Napoleon Dynamite (2004)

Om maar te beginnen wat een geweldige humoristische film is dit. Een standaard concept met nerds, tieners en humor wordt op niet eens erg orginele manier uitgewerkt maar om het sleutelwoord maar gelijk te gebruiken, het is anders. Napoleon Dynamite is anders. Nerds zijn in principe cliché maar deze nerds zijn eigenlijk koningen. Deze film draait niet om het wegpesten van een willekeurige nerd die dan ineens zich ontpopt tot algemeen geaccepteerd voorwerp om vervolgens 58 delen te worden uitgemolken(revenge of the nerds 2 t/m 58). Napoleon Dynamite trekt zijn eigen rustige weg en denkt er het zijne van.

De grappen zijn perfecht getimed. Elke keer als de film iets lijkt af te zakken komt er weer een hilarische grap. Ook hier geldt weer. De grappen zijn anders. Niet de standaard poep en pies grappen, maar echte gemeende grappen die getimed en met een weergaloze portie droogheid worden gebracht.

Dan de types die in deze film voorkomen, want karakters kun je ze niet noemen. Er wordt gelukkig niet geprobeerd om deze types emotionele diepte te geven. En dat is ook weer een pluspunt. Het zou de film niet ten goede komen en past ook niet in de trend van deze film.

Napoleon krijgt aan het begin van het schooljaar een buddy, Pedro. De gesprekken tussen die 2 zijn dolkomisch en gaan nergens over, maar zijn wel pakkend. Allebei worden ze vrienden met een wereldvreemd meisje Deb. Napoleon heeft een broer die chatgeil is en zichzelf op de chat een koning waant en daar hoopt zijn soulmate aan te treffen. Daarnaast komt de oom van Napoleon op hem en zijn broer passen. Een gefaalde American Footballer, die meer weg heeft van een gebruinde nicht dan van de stoere vent die hij pretendeert te zijn.
Natuurlijk zijn er ook nog de populaire mensen, maar ook die zijn weer anders. Je krijgt niet te zien dat ze alle aandacht hebben en het is ook niet een uur lang 'pik op Napoleon' tijd.

Natuurlijk is de dansscene een hoogtepunt vooral als je erachter komt wie bedoeld wordt met de broer van de vriendin van napoleon's broer(ja dat is nogal wat)

Napoleon Dynamite is heerlijk droog met af en toe onnavolgbare grappen die dan weer worden afgewisseld met cliché's die net weer anders zijn en daardoor is Napoleon Dynamite voor mij de beste comedy van de laatste tijd met een dik verdiende 4,5*

Heerlijke film weet precies de juiste toon te vinden en dat levert het ene schaterlach moment na de andere op. Het is intussen een paar maanden geleden dat ik hem zag, en ik zou hem eigenlijk nog eens moeten zien, maar ik zet voorlopig in op 3,5*, met een serieuze optie naar boven.

Pedro is een held.

Droge bijtende humor in films, het blijft een stevig gemis.

Het tempo was wel lekker, de grappen zo overduidelijk. Maar enige punch of snedigheid was er weer niet te bekennen. Kijk, als je een film maakt over nerds (wel erg makkelijk), zorg er dan voor dat je boven die andere 600.000 nerdclichés uitsteekt.

Nogal jammer dat dat hier niet het geval was. Doorsnee losers, grapjes die al honderd keer gemaakt zijn. Maar echt gortdroog, pijnlijk of snerpend wordt het nooit. Nee, blijft mooi binnen de lijntjes. Iemand zei dat de personages nog met het nodige respect behandeld werden, en daar ben ik het zeker mee eens. Tevens de fatale slag bij deze film, want wat voor nut heeft het nogal zielloze clichés als deze met respect te gaan behandelen in een film die komisch poogt te zijn ?

Filmpje keek verder nog aardig weg, maar het verdomde klote einde (onze nerds die helden worden) verpest het nog wat extra. Erg zielig. 1*

Best een rare film. Er zitten maar weinig échte grappen in maar toch heb ik er goed om moeten lachen. Het gaat werkelijk helemaal nergens over en het is allemaal te achterlijk voor woorden en dat maakt het nu juist wel weer leuk. Vooral de muziek vond ik uitstekend gekozen. Super cheesy en erg slecht maar het werkt hier uitermate goed.

