Una (2016)

Tsa idd langdradig, maar niet slecht. Verhaallijn boeit wel, ook wat mysterieus.

De stijl lijkt in eerste instantie goed gekozen voor dit verhaal, maar er komt uiteindelijk toch wel bar weinig uit helaas. Jammer. Was niet erg om naar een sexy Rooney Mara te kijken, maar daar bleef het wel bij.

Best oké.

Sterk drama, vooral rechtgehouden door het sterke acteerwerk van zowel Ben Mendelsohn als Rooney Mara, met een voorkeur voor die laatste. De verwrongen persoonlijkheid die zij moet spelen biedt mogelijk wat meer kansen om uit te blinken, maar het is net kwestie om het evenwicht te bewaken zodat het niet naar een extreem doorslaat en dat doet zij voortreffelijk. Wat niet wil zeggen dat alles perfect is. Integendeel, maar het is ook niet echt een 'gemakkelijke' film. Pedofilie is al niet bepaald plezant, laat staan de effecten op het slachtoffer x-aantal jaar later (zoals hier dan getoond). Soms wil de film iets te veel toneel worden. Dan zit je naar een hoop gebabbel te kijken zonder dat er to-the-point gegaan wordt. Daar ben ik minder liefhebber van.

3

In een tijd waarin mensen met pedoseksuele gevoelens, of ze die nu praktiseren of niet, al bij voorbaat als in de heksenvervolgingen aan de schandpaal worden genageld, biedt dit verhaal in de basis juist een unieke kans om én de struggle van een slachtoffer als het écht tot wandaden is gekomen én de struggle van pedoseksuelen die zich wél keurig weten te beheersen versus die dat niet kunnen uit te diepen.

Ik heb eens een Nederlandse docu gezien waarin een paar moedige mensen met pedoseksuele gevoelens die ze nooit hebben gepraktiseerd hun situatie inzichtelijk maken. Dat had deze film ook kunnen doen. Of leg het eens naast de struggle van bv homoseksuelen die de druk van de omgeving voelen om, tegen hun gevoelens in, vooral niet uit de kast te komen waar erover praten mij beter lijkt. Zo ook praten over pedoseksuele gevoelens en begrijpen, zonder het in daden goed te keuren.

Er zijn zo veel mogelijke invalshoeken om dit onderwerp op een verantwoorde en respectvolle wijze uit te diepen. Een interessante vraag bv: is een seksuele voorkeur voor (te) jonge kinderen een fetisj zoals kicken op gewelddadige seks of is het laatste wél een fetisj en het eerste niet? Hoe verhoudt weerloosheid van kinderen in dit soort pedoseksuele situaties zich tot weerloosheid van volwassenen in gewelddadige seks? Of, als vraag, niet als stelling: is pedoseksualiteit in zekere zin net zoiets als geaardheid of is het dat zeker niet? Om maar wat te noemen.

De film grijpt maar bitter weinig van alle mogelijke invoelshoeken aan en verdedigt louter de pedoseksueel die wél is uitgegleden en excuses aanbiedt. Dat moet dan maar voldoende zijn en daarmee houdt het verhaal op.

Slappe hap en een gemiste kans.