Sin City (2005)

Frank Millers 'Sin City' wordt tv-serie!! - Serietotaal.nl

Zou gaaf kunnen uitpakken, maar de laatste tijd worden me net iets te veel films omgetoverd tot tv-serie.

Opnieuw bekeken, ditmaal op Bluray. Absoluut fenomenaal beeld en geluid, maar de film benadert sowieso de perfectie met de stijl, de schitterende karakters waarbij ik vooral Willis en Rourke echt geniaal vind en zeker ook de snoeiharde actie dat op spectaculaire wijze in beeld wordt gebracht. Maar het is vooral de sfeer en het kleurgebruik dat zo enorm goed uitgevoerd is. Deze kan ik blijven bekijken en elke keer weer word ik er helemaal door ingepakt. Staat terecht in mijn top 10.

5* uiteraard, maar die stonden al.

Sin City is een keiharde actieprent die met de zeer originele 'graphic novel' stijl je gewoonweg letterlijk omver blaast. De kleurschakeringen met grijs- en zwarttinten maken de film erg 'noir', donker, grijs en mysterieus. Hier en daar werd een kleurtje (vooral rood) toegevoegd waardoor de film extra 'cachette' krijgt. Dit gegeven zie je ook bijvoorbeeld terug in de film Max & Mary (hoewel een totaal ander genre film). Visueel echt wel overweldigend.

Het verhaal is louter gebaseerd op wraak. Er zijn 3 verhaallijnen die los staan van elkaar. Sin City, een oord vol verderf waar moordenaars, criminelen, hoeren, seriemoordenaars en corrupte politieagenten vrij spel krijgen. De dialogen zitten goed en ook de voice-over werkt uitstekend. Je wordt enorm meegezogen in het verhaal. Het triumviraat onder vorm van Rodriguez-Miller-Tarantino werkt uitstekend waarbij elkeen zijn specifieke (intellectuele en creatieve) bijdrage heeft geleverd.

Ook de cast is geweldig en dat hoeft niet te verbazen als je een Willis, Rourke, Owen, Hauer en Wood onder je hoede hebt. Uiteraard moet je alles met een korreltje zout nemen en het is wel eens fijn om 'comic book heroes' tot leven te zien komen. De personages zijn geweldig waarbij Marv en ook voor mij Kevin er wel uitspringen, maar deze prent omvat zoveel interessante personages en gebeurtenissen dat deze twee uur durende rit een waar plezier was. Ook de (bloedmooie) vrouwen zijn prominent aanwezig en zijn bovendien toch wat meer dan functioneel opvulsel. Seksisme kan je het allerminst noemen, want ook mannen krijgen een koekje van eigen deeg wanneer ze worden neergeschoten op plaatsen waar je het liever niet hebt ...

Deze film is zeker niet perfect en de personages zijn vaak ééndimensionaal waarbij hun motieven niet of te laat worden uitgediept. Vooral het tweede verhaal met Owen lijdt hieraan. Zijn motieven zijn onduidelijk en het verhaal is het minst boeiende van de drie. Ook zijn liefde (?) ten aanzien van Gail kwam uit het niets. Miho daarentegen maakt in dit verhaal "Kill Bill gewijs" veel goed.

Voor wie van Rodriguez en Tarantino houdt, een must see alvast!

Twéé-dimensionaal! Sorry, kon het niet laten.

Aardige neo-noir.

Vooral visueel natuurlijk opvallend. Bijzonder ja. Mooi? Mwa, misschien bij momenten. Meer eerlijk is eerlijk, het blijft boeien. Dat geldt overigens ook voor het verhaal. Het boeit wel als afzonderlijke verhaaltjes, maar als geheel wringt het toch wat. Ik blijf toch altijd een beetje huiverig voor meerdere plotjes in een film. Elk verhaaltje moet proberen de aandacht te grijpen. Doet het dat niet, raak je volledig uit de film. Nou viel dat hier gelukkig mee, al was het allemaal niet overweldigend.

Waar ik wel moeite mee had waren de voice-overs. Totaal niet subtiel, volledig verklarend worden de tekstjes opgedreund, en dit op een monotone manier die nog uren nadreunt. Wellicht dat het bij een film als deze hoort, maar het leidde mij alleen maar af.

Cast was aardig, maar niet denderend. Deze film moet het dan toch hebben van de actie en het bijzondere randje in de vorm van het kleurgebruik, verder was het aardig doorsnee.