Kan er nèt een 3,5 aan kwijt.

Sympathieke film, waar helaas niet alle grappen even goed uit de verf komen. Het werkte niet altijd, helaas, maar als ze leuk waren, dan waren ze ook écht leuk.

3,5* Een beetje vreemd, en overall best lekker...

Tuurlijk hebben de personages weinig inhoud. Dat is juist het mooie aan deze film. En het verhaal hing slap bij elkaar? Zat er een verhaal in?

Het draait in Napoleon Dynamite om de heerlijk nietszeggende scenes en personages. De humor zit hem ook niet in kant en klare grapjes (zoals bijvoorbeeld in een Adam Sandler film), maar in de situaties. Sterk voorbeeld is de scene waarin Uncle Rico zich laat fotograferen bij Deb, geweldig Of de dansscene die je op zich van ver af kon zien aankomen, maar alle moves die hij maakt zeker niet! Ik heb echt krom gelegen bij deze film, dit is zeker wel mijn soort humor. Jammer dat meneer Hess dit niet heeft kunnen voortzetten in Nacho Libre... 4* voor Napoleon

Ik denk dat je deze film in de juiste stemming moet zien om echt ten volle van te genieten.

Ik had het idee dat er enorm veel leuke stukjes in de film zaten, maar toch heb ik nauwelijks gelachen. . Ik weet niet precies of dat nou aan m'n stemming lag of aan de opbouw van de humor in de film.

Volgens mij komt het omdat het best even leuk is te lachen met die nerds maar het op een gegeven moment gewoon meer van hetzelfde is. Zo'n film waarin de losse scenes vaak veel leuker zijn dat het geheel.

p.s. wel een hoop geweldige quotes trouwens waardoor ik misschien m'n stem nog wel naar 3* herzie.

Ik had verwacht het echt een beestige film te vinden, maar eht werd nogal een ontgoocheling. In plaats van 'echte' personages, echte sukkels neer te zetten, zoals Solondz dat soms kan, werden er alleen wat erg overdreven en 2 dimensionele figuren gebruikt. Napoleon zelf was ik al beu na de 10e minuut.

Het heeft wat weg als een sketch die een hoop californische kids gemaakt hebben, ergens tussen het surfen in.

Er zitten wel wat leuke momenten in, maar ik vond ze verre van geniaal. Als je zo'n extremen afschildert, is het nog moeilijk om iets origineels of grappigs te maken.

Wie lacht er nog als Homer Simpson Whoohoo roept als er eten passeert?

Whehe, de hele tijd had ik een grijns op mijn gezicht. Zo'n film is dit wèl. Die Napoleon Dynamite is me ook een vaag figuur zeg. Heeft natuurlijk veel weg van de evenzo sneue Adje. Maar hij heeft een onvriendelijk voorkomen ook al vloekt hij nog heel beschaafd . Toch wist hij bij me uiteindelijk sympathie op te wekken. Bij de verkiezingsstrijd waar zijn maatje Pedro meedoet, zag ik wel in dat hij het toch allemaal wel goed bedoelt .

Andere karakters met hun rare trekjes waren ook leuk geschreven. Verder heeft het gortdroge en bizarre situaties, gave opening credits en niet te vergeten de aangename muziekkeuzes! Napoleon Dynamite krijgt van mij een welverdiende viersterren-score .

Droog.

Je kan Napoleon Dynamite vergelijken met een cactus. Een cactus moet niet te veel water hebben, want anders gaat die dood. Dus droog is goed voor de cactus. Maar de cactus moet wel wat water hebben anders gaat die ook dood. Dit is ook het geval bij Napoleon Dynamite. De film is te droog. En dan wordt de humor niet altijd herkenbaar meer, omdat het de hele film dezelfde droge sfeer heeft. Dan wordt het niet grappig meer. Dan wordt het irritant.

Daarnaast is het acteerwerk van Jon Heder ook niet te best. Hij doet het niet al te overtuigend. Gelukkig heeft de film wel wat sfeer. Naast een grappig dansje en wat andere grappige scenes blijft Napoleon Dynamite vrij saai. En kan de film de middelmaat niet overstijgen.

Matig.

