Goldfinger (1964)

zoniet de beste dan toch een van de beste James Bondfilms en het prototype voor de rest van de reeks

Voor het eerst kwam de humor om de hoek kijken en werd het allemaal niet meer zo serieus genomen. De film heeft de beste schurk van allemaal en de gaafste henchman Oddjob en natuurlijk de geweldige Honor Blackman rechtstreeks afkomstig van de Wrekers, cool, sexy en knap!

En Connery is nu volledig in z'n rol, super relaxt en cool. Met een van de beste John Barry soundtracks en waarschijnlijk de bekendste titelsong.

Hoewel niet meer zo modern ogend als waarschijnlijk destijds toch nog altijd een superfilm zoals ze niet meer gemaakt worden.

He loves gooooooooooooooooooooooooooooooooooooooold aldus Mrs. Bassey.

Ik ook, wat een heerlijke film. Maar wat wil je met al dat blinkend goud en blinkende bling bling namen/personages als Auric Goldfinger, Oddjob en natuurlijk Pussy Galore, wier naam meer een instituut is geworden.

Technische snufjes, prachtige dames [niet alleen de dame 'geverfd' in louter goud], mooie auto, heerlijke actie, goede special effects, en her en der rake dialogen en one-liners. Helaas ook her en der wat knulligheid: o.a. de soldaten die vallen bij bosjes door het gas (way over the top) en de 'ontsnapping' van Goldfinger.

Vermaak pur sang, 4 sterren, maar dat kan wel eens verhoogd worden bij een herziening zonder irritante en plotselinge reclames waarvan ik altijd een hartaanval krijg.

Prima Bondfilm die ik na For your eyes only de beste vind. Connery zet hier in ieder geval duidelijk zijn beste Bondrol neer. Ook Gert Frobe is erg goed als misschien wel de ultieme Bondschurk Goldfinger. Heb me ook voor de vijfde keer zien weer prima vermaakt

toch zeker wel 4,0 *

Na de twee eerdere Bonds (Dr. No en From Russia with Love) is Goldfinger echt een grote verbetering. Weliswaar is het verhaal erg straightforward verhaal, maar erg is het niet. de vele humor en spetterende actie vergoeden een hoop. Mr. Oddjob en Pussy Galore stelen overigens de show, wat een gave karakters

Misschien wel de meest legendarische Bond is een goede. Niet de beste, maar bevat wederom een hoop vermaak en sfeer om de kijker goed te blijven boeien. Met de schitterende Fröbe. Goed.

Niet bepaald een Bondfilm-fan, toch toegeven dat deze "Goldfinger" een goed verfilmde story is.

Technologische snufjes, die aan fantasie geen gebrek hebben zijn zo wat het voornaamste ingrediënt, de vindingrijkheid op het einde van de film op kop.

Het is niet komisch, het is niet dramatisch, het is Bond, James Bond.

En de acteurs, wel die liggen precies in die lijn en doen het uitstekend.

Dit is de film die de verdere reeks in een vast sjabloon doet gieten. Het ietwat donkere gedeelte van From Russia with love wordt opzij gezet en m'n gaat het luchtige gedeelte wat benadrukken. Guy Hamilton verzamelt de accenten van de voorbije films die het meest zijn aangeslagen bij het publiek en heeft die extra benadrukt. De aanwezigheid van de vaste figuren, een eerste en tweede Bondgirl, een geschifte vijand met een 'apart' hulpje (Oddjob) en de nodige oneliners. Ook de Aston Martin wordt hier een vaste waarde. De muziek van Shirley Bassey wordt ook een prototype voor de komende Bondfilms. Minder een song die in het geheel past, maar meer een nummer dat de sfeer wat probeert weer te geven vanaf de zijlijn. Er wordt ook gebruik gemaakt van een popster, zodat het nummer op zich belangrijker wordt als promomateriaal en eigenlijk in de film zelf niets te zoeken heeft.

De acteurs doen het nogal met wisselend talent. Harold Sakata (Oddjob) is geen acteur en we mogen blij zijn dat hij geen tekst heeft. Gert Fröbe speelt wel goed, maar wordt zoals veel Bondacteurs gedubt. Cec Linder als Felix Leiter is nogal miscast. Origineel is Leiter de beste vriend van James Bond, wat vooral in Licence to kill en Casino Royale beter tot z'n recht komt. Hier is hij maar een oude man van de concurrent. De film heeft wel z'n memorabele scenes, dus Hamilton heeft het er als spektakelregisseur niet zo slecht vanaf gebracht. Denk aan de laser met een gevangen Bond, de auto-achtervolging en de Bondgirl in goud beschilderd.

