Faces of Death (1978)

[R.I.P.] 'Faces of Death' Director John Alan Schwartz Has Passed Away - Bloody Disgusting - bloody-disgusting.com

“Watching this man in his last moments of life I began to feel guilty. True, he had commited murder, but wasn't there some other alternative?”

Ik kon hier eerlijk gezegd niet heel veel mee. Het dierengeweld ging vrijwel snel tegen mijn principes in, zo vond ik de hondengevechten en het doodknuppelen van zeehonden nou niet echt ‘vermaak’ om naar te kijken. Het gedeelte in de gevangenissen vond ik (hoe gruwel dat kan klinken) nog enigszins interessant. Niet om te zien dat mensen daadwerkelijk vermoord worden, meer omdat je er veel over hoort en er een beeld bij krijgt. Het voelt alleen niet goed om één positief woord over deze documentaire los te laten, sadistisch ben je dan al gauw maar het is vaak wel een op waarheid gedrukt beeldmateriaal en helaas leven er mensen die er anders tegen kijken dan de meesten op deze aardbol.

Het moest overkomen naar mijn gevoel als een documentaire waar de makers benieuwd waren hoe men voor de dood staat, en elk lichaam een achtergrondverhaal heeft. Helaas leek het daarna meer op het doden van dieren en had het nergens meer echt met dit onderwerp te maken, best zonde. Ik hoorde men er over praten in de bouwkeet, en ik kwam hem al eens tegen hier op de site dus daardoor was ik best benieuwd. Maar ik denk niet dat ik nog veel delen hierna kan kijken van de ‘Faces of Death’ reeks.

1.0*

Zwaar boring en tegenvallende serie.

Word er niet warm of koud van.

Vroeger niet en nu al helmaal niet.

Teveel veel meer gruwelijk materiaal gezien.

In deze eerste documentaire, uit een reeks van zes.....

deel 5 en 6 ?

ik vind en heb er maar 4, zelfd de box bevat maar 4 dvd's...

Blijft toch fijne shockumentary, waarin het ware beeld vd mensheid getoond wordt. Als mensen dit weerzinwekkend of ziek vinden, dan moet ik hun teleurstellen dat dit wereldwijd gewoon pure realiteit is, toen en nu. Dan zijn die mensen hypocriet, het weten, mr niet onder ogen durven/willen zien.

De film krijgt van mij een hoog cijfer, omdat deze film vroeger heel veel indruk op me heeft gemaakt. En het eerste half uur is nog steeds zeer bijzonder. De sfeer en de stem zijn ongelofelijk creepy! Ook de soundtrack is heel bijzonder en soms erg bizar. Bijvoorbeeld de feestmuziek nadat de kop van een kip is afgehakt. Uiteraard is het nooit mooi om naar het doden van dieren te kijken, maar dit is wel de realiteit. Hoe krijg je anders een stukje vlees op je bord.

Maar ik bleef ook wel met een boos gevoel over de film achter. Wat is er veel in scene gezet en niet waar. De aap, de gaskamer, de beer, de krokodil etc etc. Vroeger ben ik erin getrapt, maar nu vol ik me wel genept.

Ach ja.

Faces of Death was typisch een verboden film. Een film die echt stoer was om te kijken, maar op de dag van vandaag maakt zo'n film als deze natuurlijk weinig indruk meer. Het is erg duidelijk een neppe film. Hierdoor ben ik van mening dat dit meer een exploitatiefilm is, maar wel met een erg "echt" eerste halfuur die duidelijk niet (altijd) nep is.

Deze film bekijkt de dood vanuit diverse standpunten en categorieën. Dieren, ongelukken etc. Veel categorieën krijgen een beetje aandacht. Zo opent de film met een halfuur durende compilatie van dierenleed en geweld tegen dieren. Ondanks dat enkele beelden daarvan duidelijk nep zijn, zitten er ook hele echte beelden tussen en die zijn uiteraard weerzinwekkend.

Daarna volgt een nog langere compilatie van voornamelijk neppe beelden die er vast voor die tijd heel echt uitzien. Schwartz weet de goedkope uitstraling van de film soms in zijn voordeel te gebruiken. Het resulteert in redelijk vuile beelden die wisselen van best indrukwekkende gore naar ontzettend brakke gore. Het is jammer dat de film zo slecht kan verhullen dat enkele scenes nep zijn. De dubbing gaat soms volledig over de top en van dichtbij is de gore ook weinig indrukwekkend. Het ergste is echter dat de film een luchtige soundtrack monteert onder zware beelden. Een hele bedenkelijke keuze..

Het camerawerk vond ik nog best aardig, maar het voornaamste punt dat Faces of Death nog redt van complete brakheid is dat het wel een poging doet om context te geven. Anders was het gewoon een montage van gruwelijke beelden, en gelukkig kiest de film daar niet voor. Wel kiest het ervoor erg omslachtig te proberen de kijker te choqueren, maar weet hier maar weinig in te slagen. Het is te goedkoop om veel echte beelden aan elkaar te naaien en te brak om veel neppe beelden aan elkaar te naaien.

Het gaat verder ook best lang door en naar het einde toe moest ik mijn best doen om nog wakker te blijven, wat ook eigenlijk niet lukte. Ik kan deze film moeilijk een documentaire noemen gezien de vele exploitatiebeelden. Je zou de context als docu-achtig kunnen zien, maar ik vind dit nauwelijks tellen. Faces of Death leidt aan te veel neppe beelden, en maakt daardoor in hedendaagse standaarden weinig indruk meer. Wel kon ik het camerawerk en de pogingen tot context waarderen, maar verder is dit op een hoop punten een best brakke film. Het is te duidelijk dat veel ervan nep is, en dat is jammer. Niet dat ik echte beelden aanmoedig, maar wel beter geregisseerde neppe beelden.

Als je dit niet wilt zien maar wel erkent dat de inhoud van deze film de pure realiteit is en ziek is, dan ben je hypocriet? Die logica zie ik niet helemaal.