Erg apart filmje dat een weinig-aan-de-hand verhaal vertelt. En dan ben ik nog mild, want van een opbouw of uitwerking is nauwelijks sprake. Alles wat er gebeurd is in de plotomschrijving terug te vinden. Qua humor zit het wel snor, indien je je er in kan vinden en de algemene sfeer is ook geslaagd. Die vreemde bungalows die tussen uitgestrekte weiden liggen.

De hoofdacteur doet het fantastisch, net als broertje Kip en Pedro 'or something' Sanchez. Over het algemeen mis ik echter wat stimulans om de film uit te kijken. En ook dat hele gedoe met oom Rico mag in de vuilbak gesmeten worden, hij had quasi geen bijdrage.

3,00 (2,75)

Aparte maar tegelijkertijd erg grappige komedie, vol anticlimactische scenes die elkaar lukraak lijken op te volgen maar op de één of andere manier toch een logisch geheel vormen. De bizarre personages bezitten gelukkig nog wel enige charme, anders zou de film vrij doelloos geweest zijn. Met weinig middelen gemaakt en dat zie je ook, maar er wordt inventief met de beperkingen omgegaan. Beste scene is de skit die Napoleon opvoert na de verkiezingstoespraak van Pedro. Onbetaalbaar.

Zeer tegengevallen. Om de grappen kon ik niet lachen, jawel eentje dan. Er zit ook al geen verhaal in dat je dan kan interreseren. Het enige aardige dingen in de film waren Napoleon, Kip en Pedro, leuke karakters opzich. Helaas in de verkeerde, nietsinhoudende film.

De titel had ik wel eens vaag ergens gehoord, maar kende de film verder niet echt. Hoorde er afgelopen week twee afzonderlijke personen op eens erg positief over (niet met elkaar, maar tegen mij) praten en daardoor maar eens opzoek gegaan.

Op zich wel leuk voor een keertje, maar het is veel van hetzelfde en de film is inderdaad misschien wel té droog. Het camerawerk was daar mede de oorzaak van. Hoewel ik het zeker niet slecht vond, werd het dus erg eentonig, voor een film met deze speelduur te veel verveling in ieder geval. De personages zijn wel aardig, maar weinig bijzonder, vond het acteerwerk ook niet echt indrukwekkend.

2.5*

Zeer droge film en een beetje te droog voor mijn smaak.

Jon Heder acteert aardig maar is ook niet bijzonder in zijn rol, vind bijvoorbeeld de nerd types in een serie als Big Bang Theory een stuk overtuigender neer gezet dan in deze film, alles is nogal erg overdreven stereo typ.

Enige wat ik wel leuk vond aan deze film was de lompe oom, bij hem kreeg ik wel een paar keer een glimlach op mijn gezicht.

Ook de reclame over zelfverdediging vond ik leuk.

Het einde was mieren zoet en het gedeelte na de aftiteling totaal overbodig.

Verder dan 2,5 sterren ga ik bij Napoleon Dynamite niet komen.

Wat een schijtfilm! Ik heb serieus geen moment kunnen lachen. Kijken hoe de buurman het gras maait is vele malen leuker... Deze film krijgt van mij dan ook de laagst mogelijke score: 0.5

Uitgedroogd.

Maar wel fúcking leuk! Hoewel Napoleon Dynamite droog is, zijn het geen droge grappen die het vullen. Het zijn de gortdroge personages en situaties die het zo mooi maken.

Overtreffende trap van stereotypes, dat zijn het. Geweldige figuren om een film mee te vullen! Het ontbreken van een duidelijke lijn in het verhaal (welk verhaal?) is heerlijk, de luchtigheid straalt er vanaf en de film vliegt voorbij.

Een uitstekend tussendoortje die anders bleek dan verwacht, maar desondanks ontzettend vermaakt en stiekem continue laat lachen .

Herkeken voor de derde keer

Blijft ongelooflijk hilarisch, er zijn geen woorden voor. Ik begrijp wel dat er evenveel voorstanders als tegenstanders zijn, dat heb je met een dikke culthit als deze.
Er gebeurt wel veel in deze film, gecombineerd met de idiote en grappige typetjes die de film zo sterk maken. De humor zorgde ervoor dat er bij bepaalde scènes spontaan een grote glimlach op mijn gezicht werd getoverd. ( Kip op rollerscates achter een fiets, Kip in de vechtles tegen die stoere kerel die graag meppen geeft, de Lama, de tekening van Napoleon voor het meisje van het bal, de nonkel met zijn footballskills waarop hij zo trots is, Napoleon op de kippenboerderij, en tal van andere leuke gebeurtenissen. Maar het hoogtepunt is volgens mij toch wel het danstalent van Heder, schitterend gewoon !)

