The Meaning of Life (1983)

Zeer hilarisch, maar kan niet tippen aan Life of Brian. Alles is weliswaar zeer Pythonisch, maar er mist iets. Het begin en einde van de film viel me wat tegen, en ook die middenstukjes vond ik soms best irritant. Het wordt echter wel goed gecompenseerd met een aantal interessante scènes. Ik beschouw deze film eerder als een aaneenvoeging van een aantal sketches met als centraal thema "the meaning of life", maar in dat aspect vind ik Flying Circus gewoon een stuk beter. Desondanks zeker weten een goede film.

Met het klaslokaal... ik kan niet meer meer bij .

hier ben ik mee eens, maar Monty Python was eigenlijk afgelopen eind jaren 70 met de film Life of Brian. De TV series was al mid jaren 70 verleden tijd geworden.

Deze film, en live at Hollywood Bowl van begin jaren 80 waren eigenlijk gemaakt voor de amerikanen die wat achter liepen.

Monty Python's Flying Circus van de BBC begon eind jaren 60 maar buiten GB redelijk onbekend gebleven. Toen kwam hun films en Monty Python & The Holy Grail was hun doorbraak in de VS

Vergeet Life of Brian niet, toch echt een meesterlijke film.

Live at the Hollywood Bowl vind ik trouwens ook erg leuk.

Fantastische film, mijn nr. 1. Heb bijna de hele film dubbel gelegen van het lachen.

Helemaal mee eens

Even een vraagje voor Monty Python-experts hier aanwezig, is deze film ook los te zien? Volgens Wikipedia is Life of Brian de voorloper, maar is het echt een serie waarbij het belangrijk is eerdere delen te hebben gezien? Ik ken nog weinig van Monty Python, maar deze komt komende week op tv en als je hem ook los kunt zien pak ik hem denk ik mee, eens kijken of het wat is.

Life of Brian de voorloper? Het is Monty python, maar verder kan ik weinig overeenkomsten bedenken. The Meaning Of Life was mijn eerste MP overigens.

Van Monty Python kan je alles gewoon los zien. Life of Brian en Holy Grail zijn wel veel beter dan deze film. Deze heeft niet echt een verhaal, de andere twee wel.

Haha okee, zal eens kijken of ik hem meepak dan.

Er zit een aardige dosis maatschappijkritiek in de film + bestaansvragen, gebracht op een soft-cynische doch soms erg scherpe manier. Alles is in het absurde getrokken zoals we van Monty Python gewend zijn.

De man die zijn eigen executie mag kiezen.

Ik vond de twee eerdere Monty Python eigenlijk maar 'gewoon' leuk, maar soms ook erg vervelend en langdradig.

Ben met tegenzin begonnen aan The Meaning of Life, maar kak wat was deze grappig zeg.

De moderne setting beviel me stukken beter, en de korte sketches zorgden voor voldoende afwisseling.

Mijn favoriet is toch het sperma nummer. Man wat is daar een aandacht aan besteed. Belachelijk goed nummer ook. Echt een feest om naar te kijken.

Ook de leraar met zijn seksuele voorlichting, ... geniaal!

De dikke restaurant bezoeker was wel uber smerig, maar wederom geniaal bedacht.

Ja, dit was echt heel iets anders dan wat ik verwacht had.

Erg, erg vermakelijk!

Tot mijn schrik zag ik dat mijn waardering voor deze film op IMDB op 9/10 stond. Niet dat het een slechte film is, maar ik ben volgens mij nooit écht enthousiast geweest over The Meaning of life. Dat geldt ook wel een beetje voor het hele Monty Pythoncircus. Het is vermakelijke nonsens, maar doorgaans hebben ze meer geinige sketches dan briljante. Dat geldt ook wel voor the Meaning Of Life. Filosofische thema’s hoef je hier niet te verwachten. The Meaning Of Life is eerder een parodie op onze saaie burgerleventjes. Echte samenhang is trouwens ver te zoeken. Het zijn, zoals in de serie, een reeks sketches. Natuurlijk staat hier weer een leuk team achter. Hier en daar heb ik goed kunnen lachebn. Monty Python kan zo heerlijk absurd zijn. Zo vind ik de seksuele voorlichting wel erg sterk, maar ook het bankgebouw dat op (zee)rooftocht gaat. Natuurlijk is het gaaf om alle helden weer in actie te zien. Kwalitatief is het een prima film. Echt verveeld heb ik me niet, al was ik wel verbaasd dat met de gemelde speelduur van 105 minuten, de aftiteling op 84 minuten ingezet werd.

