Beavis and Butt-Head Do America (1996)

Noem het jeugd sentiment... noem het kunst, in ieder geval zijn B&B twee interessante types. Na B&B heeft MTV nooit meer iets interessants gepresenteerd en dat blijft jammer. Vier sterren voor deze typische jaren negentig helden

en zo is het

De vocals zijn zalig : het “euuuuuh” van Butt-Head, dat zijn beperkte hersencapaciteit in geluid omzet, is al genoeg om een lach te voorschijn te toveren, en de hysterische Cornholio, het alter ego van Beavis, dat tevoorschijn komt bij een overdosis pillen en cafeïne, is ronduit grappig. Je krijgt te zien wat je op TV reeds zag, een nihilistische show met dezelfde domme grappen die nog eens worden overgedaan. Niet bijster origineel, maar de oneindige debiliteit van deze twee door seks en geweld geobsedeerde idioten blijft amusant. 3,5*

Fantastische humor en jeugdsentiment. 4,5*

Ik sluit me geheel aan bij filmkriebel.

Deze film heb ik destijds in de bioscoop gezien en eerlijk gezegd kan ik me er niets meer van herinneren. De serie keek ik altijd graag maar zodra men van een serie een film maakt valt het bijna altijd tegen. Aangezien ik me er niets meer van herinner zal het bij deze film ook het geval zijn.

Vroeger ook al eens gezien. Maar toch nog maar eens opnieuw bekeken en de humor is erg treffend. Beavis is ook erg grappig als energiefreak Cornholio. Een van de leukste animatiefilms die niet voor kinderen zijn denk ik.

Dikke 3 *

Hoezo stem je dan?

Ben ik nu de enige die een vreselijke pest heeft aan die twee?

Altijd lachen met deze twee dudes.

De TV series blijven de beste.

Sterk betoog van Olaf K. op de vorige pagina! Al vind ik dat hij The Simpsons enigszins te kort doet, ik kan er mij sterk in vinden. De meeste animated sitcoms mogen behoorlijk intelligent zijn op satirisch vlak, maar zijn nogal gemakkelijk aimabel. De humor van Beavis & Butthead is veel gedurfder. Niet in de zin van expliciete inhoud (wie kijkt daar anno 2011 nog van op?), maar de ontzettend minimalistische, afstandelijke stijl: de plot is beperkt, de dialogen gecondenseerd, er is zelden continuïteit en bovenal zijn er geen personages om mee te sympathiseren: het universum van Beavis & Butthead bestaat uit of misleide naïevelingen en gemene egoïsten. Het is een compromisloze, oprechte schets van de kwalen van een generatie en hoe goede bedoelingen om de jeugd te stimuleren vaak een averechts gevolg hebben. Deze langspeelfilm vond ik trouwens verrassend weinig eentonig.

In deze film wordt de infantiliteit tot een ongekend hoog niveau gebracht. Werkelijk alle normale dingen lijken wel in verband gebracht te kunnen worden met vieze woorden etc. Prachtig om de verwarring te zien die het duo met hun zeer beperkte wereldbeeld bij de andere "normale" mensen opwekt. Voor de animatie hoef je het niet te doen, die is erg simpel, er wordt nauwelijks met schaduwen gewerkt, behalve als het echt nodig is, al was de tripscène van Beavis nog wel redelijk de moeite waard. Wel is de muziek erg goed met o.a. Isaac Hayes (mooie parodie op Shaft), TRed Hot Chili Peppers, Ozzy Osbourne en AC/DC. De humor moet wel net je ding zijn, anders wordt het ondanks de korte lengte een lange zit. Vrienden met bier erbij helpt zeker ook, alleen kijken is toch iets saaier.

Ik kan er 3* aan kwijt. Wellicht dat een volgende kijkbeurt met vrienden erbij een half sterretje extra oplevert.

Bioscoopfilm van de destijds populaire MTV-tekenfilmserie Beavis & Butt-Head. Uiteraard is het dus allemaal wat groter aangepakt dan de gemiddelde episode, waarbij de twee pubbers Amerika doorkruisen en zelfs in het Witte Huis belanden omdat hun tv is gestolen. De stemmetjes en het constante gegrinnik werkt nog steeds positief op de lachspieren. Het tempo ligt vrij hoog, en hier en daar wat geslaagde grappen wat uiteindelijk een vermakelijk filmpje opleverd.

Geweldig. Ik ben blij dat ik hem toen in de Bioscoop heb gezien

Na herziening was mijn avond weer helemaal compleet! Wat een bazen!

Mijn kennismaking met deze 2 pubers. Nog nooit eerder dan ook maar één aflevering gezien.

De kennismaking is me dan ook meer dan goed bevallen. Wat een hilarisch duo in een al even hilarische film. Uiteraard moet je van dit soort humor houden, maar als je daarvan houd zit je goed. Het idee is simpel, maar op een geniale manier uitgewerkt. Een gestolen tv leidt tot een trip door Amerika waarbij 2 pubers omdat ze het willen 'doen' het hele land in paniek storten.

Het typetje Cornholio die 'tp for my banghole' wilt is gewoonweg geniaal.

Dacht dat die video van RHCP, die overigens een cover was van de OHIO players, ook in deze Butthead film zat. Kennelijk waren die beelden in de clip een lokkertje om je naar de bioscoop te laten gaan aangezien een verband met dat thema en de film ver te zoeken was.

Nee hoor, maar die anderen nemen gelukkig niet de moeite om kansloze opmerkingen in dit topic te plaatsen...

Auwch. Mijn mening is in de jaren wel veranderd. Kan er nu wel om lachen.