Jammer dat er niet meer van deze films worden geproduceerd, maar op financieel vlak zal dit waarschijnlijk niet echt veel opleveren natuurlijk...

Ik verhoog naar 5 sterren, gewoon omdat het na de derde kijkbeurt niets van zijn charme heeft verloren.

Erg geinige film, wat erg sterk begint(opening credits zijn ook erg leuk) dankzij de extreem droge humor en de extreme sufheid van een aantal personages.

Na een uurtje heb je het allemaal al wel gezien en zakt het allemaal wat weg helaas en valt er ook niet bijster veel meer te lachen.

Nog wel een voldoende vanwege de vele lachbuien het eerste uur.

3*

Erg droge komedie. Ik zelf wist echt niet wat ik er van moest verwachten met die verschillende meningen. Persoonlijk vond ik de film nog wel goed. Het verhaal gaat eigenlijk nergens over en we volgen eigenlijk alleen maar die Napoleon. Op zich wel grappig en origineel maar hilarisch en geweldig was het nu ook weer niet. Maar Napoleon en zijn broer waren wel tof. Dus ik heb er toch wel mee kunnen lachen. Van mij krijgt de film een 3,5.

Een domme film, maar ook wel leuk. Je zal geen buikpijn krijgen van het lachen en Napoleon beleeft geen epishce avonturen maar het is grappig om een keer te zien.

Vond er weinig tot niks aan. De droogheid was te droog, waardoor het voor mij niet meer werkte. Het kabbelt allemaal wat aan. Geen enkele grap waar je van dubbel ligt. Hoofdrolspeler is zelfs een zwaar irritant nerdje, waar ik geen enkele sympathie mee kon hebben. Ik mocht hem eigenlijk niet. Zijn Mexicaanse vriend en zijn oom waren nog wel redelijke karakters, maar daar houdt het dan ook al snel op. Tegenvaller!

Ondanks dat ik eigenlijk niet gelachen heb om deze komedie, vind ik de personages in de film eigenlijk geweldig gevonden. Jon Heder is een acteur waar ik een hekel aan heb, maar in een van zijn eerste grote rollen is hij bijzonder leuk. Geinig filmpje dus, al zakt tie wel bij een toekomstige herziening.

Het is GEEN typische film. Het gaat eigenlijk niet echt over heel veel.

Tja, 'k vond het eigenlijk maar eens goed voor een keer te bekijken, dus niet zo'n hoogvlieger.

De film ziet er eigenlijk jaren 80 uit, nochtans is hij uit 2004. Misschien komt het door de foute kleren die Napoleon draagt of de jaren '80 muziek.

Heel af en toe komt er een film langs die je in één woord kunt samenvatten. Bij Napoleon Dynamite is dat 'gênant'.

Bijna elk aspect van deze film is wel gênant te noemen; het acteerwerk, het scenario, de muziek. Hier en daar wekt dat nog wel een glimlach op, maar daar blijft het dan ook bij. Dat is echter niet genoeg om dit als een echte comedy te mogen bestempelen.

Indien je wat afwisseling nodig hebt en derhalve een film zoekt die vrijwel nergens over gaat, ben je hier aan het juiste adres. In elk ander geval mag je Napoleon Dynamite gerust links laten liggen; je kunt je tijd beter besteden aan iets met een daadwerkelijk verhaal.

Genietbare komedie. Alles wordt heel helder verteld en vrijwel ieder personage heeft zo zijn karakteristieke eigenschappen. De poster doet vermoeden dat het tekenen van Napoleon de belangrijkste activiteit zou vertegenwoordigen maar eigenlijk is dat totaal niet het geval; het gaat toch meer om de momenten die de personages met elkaar delen. Elke scène is het aanzien waard en naar mijn idee draait het meer om realtime belevenissen in plaats van eventuele banden die er ontstaan want bijna iedereen articuleert op een monotone wijze zonder al te veel emotie of gevoel. Maar dit werkte goed. De acteurs zijn allemaal perfect uitgekozen en lijken geknipt voor hun rol. Ook de muziek is met zorg geselecteerd (bijvoorbeeld ''So ruff so tuff'' van Zapp and Roger dat wordt afgespeeld in de wagen van de latino's nadat ze onze hoofdfiguren hebben opgepikt). Verder mochten de dansmoves van Jon Heder er ook wezen en was de glimlach van zijn compagnon na het realiseren van zijn winst eveneens behoorlijk prijsloos.

