Slugs, Muerte Viscosa (1988)

Ach ieder z'n meug en meuk. Vond het een wat ongewoon, maar serieus best wel smakelijk filmpje! (en ik lust geen slakken)

Door de vele tientallen jaren van het filmbestaan heen kregen we al met tal van verschillende beesten te maken die maar wat graag de mensheid wilden uitroeien. Spinnen, vogels, slangen, piranha's, apen, schapen, haaien, leeuwen, wolven, zwijnen, beren, vleermuizen, bijen, mieren, wormen en ratten. Begin jaren tachtig bracht Shaun Hutson het boek Slugs uit. J.P. Simón wist het meteen: een horrorfilm over naaktslakken hebben we nog niet, dat wordt scoren!

Hoe gek het ook klinkt, deze film gaat inderdaad over vleesetende naaktslakken. Dat beest dat er vier dagen over doet om van je achterdeur naar je moestuintje te kruipen om vervolgens in vijf uur je complete groentevoorraad op te vreten. Dat vreten zit in Slugs wel goed. Geef een slak een flinke set tanden en een lust voor mensenvlees en je hebt een goede killeranimal. De slakken zijn lekker slijmerig en ingevet met olie wat een nog glibberiger effect veroorzaakt. Ze maken een schmutzig geluid en maken vooral op erg bloederige wijze hun slachtoffers. De make-up is lekker overdreven, maar knap gemaakt. De scene met het seksende koppel was toch wel het beste, gevolgd door die in het restaurant.

Maar om terug te komen over het in vier dagen kruipen van je achterdeur naar je moestuin: slakken zijn traag. Daarom is het in eigenlijk ook waanzin om ze te laten schitteren in een horrorfilm want jagen kunnen ze niet. De personages reageren dan wel met afgrijzen, maar vluchten hoeven ze nooit. En dat maakt de film amper spannend.

Waar ook deze film mee kampt, net als vele soortgenoten, is een matige cast. Er is gebruik gemaakt van Amerikaanse én Spaanse acteurs die vervolgens gedubd zijn. Het ziet er qua lipsync soms knullig uit, en dat wordt uitvergroot door het matige acteerwerk. Daarbij missen de personages smoelwerk. Ik weet nu al geen enkele naam meer. De scenes waarin de slakken ontbreken zijn dan ook een stuk saaier.

Toch een voldoende omdat Simón van ogenschijnlijk onschuldige beesten toch geslaagde moordenaars maakt. Samen met de bloederige make-up weet het nog meer te overtuigen. Spannend is de film echter niet, de cast is ondermaats en het einde is wel erg cliché en makkelijk.

De meeste enge beesten zijn al wel eens gepasseerd in een film. De meeste heb ik ook wel voorbij zien komen, denk ik. Een naaktslak zat daar nog niet bij. Nu dus wel. Een naaktslak vind ik persoonlijk trouwens niet eng. Na het zien van de film kan ik zeggen dat de individuele naaktslak mij nog steeds geen angst aanjaagt. Een hele kudde daarentegen wekt nu wel enige weerzin op.

De regisseur slaagt erin om de slakken dusdanig te presenteren dat kijken zonder een gevoel van afschuw nauwelijks mogelijk is. Van een kudde zwarte slijmerigheid en slippende viezigheid raak je toch wat uit balans. Het closeup gekrioel gecombineerd met soppige geluiden doet toch wat. Eng zijn ze nu niet direct, maar vies en onappetijtelijk absoluut.

Het verhaal stelt niet veel voor. Een verzameling losse scènes waarin de kudde zich stort op vervelende slachtoffers. De aanvallen gaan gepaard met fijne sfx waarin gore en bloed floreren. Door deze interessante scènes heen beweegt zich steeds een opgewonden inspecteur die de wereld kond wil doen van het gevaar dat een kudde naaktslakken vertegenwoordigt. Hij wordt niet geloofd en vangt overal bot. Wel vermakelijk, maar tegelijkertijd erg simpel. Ondertussen doen de slakken hun ding. En dat is in het kort het povere verhaal.

De film heeft vaart en dat is maar goed ook, want zo is het mogelijk om niet te veel stil te staan bij vervelende personages, niet terzake doende scènes en het onlogische verhaal. De vaart en de indrukwekkende sfx zorgen voor lichte verteerbaarheid en goedwillende beschouwing.

Vermakelijke onzin, vooral door de bespottelijke premisse met vleesetende naaktslakken en de enorme gore die die kleine trage rotzakjes veroorzaken. Voor mensen die het niet zo hebben op deze slijmerige beesten valt er al genoeg te gruwelen, want geregeld worden shots getoond van talloze naaktslakken met daaronder lekker dik aangezette slijmgeluiden. Maar als de bijtgrage reepjes slijm in actie komen wordt het nog ranziger. Iedereen is de dupe, van hoge piefen tot seksende tieners. Zelfs als er een naaktslak in je sla zat, komt ie er tijdens een zakenlunch weer uit. Die onsmakelijke sequentie is overigens één van de hoogtepunten, samen met de scène rondom het vrijende stelletje. Qua script volgt Slugs geheel het Jaws-stramien; onze held probeert de autoriteiten van een klein stadje te overtuigen van het probleem, maar ze willen het niet geloven (wat ik me in deze situatie ook wel kan voorstellen), dus schakelt hij twee experts in en gaat op slakkenjacht. Slugs: The Movie is sympathieke onzinnige pulp van nipt 80 minuten. De slechte dubbing maakt het eigenlijk stiekem nog leuker.