3*

'Sin City' rechten terug bij Frank Miller | Filmtotaal filmnieuws

Heerlijk.

Miller, Tarantino en Rodriguez bundelen hun regie. Het resultaat is een uiterst bijzondere, gewelddadige ne noir film. De film blinkt uit in bepaalde recepten, en blijft de gehele speelduur boeien. Deze sterke film is absoluut een van mijn favoriete geworden.

De film is lekker lomp en lekker gewelddadig. Het acteerwerk van Willis, Rourke, Owen en Alba is bovengemiddeld. Vooral Rourke blinkt uit, omdat ik hem normaal niet zo goed zie acteren. Alba schittert ook als stripper.

De film is erg leuk om te volgen, en is ook gewelddadig genoeg. Alles is aanwezig in een Actie/Misdaad wat je erin wilt hebben. Daarbuiten was de neo-noir stijl erg leuk gedaan en dat vond ik meer dan prima. Een van mijn favorieten.

“An old man dies. A young woman lives. A fair trade. I love you, Nancy.”

Schitterend vormgegeven, origineel, enerverend en steengoed. Sin City bestaat uit drie verhalen, met drie verschillende regisseurs die er hun eigen stempel op weten te drukken. Toch vloeit het allemaal op een bijna achteloze manier in elkaar over, en het voelt allemaal als één geheel.

We volgen Hartigan (Bruce Willis), Marv (Mickey Rourke) en Dwight (Clive Owen), die alle drie iets goeds willen doen of iets recht willen zetten in een stad vol criminaliteit, corruptie, seks, moord en intrige. Sin City is gebaseerd op een comic book serie van Frank Miller, en de film straalt dat ook aan alle kanten uit. Het is zwart-wit (met wat goed gekozen momenten met kleur), het decor is helemaal in comic book stijl en het heeft allemaal een heerlijke film noir sfeer. Het verhaal rond Marv en zijn Goldie vond ik het interessants om te volgen, maar ook Hartigan en zijn relatie met Nancy (Jessica Alba) was geweldig. Het verhaal rond Dwight is iets minder maar nog steeds intrigerend. En met Benicio Del Toro op zijn maniakaals en de sensuele Rosario Dawson als vechtmachine Gail kan je het nooit fout doen. Sin City is geen wereld voor doetjes. Keihard, compromisloos, sexy en expliciet… Heerlijk.

Is that the best you can do, you pansies?

Goh waar moet ik beginnen met deze film te beschrijven...!? Het is zonder meer een meesterwerk op alle vlakken, zowel qua karakters, styling, verhaal als sfeer en muziek. De strip kende ik overigens niet maar desalniettemin is de film een kraker op alle fronten die ik er altijd met veel plezier ingooi.

Wat vanaf het eerste moment opvalt de enorme schare aan bekende acteurs die mee doen en soms maar een kleine rolletje. Rutger Hauer krijgt maar weinig tijd, net zo als Madsen, Hartnett en Booth. Niet dat dit veel uitmaakt want vooral Rourke past perfect in zijn rol. Willis als gewoonlijk Willis in een voor hem redelijk bekende rol, en daarnaast vallen vooral Clive Owen op waar ik normaal niet kapot van ben maar het nu prima doet en verder is Del Toro kostelijk. Vooral de scenes van de twee laatst genoemden in de badkamer en de auto vind ik hilarisch. Uiteraard mag ik de schare dames niet vergeten die niet bepaald verkeerd is met onder andere Guggino, kolere...is me dat toch een wijf zeg, en de ronduit schattige Murphy. Jammer dat die al niet meer onder ons is. Verder is Wood het noemen nog wel waard in voor hem toch wel aparte rol, een kant die we van hem weinig zien. En Frank Miller doet zelf ook nog even mee...