De film begint wel wat meer op een stripverhaal te lijken met bizarre toestanden en veel karikaturen. Gelukkig weet Hamilton dat volgens mij en voor een keertje is dat niet slecht. Het is origineel en weer eens wat anders dan de voorbije film. Jammer gegoeg zal het even duren voor dat stripgehalte ruimte maakt om 007 opnieuw wat meer 'spion' te mogen laten zijn ipv actionhero.

Ik vond dit een uitstekende film toen ik hem in 1965 voor de eerste keer zag. Nu, meer dan 40 jaar later doet hij me weinig meer. Voor mij nu niet meer dan aardig amusement. Het plot vond ik eigenlijk ook niet interessant, eigenlijk zo ongeloofwaardig als maar zijn kan. Neen, dan was het plot van zijn voorganger "From Russia with Love" toch veel geloofwaardiger.

De waardering voor deze film gaat voor mij dan ook flink omlaag; van 4,5* naar 3,5*

Oh ja, de titelsong "Goldfinger" van Shirley Bassey staat voor mij nog steeds als een huis. Van alle Bondfilms voor mij nog steeds de beste titelsong.

Goede derde Bondfilm met een geweldige Chinees

Gave soundtrack trouwens.

3.5*

Na Dr. No en Casino Royal de beste Bond.

Goldfinger zet de stijl voor de opvolgende Bond films.De sfeer is geweldig en Connery is heerlijk op dreef als de charismatische spion.Nog niet helemaal de latere Bonds waarin de actie en gadgets voorop staan, en dat is wat de derde film uit de langst draaiende franchise zo goed maakt.Nu zitten er natuurlijk een aantal leuke en goede actie scènes in de film, maar die hebben gewoon niet de overhand.Er wordt hier meer gebouwd op de spanning en karakter ontwikkelingen.Frobe zet een heerlijke badguy neer en zet de trend voor de opvolgende slechterikken.Hij is toch wel uniek aangezien hij niet de wereld wil overnemen, maar alleen maar slechte dingen doet om er zelf beter uit te komen.

Nog steeds is het spionage aspect sterk aanwezig.Bond gaat lekker op onderzoek, en wordt daarbij niet ondersteund door zijn gadgets en lachwekkende plotontwikkelingen.teven krijgt Bond hier te maken met een van de vele memorabele henchmen uit de 007 wereld.Oddjob die met zijn hoed menig tegenstander een kopje kleiner maakt.Dit is ook weer iets wat in de verdere verloop van de Bond films en tevens veel andere films werd overgenomen.De plot ontwikkelt zich gelijkmatig naarmate de film vordert en verliest toch nergens echt vaart en blijft erg vermakelijk.De cynische humor is hier nog meer aanwezig en past perfect in deze film.Ook wordt het nergens echt heel erg voorspelbaar en laat het genoeg aan de kijker over om er samen met 007 achter te komen wat Goldfinger nu van plan is.

Zoals al gezegd zet Goldfinger de trend voor de opvolgende films vast, nog meer zelfs dan FRWL.De muziek is ook een stuk beter dan in de vorige films en voelt dan ook echt Bonds aan, en dat is ook mede dankzij de geweldige titelsong van Bassey.Top vermaak.

4*

Zeer goede Bond film met een sterk spelende Sean Connery. Ook Harold Sakata als hulpje van de badguy was zeer goed en de scene met de bolhoed is onvergetelijk en wordt nog best vaak gebruikt in andere films en reclames. Verhaal was goed en ook zelfs spannend.

Ik kan niet ontkennen dat ik er een tikkeltje meer van verwacht had. De actie was wel goed en het verhaal was ook degelijk maar ik vond dat er sommige dingen nogal nep uitzagen. Neem nu met die vliegtuigen dat iedereen daar flauwvalt dat kan ik ook nadoen, en ook op het einde die vliegscène zag er ook heel nep uit. Al zet Sean Connery wel weer een goede Bond neer.

Gewoon een klassieker van de Bond reeks.