Mijn tweede Python en ik stop ermee. Wederom zeer afwisselende, langdurige sketches, waarbij het nadeel kan zijn dat wanneer ze niet bevallen, je een 10-tal minuten zit te wachten op de volgende. Daarbij is vaak het hele concept van de grap snel doorzien, wat de onvoorspelbaarheid van de grappen te niet doet en het geheel gedateerd laat overkomen. Ja Monty Python is grensverleggend geweest, maar daar heeft deze film anno 2012 niets aan.

Constant surrealisme, zoals tegen het einde van de film, werkt niet echt en is wellicht in andere shows of animatieseries genoeg gedaan tegenwoordig (van Hans Teeuwen tot aan Family Guy). In filmvorm moet het ergens een reëele bodem hebben vind ik. Soms lijkt het er op dat ze willekeurige surrealistische scènes hebben gekozen, zonder de daadwerkelijke humor optimaal te krijgen.

Maaaaar; toegegeven, 'every sperm is sacred' is erg grappig, evenals 'the meaning of life' en de bijbehorende maatschappij-kritiek. Als je zo'n grote middelvinger kunt opsteken naar iedereen die voor het scherm of in de bioscoop, is dat ergens respect waard. 2,5*

Wat was je eerste Python? Meaning of Life is de minste van het stel.

Life of Brian was mijn eerste...

Enige aanraders waar Cleese's humor echt naar voren komt (à la Fawlty Towers)?

Dan moet je toch vooral de tv-serie of How to Irritate People (1968) bekijken.

Dit is de eerste film die ik van de Monty Python jongens heb gezien, ik kende wel de reeks Monty Python's flying circus en zag al eerder Live At The Hollywood Bowl, daarom beviel deze film me uitstekend. Het is een aaneenschakeling van absurde sketches op de typische, schokkerende manier die ik zo leuk vind. Life Of Brian en The Holy Grail zal ik me bij de eerste gelegenheid ook wel eens aanschaffen.

"That's one nasty wound you got there" LOL

Surrealistische sperma.

De laatste feature film van de hand van Monty Python was 'The Meaning of Life'. Een ronduit schitterende filmkomedie bestaande uit verschillende kolderieke kortfilms en surrealistische sketches. Een zeer waardige afsluiter, al zal niet elke liefhebber het daarmee eens zijn. Het moet dan ook gezegd dat 'The Holy Grail' óók erg leuk is. Leuker dan de meest bejubelde en bekritiseerde film van het team, 'Life of Brian', die eveneens geinig is, maar niet zo leuk en afwisselend als deze idiote potpourri.

Op de 30th Anniversary Edition Blu-ray, die vanaf vandaag in de winkels ligt, is men er ook nog niet helemaal uit. Dat wil zeggen; de leden van het legendarische, geniale gezelschap. John Cleese zegt tijdens een vermakelijk interview tegen de rest dat hij sommige filmpjes helemaal niet leuk vond. Hij noemt er twee en gelijk blijkt dat ook dit inmiddels kleine klassiekers zijn. Want hoe het ook zij, het eindresultaat maakt nog steeds veel indruk. De vele extra's verraden dat men nog meer van plan was.

Bijzonder grappige liedjes, met mini-musical 'Every Sperm Is Sacred' voorop, zetten de juiste toon en wisselen de meest hilarische en vreemde onderonsjes af. De film gaat gelijk goed van start met een kortfilm, waarin een groep bejaarde medewerkers hun slaven drijvende jonge managers als ware zeerovers op hun sodemieter geven. Hoe bedenk je het? En belangrijker nog, hoe laat je het werken? Vrijwel alles werkt. Dertig jaar later werkt het nog. Het bewijst de klasse van Monty Python eens te meer.

Geweldig.

Met dank aan Universal voor het recensie-exemplaar.

Alhoewel ik het eerste filmpje niet om aan te zien vind blijft alles daarna Monty Python op z'n best. Je moet houden van de stijl, daarom vind ik Life of Brian dan ook hun beste prestatie.

Hier staat de vraag waarom wij überhaupt op onze aardbol zijn centraal. Door de manier hoe dit in beeld wordt gebracht wordt die vraag alleen maar versterkt i.p.v. beantwoord. Eeuwenoude opvattingen en gebruiken worden onder de loep gelegd om daarna heerlijk getackeld te worden met sarcasme en cynisme.

