog wel vaker gaan gebeuren.

De Russische Lord of the Rings, althans toch zogezegd volgens Quentin Tarantino

Er zijn zo van die films waar ik me eigenlijk niet meer goed van herinner waarom ik ze überhaupt heb aangeschaft. Vaak komt het me tijdens het kijken wel weer te binnen (in de zin van 'aha, het is met acteur x/actrice y/regisseur z') maar bij deze Russische fantasyfilm leek die kans me klein te zijn. De DVD-hoes bracht me zowaar de oplossing, want daaruit stond vermeld dat Tarantino dit de Russische Lord of the Rings had genoemd en er was een tijd dat ik dweepte met alles waar de naam Tarantino op stond.

Vandaar dat ik dus ook films als Killing Zoe en Hell Ride in bezit heb... Ik heb ondertussen geleerd dat dat vaak niet de beste films zijn en dat zijn naam vooral wordt gebruikt als lokkertje om de mensen over de streep te trekken om dit toch eens te proberen. In het geval van Night Watch is dat zonde dat dat effectief is gelukt aangezien hier weinig goeds is te vinden. Een enorm chaotische film waar verhaaltechnisch met moeite een touw aan is vast te knopen en dat vooral bij vlagen erg lelijk oogt. Er zitten hier en daar nog wel eens wat leukere visuele vondsten in (zo is de transformatie van een uil in een vrouw nog wel een tof momentje) en ergens moet je regisseur Timur Bekmambetov wel complimenten geven dat hij hier vooral lekker zijn eigen ding mee doet, maar het resultaat stelt gewoon weinig voor. Geen idee ook waar dit nu uiteindelijk allemaal over gaat en veel is er eerlijk gezegd ook niet blijven hangen, al vond ik dat in het Russisch gedubte stukje uit Buffy, the Vampire Slayer om de een of andere reden wel grappig.

Het vervolg ga ik in ieder geval aan mij voorbij laten gaan. Ik betwijfel of Bekmambetov in die 2 jaar opeens zo hard vooruit zal zijn gegaan qua niveau, al doet het me wel de wenkbrauwen fronsen dat het oorspronkelijk het begin van een trilogie ging zijn maar dat hij het derde deel heeft laten vallen aangezien Wanted hetgeen is geworden dat hij oorspronkelijk voor ogen had met Twilight Watch.. Lang geleden dat ik Wanted überhaupt nog heb gezien, maar die lijkt in de verste verte niet op deze Night Watch als je het mij vraagt. In ieder geval een film waar je als cast volgens mij ook niet goed weet waar je in terecht bent gekomen. Konstantin Khabenskiy lijkt dan ook compleet verloren te lopen als Anton en je kunt het hem echt niet kwalijk nemen. Bij de rest van de namen van de personages kan ik zelfs al geen gezichten meer plakken en dat is nooit een goed teken.

Ik ben verder niet zo enorm bekend met Russische cinema (ik heb blijkbaar ook meer films uit het Sovjet-Unie tijdperk gezien dan uit het Rusland tijdperk) en dit nodigt in ieder geval niet uit naar meer.. Geen idee waar ik nu eigenlijk bijna 2 uur naar heb zitten kijken en bij deze gaat dat ook nooit meer gebeuren. Bekmambetov heeft later wel wat fijne dingen gemaakt, maar van deze film en zijn opvolger moet ik niets weten.

1*

Russische chaos! De makers hebben duidelijk geprobeerd elementen van Amerikaanse blockbusters te combineren met elementen uit de Russische cinema. Dat ziet er soms best cool uit, maar ik raakte de weg goed kwijt in deze fantasy-wereld van Sergey Lukyanenko, bevolkt met tovenaars en vampiers in een modern, hedendaags Moskou. Ze gingen er blijkbaar vanuit dat je het boek heb gelezen? Wat in die boeken misschien een overzichtelijk geheel is van namen, partijen, personages, good guys, bad guys en achtergrondinformatie, is in de film complete chaos. Het is nu regelmatig onduidelijk wie wie is, er zijn zoveel personages die worden geïntroduceerd. Goed of kwaad je heb soms geen idee! De verschillende krachten die ieder personage blijkbaar bezit kwamen met tijd en wijle uit de lucht vallen. Snelle actie, gevoel voor drama, slow motion, geschreeuw, bloed, of kerkgezang: er is genoeg om er een episch gebeuren van te maken, maar helaas kom er maar weinig van terecht. Regisseur Bekmambetov verpakt dit alles met (te)veel visuele flair maar vergeet dit te doen in een ordelijke vertelling. Het lijkt wel alsof het script alleen voor insiders is geschreven. Het maakt dat je een film krijg waarbij je iets spectaculairs verwacht, maar waarvan het verhaal bijna niet te volgen is voor mensen die het boek niet hebben gelezen, en dat is erg jammer, want in zijn kern moet er een erg mooie interessante wereld gecreëerd zijn!

Zwak.

Bekmambetov is zonder twijfel een regisseur die meer inzet op stijl dan op het verhaal. Dit trucje heeft hij al een aantal keren herhaald op zijn miljoenenproducties die best aardig te kijken waren. Uiteindelijk eindigde hij weer in zijn eigen land met producties die niet meer zo groots waren, en Night Watch is eigenlijk waarmee het succes begon.

Jammer genoeg kan ik niet snappen dat dit de film was die producers heeft overtuigd dat hij een dergelijke miljoenenproductie aan zou kunnen. Ikzelf zou namelijk hard weggerend hebben na het zien van deze absolute puinhoop waaraan regelmatig geen touw aan vast te knopen is. Tegen verwachtingen in deed hij het in zijn grotere producties beter, maar dat verandert niets aan deze film waar ik niets mee kan.

Veel stijloefeningen en inzet om het zo energiek mogelijk te presenteren, maar het ziet er simpelweg niet uit. De filters zijn all over the place, het acteerwerk verdwijnt volledig in het bombast, de effecten zien er niet uit en de editing is domweg dramatisch te noemen. Het is erg moeilijk om het verhaal op normale wijze te volgen als er elke minuut geknipt en bewogen wordt. Normaal vind ik dat een prettige stijl zoals bij Peter Berg, maar bij Bekmambetov zit er totaal geen structuur in.

Ik weet dat er best gave scenes in de film zitten en het is absoluut niet zo dat er niets te zien is in deze film, maar veel van de mooie stukken worden platgereden door de uitbundige en drukke stilering die het simpelweg achteruit remt. Het verhaal moest ik ook uit de samenvatting van MovieMeter halen, want tussen de Kungfu oma's en draaiende schoolbussen kon ik het niet vinden.

Ik kon er domweg niets mee. Er zit potentie in, maar Bekmambetov pakt zijn rust totaal niet. Die vond hij goddank later wel waardoor zijn producties er veel beter en spannender uitzagen, maar waar het begon leek vooral op een regisseur die te oud was voor een hip verhaaltje als deze en er toch zo graag eentje wilde maken, waarbij hij alleen geen idee had waar hij mee moest beginnen en wat hij moest doen.

Ik vond het zo nu en dan wel wat rommelig, sommige scenes zijn knap bedacht en anderen waren weer heel zwak.

Tsja....soms is een film niet je ding. Ik ben na 30 minuten afgehaakt. Het verhaal kon me totaal niet boeien. Kwestie van smaak ongetwijfeld.