Minpunten van deze film:

* De dood van Goldfinger

* De Bondgirl (1 van de slechtste ooit gezien)

Pluspunten

* Super boef

* Prachtige openingssong

* Mooie Barry Muziek

* Acteerwerk was top

* Verhaal wat geweldig

4,5*.

Mixing business and girls! Mixing thrills and girls! Mixing danger and girls!

Nummer drie uit de James Bond reeks en volgens vele één van de beste, zoniet de allerbeste. Er wordt zelfs gezegd dat deze de basis legde voor alle toekomstige James Bond films. Ik had de film al wel eens gezien, kon me er alleen niet meer veel van herinneren dus werd het maar eens tijd om te zien of al het bovenstaande klopt.

Het antwoord is duidelijk, ja. Tegenover zijn twee voorgangers is Goldfinger superieur. Er zit meer humor in (nadat Bond iemand elektrocuteert in een bad zegt hij doodleuk 'shocking') maar ook heel het verhaal wordt beter uitgewerkt. Het loopt allemaal in een vaart en de film bevat geen echt saaie stukken. Enige minpunt is de dood van Goldfinger, ik heb het boek gelezen en ik weet dat daarin hetzelfde gebeurt maar toch vond ik het wat een teleurstelling. Ook de titeltrack, ingezongen door Shirley Bassey, is werkelijk fenomenaal. Ik weet nu al dat het tot één van men favoriete Bond nummers zal horen.

Sean Connery zet hier zonder twijfel zijn beste Bond presentatie neer. Hij vind hier de perfecte combinatie tussen het charisma en de coolheid die Bond typeert. Voor de rest zitten er ook geweldige memorabele personages in. Goldfinger zelf natuurlijk, perfect neergezet door Fröbe (al vind ik het spijtig dat hij Duits is en een Brit speelt) maar Oddjob is simpelweg de ideale partner voor een slechterik, hij kon wel langst geen kanten acteren. Aan de kant van de dames valt er trouwens ook niet te klagen. Honor Blackman is gewoon geweldig als Pussy Galore (leuke naam btw) maar vooral Shirley Eaton als Jill Masterson kon mij nog het meest bekoren. Spijtig dat ze zo weinig screentime heeft, al zal haar dood me toch we altijd bijblijven. Wat ik wel spijtig vind is dat voor sommige personages niet dezelfde acteurs zijn gebruikt als in de voorgaande delen. Zo was Jack Lord wel beter dan Cec Linder als Q.

Qua gadgets zit het in Goldfinger ook zeer goed. Spektakelstukken ten top maar gelukkig nergens over the top. Vooral de Aston Martin is fenomenaal maar ook actiescènes zijn geweldig al zien sommige stukken er echt fake uit. Op het einde zie je het vliegtuig in de lucht hangen tegen een geschilderde achtergrond (op zich niet zo erg, het is al een oude film) maar ook in het begin van de film als Goldfinger aan het kaarten is met die andere man zie je gewoon dat de achtergrond is geprojecteerd. Was het dan zoveel moeite om voor een echt hotel te gaan zitten?

De muziek is beter, de vrouwen knapper en het verhaal interessanter. Allemaal elementen waardoor Goldfinger net dat tikkeltje meer heeft dan de eerste twee. Er zit trouwens echt wel een redelijk grote fout in de film. Bij de bom op het einde zegt Bond iets van Three more ticks terwijl de teller op 007 staat...

4*

Zeker weten één van de betere Bond films. In tegendeel tot veel andere Bond films waren de gevechten wel goed maar ik miste zoals altijd wat muziek. Sean Connery is en blijft de beste Bond. Ook hier was ie prima bezig. Verder is het verhaal leuk en het geheel is vermakelijk.

3,5*

Oei. Toen ik deze film deze ochtend aan het kijken was, dacht ik echt dat dit met stip de slechtse Bond moest zijn, maar het tegendeel lijkt hier eerder de gevestigde mening te zijn. Termen als baanbreker, inspiratiebron e.d. passeren hier nu wel heel vaak de revue.

Waar ik het echt lastig mee had waren de versnelde actiescènes, de manier waarop deze in beeld zijn gebracht, het ontzettend cliché verhaaltje en tot slot, maar zeker niet het minste, de waanzinnig slechte soundtrack. In combinatie met de vele eerder lachwekkende 'gadgets' krijg je een film die zichzelf meermaals lijkt te parodiëren.

