Closer (2004)

Onder de maat.

Het verhaal is gewoon niet boeiend genoeg om goed te zijn. Standaard liefdesverhaaltje waarbij mensen eerst uit elkaar gaan om later weer bij elkaar terug te komen. Ik word er ondertussen een beetje moe van. Deze film was echt hiervan echt het toppunt.

De film heeft wel wat aparts alleen dat is niet sterk genoeg aanwezig om echt te vermaken. Naar het einde toe werd het allemaal erg zwak.

Acteerwerk was erg slecht. Saai geacteerd, de personages hadden totaal geen diepgang en wisten totaal niet te boeien. De enige die de film nog wat pit mee gaf was Portman. Hoe meer films ik van haar zie hoe meer ik haar als actrice ga waarderen.

Nee, erg zwak Hollywood filmpje waarin oppervlakkig gespeeld wordt en het verhaal niet weet te boeien.

2.5*

Hier snap ik geen snars van.

Ik zie het nu ook ja, zelfs de 3de keer las ik er nog overheen. (draai 'hiervan' en 'echt' om en viola)

Erg snel gereageerd trouwens voor een berichtje van een week geleden

Wist me totaal niet te boeien, met name doordat de karakters steeds van gedachte veranderde. Het maakte de film nogal eentonig en ik begon met de minuut steeds minder geïnteresseerd te raken in de rest van het verhaal. Was dan ook blij toen ie was afgelopen

Ik vond het allemaal een beetje raar, rare karakters.

Echt een super film!! Cive owen erg goed en dat accent..heerlijk. En dat nummer van damien Rice past helemaal bij de film!!

Ik ben verliefd op deze film.

Beetje raar, snap het punt van de film niet echt..

maar toch wel goed!

Gaat dit zien!

Hoera, hij komt weer op de kijkbuis!

Heel aantrekkelijke film die uiteindelijk nogal weinig te bieden heeft. Geweldige acteurs kunnen niet voorkomen dat eea nogal ongeloofwaardig is: laten we allemaal lekker destructief gaan doen (Clive uitgezonderd overigens). Gelukkig zitten er een paar ijzersterke scènes in (de thuiskomscène van Clive, de fotosessie van Portman). De film duurt 104 minuten maar had veel langer moeten duren om echt betrokken te kunnen raken bij de relatieperikelen. Nu zat je echt als toeschouwer te kijken hoe fout op fout gestapeld werd zonder dat je er enig begrip voor kan opbrengen. Wat natuurlijk wel sterk is, is hoe seks de allesbepalende factor is, zonder een tepel te zien.

Een film met een tikje vreemde sfeer, die elk detail behandelt van wat allemaal in liefdesrelaties kan gebeuren. Elk gevoel en elke gedachtegang van twee stellen wordt uitgeplozen, middels veel dialoog en het steeds opzoeken van een gevoelservaring/thrills in verschillende situaties. Onderhoudend dus.

Er is sprake van verblind zijn door allerlei soorten emotie, het daarop steeds (te) impulsief handelen en de gevolgen daarvan.

De sfeer is dus afwisselend al naar gelang welke gemoedstoestanden worden uitgebeeld en echt alles komt voorbij en is zeer overtuigend uitgewerkt en geacteerd: verliefd zijn, liefde, haat, afkeer/walging geilheid, jaloezie, zakelijke drijfveren en noem maar op.

Dat maakt de film krachtig in hetgeen men wil overbrengen, het werkt.

En weer een mooie song in de aftiteling. Mij onbekend, maar die ik bij toeval meteen de dag erna ook bij Canvas Zomerbeelden (van skipistes nb ) hoorde, vandaar dat ik 'm even noem

Een goede drama/romantiek film...

Prima verhaal...

Prima acteerwerk...

Bekende acteurs Jude Law en Clive Owen spelen goed...

en ook bekende actrice Natalie Portman...

Mooi HD kwaliteit...

Prima achtergrond geluid/muziek (Dolby Digital)...

Ik sluit me hierbij aan:

Overigens vond ik het gebruik van muziek prima in de film. De dialogen zijn me wat te stijf, de personages te apart (of de film te beperkt) om je goed in te kunnen leven in het hoe en waarom. Daarom overheerst bij mij de onbevrediging en komt er een mager zes-minnetje uit...

Jammer dat je die laatste scene niet mooi vindt, ik vind hem prachtig.

Ik loop in ieder geval al weer dagen met dat nummer van Damien Rice in m'n kop .......

Ik erger me groen en geel aan het gedrag van de karakters in het verhaal. Ik krijg spontane flashbacks van de 70s toen alles "moest kunnen" en er een heleboel mensen, psies als het karakter wat Law neerzet, straffeloos alles wilden wat er maar in hun bolle kop op kwam zonder ook maar een moment over de konsekwenties na te denken. Dezelfde types die dan vervolgens rijp waren voor de psychiater als het anders liep dan dat ze gedacht hadden of wegvluchten in allerlei zweverig geneuzel. Niet mijn fave decennium ........