De MTV-serie Beavis and Butt-Head was in de jaren 90 razend populair en ik keek er graag naar (mede ook omdat men daarin Hardrock draaide). Vanwege de enorme populariteit moest het er natuurlijk van komen dat er een film van gemaakt werd. Dat is dan deze film geworden en ik heb hem destijds ook in de bioscoop gezien. Hoewel de film de nodige leuke momenten heeft, is deze film geen aanrader omdat het gewoon te lang duurt waardoor het op een gegeven moment dus te flauw en te langdradig wordt. De film begint best leuk, maar op een gegeven moment had ik het er wel mee gehad en het zingen in een film hoeft voor mij ook niet. Nee, geef mij maar de serie waarbij een aflevering maar iets van 20 minuten duurde, want dat is meer dan genoeg.

Leuke film met een aardig verhaal. Heeft nog weinig van zijn kracht ingeleverd. Ze blijven leuk.

Ook voor mij een prachtig stukje jeugdsentiment. Ik was er van te voren enigszins bang voor dat een hele film toch te lang is om het amusant te laten zijn, maar ik heb me nog steeds kostelijk vermaakt. Goeie grappen tussen het gegniffel over seks, piemels en tieten door. Ik weet niet in hoeverre het meespeelt dat dit inderdaad een flim van mijn generatie is, maar alsnog, ik vond het (wederom) cool.

Muddy Grimmes: You got any last words before I kill you?

Butt-head: I have a couple. Butt cheeks.

Beavis: Yeah, yeah. And, uh, and boobs. I just wanna say that again. Boobs.

Muddy Grimmes: I'm gonna blow you both to hell, that's what I'm gonna do!

Butt-head: Cool.

Misschien is het dat ik destijds écht niets met metal had (nu ook nog maar héél soms), of dat de humor me gewoon niet lag, maar ik heb Beavis and Butthead nooit zo leuk gevonden. Dat ’he…he..hehe…heh!’ –‘Cool’ ging me heel snel vervelen. Ik hoopte dat de film meer te bieden zou hebben, aangezien hij toch een Toplijst van de 100 beste animatiefilms haalde. Maar helaas. Het mag iets van mijn generatie zijn, maar op een enkel licht trekkend mondhoekje na, ben ik helaas in staat hier in zowat katatonische toestand naar te kijken. Ik zou er graag meer aan wijden dan zeven regels, maar ik vrees dat B&B me hersendood hebben gemaakt. Zie bovenstaande dialoog. Gelukkig is de animatie wonderschoon, euh... Hmm nee, ook niet...

2*

Veel gegaap.

Ik heb de serie nooit gezien, maar kende de figuurtjes wel, zoals de meeste mensen rond mijn leeftijd. Sowieso was MTV niet zo'n interessante zender, zeker niet wanneer je meer met electronische muziek bezig was. Rock, metal en de hele scene daarrond interesseerden me niet.

Geen idee hoe de film dan tov de serie staat, maar op basis van dit ding heb ik vroeger weinig tot niks gemist. Flauwe en ultravoorspelbare innuendo grappen zijn zo'n beetje het enige waar de film op steunt. Het plot probeert misschien absurd te zijn, maar is ook erg makkelijk, de personage zijn vooral one-note.

Visueel is het ook lelijk, qua stijl is dat allicht bedoeld, maar de animatie zelf is vooral goedkoop eerder dan gestileerd. 80 minuten is verder niet echt lang, maar het leken er zeker 80 meer, aangezien de film erg repetitief is na een tijdje zelf op de zenuwen begint te werken.

Mnee, ik kan best genieten van bedoeld lompe en boertige humor, maar anderhalf uur lang entertain us -> anus grapjes vind ik gewoon lui.

1.0*

In de jaren 90 was ik gek op Metal maar om de een of andere reden waren Beavis and Butt-Head niet aan mij besteed. Met moeite kon ik een aflevering uitzitten en heb alleen hard gelachen om een video die ze ooit met Cher opnamen.

Nu 20 jaar later wilde ik dit dynamische duo toch nog een kans geven maar hetzelfde euvel als vroeger kwam weer naar boven. Het is heel veel van hetzelfde en na pakweg een kwartier heb je het wel gezien. Neemt niet weg dat in de huidige cancelcultuur het heerlijk is om twee intens foute pubers uit mijn jeugd op oorlogspad te zien. Om sommige dingen heb ik ook best kunnen lachen maar in zijn geheel was de film simpelweg niet goed genoeg.

Matig jeugdsentiment.

Weer mooie humor in een verrassend aardig lopend onzinverhaaltje, net als in die nieuwe Beavis and Butt-Head-film. Alleen deze film is iets meer samenhangend en van begin tot einde van hetzelfde niveau. De animatie is hier wat geslaagder, gewoon zoals in de serie zelf. De trip in de woestijn is visueel een uitschieter.

dikke 3. Wel veel herhaling.

Energiedrank voor de fanaten, maar ik neem aan dat de meeste filmliefhebbers ook wel doorhebben dat het universum van Beavis and Butt-Head uitsluitend bestaat uit repetitieve en infantiele humor. Daarnaast hijst regisseursduo Mike Judge en Yvette Kaplan het gebeuren in nogal goedkope en ronduit lelijke animatietechniek. Het ziet er allemaal op visueel vlak niet uit en na 20 minuten begint de effectiviteit van de humor (voor zover dat er was) op te raken, iets wat verraadt dat dit formaat veruit geschikter is als televisieaflevering. Een aantal spaarzame momenten pakken komisch uit en de makers zijn niet bang om de absurditeit op te zoeken, maar uiteindelijk vormt deze film een zwaar weerzien met zeer weinig pluspunten en twee onsympathieke losers in de hoofdrol.