Het plot is volgens mij ondertussen zo vaak herkauwd dat men bijna met de ogen toe kan voorspellen wat de volgende scène zal brengen. Toegegeven originaliteit moet men in de Bond reeks niet gaan zoeken, net zo min als een horrorsfeer in Mega Mindy of humor in de nieuwste van Tarantino, maar een paar verrassende elementen kunnen nooit kwaad. Alle clichés zitten hierin verwerkt, en wat overblijft is een slaapverwekkend saai verhaal, wat niet zou mogen voor een spionage thriller. Komt daarbij dat de actiescènes en de 'gadgets' recht uit een 'Suske & Wiske' -strip lijken te komen.

Connery is bovendien ongeveer even flamboyant als de gemiddelde boerenzoon, wat ook over zijn acteerprestatie gezegd kan worden. Hoe dan ook, laat mij toe te eindigen met een positieve noot; de begin - & eindgeneriek vond ik zeer stijlvol en knap. Maar als dit het meest positieve is wat ik over een film van 112 minuten kan zeggen, kan ik eigenlijk niet anders dan een magere score uitdelen.

1*

De bekendste Bondfilm van alle oude Bondfilms. Met daarin de bekendste auto van alle Bonds en de bekende scene's zoals Oddjob die met z'n hoed het hoofd van het standbeeld doorsnijdt. Of de vrouw met gouden verf bedekt.

Honor Blackman (Pussy Galore) komt erg overtuigend over net zoals Sean Connery, Gert Frobe en Harold Sakata. Een van mijn favoriete bondfilms dus 4,5.

Goldfinger

Gisteren From Russia with Love gekeken en vandaag de derde bondfilm namelijk Goldfinger.

En ik moet zeggen dat ik een beetje teleurgesteld ben. Goldfinger woord door veel mensen toch wel gezien als ''de'' bondfilm. Plus krijgt de film ook nog een 7.9 van Imdb.

De film is absoluut niet slecht. Sean Connery is weer uitstekend als James Bond. Hij blijft voor mij de perfecte Bond. Hij is precies de juiste tussenweg tussen en grappige vrouwenversieder en een spionageagent. Roger Moore vond ik te luchtig, zeg maar en Daniel Craig vond ik weer te hard. Pierce Brosnan vond ik ook wel een goeie bond. Van Dalton en Lazemby heb ik nog geen Bondfilms gezien.

Honor Blackman doet het uitstekende als Pussy Galore. Een van de betere bondgirls vind ik. Auric Goldfinger was wel een leuke Badguy maar alle respect natuurlijk naar Oddjob . Wat een geweldig personage zeg!! Met zijn geweldige bolhoed en grappige uiterlijk behoort hij absoluut tot mij favoriete Henchmen

Het verhaal kon er meer door. Af en toe vond ik de film ook wat saai. De special effects waren opnieuw matig maar de film komt ook uit 1964. Natuurlijk heeft ook deze film de typische bond dingen. De Gunbarrel intro ( Blijft goed ) Moneypenny en M. Leuk was dat Q een wat grotere rol kreeg.

Aardige bondfilm. 3*

Op naar de volgende Bondfilm Thunderball!!

Goldfinger staat unaniem te boek als hét hoogtepunt in de langlopende Bondfranchise, maar zelden tot nooit doet het derde deel deze status eer aan. De geëtaleerde elementen tonen een Bond in verval, een Bond die de tand des tijd niet goed heeft doorstaan. De neerwaartse spiraal is een onverwacht feit, maar een voelbaar feit niettemin.

James Bond is dan wel cynischer dan voorheen: het spervuur van seksueel getinte humor schakelt bij momenten nog een versnelling hoger. De intrede van de gladde James Bond in From Russia With Love is ook in Goldfinger een constante en dat levert eerder geforceerde oneliners en plat vertier op. En net dat vertier krijgt in Goldfinger meer dan eens een ferme deuk. De actie heeft zijn houdbaarheidsdatum ruim overschreden, Ken Adams architecturale visie gaat relatief anoniem door deze prent en de prominente, technologische snufjes zijn gedegradeerd tot getelefoneerde gimmicks. Wel is regisseur van dienst, Guy Hamilton, verantwoordelijk voor enkele van de meest iconische momenten uit de reeks. Het in goud gehulde lichaam van Jill Masterson voorop.