Een film die dat allemaal los maakt kan geen slechte film zijn maar ik ga er voor m'n plezier geen 3e keer naar kijken.........

Een glansrol voor Julia Roberts! Typisch een film waar we die kenmerkende traanoogjes van Julia kunnen zien.

In feite draait deze film rond één groot element: bedrog. Gelukkig zijn het niet allemaal aparte verhaallijnen, maar komt alles al vrij snel tot één geheel en dan nog op een originele manier (de chatsessie).

Er wordt sterk geacteerd. Naar het einde toe iets te veel van "I screwed him" and "you screwed her". Maar dit is nu éénmaal het thema van de film - stiekem ben ik toch wel benieuwd hoe dit er als toneelstuk zou uitgezien hebben.

Mooi intiem liedje, The Blower's Daughter van Damien Rice. En dan krijg je zo'n film voor de kiezen. Hier over de dochter van een metselaar, maar iets als cynisme schiet zo al snel te binnen. Het gebeurt vaker naarmate dit gepromoveerde toneelstuk vordert, want het laat geen spaan heel van driekwart van z'n personages. Het komt weliswaar wat wankel uit de startblokken middels ruw aaneengeschakelde verwikkelingen en dito tijdssprongen, maar eens spul samen is, staat er hoe dan ook een boeiend relatiedrama waar de egoïstische ondertoon suddert en uiteindelijk knettert.

Eerlijkheid vormt een enorm obstakel en liefde blijkt niet meer dan een spel van veroveren, hebben en houden, want als het gaat om houden ván ligt het allemaal toch beduidend anders. De scherpe, soms langgerekte en kaatsende dialogen geven het samen met de cast de nodige flair, die het bij gebrek aan andere wapens ook wel nodig heeft. Met name Owen mag enkele malen flink uithalen. Tegenover Roberts (de vragen die hij brult!) en helemaal met de ook al vlammende Portman in de nachtclub. Een smeerlap, maar toch ook niet helemaal. Het zou zomaar z'n beste rol kunnen zijn.

Mooie drama/liefdesfilm die laat zien dat het helemaal niet happily after ever is, zoals het in al die andere films lijkt te zijn. Iedereen bedriegt iedereen zo'n beetje en het is een en al haat en pijn en wordt er niet beter op. Niet iedereens cup of tea maar ik vond het een prachtige, fascinerende film en kan niet eens precies mijn vinger leggen op waardoor dat nou komt

Door Natalie natuurlijk!

Een film om moe van te worden.. Ik vind het op geen enkele manier interessant.

Wel goed acteerwerk van Portman

Hele mooie film. Erg goed acteerwerk. Het verhaal was soms een beetje verwarrend doordat je niet altijd meteen weet dat je een stuk had overgeslagen in jaren. Maar wel erg mooi geschreven!
Clive Owen vind ik normaal altijd erg symathiek hier was hij echter echt een zak. Natuurlijk speelde hij dat, dus erg goed gedaan!
Ook was Jude Law erg goed vooral als hij moest huilen had ik echt met hem te doen wel vond ik het minder dat hij op het einde zo zielig en alleen was
Julia Roberts was zoals ze altijd is, niet verkeerd.
Natalie Portman is een actrice die mij niet ligt, ik weet niet percies waarom. Ik vond Alice echter wel een leuk karakter
Het enige minpunt in de film vond ik het feit dat iedereen maar i love you tegen elkaar zei. Zoals toen larry Alice tegenkwam 'i love you' natuurlijk was hij in pijn en alles maar ik vond dat nogal onrealistisch. Ook dat Alice opeens niet meer van Dan houd vond ik raar. Ze vergeeft hem voor het weg gaan en al het andern en dan opeens houd ze neit meer van hem?
Ook begreep ik niet helmaal waarom Alice haar echte naam niet had gegeven maar dat had ook wel weer iets bijzonders.
Al met al een goede film!

De eerste paar scenes zijn het mooist van de hele film. Dat is het enigste stuk waar ik nog een beetje geboeit zit te kijken.

Daarna raak ik de kluts kwijt.. ik kan geen verhaallijn meer ontdekken. De personages weten niet wat ze willen. om over het einde nog maar te zwijgen.

saai dus

Deze film wordt een beetje apart gebracht (moeilijk uit te leggen) en ik begrijp wel dat sommigen hier deze film in mijn optiek onderwaarderen.

Desalniettemin vond ik deze film wel geslaagd, mede ook door de prima cast waaronder ook Natalie Portman die hier niet vermeld staat.

Ik vind het zo leuk dat 1 van de 'strangers' die Anna zogenaamd gefotografeerd heeft de filosoof Popper is. Waren al die jaren filosofie toch nog ergens goed voor.

Clive Owen

Die chatsessie tussen Owen en Law blijft leuk.

Vaag gekeuvel over relaties tussen mensen die niet samen willen zijn of juist wel. Het kon me niet bekoren.