Het theatergehalte is van oudsher, de humor droog British. Monty Python was zeker al jaren vooruitstrevend in het conservatieve Engeland. Het land met haar notabelen, gebruiken en het geloof worden flink te kak gezet. Het gaat eigenlijk allemaal weer om niets, dat wat de film zo lekker maakt. De typetjes zijn erg leuk maar het niveau tussen de sketches onderling verschilt nogal.

Heb de film al vaak gezien en de teller zal blijven doordraaien.

Prima vermaak maar MP heeft betere gemaakt.

I'm afraid I have no choice but to sell you all for scientific experiments

Naar aanleiding van het bericht van twee dagen geleden dat de Monty Python leden een reünie zouden houden (zou Chapman zijn teruggekeerd uit de dood?) besloot ik om nog eens één van hun films uit de kast te halen. The Meaning of Life heb ik zelf altijd de minste gevonden en het was ook degene die ik het langst geleden had gezien. Hoog tijd dus om die nog eens aan herziening te onderwerpen!

En vergeleken met The Holy Grail en Life of Brian blijft dit toch nog altijd de minste van hun echte films, Hollywood Bowl en Aspen niet meegerekend. Het grote probleem voor mij is dat dit eigenlijk niet meer is dan een verzameling van losse sketches die niet altijd van een even hoog niveau zijn. Hier en daar geniale stukken maar toch ook een aantal complete missers. Het openingsfilmpje met de Crimson Permanent Assurance is dan ook niets minder dan geniaals. Gilliam kreeg zijn eigen crew, soundstage en de rest van de zooi en werd voor de rest wat aan zijn lot overgelaten. Het resultaat is dat hij zich compleet heeft laten gaan in een heerlijk visuele parodie die oorspronkelijk maar 5 minuten zou duren maar uiteindelijk zo'n 20 à 30 minuten duurt waarvan er een 16 minuten effectief in de film zijn gebruikt. Heel de Mr. Creosote sketch daarentegen is Python onwaardig. De sketch was eigenlijk ook door bijna de gehele groep afgekeurd ((met uitzondering van maker Terry Jones) bij de eerste read-through van het script maar weken later besloot Cleese de sketch dan toch terug leven in te blazen. Erg jammer want ik vind het het slechtste wat ze ooit hebben gedaan. Voor de rest wel weer de oude vertrouwde Pythonesque humor, al slaagt Eric Idle wel iets te ver door met het aantal muzikale intermezzo's, waardoor het toch wel weer een vermakelijke zit wordt. Vooral het einde met de grim reaper is een heerlijke afsluiter.

Met The Holy Grail waren er wat strubbelingen tussen de twee Terry's (Jones en Gilliam) omdat ze beiden in de regiestoel zaten. Met Life of Brian werd Jones de hoofdregisseur met minimale invloed van Gilliam en deze lijn wordt hier verder gezet, Gilliam kreeg bovendien zijn eigen ding met Crimson Permanent Assurance, en het resultaat mag er wel wezen. Goede decors en effecten (hoewel Jones weliswaar een groot deel van het budget opgebruikte, zonder dat de rest het wist, voor zijn eigen sperm sequentie) maar de zes leden blijven ook heerlijk op elkander ingespeeld. Chapman blijft mijn favoriet (schitterend ook dat hij als homo God speelt, hij had speciaal om de rol gevraagd uit frustratie omdat de katholieke kerk hem niet wou laten trouwen met zijn vriend, David Sherlock) maar er is nooit echt een slechte Python te bespeuren. Ook Carol Cleveland komt weer opdraven in een paar leuke rollen.

Eigenlijk voelt dit vooral aan als een extra lange aflevering van Flying Circus maar met hun twee vorige films hebben ze de lat zo hoog gelegd, dat deze poging niet goed genoeg is. Vermakelijk is het zeker en vast maar het voelt niet als een geheel en sommige sketches zijn complete missers. Al zal The Meaning of Life toch ook nog altijd een speciale plaats krijgen vanwege de openingsfilm.

3.5*

Het is na het zien van deze film toch; Life of Brian en The Holy Grail... en daarna een tijd niets. Althans dan volgt er een zee aan andere films die wél grappig zijn... The Meaning of Life haalt het niet bij de voorgaande films. Ik vind de zgn maatschappijkritiek (of wat het ook moge wezen) maar zuur en bijna sarcastisch. De typetjes zijn nergens leuk. Hoe mensen nu hiervan constant in een deuk kunnen liggen is mij een compleet raadsel. Subtiele, verborgen en snelle humor waren de kracht (en het succes) van de vorige films; bij de Meaning of Life daarentegen is alles zo expliciet uitgemeten en bedacht, en ... bedoeld om te choqueren(?), dat het z'n doel voorbij schiet. Eigenlijk is de ondertoon, althans in mijn ogen, verre van grappig.