Goldfinger is een bewijs dat het toenmalige universum van de reeks me veel minder aanspreekt dan het huidige (gerepresenteerd door Casino Royale en het weliswaar meer actiegerichte Quantum of Solace). Na slechts drie afleveringen bereikt de gratie en flair zijn einde. De hedendaagse Bond daarentegen stelt zich kwetsbaarder op, met meer klasse, bescheidenheid en viriliteit.

2*

Net gezien. Ook deze was weer lekker. Niks op aan te merken. Mooie vrouwen, gadgets + Aston Martin, en redelijk goed verhaal. Niet echt veel verschil tussen Dr.No en From Russia with Love. Dus ik verhoog mijn cijfer met 0.5 tot 3.5.

Persoonlijk vind ik dit de beste Bondfilm. Goed verhaal, al valt over de waarschijnlijkheid natuurlijk te discussiëren. Daarnaast ziet het er echt goed uit in vergelijking met andere Bond-films uit die tijd. Ook de actiescenes zien er prima uit.

En natuurlijk Pussy Galore, geweldig filmnaam !

4,5*

Lichte tegenvaller.

Door de goeie reacties en score had ik hier meer van verwacht. Maar ik moet zeggen dat ik From Russia With Love en ook Dr. No beter vond.

Ik vind het allemaal wat vlak en loom, ondanks weer maar eens een geweldige openingsscène. Voorts ontmoet James Bond z'n vijand veel te vlug, is hij zowat 3/4e van de film hulpeloos en is er een tekort aan spanning omdat we Bond amper de vijand zien bespioneren.

Het grootste pijnpunt is dus het verhaal.

Sean Connery doet het uiteraard weer goed. Niet slechter dan From Russia maar zeker niet beter (door het gebrek aan spionage-activiteiten). Goldfinger is een leuke badguy, met Oddjob als hulpje. Voorts passeren heel wat babes de revue (4 denk ik) maar Bondgirl van dienst is uiteraard Pussy Galore. Eéntje met wat inhoud (eindelijk) en redelijk goed neergezet door Honor Blackman.

Stijlvol ingeblikt. De actie zag er redelijk uit. De snufjes en gadgets van Q waren leuker dan in From Russia. Toch miste ik de spanning die From Russia With Love wél had.

Pluspunt is wel dat het er wat meer (subtiele) humor in zat.

Leuke personages, te weinig verhaal.

3

Goldfinger is weer een logische stap in de 8 verfilmingen van de Fleming boeken. Eon productions besluit echter om een nieuwe regisseur te nemen in de persoon van Guy Hamilton. Dit is een redelijk aparte keuze aangezien hij hiervoor nog geen noemenswaardige films heeft geregisseerd en zijn voorganger, Terence Young, toch alles behalve een slechte prestatie afleverde. Echter, Young was al bezig aan een andere film en was dus niet meer beschikbaar. Dit gaf wel weer een nieuwe mogelijkheid tot een frisse wind binnen de 007 films. Dat men wel vertrouwen in het script en Hamilton had blijkt wel uit het feit dat men het budget nog eventjes verhoogd. In de 3e films wordt net zoveel uitgegeven als in de eerste 2 films samen. Goldfinger verteld het verhaal van een falafide goudsmokkelaar (Auric Goldfinger) die met een genius plan met als hoofdstage Fort Knox probeert de goudmarkt in handen te krijgen.

Of het aan het boek/script lag of aan de verandering in de regisseurs stoel (boeken nooit gelezen dus ik weet het niet), maar Goldfinger is een een andere film dan zijn voorgangers. Uiteraard zijn er de vaste 007 dingen die zowel in de boeken als de eerste 2 films zaten, zoals teveel knappe vrouwen, de martini, het geflirt met Moneypenny, de heerlijke openingscredits en het 'Bond, James Bond' zegje. Maar daarnaast biedt Goldfinger nog wat meer. Dit maakt Goldfinger iets meer karakteristiek dan het ietwat oppervlakkige Dr. No bijvoorbeeld. Er zit wat meer humor in om mee te beginnen. Connery is als 007 wat meer gewiekst en heeft meer droge punchlines. Daarnaast komt de Q-Branche wat meer naar voren (nu ook verpersoonlijkt met Desmond Llewelyn) en krijgen de gadgets een wat meer prominente plek. Waar we in From Russia With Love een simpele briefcase krijgen, zien we hier een dikke DB7 met allerlei vernuften zoals smokescreen, mitrailleurs en een heuse flight seat. Het zijn zulke dingetjes die het tot een echte James Bond film maken: niet een willekeurige advonturieren film, maar een film naar de boeken. Dat men wel van zulke dingetjes hield blijkt bijvoorbeeld ook uit de ranch van Goldfinger, met de biljarttafel die transformeert in een controlekamer etc. Het voegt misschien niet heel veel toe, maar ziet er wel vet uit.