3 sterren.

Ben het wel eens met de voorgaande 3 reacties. Als de slijmerige slakken (meestal in grote getale) zich op hun prooi storten, waarbij de scène in het restaurant en het vrijende koppeltje zeker wel tot de beste behoren, is het genieten geblazen. Pijnpunt zoals zo vaker met creature films met een beperkt budget (althans dat denk ik toch dat het beperkt was) is de oninteressante cast die geen achtergrond is. En het gegeven waarbij autoriteiten moeten worden overtuigd van een gevaar voor de lokale bevolking en niet geloofd worden, dat hebben we natuurlijk ook al heel vaak gezien. Ook krijg je nooit het gevoel dat er een vorm van massa paniek is, dat had de film nog leuker gemaakt.

ja als je ergens een gore vieze film over kan maken is dit lelijke wezentje het wel .

Gadver. erg smerig , dus treft dan ook zijn doel .

Werd er naar van . ( wel heel lang geleden gezien , een van mijn eerste horror films ) dus dan is alles ook heftiger .

Heel vermakelijk en over the top. Uitbundige bloedfonteinen uit lichaamsdelen na een beet van zo'n slak. Er komt een glimp van een slak in de film voor waarbij je het vlijmscherpe gebitje van zo'n weekdier even te zien krijgt. Walgelijk idee dat je hele huiskamer, keuken of slaapkamer krioelt van de slakken... Als je er dan ook in uitglijdt en er tussen komt liggen….

Ooit op vhs gehuurd, vond er toen niks aan. Maar jaren 80 horror rijpt goed. Dat is deze film nog steeds niet, maar Bij vlagen best vermakelijk.

2,5 dan maar.

Mwa.

Slugs is een film die ik toevallig een keertje kon meepakken. Ik had op voorhand al niets bijzonders verwacht, en dat was het dan ook niet. Meerdere keren tijdens het kijken naar deze film heb ik aan The Blob gedacht, terwijl het concept er helemaal niet op lijkt. De opzet doet er echter vaak aan denken, en dat maakt Slugs mogelijk net een tikkie interessanter.

Echt goed is het helaas niet, en binnen de film zit dan ook het nodige slechte acteerwerk. Jammer dat zelfs de films die iets groter lijken uit de 80s geen enkele goede rol kunnen neerzetten. Ook deze film kent geen enkel sterk personage, en dat is jammer gezien Slugs een boekverfilming is. Dan zou je eigenlijk juist betere personages moeten hebben, maar ach.

Visueel is deze film wel aardig te noemen, vooral de horrorscenes scoren goed. De gore is strak in beeld gebracht en ook opvallend confronterend. Er zitten genoeg nare scenes in deze film en dat maakt het allemaal wel kijkbaar. Echt extreem is het nergens, maar aan smerigheid zeker geen gebrek. Dat is uiteraard fijn, want dat kunnen dit soort films gebruiken.

Verder is het niet erg knap geschoten en kabbelt de film wat voort. Het begin weet dankzij wat absurde humor nog wel te vermaken, maar richting de finale schiet de verveling er langzaam maar zeker in. Jammer, want dit soort films moeten juist ten alle tijden vlot zijn. Slugs verliest na een tijdje zijn kracht, en kruipt dan net zo langzaam verder als de slakken die de hoofdrol spelen.

Niet slecht, ik heb zeker plezier gehad met een deel van de film en de effecten zien er goed uit. Het concept is absurd, maar een absurd concept kan deze film niet redden van een nipte onvoldoende. Ik raakte uiteindelijk gewoon iets te verveeld. Als de film zijn vlotheid er de hele speelduur in kon houden, had het absoluut die 3,0* gehad, maar nu niet.

Heerlijke vermakelijke onzin! Slecht geacteerd, maar dat mag de pret niet drukken. 4*

Slugs is één van die vele films uit het horrorgenre met een dier in een horrorversie. Er zijn voor de hand liggende redenen meer films met haaien of krokodillen dan slakken. Een topfilm moet je dan ook niet verwachten. Maar langs de andere kant krijg je wel meer dan je zou hopen bij een film over killer-slakken.

Het is duidelijk een B-film. Deels Spaans (sommige acteurs zijn gedubd) en deels Amerikaans. Klein budget en voor de meeste acteurs is deze film het beste uit hun repertoire. De uitzondering van de cast is wel Frank Braña in een bijrol hier, die in de jaren '60 figureerde in de grootste westernfilms (The Good, The Bad & The Ugly, Once Upon a Time in The West, A Fistful of Dollars, For a Few Dollars More, ...). Benieuwd waar hij het meest trots op was.

Slugs kon rekenen op een Goya Award (jawel!) voor special effects. Niet dat het naast de grote films kan staan, maar de film slaagt er toch in om de horror met nodige harde scènes in beeld te brengen. Beter dan je zou verwachten, maar een topfilm is het niet natuurlijk.

Horrorfilm over naaktslakken, leuk bedacht, is weer eens wat anders, prima mee vermaakt.

Slugs is een perfecte film om op de achtergrond af te spelen wanneer je aan het koken, strijken of poetsen bent. Het is erg voorspelbaar allemaal maar gelukkig zijn de moordende slakken ranzig genoeg om je interesse te behouden. De personages zijn inwisselbaar en het plot is niet echt om naar huis te schrijven. Toch is het charmant genoeg en zitten er een paar scènes in die 16-jarige ik supercool had gevonden.

2,5*

Ik blijf dit een fantastische film vinden.