Goeie film over een jongen die op school geen vrienden heeft en ook nog geen date voor het eindgala. Een toch wel originele comedy als is het maar vanwege de toch wel eigenzinnige personages. Droge humor en leuke scenes (wel wat fragmentarisch). Jon Heder doet het prima in de titelrol met zijn constant dezelfde gezichtsuitdrukking.

Rare film. Ik verschoot nadien als ik zag dat de film uit 2004 kwam. Leek me eerder zo'n domme brave 80's komedie die vooral als cultfilm nog overeind blijft. Zo'n beetje de voorloper van Dumb and Dumber. De humor met een oerdomme nerd is niet bepaald mijn ding. De dansscène zou legendarisch zijn, maar ook daar blijf ik wat op mijn honger zitten. De sfeer en de soundtrack maken nog wat goed en het ontbreekt gelukkig aan de echte vulgaire moppen. Maar dat maakt de film niet goed.

“What are you gonna do today, Napoleon?”

“Whatever I feel like I wanna do. Gosh!”

Ontzettend droog en soms best grappig. Droge humor kan ik meestal wel waarderen en Napoleon Dynamite heeft zeker zijn sterke momenten. Vooral de dialogen zijn bij vlagen ijzersterk. Jammer genoeg zijn er te veel momenten waarop Napoleon totaal wegzakt en bijna niet door te komen is.

Zelfs de prima acteurs en de korte speeltijd kunnen daar niets aan veranderen. De film probeert anders te zijn dan andere doorsnee tiener/ coming of age films en daarvoor verdient de Napoleon alle credits. En het einde is hilarisch en ontroerend tegelijk.

Blij om de aftiteling te zien, want hier kon ik niet veel mee. Ik heb me laten meeslepen door een vlotte recensie in de TV-gids. Dergelijke type films scoren sowieso max een 3,5*, maar dat niveau haalde het in mijn ogen niet als ik alles in beschouwing neem.

Toch zaten er hier en daar wel enkele leuke momenten in. Hoe Napoleon Trisha trachtte mee te krijgen naar het schoolbal vond ik erg geslaagd. Haar reactie was schitterend toen ze een zelfportret onder haar neus geschoven kreeg. Ook het schoolbal zelf en de fameuze dans van Napoleon kon ik nog best smaken. Voor de rest had ik er niet veel aan.

Zijn idiote expressie ergerde me na een tijdje. In het begin denk je richting Dumb & dumber, maar hier zat géén wijziging in zijn gezichtsuitdrukking. Voor de rest matig tot zeer zwak qua humor, acteerprestaties, verhaal, originaliteit ... Misschien nog een kleine positieve vermelding van "lijger" en co, maar voor de rest weinig soeps.

Gniffelend en met duidelijk goede herinneringen raadde een collega mij deze film aan. En vermakelijk is ie zeker. Heeft ook iets stripachtigs met dito figuren en de kale omgeving als achtergrond.

Maar een regelrechte aanrader vind ik het niet.

Nah, dit was niet veel. Vond er weinig komedie aan. Blijkbaar zat ik goed met mijn gevoel om deze film lange tijd te skippen.

Flauwe komediefilm, maar dermate eigenzinnig neergezet door regisseur Jared Hess en vooral hoofdrolspeler Jon Heder dat het wel z'n charmes kent. De wereld van Napoleon Dynamite moet het dan ook hebben van buitengewoon excentrieke aankleding, waartussen Hess met zo weinig mogelijk middelen zoveel mogelijk probeert te bereiken. Over een algemeen vlak is het acteerwerk niet geweldig en krijg je als kijker geen band met de figuren die hier rondlopen, maar het duurt verder dan ook niet te lang en schiet nergens uit de bocht. Prima vermaak voor een luie middag.