Iets wat ook aan het karakter van de film meewerkt zijn de bizarre personages. Het zijn bijna typetjes te noemen, maar toch zijn ze ook weer geloofwaardig. Oddjob als Zuid-Koreaanse handlanger, de chick met de bizarre naam Pussy Galore en als grappigste voorbeeld de oma met een machinegeweer. En daarnaast is er natuurlijk Goldfinger zelf. In de lijn van traditie speelt de badguy een net zo belangrijke rol als Bond zelf, en Gert Fröbe speelt het echt geweldig, heerlijke badguy. Wat ik ook altijd tof vind, is dat het niet zomaar dommekrachten zijn zoals in meeste films, maar echt geniale gasten. Meestal compleet gek, maar geniaal. In deze film komt SPECTRE niet aan bod, maar Auric had voor hetzelfde geld ook in deze criminele organisatie met schaakmeesters en legercommandanten kunnen zitten. Naast de gekke personages zijn ook de bizarre sterfgevallen iets wat Goldfinger een eigen smoelwerk geeft: een elektrocutie in bad, iemand volledig met goud verven waardoor ze sterft, het kan allemaal.

Uiteraard komen ook de meest schitterende exotische locaties aan bod, alhoewel Goldfinger meer is gericht op het Amerikaanse publiek en daarom ook grotendeels in Amerika afspeelt. Op zich jammer, want de achtervolging in Zwitserland vond ik echt toffe beelden opleveren. En natuurlijk de besluiping van de fabriek van Auric Enterprises was heerlijk stealthy en typisch Bond. Bond moet namelijk niet gunblazing te werk gaan, maar een sluwe vos blijven. Dat blijkt ook wel hoe hij bijvoorbeeld uit de gevangenis ontsnapt. Gewoon met je brains en niet met je krachten. Ook weer lachwekkend dat er vervolgens allemaal Aziaten blijken te werken . Gelukkig komt Bond nog wel een keertje terug in de Alpen .

De muziek is ook allemaal wat groter aangepakt. Shirley Bassey, een heuse popster, verzorgd nu een echte titelsong met zang, iets wat ook helemaal nieuw was. Ook kunnen we voordat de film uberhaupt is begonnen genieten van een losstaande actiescene met 007 die verder losstaat van het verhaal. Ondertussen zijn ook die 007 openingen legendarisch. Barry mengt de muziek perfect in de film. Een mooi voorbeeld is als Leiter Oddjob en Solo achtervolgen. Op de achtergrond horen we een instrumentale interpretatie van Goldfinger met saxo's en trompetten, heel vet.

Al met al een échte Bond film die de serie meer en meer vorm begint te geven. Naast de vaste dingetjes uit eerdere 2 films komen er nog wat typische Bond dingen bij, waardoor ook Goldfinger heerlijk is om naar te kijken. Helaas gaat het soms net eventjes wat de luchtige kant op met de flauwe grapjes en bizarre personages. From Russia With Love was weer wat serieuzer en had daarnaast ook wat meer spanning en betere spionagescenes, iets wat ik beter bij Bond vind passen! Daarom komt deze net onder From Russia With Love.

Ik vond het alleen maf dat Leiter opeens 20 jaar ouder was, maar dat is ze vergeven.

Één van de betere Bond-films. Het verhaal zit goed in elkaar, de regie is goed en de cast ook onder aanvoering van een geweldige Sean Connery.

Deze vond 'k echt een hele leuke Bond. Die laserscène, de Chinees met de hoed, een Bondgirl genaamd "Pussy"
Er is in deze film nu ook een echte Bondauto met snufjes (een Aston Martin met schietstoel )
Misschien was die scène met het gas er wel wat over. Ze vallen allemaal direct in slaap en de pilotes niet
Maar een van de betere die 'k al gezien heb.