Het verhaal is uiteindelijk niet zo bijzonder. De opzet zijn drie losse verhalen met een hoofdrolspeler die nog eenmaal iets goeds wil doen en dat met een zware prijs moeten betalen. Het is redelijk voorspelbaar wat er soms allemaal gebeurt en vaak komt er een hele rits extra's en karakters langs zonder overigens onduidelijk te worden of de vaart uit de film te halen. Waar de film voornamelijk, naast de 'kleurrijke' en gritty karakters, voor gaat is de sublieme styling en sfeer. Die sleazy saxofoon in een lekkere 'dirty' soundtrack, die te vergelijken valt met die van Rodriquez zijn Planet Terror, past perfect bij de film en is verdomd aanstekelijk. Daarnaast is de invulling en stijl qua omgeving en achtergrond geweldig. Het is de tot film verworden strip in zijn hele hoedanigheid met aparte camerastandpunten, lange schaduwen, dik aangezet contrast, en licht over the top geweld en CGI van explosies of door de lucht vliegende auto's. Het past precies zonder dat het teveel wordt of nep of vervelend wordt. Styling technisch gezien is de film een kunststukje dat perfect in balans is en een lust voor het oog blijkt te zijn. Zijn er dan geen minpunten? Mwoah...soms zijn de dialogen wel wat richting de matige kanten. Wanneer Marv Kevin slacht komen er toch wel een paar hele matige zinnen uit. Zo vind ik bepaalde opmerkingen van Hartigan ook niet sterk, maar misschien dat dit ook weer in het kader van de strip gezien moet worden. Daar komen nu eenmaal ook geen filosofische gesprekken en teksten voorbij.

Afijn; Sin City. Een lust voor het oog, prachtige gemaakt en een must voor wie van een superheldenfilmpje of stripverfilming houden, heerlijke geweldig en soms kostelijke humor, zoals Marv met al die pleisters op zijn kop, door zulk soort momenten komt het stijlvolle zwart/wit nog beter uit en natuurlijk de innemende karakters. Een grootse cast die zich van hun leukste en beste kant laten zien. Kortom een avond vermaak van hoog niveau. Prettig film, heerlijke film, een wereld in een film op zich en verdomd overtuigend.

'Sin City' wordt nu ook een serie! - SerieTotaal

Vrijdag alweer voor de 3e keer bekekem met wat vrienden. Ik waardeer deze film steeds meer bij elke herziening, en dat zegt eem hoop. Waarschijnlijk de meest trouwe stripverfilming ooit, de stijl is soms wat somber, maar dat hoort erbij. De karakters en de algehele sfeer is puur cool, visueel schitterend en het verveelt geen moment. De verhaaltjes zijn wat absurd, en de monologen zijn constant (net als in een stripboek!), en dat maakt de film niet voor iedereen. Persoonlijk vind ik het een retegave film die ik vaker kan kijken, dat maakt het voor mij wel een 4,5 waard!

Knap gedaan, beeld en geluid fantastisch

Blijft een heerlijk inkijkje in een bizarre wereld. Dat stuk met Elijah Wood... geweldig.

Daarnaast de aandacht voor de stijl en maffe andere karakters. Sterk.

Niet mijn ding,

Leek me wel een interessante film. Ik zag hoge waarderingen dus ik dacht: dit moet een goeie zijn!

Begint wel veelbelovend, vind het zwart-wit met af en toe nog wat kleur lekker origineel. Het acteerwerk zeker best goed ook! Maar helaas vind ik het op sommige stukken te bizar en absurd. Vooral het eerste verhaal vond ik heel erg apart en nergens op slaan.

Het tweede verhaal begint nog wel OK alleen begon het na een tijdje wat saai worden. Ook weer een aantal absurde stukken.

Het derde verhaal vond ik dan toch het beste, maar dat was dan ook weer niet het interessantste om naar te kijken.

Het acteerwerk en de originaliteit brengen deze film qua punten nog wat omhoog, anders zou het nog lager zijn geweest. Actiescènes waren nog wel te doen met een paar zo absurde dat ik wel eens moest lachen om hoe slecht het er uit zag.

Toch nog net een 2,0/5,0 geworden, helaas is dit niet zo mijn ding. Ben wel benieuwd naar deel 2 even kijken of dat beter of juist slechter is.

"Hey...!!!"

Als er één stripboek bestaat die adequaat tot leven is gewekt tot een dijk van een film, dan is het Sin City wel. De over de top film-noir stijl is ontzettend cool gedaan in combinatie met de geweldige art direction. Voeg daarbij toe de intrigerende en prima vermakelijke verhaaltjes die door elkaar zijn gehusseld (bij de recut and extended version zijn deze verhaaltjes in volgorde geknipt en geplakt wat een logischere maar iets minder dynamische kijkervaring oplevert) en je krijgt een film die van begin tot eind geen seconde verveelt.
Er is zoveel wat je aandacht opeist en voordat je goed en wel in de gaten hebt wat er allemaal gebeurt, zit je alweer in de volgende fase van de film. En dat maakt de film een genot om naar te kijken.
En ook onlangs wist de film me wederom geen seconde te vervelen.

