Deadly Manor (1990)

Het bekijken waard. Het huis voelt zeer mysterieus en creepy aan, acteerwerk viel wel mee.

Mwah, leuke slasher. Je weet niet echt wie de hoofdpersoon is en dat is wel cool af en toe. Dat ene joch met dat lange haar was wel een beetje random, niet zeker welke rol hij nou had in het geheel of wat ie daar te zoeken had.

Één van de februari releases van Arrow Video. Interessant!

Een makke film in het horror genre. De kills worden niet allemaal expliciet in beeld gebracht. De locatie om en in het huis is sfeervol en mysterieus en dus doeltreffend gekozen. Zoals vaak in dit soort films, is het acteerwerk matig en is Deadly Manor een ondermaats B-film. Voor 1 keer wel te doen.

Geinig! Gebeurt niet zo gek veel in en de acteurs zijn voor zelfs dit genre matig, maar de film is erg sfeervol en daardoor toch nog best spannend. De ontknoping is adequaat: niet verrassend, wel leuk.

3,0*

Een 13 in dozijn filmpje, maar toch weet de film de aandacht te behouden door het gegeven van een oud landhuis midden in het bos met een autowrak als een soort tentoonstelling van een tragische gebeurtenis. De kills zijn eerder matig, maar het gegeven van de film is wel leuk en de volgorde van de kills zijn niet te voorspellen. Daarbij intrigeert zowel de psycho als het masker van de moordenaar. Opvallende verschijning van Jennifer Delora tijdens een naakte droomsequentie. 6/10

Slasher in Amerikaanse stijl van de Spaanse José Ramón Larraz, Je weet hoe het gaat...Een weekend vol plezier verandert voor zes twintigers Euh... tieners ( inclusief hun verplichte onnozele stoner-maatje) in een nachtmerrie vol bloedige terreur. Een mysterieuze lifter...een lekke band en een afslag het bos in, doet ze belanden bij een verlaten landhuis. De hele film voelt aan als iets dat begin jaren tachtig is gemaakt en qua verhaal is niet heel bijzonders maar eigenlijk wel best vermakelijk. Veel moordscènes bevat de film niet, er is weinig bloed en de kills zijn niet zo heel opwindend, wel is er nog wat naaktheid. Als je niet weet wat je nog meer met het midden van een script moet doen, gooi er dan een droom-seksscène in, toch? Wat de film helpt, is een vleugje vreemdheid. Een autowrak als heiligdom, doodskisten in de kelder, talrijke foto's van een mooie vrouw aan de muur, een steeds groter wordende scheur, een plakboek met lijken of constante redeneringen van de personages waarom ze in huis zouden moeten blijven. Door die vreemde inspanningen werd dit eigenlijk een best plezierige film waar ik op de een of andere manier geen hekel aan kan krijgen.