In My Father's Den (2004)

Erg matige film. Het verhaal ontwikkelt zich heel traag en komt erg langzaam op gang. Wat dat betreft had er zeker een half uur uit de film gekund. Als het verhaal vervolgens het niveau van een middelmatige detectiveserie niet weet te ontstijgen is het helemaal uit met de pret. 2*.

Ondanks het wat lage gemiddelde toch gehuurd. Verhaal en uiterlijk van dvd spraken me aan en was toch wel beniewd. Toen ik het gemiddelde op IMDB daarna zag kreeg ik er zelfs nog meer zin in (8,0). En geen spijt van gehad. Prachtig verhaal met een erg sterk spelende Matthew MacFadyen. Overigens doe ik de rest hiermee tekort want het acteerwerk was toch al erg dik in orde in deze film. De film ontwikkeld zich zoals titan zegt inderdaad niet al te snel maar in tegenstelling tot hem vind ik dit juist een groot pluspunt. Verder ziet de film er ook nog eens prachtig uit. De prachtige beelden van Nieuw Zeeland werken hier zeker in mee. Dat het verhaal het niveau niet ontstijgt van een middelmatige detective vind ik ook onzin. Mijn inziens is de hoofdlijn van de film helemaal geen detective maar is het veel meer een man die het verleden onder ogen moet zien en hiermee moet leren leven. Ten slotte dan nog even mijn lof voor de fantastische soundtrack. Wat een prachtige muziek een paar nummers die ik zeker nog eens vaker ga beluisteren. Helemaal geen minpuntjes dan? Jawel eentje maar dat kan ik de film niet aanrekenen. Ik had af en toe moeite met australische accent waardoor ik regelmatig even terug moest luisteren omdat er geen ondertiteling op de dvd zit. Maar al met al een prachtige film die veel meer hoge stemmen verdiend dan dat die nu heeft.

kleine 4,5*

Net als timbo ben ik eerder positief dan negatief over de film. Ik wist in ieder geval totaal niet wat ik kon verwachten en ben dan ook wel positief verrast. Ik had trouwens ook wat last van de soms wat onverstaanbare gesprekken, het is dus aan te raden om de film met ondertiteling te kijken.

Saai is de film allerminst. Met name in het tweede deel komen verschillende plotwendingen aan het licht die voor mij soms als een verrassing kwamen. Tel daarbij de volgorde die totaal niet chronologisch is, en je hebt een zeer lastig verhaal om goed te volgen. Gelukkig snap ik voor het grootste deel de uitkomst van het verhaal, en hoewel ik de film niet helemaal origineel vindt, is het eindresultaat bovengemiddeld. Ook complimenten aan hoofdrolspeler Matthew MacFadyen en de inmiddels op jonge leeftijd overleden regisseur Brad McGann.

Toch wel een sterk noodlotsdrama dat me qua toon nogal deed denken aan Lantana. Ook In The Bedroom flitste al eens door m'n hoofd tijdens het bekijken van Brad McGanns eerste en jammer genoeg enige film. Beide titels hebben diezelfde onheilspellende sfeer hoewel de mystery-factor duidelijk pas vanop de tweede rij meespeelt.

In My Father's Den baadt in mooie, sombere kleuren en geniet van een erg geslaagde soundtrack met onder meer songs van Mazzy Star en Patti Smith.

Ook de acteerprestaties mogen er meer dan wezen, met op kop een ijzersterke Matthew MacFadyen als getroebleerde maar charmante Paul Prior. Overigens hou ik heel erg van films waar mensen "terug naar huis komen" . Vaak wordt dan al snel duidelijk waarom ze het thuishonk verlaten hebben, maar toch geraken ze er zo moeilijk weg.

Een prent die wat onder de radar blijft, maar hier zeker meer aandacht verdient!

Deze boeiende, intrigerende en volwassen beerput van familiegeheimen, waarin heden en verleden in elkaar geschoven worden, blijft tot het einde spannend. De film deed me af en toe aan Lantana denken. De cast speelt ijzersterk. Helaas zijn de binnenopnames te donker waardoor die voor mij een soort van zoekplaatje werden.

Degelijk homecoming drama, dat in het tweede deel geruisloos omslaat naar een goed gedoseerd mysterie. Aanvankelijk een beetje langdradig om niet te zeggen saai, maar het spannende vervolg maakt veel goed. Matthew Macfayden en met hem de rest van de mij totaal onbekende cast zijn goed bezig. Dat mag ook gezegd worden van regisseur/schrijver Brad McGann, voor wie het door zijn vroegtijdig overlijden bij deze ene film gebleven is.

Poeh, dat was me er eentje. Zat ik daar toch zowaar met vochtige oogjes aan het einde en de keren dat dat gebeurde bij een film kan ik met gemak op 1 hand tellen. En dat had ik absoluut niet verwacht tijdens het eerste uur.
Het is tamelijk langdradig en zeer rustig opgebouwd. Het verhaal waarin er door een sterfgeval een zoon terugkeert in zijn oude omgeving en dat voor de nodige familiestrubbelingen zorgt doet niet verfrissend of bijzonder boeiend aan. Af en toe wordt er een snufje mysterie doorheen gebracht, waarvan je hoopt dat daar meer mee gedaan wordt.
Op pakweg de helft van de film maakt een gebeurtenis het geheel wat interessanter. Het drama en de mysterie versterken elkaar dan op een positieve manier. Ik vind het lastig inhoudelijk te zijn zonder enorm te spoileren, dus hou ik het erbij dat -ook al lijkt het een taaie, soms voorspelbare zit- het de moeite loont te blijven kijken (hoewel niet geschikt voor iedereen). Het laatste kwartier is van het type maagomdraaiend. Kritisch zou je kunnen zeggen dat er iets teveel nadruk gelegd wordt om een zo complex mogelijk verhaal in de broeder-confrontatie tot explosie te brengen.
De algehele sfeer en beeldvorming is prima in orde, mede door de Nieuw-Zeelandse locatie. Het acteerwerk van Macfadyen is sterk en Barclay pakte me helemaal in, mede dankzij haar werd ik uiteindelijk zeker de film ingezogen.
Jammer van de eerste helft, waardoor je eigenlijk niet echt lekker in de film komt. Anders had ik een echte topwaardering gegeven. Want zeker als je na het einde na gaat denken hoe subliem het script in elkaar zit, is het toch verdomde sterk.