Sinds de film in 2005 toch zeker één van de hoogtepunten bleek te zijn op filmgebied van dat jaar en terecht een bioscoopbezoek waard was, heb ik altijd met ontiegelijk veel plezier regelmatig teruggegrepen naar dit pareltje van Robert Rodriguez en Frank Miller, die laatste de man achter Sin City.

Bij de meest recente kijkbeurt realiseerde ik me overigens hoeveel mensen er in deze film spelen, die nu helaas niet meer onder ons zijn: Michael Clarke Duncan, Powers Boothe, Brittany Murphy en Rutger Hauer spelen weliswaar vrij korte, maar geweldige rollen naast de rest van de indrukwekkende cast. Wat dat betreft toch ook wel verdrietig om te realiseren dat een aantal van deze mensen ook nog eens op relatief jonge leeftijd zijn overleden. Ze zijn in ieder geval vereeuwigd in deze film en zullen vanzelfsprekend nooit meer vergeten worden.

Het mooie verder van Sin City is eigenlijk dat het totaalplaatje zo geweldig cool in elkaar steekt. Het hele zwart-wit gegeven met hier en daar wat kleur zorgt voor een stijl die, ondanks dat deze je wel degelijk moet liggen, gewoon heel gaaf oogt. En de personages lijken ook nog eens letterlijk uit de strip weggelopen te zijn, met als ultiem voorbeeld natuurlijk die van Marv, overtuigend en bruut neergezet door Mickey Rourke die wat mij betreft de enige acteur is, die Marv had kunnen en mogen spelen. Hij ís Marv, compleet met die legendarische tronie van 'm.

Naast Marv is eigenlijk iedereen perfect voor zijn en haar rol. Of deze nu klein is of niet, iedereen komt fantastisch uit de verf. Misschien alleen Clive Owen wat minder, maar aan de andere kant mag hij wel de beste scene uit de film delen met de dode Jackie Boy (de fantastische Benicio Del Toro, ook redelijk verbouwd speciaal voor de film), als ze beiden in de auto zitten. De scene die overigens exclusief door Quentin Tarantino geregisseerd is.

Andere hoogtepunten zijn iedere scene met de mysterieuze en uiterst dodelijke Miho (jammer dat Devon Aoki haar rol niet kon spelen in het vervolg), de krankzinnige en bloederige momenten met Kevin (Elijah Wood in een rol waarmee hij doet vergeten dat hij in een zekere trilogie zat) en het absurde Muppet-personage van Roark Junior/Yellow Bastard (Nick Stahl) is geweldig, goor en absurd tegelijkertijd.
En zo kan ik er eigenlijk nog wel meer noemen, misschien wel elk moment uit de film!

Ik zou nog heel lang door kunnen gaan over deze film, maar feit is gewoon dat Sin City een topper is die niet gemist mag worden. Zelfs het vervolg, die redelijk wat kritiek te verduren heeft gekregen, vind ik er nauwelijks voor onder doen!

Sin City rules!

Sin City was een even duistere als briljante comicreeks van Frank Miller, de man die ook verantwoordelijk is voor 300, die zich afspeelt in de dystopische stad Basin City. Een stad waar alles gebeurt wat god verboden heeft. Ook de hoofdrol spelers zijn allen verre van sympathiek, een enkele uitzondering daargelaten uiteraard. Ze hebben allen boter op het hoofd en bloed aan hun handen. Deze verfilming pakt 3 verhalen: The Hard Goodbye, The Yellow Bastard en The Big Fat Kill. De verhalen worden door elkaar verteld.

Sin City is een visueel schitterende film. Ook al stamt hij uit het begintijdperk van de huidige CGI kan hij zich nog makkelijk meten met recentere titels. De cast is zeer sterk in alle gelederen. Stoere kerels als Bruce Willis, Clive Owen en Mickey Rourke spelen de hoofdrollen. Benicio Del Toro, Nick Stahl en Elijah Wood vertolken vileine schurken. Jaime King, Rosario Dawson en Jessica Alba zijn heerlijke eyecandy en o.a. Michael Madsen, Rutger Hauer, Powers Boothe, Michael Clarke Duncan, Brittany Murphy,en Josh Hartnett spelen uitstekende bijrollen. Er is helaas ook een directors cut gekomen die de drie verhalen afzonderlijk toont. Op zich blijft de film even goed maar toch doet hij afbreuk op de originele versie.

Sin City is in alles gewoon een topfilm en staat nu nog altijd als een huis.

