Midway (1976)

Gisteren op tv gezien en ik moet zeggen dat ik het een best goede oorlogsfilm vind.

Dat gebruik van de echte beelden geeft het wel wat meer "echtheid" en de cast zit vol bekende gezichten die allemaal best sterke rollen neerzetten.

Wat ik alleen jammer vond was dat sommige Japanners gedubt leken te zijn, want die stemmen pasten helemaal niet bij de betreffende personen. Slecht op elkaar afgestemd dus.

Blu-ray review: regiovrij.

Redelijke oorlogsfilm.

Goede cast en verder wel een aantal leuke scenes, maar nergens echt bijzonder.

3.0*

Inmiddels ook al een gedateerde - en helaas ook al wat oubollige - Amerikaanse oorlogsfilm over een belangrijke zeeslag in de Pacific tijdens de Tweede Wereldoorlog. Een hele resem bekende acteurs met wisselende acteerprestaties. Originele (docu) oorlogsfilmbeelden zijn tè nadrukkelijk aanwezig en worden storend. Wat helemaal niet kan zijn beelden uit andere films o.a. Tora ! Tora ! Tora ! Om de hele film perfect te kunnen volgen, is het nodig om iets van dit brokje geschiedenis te weten. In zijn totaliteit toch een goede film. 3,5*.

Goeie film over een nieuwe aanval van de Japanners na hun succes op Pearl Harbor tijdens de tweede wereldoorlog. Redelijk spannend, vooral omdat de militaire beslissingen van beide kanten goed naar voren komen. Het vele gebruik van archiefmateriaal maakt het geheel wel authentieker, maar valt wel op tussen de rest. En het blijft natuurlijk jammer dat de Japanners Engels spreken. Een nipte 3.5 sterren.

Ergens blijft het leuk om dit soort oorlogsfilms te bekijken. Zoals gewoonlijk begint het met heel veel gebabbel (kun je nagaan, ik heb eigenlijk nog het eerste half uur gemist) en eindigt het met spektakel. Op een of andere manier vind ik het prettig hoe de oorlogssituatie langzaam maar duidelijk uitgelegd wordt. zowel de legertop als de gewone soldaat komt aan bod. Ook ik vond het drama met het Japanse vriendinnetje niet erg sterk en te weinig toevoegen, maar dat was maar een smetje op het geheel. Gelukkig is de actie een stuk leuker om te zien. De 'vers geschoten' oorlogsscenes zijn hopeloos verouderd, maar er is tonnen aan authentieke (ingekleurde) opnames waarmee de film een heel stuk levendiger worden. De brandende schepen zijn behoorlijk indrukwekkend in beeld gebracht.

Het is een film die meer als documentaire gebracht wordt, dan een verhaal. Tegenwoordig draaien oorlogsfilms veel meer om persoonlijk drama, terwijl Midway gortdroog vertelt wat er tijdens de slag gebeurde. Mede daardoor komen sterren als Charlton Heston en vooral Henry Fonda nauwelijks uit de verf. Echte pionnetjes op een groot speelveld.

Deze film is gemaakt in het midden van de koude oorlog en dat is te merken. De Amerikaanse officieren zijn ontspannen; lachen veel en zijn beleefd. De soldaten zijn moedig, patriottisch en strijdlustig. Om dat gevoel te versterken, zien we een groot contrast bij de vijand. Bij Japan is er veel onenigheid, twijfel en stress aanwezig.

Maar de film mag niet beoordeeld worden op politieke doelen. Midway heeft een interessant verhaal, maar geen diepe personages. Ik houd het op een 3.0

Klopt helemaal. Zo werd de stem van Toshirô Mifune ingesproken door de Amerikaanse acteur Paul Frees.

Zeer saaie, gemakzuchtige en in herhaling vallende oorlogsfilm. Producent Walter Mirisch had ongetwijfeld een groots epos voor ogen, maar maakte de grote fout door de meeste rollen te laten vervullen door de bewoners van Hollywoods bejaardentehuis, waardoor veel scènes niet veel meer opleveren dan wat ‘talking heads’. Dit alles onder leiding van Amerika’s slechtste acteur Charlton Heston, in dit geval uitgerust met een belachelijke toupet.

De actiescènes, de uiteindelijk slag, duurt veel te lang en bevat te veel journaal beelden om het geheel een schijn van Authenticiteit te geven. Maar om dan ook nog eens beelden te gebruiken uit een andere oorlogsfilm, ‘Thirty Seconds Over Tokyo’ (1944) getuigd helemaal van luiheid en gemakzucht.

