Superstition (1982)

Beetje vreemde film. Het lijkt alsof er scenes uit zijn geknipt want ze vliegen van de ene scene op de andere.

De kills zijn onverwachts goed en gore is vol aanwezig. De acteurs zijn erg slecht en je voelt geen moment binding met een vd personages. Het verhaal is los zand zodat de kills tot stand kunnen komen. De kills komen vaak trouwens wel matig tt stand (op de magnetron scene na uiteraard). Zo haalt de heks even dr klauw langs een keel en meteen bloed een personage dood.

Tegen het eind ineens een flashback naar de middeleeuwen, dit past totaal niet in het geheel. Ook jammer dat je de heks niet te zien krijgt in de film, ik hoopte op een soort finale.

Aan het eind vd film snap ik nog niet wat de buurvrouw en haar zoon met de heks te maken hadden. De setting was wel erg goed (het bos) en het sfeertje creapy.

Deze film is voor de meeste niet weggelegd. Alleen vanwege de kills/gore en het sfeertje is hij wel een enkele kijkbeurt waard.

Dacht ik een degelijke occulte film te pakken te hebben, krijg je deze onzin.

Superstition heeft een zeldzaam slecht plot, belachelijke personages, onnavolgbare sceneovergangen, overbodige flashbacks, amateuristische montage en matige belichting. Het enige waarin de film uitblinkt zijn de relatief originele kills (o.a. hoofd in magnetron). De film is duidelijk beïnvloed door de giallo horror, maar is wel van het niveau van een hele slechte Fulci (ik moest zelf aan House by the Cemetery denken, al is die oneindig beter). De soundtrack is redelijk en soms denk je dat je Goblin aan het werk hoort. In de verte dan. Dankzij de hoeveelheid kills kunnen gorehounds hier hun hart mee ophalen, maar voor liefhebbers van iets completere horror is dit niks.

Was de film maar zo mooi als de poster. 2**

Ik was zonder verwachtingen aan deze film begonnen en ik moet zeggen dat hij me positief heeft verrast. De cast doet het alleraardigst in deze lekker ouderwetse heksen/occulte horror. De setting wist me wel te bekoren en vooral de moorden zijn erg noemenswaardig. Best creatief en verrassend bruut zorgen zij voor een goede toevoeging aan het kijkplezier. Een aantal andere dingen komen helaas dan weer wat minder uit de verf. Vooral de tweede terugblik naar de zeventiende eeuw vind ik dan weer wat minder (met name door het acteerwerk van de priester). De eerste, waarin we als kijker zien wat er met de betreffende heks is gebeurd, wist me dan wel weer aardig te bekoren. Dit voornamelijk door die lekker foute demonische stem van de vrouw en de toffe make-up effecten aan haar gezicht. Ook is de klauw van haar aanwezigheid in de twintigste eeuw toch wel erg duidelijk van plastic gemaakt.

Wat ik persoonlijk dan wel weer tof vond is dat de makers ervoor gekozen hadden om de heks in haar demonische vorm onduidelijk in beeld te brengen. Zo kan je eens een keer als kijker zelf een invulling geven aan het uiterlijk van deze demonisch bezeten vrouw.

Voor de liefhebbers van cheesy jaren '80 horrors is dit wel een toffe film.

Had hier nog een vage bootleg DVD van liggen, géééén idee hoe ik er ooit aan ben gekomen, maar altijd leuk om zoiets in de speler te gooien. Het gruisende beeld, de krakende geluidsband en de cheesy muziek knallen de kamer binnen: lekker! Daar ga je voor zitten. En dan maakt Superstition, van de weinig befaamde Roberson, het ook nog eens waar. Paar heerlijke gory kills en een smakelijk occult verhaaltje om het allemaal (een beetje) bij elkaar te houden. Geen verborgen parel, maar absoluut ééntje om mee te pikken als liefhebber van jaren 80 kaas.

Flauwe horrorfilm met een zwak verhaal waarin rare scèneovergangen en weinig interessante personages voorkomen. Wel een paar degelijke horrorelementen ondanks het amateuristische gevoel dat de film soms weet op te wekken. Slap en vooral een flauw uitgewerkt einde. 4/10

Natuurlijk is de film niet helemaal foutloos. Het is zelfs meer een must om te houden van cheesy 80's horrorfilm want het acteerwerk en het verhaal zijn onomwonden lachwekkend. Een landgoed, eigendom van de kerkgemeenschap; een minister en zijn familie betrekken het huis, maar heeft de reputatie dat er bovennatuurlijke krachten aan het werk zijn. Amerikaanse families die verhuizen naar een nieuw huis dat geef natuurlijk probleem! De oorzaak volgens historicus Houghton is een heks die in 1692 werd verdronken in de vijver. Het enige verschil is dat, anders dan in bv de geliefde Spielberg / Hooper spookhuis-productie uit hetzelfde jaar (van die film ben ik geen fan) , de familie in deze film het uiteindelijk niet zo goed doet. Een ander opmerkelijk ding is dat de film ons een lange flashback over de geschiedenis van de heks geeft in een vrij laat stadium. Het is dus verre van een geweldige film, maar het is wel campy als de hel! En gelukkig vangen uitstekende scènes van gore en effecten de minder goede elementen op! Ook de ondersteund score is goed en draagt ​​bij aan verschillende spannende scenes. Het is een vermakelijke klein budget horrorfilm uit de vroege jaren '80, waar je van kan genieten vanwege zijn creatieve energie. Eentje voor de liefhebbers!

Begint lekker vlot met een paar fijne kills, maar je vraagt je dan ook af hoe lang we deze fikse bodycount gaan volhouden. Het gaat tenslotte om een huis, dus daar kan je ook gewoon wegblijven! Nee hoor de dominee gaat het even fijn opknappen zodat zijn nieuwe collega daar met zijn gezin kan komen wonen. Ergens halverwege gaan we toch de geschiedenis van het huis onderzoeken en worden de kills al een stuk minder creatief, gaat de bodycount omlaag en verandert het allemaal in het standaard haunted house-gedoe. Is al niet mijn favoriete horror sub-genre, eerste helft lijkt meer de slasher-kant op te gaan, dat is het beste deel van de film.