Ondanks dat de directors cut de chaos er een beetje uithaalt vind ik toch wel fijn de verhalen apart te zien en je in elk verhaal apart te verdiepen. Zeker als het de 4e of 7e keer is dat je de film kijkt....

Ik vond het meer een optionele extra voor de dvd/bluray.

Pfoe, bij herziening viel deze niet mee.

Ik weet niet waarom ik deze zo lang heb laten liggen, maar goed, ik heb daar toch vandaag verandering in gebracht. Dit was waarschijnlijk één van de meest bekende films die vrij recent zijn uitgebracht, die ik nog moest zien, maar voor één of andere reden lijkt deze toch niet te gaan uitgroeien tot een moderne klassieker.

In veel aspecten is hier wel de hand van Tarantino te zien, hoewel hij niet de hoofdregisseur is, maar zijn invloed is duidelijk wel te zien. Grove en moeilijke dialogen en veel bloed, geweld en actie zoals je kan verwachten van hem. Ik vind het ook een zeer stijlvolle film, het zwart-witte is erg mooi, en zeker met wat in kleur wordt geaccentueerd dat hetgeen benadrukt dat wel mag benadrukt worden. In dat opzicht een vette film.

Heel vermakelijk en interessant, maar toch met momenten iets te over-the-top, met name dat elk personage over niet 9 maar 1000 levens beschikt stoort me toch een beetje. En dat is niet het enige waar iets op aan te merken valt. Het natuurlijk blijft film, en als je dat kleine gegeven achterwege laat heb je nog altijd een heel erg mooie en vooral zeer stijlvolle film die er zeker mag zijn.

Blijft goed, echt mooi gemaakt.

Ik heb nu voor de eerste keer de recut and extended version gezien.

Grappig, ik wist niet eens dat die bestond

Alles apparte verhalen, niet slecht.

Cool. Dat is het codewoord voor deze film. Alles is gemaakt zodat de film een enorme coolheid uitstraalt. Dat lukt zeker, maar doet daar zo hard zijn best voor, dat het uiteindelijk zijn doel voorbijschiet en tegen gaat werken. In het begin is het overdreven acteren begrijpelijk en zelfs vermakelijk; het is een (semi-)vleesgeworden comic en daarom is het vaak over the top. Ik heb overigens niks met comics (en de films daarvan), maar dit was leuk om naar te kijken, het miste zijn doel niet. De reallife comicstijl in combinatie met de animatie werkt prima, het is visueel een pareltje. Ik hou ook van de duistere en grauwe setting. De film is stoer en er zit leuke eye-candy in. Echter, op een gegeven moment geloof je het wel.

De film duurt sowieso minstens een kwart te lang. Ik ben blij dat ik de extended versie niet gekeken heb. De verschillende verhalen en ze uiteindelijk toch laten samenkomen is aardig, maar voegt weinig toe. Integendeel, het versnippert te veel. Het narraten is in het begin tof, maar begint te vervelen. En zo is er veel wat in het begin leuk is, maar gewoon te lang duurt. Het verhaal is ook niks, gewoon wat wraak en heel veel actie en uitgesproken geweld, ook al is het geanimeerd. De film moet het absoluut niet van het verhaal hebben, maar ik denk dat de meeste mensen het daar ook niet voor kijken.

Al met al dus een prima idee, een coole en originele uitwerking qua beeldvorming, maar te lang en het verhaal veel te dun. En vrij expliciet qua geweld, daar moet je tegen kunnen.

De visuele vormgeving is heel bijzonder en trekt onmiddellijk de aandacht. Deze mix van graphic novel geïnspireerde beelden en film noir is toch wel uniek voor zover ik weet. Helaas valt er buiten deze geïnspireerde gimmick voor mij niet veel uit te halen. Ik had het natuurlijk moeten weten zodra de credits van Rodriguez en Tarantino op de credits verschenen. Groteske karakters, ultra-geweld en sexy dames. Als je deze film wil bekijken vanuit een film noir insteek ben je er onmiddellijk aan voor de moeite. Dit hier is een hoop gladde en extreme pulp waar ongetwijfeld een publiek voor bestaat (als ik de reacties hier lees). En ik moet zeggen dat ik er vroeger ook niet vies van was. In de jaren ‘90 enorm genoten van de eerste films van het genoemd duo maar intussen is mijn smaak blijkbaar geëvolueerd, dit i.t.t. wat de heren met tussenpozen creëren. Neem nu de insteek van die bende extreem gewelddadige vrouwen; is blijkbaar geïnspireerd op exploitation uit de seventies. Ik word er niet warm van. Ik heb het precies echt wel gehad met de eindeloze zelfreferenties van dit genre. Dit soort films wil het genre ook almaar overtreffen in extremiteiten en geweld. Echter, net zoals Kabouter Lui word ik daar zo moe van. Niettemin technisch knap gemaakte film, zeker weten. En evenmin verkeerde acteerprestaties voor wat het script waard is.