Pakken strategische besprekingen, eigenlijk teveel om het echt boeiend te houden, of ge moet fervent liefhebber zijn van het schuiven met oorlogsbodems enzomeer. Bovendien lieten de hoofdrolspelers een uitgebluste einde-loopbaan indruk na en kwamen die archiefbeelden houterig en onhandig over.

Uitzonderlijk pluspunt was wel dat ze bekenden wat geluk te hebben gehad in de strijd al moest Churchill er toch een absoluut eerbetoon aan de helden aan toevoegen.

Had er meer van verwacht.

The Battle of Midway

In het oorlogsmagazine After the Battle (ISSUE No. 15 - After the Battle - afterthebattle.com )stond de oorlog in de Pacific centraal. Dit is toch een voor mij nog onderbelicht stuk WO2.

Interessant om te lezen hoe die Amerikanen eiland voor eiland innamen op de Japanners. Nog interessanter vind ik de Battle of Midway met daarvoor nog de the Battle of the Coral Sea. Een goed boek over dit onderwerp is overigens Battle of Midway van Craig Symonds.

In nummer 15 stond ook een recensie van de film Battle of Midway. Nieuw voor die tijd was de Sensurround sound. Eigenlijk de voorloper van subwoofer in de bios die de explosies nog meer kracht moesten geven zodat de bioscoop bezoekers uit hun stoelen geblazen werden.

De film volgt aardig de feiten en er wordt echt wel op belangrijke details gelet zoals het patrouillevliegtuig van de Japanners die te laat de lucht in ging waardoor de Amerikaanse vloot lang onzichtbaar bleef voor de Japanners.

Wat me vooral bijblijft is ook het enorme geluk (en kunde uieraard) wat nodig is zodat jij als eerste de vijand kan benaderen en dus een voordeel hebt.

We mogen niet vergeten dat bijna alle Amerikaanse torpedobommenwerpers uit de lucht geschoten werden door de Japanners en dat de duikbommenwerpers (die precies op het juiste tijdstip aankwamen omdat er onvoldoende aircover was rond de schepen) uiteindelijk alle Japanse vliegdekschepen tot zinken brachten. Een Japans vliegdekschip is zelfs maar met enkele bom geraakt maar wel uitgeschakeld.

Al met al redelijk in beeld gebracht met soms echte beelden erdoor heen gemonteerd om wat authenticiteit te verkrijgen. De love story had voor mij niet gehoeven maar zal destijds bedoeld zijn om zo veel mogelijk mainstream publiek naar de bios te krijgen.

Nav. van de nieuwe verfilming van Midway, die 14 november a.s. in de bioscopen gaat draaien, heb ik deze versie maar eens uit de collectie gehaald en hem vanavond na heel wat jaren herzien. Blijf het een fijne film vinden en heeft mij wederom geboeid en vermaakt. Een 3.5

Prima, tactische oorlogsfilm over de bekende zeeslag na Pear Harbor in de pacific met een uitstekende cast. Het heeft eigenlijk wel veel weg van een documentaire. Ben benieuwd wat Emmerich er van gaat maken, dat zal heel wat anders worden!

Nu Midway opnieuw is gemaakt met de nodige CGI vond ik het wel leuk om de oude uitgave van 1976 weer eens te zien. De sterrencast zit vol met oude bekenden. Toevallig keek ik onlangs naar Ben Hur en wie vinden we hier weer terug. Jawel Charlton Heston. Hal Holbrook leeft trouwens nog (inmiddels 95) en die vond ik nou een van de minste rollen hebben. Robert Wagner leeft trouwens ook nog. Christina Kokubo is slechts 56 jaar oud geworden.

Afijn het eerste uur is vooral een doorbijtertje. Veel tactisch spel. Strategisch goed uitgewerkt. Jammer alleen dat ik geen Nederlandse ondertiteling had bij deze film. Het technische Engels is best wel lastig te volgen. Wat trouwens erg jammer is dat de Japanners "gewoon" Engels spraken. Beetje afbreuk aan deze film. Het taaie saaie eerste uur ten spijt, het tweede uur is genoeg vermaak. Ik heb het geluid op mono gezet zodat de motoren lekker rauw door je speakers komen. Had begrepen dat er stukjes in zaten van Tora Tora Tora. Pijnlijk als je het mij vraagt maar goed. De film zit ook boordevol echte filmbeelden. Met name de vergezichten en de bombardementen. Dit beeld is duidelijk minder en korrelig (origineel beeld). Midway zit er vol van. De een kan dat storend vinden, persoonlijk vond ik het niet zo heel erg.

Midway lijkt misschien een beetje op de aanval op Pearl Harbor, maar in Midway speelt het zich vooral af op zee en in de lucht terwijl Pearl Harbor zich met name afspeelt op land en in de lucht.

