The Comeback (1978)

Ik heb altijd een zwakte gehad voor the 70s British Horror. The House of Mortal Sin en Frightmare hebben ervoor gezorgd dat ik the Comeback ook heb besteld. Ik heb me geen moment verveeld, het sfeer, locaties, camera shots en de acteerprestaties(met name Mrs.B) maken van deze vergeten film een aanrader voor elke genre liefhebber.

Zeer Britse horrorfilm waarin een voormalig tieneridool weer terugkeert naar de UK voor het opnemen van z'n comeback-album. Vol met excentrieke Britten en met slechts een paar (maar effectieve) bloederige scenes. We zijn vooral benieuwd naar hoe de vork nou precies in de steel zit en de uiteindelijke ontknoping is uitermate bevredigend, een uitzondering in het horror-genre wat dat betreft.

Engelse degelijkheid (dat bedoel ik niet enkel positief) en wat flets, maar bovenal een prima film. Dikke voldoende.

Leuke kennismaking met het werk van regisseur Pete Walker.

Blijkbaar was de man al ruim 20 jaar in de vergetelheid geraakt, totdat er in 2005 een DVD box van een vijftal van zijn films is uitgegeven. Overigens leeft Pete Walker nog gewoon; hij is een tijdgenoot van Tobe Hooper, Wes Craven en andere horroriconen. Maar op z'n 42ste had hij genoeg van de filmwereld en is projectontwikkelaar geworden. Wie weet hoe groot hij had kunnen worden.

Dan de film: erg Brits in de zin van excentrieke personages en verzorgde dialogen. Maar in bredere zin is The Comeback een typisch voorbeeld van '70ties eurotrash, met stevige giallo invloeden. Verder wordt de film als pre-slasher gezien, al kun je dat van heel veel horrorfilms uit de jaren '70 zeggen. Liefhebbers van eurotrash/giallo zullen deze film zeker waarderen.

Filmtechnisch vind ik het iets achterblijven op bv. Italiaanse tijdgenoten. Zeker de belichting kan beter, want alles staat nu wel erg vol in de schijnwerpers. Had iets mysterieuzer gemogen. Maar al met al een interessante ontdekking en ik moet zeker meer van Pete Walker gaan zien. 3,5*

Er zijn wel elementen van giallo en slasher maar denk dat de film eerder in het straatje mystery past. De motivatie van de moorden vond ik nogal vergezocht. De plotomschrijving deed mij vermoeden dat er iets paranormaals aan de gang was, maar dit bleek uiteindelijk niet het geval. Jammer, dat had ik eigenlijk interessanter gevonden. De moorden en haunting scènes waren wel leuk. Maar typisch Engels veel gepraat en teveel scènes die er niet echt toe doen. Neen, deze mag van mij in de vergeethoek blijven.

Nadat Britse Hammerstudio ten onder waren gegaan, doordat ze min of meer uit de pas liepen met de tijdgeest, grepen andere Engelse regisseurs hun kans. Pete Walker maker van veelal sekskomedies, was één van hen. Een genre dat door de komst van Amerikaanse harde porno al net zo snel uit de mode raakte als Hammers horror. De film opent sterk wanneer een vrouw in een penthouse onverwacht met een mes wordt aangevallen door een gemaskerde figuur in een jurk. Helaas zet dat niet door naar de rest van de film want zodra de hoofdpersoon zich aandient in de gedaante van Jack Jones, destijds een veelbelovende Amerikaanse crooner die hier min of meer zichzelf speelt als een zanger die zijn comeback-plaat komt opnemen, wordt het allemaal veel minder interessant. Jones logeert in een landhuis, waar zijn nachtrust al direct verstoord wordt door verontrustende geluiden die van overal en nergens lijken te komen. Hierdoor hikt de film op twee gedachten slasher en spookhuis en beide overtuigen maar matig. Het blijft vooral een tamme psycho-thriller. Heel slecht is de film nu ook weer niet, het is meer dat de manier van filmmaken...tja wat? Is het gedateerd of is toch meer de traditionele Engelse stijl, die de film anno nu parten speelt?

Nick Cooper is een succesvolle zanger die al zes jaar niets meer heeft opgenomen. Hij is terug in Londen na een onderbreking van de muziekscene onder druk van zijn vrouw Gail, van wie hij pas gescheiden is . Zijn agent, Webster Jones, dringt er bij hem op aan om zo snel mogelijk een album op te nemen en biedt hem daartoe de afzondering aan van een groot huis op het platteland, bewoond door een paar sinistere werknemers, Mr en Mrs B. Cooper begint al snel nachtmerries te krijgen. Hij weet niet dat het lichaam van zijn ex-vrouw ligt te rotten in hun oud appartement, waar ze op brute wijze werd vermoord door een gemaskerde oude vrouw op de dag dat ze aankwam in Engeland.

Pete Walker regisseerde enkele goede horrorfilms naar een scenario van David McGillivray: 'House of Whipcord' , ’Frigthmare' en 'House of Mortal Sin'. Twee jaar later herenigde hij zich met Murray Smith voor een horrorthriller. ‘The Comeback' is beduidend klassieker en minder gedurfd dan de drie bovengenoemde werken. De sfeer is niettemin goed neergezet door Pete Walker en de acteurs doen het behoorlijk. Sheila Keith is ook weer van de partij. Het einde is zeker geslaagd.