Herzien, voor het eerst sinds 2005, en vanzelf de 'recut en extended version'.

En ouch, wat een misser is dat. Recut en extended lijkt toch vooral te betekenen dat je vier keer extra de titelrollen langs krijgt, maar zonder echt nieuwe content, nieuwe scenes, of zelfs maar iets wat echt anders is in het narratief of in de beelden - misschien dat ik ergens in de 17-of zo jaar tussen 2005 en nu wat vergeten ben van het originele plot, er vallen me geen duidelijke verbeteringen of veranderingen op behalve dat titelgedoe. Jammer, het haalt de flow totaal uit de film.

Grafisch is het nog steeds allemaal even geniaal als de originele versie, dat staat echt als een huis. Net als de enorm rijke cast - en van Willis, Alba en Rourke misschien wel hun mooiste rollen ooit. Qua sfeer ben ik wel minder onder de indruk nu dan dat ik 17 jaar geleden was - of is dat wellicht dan wat er veranderd is in de 'extended cut'. Note to self: over 17 jaar bij de volgende kijkbeurt toch maar weer het origineel.

Deze namiddag Kuurne-Brussel-Kuurne. Maar Brussel doen ze niet meer. Het wielrennen heeft een eigen logica. Ergens op de heuvels van de Vlaamse Ardennen ontbindt Tim Wellens zijn duivels en we krijgen een groep van 5. Het 1ste peloton volgt op een minuut. Jonges, wat een koers. De vijf blijven voorop, het 1ste peloton breekt zijn tanden stuk op de soepele samenwerking van de kopgroep. De eindmeet is in zicht en wie van de vijf zal winnen ? Jongens spannend. Een eerste aanval ...nee, een tweede aanval ... nee weer niet, een derde ... ja misschien en nee maar dan Tiesj Benoot met een wervelende actie en het is prijs. We hebben een winnaar !

O ja, de film Sin city. Graag gezien maar vluchtig en onderhoudend zonder meer. Schitterende visuele design maar een film dat zich na afloop nog vlugger oplost dan een aspro bruis 500.

Vlug terug naar de koers want daar is het wel spannend, daar is er wel beleving, daar zit ik wel op het puntje van mijn stoel ...

Ik ben nog nooit door ''beelden weg geblazen door een film ( nee , ook niet met dat "'gedans met de wolven..."), maar deze film slaagt er cum laude in. Dit is totaal mijn genre niet ,maar deze film is zo'n cinematografisch hoogstandje..dat je mond er van open valt ... Die drie verhalen lap ik aan mij laars , de verhalen zijn een kapstok , waarop de ''graphic afdeling " los kan gaan. En hoe !!!

En nog zijn er hier mensen die over de verhalen beginnen , ''verdieping missen van personages..( ik zal geen namen noemen...)

1 personage springt er uit : Marv...Mickey Rourke, geweldig !!!!

Precies !! KUNST !! Ook totaal mijn genre niet , maar de beelden blazen je weg en je neemt de onzin verhalen maar voor lief.

Film die ik nog niet eerder had gezien. Wat een positieve verrassing, kan niet anders zeggen dat ik aangenaam verrast was. Het is natuurlijk allemaal absurdistisch en inktzwart (op de bloedmooie vrouwen na) maar o zo knap gemaakt. Een geweldige cast die er veel lol in had achter de schermen denk ik zo. Marv was de uitblinker in zijn rol als half mens half stripheld. Aanrader !

Een ware ode aan de graphic novel. Het gritty Sin City laat alle elementen van neo-noir op uitmuntende wijze tot leven komen. Met zijn rauwe personages acterend in een goddeloze stad vol zonden doet de film zijn naam absoluut eer aan. Toch is het vooral de fraaie art style - zwart-wit, bij wijlen aangedikt met een opvallende kleur - die de show steelt. Vol expliciet geweld en erotiek is Sin City de perfecte moderne projectering van Sodom en Gomorra. Er is uiteindelijk maar één ultieme zonde: hier niet in volle tuigen van kunnen genieten.

5,0 * Wonderschone verdorvenheid