Dan nog een gek dingetje in de film . De romance van zoonlief "Charlton Heston" met de hierboven genoemde mooie Christina Kokubo. Ik denk dat dit is verzonnen, maar zeker weten doe ik het niet.

Het beeld op deze blu ray is overigens een plaatje. Behalve de originele beelden die uiteraard een stuk minder zijn en kennelijk niet al te veel bewerkt. Het geluid is vooral mono, maar je kunt ook kiezen voor 2.1. Midway is zeker geen Tora Tora Tora (1970) maar is zeker wel een mooie battle film in de lucht en op zee.

Film 3.5

Beeld 4.0 (English subtitles)

Beeld 3.0 (docu)

Geluid 3.0

Extra's 3.5

Qua aktie had ik hier wel een stuk meer van verwacht , uiteindelijk is het qua intensiteit nogal kort al zal het mischien vanuit historisch oogpunt wel kloppen , ook de grootschaligheid zag je er niet echt aan af .

Bekende cast verder die het naar behoren doet .

Een oudje, niet heel bekend, ook niet echt gewaardeerd vergeleken bij A Bridge To Far en The Longest Day, en er valt zeker het nodige aan op te merken. Toch vind ik het een meer dan acceptabele film over een sleutelmoment rond de strijd in de Pacific.

Laat ik maar meteen met de negatieve punten beginnen. De film heeft een aanzienlijke en niet altijd even interessante aanloop. Zo lijkt het gekibbel tussen pa en zoon Garth opvulling en niet belangrijk, net als de relatie tussen zoon Garth en de Japanse. Dat gecross van soldaten met jeeps en halftracks op het strand om ze bij luchtalarm te verlaten, dekking te zoeken en de voertuigen midden in de vuurlinie te laten staan is te dom voor woorden. De uiteindelijke montage tijdens de vliegtuig aanvallen met veel archiefmateriaal is een grote brei, zeg maar chaos. Dan heb je een Dauntless SBD, dan weer een Corsair om dan opeens weer iets voorbij te krijgen dat op een Wildcat lijkt. Maar goed dat terzijde, men gebruikt wat men gebruiken kan. Wel superslecht is de montage van een Iowa-klasse slagschip die schiet met zijn hoofd bewapening. Kolder omdat die schepen toen nog niet in de vaart was maar ook omdat dit totaal zinloos is tijdens een luchtaanval. Om als laatste het onzinnige feit te benoemen dat Garth senior in de laatste en beslissende aanval meevliegt. Zucht...

Veel op ter merken dus, maar om de film daarnu op af te serveren. Nee dus. Goede punten van de film zijn toch de rust waarin de film gebracht wordt dat eerste uur en waarin goed naar voren komt dat men met de rug tegen de muur stond. Dat iedere analyse toch gewoon gokwerk was en iedere actie en anticipatie zowel goed als heel slecht kon uitpakken in die fase. De aanval op het Midway is meer dan prima, net als de chaos rondom alle luchtaanvallen. Iemand anders Tom Selleck ook gezien? De gevoerde tactiek zoals ook in Emmerich's Midway komt goed naar voren met de vliegtuigen in de aanval op hun maximale bereik en amper kans op terugkeer. De uitrusting van de Japanners, hun tactiek en logica is interessant om te zien en uiteindelijk komt het beeld van de aanval waarin alles klopte voor de Amerikanen qua momentum, tactiek en een klein beetje geluk, prima over. De cast is ook prima met grote namen die soms maar even voorbij komen als Coburn en Mitchum.

Midway is daarmee toch een prima oorlogsfilm te noemen die zwaar leunt op archiefbeelden wat logisch is want in die tijd had men geen middelen om iets dergelijks in scene te zetten. Zo ook de crash van het laatste toestel dat overduidelijk een straaljager is. Dan licht de film nog een topje van de sluier betreffende de haat richting alles dat Aziatisch was. Begrijpelijk maar niet helemaal terecht, zo blijkt het beeld rond Haruko aan elkaar te hangen van vooroordelen en ingegeven door het niet begrijpen van de Japanse cultuur. Veel Japanners, 120.000, ook 2de en 3de generatie vermoed ik werden gedurende de oorlog opgesloten in kampen en raakten alles kwijt. Iets waar nooit excuses voor gekomen is slechts een kleine compensatie. Midway is daarmee toch een meer dan prima en acceptabele film te noemen die vooral in het tijdsbeeld van 1976 gezien moet worden en de mogelijkheden van toen.

Het eerste uur uur alleen maar gepraat wat toch een beetje vervelend begint te worden. Het laatste uur is dan wel weer prima.