Vrijdag, tijdens de vijftigste verjaardag van James Bond in de filmwereld, heb ik Goldfinger weer eens aangezet. Niet omdat het de meest iconische film is uit de reeks, maar omdat het de enige Bond is die ik op dvd heb.

Het was ook tevens de eerste keer in waarschijnlijk tien jaar dat ik hem zag, wat verklaard waarom ik me nauwelijks kon herinneren hoe onzinnig deze film wel niet was. Ik meende altijd dat de meer stompzinnige elementen van Bond pas in de latere Connery's (Diamonds Are Forever dan vooral) en de Roger Moore's geïntroduceerd werden, maar hier is het al helemaal raak. Gelukkig is het hier allemaal nog niet zo flauw en wordt het nergens irritant, maar levert het een leuk jongensavontuur op die zo uit een stripboek kan komen. Het grootste pluspunt is vooral dat Guy Hamilton de gedenkwaardige scènes maar blijft laten komen. Het is hoogtepunt na hoogtepunt. Dit is waarschijnlijk niet alleen de meest iconische Bondfilm doordat het degene was die de serie vormgaf (al telt dat ook mee), maar ook omdat hij gewoon de meeste legendarische scènes had, naast ook nog eens gedenkwaardige personages als Auric Goldfinger, Pussy Galore (het blijft grappig om die naam steeds serieus uitgesproken te horen worden) en persoonlijke favoriet Oddjob en een titelsong die nog altijd de maatstaaf is voor de reeks.

Sommige dingen zijn te bespottelijk voor woorden. Vooral dat Goldfinger al die gangsters uitnodigt, hun een uitgebreide presentatie geeft met draaibare muren en open schuivende vloeren, om ze vervolgens allemaal af te maken. Waarom überhaupt die presentatie geven als ze toch alleen maar verzameld worden om ze te doden? Waarom de presentatie dan ook nog eens zo omslachtig doen? En waarom niet vertellen wat werkelijk het doel is van de overval in Fort Knox, in plaats van een alternatieve reden verzinnen? Gek genoeg maakt een dergelijke excentriciteit Goldfinger alleen maar leuker, al leidt het ook tot zwaktes. Dat Goldfinger met geluidsapparatuur zichtbaar in zijn oor poker speelt maakt zijn tegenstander wel erg dom en die scène totaal oninteressant en lui.

De serie is toch wel flink veranderd door de jaren heen. Goldfinger blijft toch wel één van de meest vermakelijke delen, zeker de koning van de meer cheesy versies van Bond, wat ik vaak een mindere kant van hem vindt. Briljant zijn films uit deze reeks nooit, Goldfinger ook niet, maar het blijft zeer leuk om te kijken.
3,5* blijft staan.

Uitstekende Bondfilm.

Het fijne is dat Bond al heel snel verwikkelt in het dwarsbommen van de plannen van de villain.
Die villain zelf moet een van de leukste geweest zijn in de hele serie, waaronder Le Chifre en misschien een paar uitzonderingen ook horen.

Verder is de film heel stijlvol, wordt er prima geacteerd en een perfect evenwicht tussen ontspanning en actie wordt gevonden. Knulligheden vind je bij alle Bondfilms terecht, toch moet je wederom heel wat door de vingers zien. Maar mede door de goede soundtrack en musicediting wordt dit een van de beste Bonds ooit gemaakt. Ook typische scene's en feitjes staan in het algemeen geheugen gegrift: de beangstigende bolhoedchinees, het meisje in goud omhuld, de ontmanteling van de bom bij 007,....


3.5*, weer een halfje erbij ivm met de voorganger. Op naar Thunderball!

Wederom een leuke Bond!

Ik durf nu al te zeggen dat de eerste drie Bond-films tot de beste van de reeks horen. Goldfinger mist de spanning en sfeer die From Russia with Love wel had, maar heeft verder alles in huis dat een Bond-film moet hebben. Goldfinger is de perfecte badguy en Oddjob is een geweldig hulpje. Samen met Jaws de leukste rechterhand uit de hele serie. Natuurlijk ontbreekt ook de mooie Bondgirl met een nog mooiere naam niet en is het genieten geblazen met de Aston Martin die allerlei snufjes tevoorschijn tovert.