2.5*

Kom er niet toe deze volledig te herkijken. Vond het altijd al de minste van de Monty Pythons. Er zijn enkele scènes wel grappig, maar nooit hilarisch zoals soms wel in Holy Grail of Life of Brian. Mij blijft vooral die gore scène van die dikke man bij die gaat eten in het restaurant. Je eetlust is meteen voorbij als je dat ziet

Ik vrees dat dit soort humor niet meer aan mij is besteed.

Ik vond dit toch wel de matigste film van de Monty Python films welke ook niet echt een film is, maar bestaat uit losse sketches. Zeg maar gerust een extra lange aflevering van de Monty Python serie welke men vroeger op de televisieuitzond. Opzicht zijn een aantal sketches nog wel leuk (o.a. de eet scene met de enorm dikke Terry Jones), maar het merendeel is echter wat aan de flauwe kant.

Deze film is ook pure uit commerciële bedoelingen gemaakt en dat is ook duidelijk aan de cast te zien die gewoon plichtmatig hun ding doen, maar er zichtbaar niet echt veel plezier meer in hadden.

Meer dan leuk om eens gezien te hebben is deze film dan ook niet. Ik neig deze film dan ook een nipte onvoldoende te geven, maar uit eerbetoon aan wijlen Graham Chapman geef ik hem toch nog een nipte voldoende.

Ik kan er niks aan doen. Ik hou van de Monty Python humor, maar ik vind The Meaning of Life nog altijd een erg teleurstellende film. Vond ik toen, vind ik nu na een herziening. Ik ben toch meer van een doorlopend verhaal, terwijl TMOL allemaal losse sketches zijn. En ook nog eens van zeer wisselend niveau. Het is dat John Cleese nog wel aardig op dreef is, want de rest stelt sowieso teleur. De intro is nog wel leuk, met het zeerovers verhaal bij de bank. Daarna is het soms nog wel leuk, zoals met het sperm-liedje, maar het is allemaal te weinig. Waar ik bijvoorbeeld bij Life of Brian de hele film hardop zat te lachen, daar was ik nu vooral blij dat de film voorbij was. Monty Python-onwaardig. Zo heel af en toe zat er nog wel een sterke dialoog of grap in, waardoor het nog net allemaal te kijken was.

Met ontzettend veel moeite pers ik er nog een hele kleine voldoende uit.

3* (waar de score bij mij ook op stond)

Nader beschouwd ben ik nog te royaal geweest met mijn 2.5 * Ik wil geen enkele consideratie verwerken in mijn beoordeling. Temeer ik zo maar vermoed dat zij zelf hier toch ook met schaamte op terug zien... Er zijn te veel goede films tussentijds geweest die ik ook zonder enig vooroordeel heb willen beoordelen... dus mag dit mislukte project naar mijn idee niet meer zijn dan 1.5 * Bij dezen hersteld...

Geen enkele keer gelachen natuurlijk, want ik blijf dat Monty Python-gedoe kinderachtig en bijzonder ongrappig vinden. Vreemd trouwens dat zo hilarisch gedaan moet worden in het straatje van poep, pies en bloot.

Waarom is die regiecredit voor Gilliam eigenlijk weg? Er zou toch gewoon imdb aangehouden worden, daar staat ie dan ook genoemd.

Tja, na Live of Brian in 1983 de volgende memorabele film van Het Monty Python clubje.

'Every sperm is sacred'

Ik mis het allemaal wel een beetje tegenwoordig. Je moet zo op je woorden passen.

Dan maar weer uitkijken naar Gooische Vrouwen 3.

Monthy Python heeft geweldig sketches en ook met enkele films zetten ze mooie dingen neer. The Meaning of Life is een verzameling sketches en nog niet eens hun beste. Daardoor wordt het soms wat vervelend. Zeker als je weet dat het 6-tal veel beter kan. Dit is de laatste echte film van Monthy Python en ze hadden deze beter niet gemaakt. Hun show was al gedaan in 1974 en ik vrees dat ze er wat uit waren. Je mist de originele pit. Geen aanrader om de groep te leren kennen.