3,5*

Ook deze film krijgt door de blu-ray uitgave een meerwaarde.

Dit derde deel heeft als eerste ook een echte Bond-song, door Shirley Bassey.

Heb er opnieuw veel plezier aan beleefd, het blijft na zovele jaren nog steeds een supergoede reeks, en dit derde deel misstaat er zeker niet in.

Na het succes van Dr. No en From Russia With Love werd gekozen om Ian Flemings’s boek Goldfinger te verfilmen. Een hoop dingen uit het boek werden aangepast. Er werd ervoor gekozen om een iets luchtigere Bond film te maken na het donkere From Russia With Love. Goldfinger werd uiteindelijk de standaard opzet voor vele Bondfilms.

James Bond (wederom Sean Connery) moet het opnemen tegen de beruchte goudsmokkelaar Auric Goldfinger. Deze misdadiger heeft een plan bedacht om de Amerikaanse goudopslagplaats Fort Knox te overvallen om vervolgens de wereldeconomie te kunnen overheersen.

Simpel maar duidelijk, moet men gedacht hebben. En dat is ook zo. Goldfinger is de eerste Bondfilm die met een flinke knipoog bekeken moet worden. Goldfinger is minder karaktergedreven en legt het accent meer op de actie. Hierbij komen de hightech gadgets zeer van pas. Wat denken van de Aston Martin DB5 die compleet voorzien is van automatische geweren, een afweerscherm, draaibare nummerborden en niet te vergeten een schietstoel. Ja, Goldfinger is echt een trendsetter voor de toekomstige Bondfilms. De actiescènes zien er voor een film die uit 1964 komt nog goed uit. Zeker met de opgepoetste blu ray versie die ik bekeken heb. Maar al deze actie en de humor zorgen er wel voor dat er weer andere dingen voor ingeleverd dienen te worden. Zo is Goldfinger bij lange na niet zo spannend als From Russia With Love. Er heerst nergens echte dreiging voor Bond. Je hebt altijd het idee dat het wel goed komt met hem, zeker omdat alles met een vette knipoog wordt verteld. Iets wat bijvoorbeeld in From Russia With Love niet altijd vanzelf leek. Maar het is niet eerlijk om de negatieve kant in te slaan met Goldfinger, want Goldfinger wordt beschouwd als een van de favoriete Bond films ooit. En dat kan ook niet anders met een aantal fantastische scènes (de goud geverfde Shirley Eaton, de golfpartij tussen Bond en Goldfinger, de aanval op Fort Knox en het gevecht tussen Bond en Oddjob).

Sean Connery speelt voor de derde keer Bond en doet dat wederom fantastisch. Zeker wanneer Connery er een gevatte oneliner uitgooit spreekt zijn gezicht boekdelen.

Gert Fröbe speelt een van de meest gedenkwaardige Bondschurken ooit, Auric Goldinger. Deze man heeft een fantastische screen presence en levert een van de leukste Bond quotes af. Wanneer Bond vraagt: “Do you expect me to talk”? zegt Goldfinger: “Nooo, Mr. Bond I expect you to die”. Onvergetelijk!

Naast Goldfinger steelt ook Oddjob (gespeeld door Harold Sakata) de show. Als beresterke hulp van Goldfinger is hij een sterke opponent voor Bond. Zeker wanneer hij zijn hoed in de strijd gooit….

De Bondgirls zijn ook weer van degelijk niveau al is het jammer dat de oogverblindende Shirley Eaton zo kort meedoet. Het personage Pussy Galore (what’s in the name) gespeeld door Honor Blackman had wel iets beter uitgewerkt kunnen worden.

Verder worden de vaste rollen weer door de oorspronkelijke cast gespeeld zoals M, Moneypenny en Q. In Goldfinger komen we voor het eerst in Q’s werkplaats waar hij allerlei gadgets uitvindt en test.

Daarnaast verdient Shirley Bassey ook alle lof met haar song “Goldfinger”. Zij zingt hiermee een van de beste Bondsongs ooit. De openingscredits zien er daarnaast ook fantastisch uit waardoor je al snel in de Bondsfeer zit.

Goldfinger blijft gewoon tijdloos vermaak, mede door het mooie opgeknapte beeld en geluid waardoor de film absoluut niet gedateerd aanvoelt. Een trendsetter!

4 sterren