Camp de Thiaroye (1987)

Kijk, daar kunnen ze in Nigeria wat van leren. Camp de Thiaroye is een interessant en boosmakend stukje geschiedenis, waar ik nog niet bekend mee was maar waar ik gezien de koloniale historie van (in dit geval) Frankrijk ook niet heel verbaasd over ben. In de Tweede Wereldoorlog vochten aan Franse zijde ook vele koloniale troepen, en in dit geval betreft het Senegalese divisies. Maar terwijl zij meevechten in Europa, regeert Frankrijk nog altijd met harde hand in Afrika en zodra de oorlog afgelopen is worden de Senegalezen bij terugkomst gepiepeld, afgeknepen en gekleineerd. Hier volgen we het repatrieringskamp Thiaroye, waar de soldaten als derderangs burgers behandeld worden en gemaakte afspraken keer op keer verbroken worden. Als zij dan langzamerhand voor zichzelf op gaan komen slaan de Fransen met harde hand terug en richten zij een slachting aan onder de Senegalese troepen.

Zoals ik al zei, een interessant stuk geschiedenis dat alleen al daarom de moeite waard is. Maar puur als film is het niet altijd even geweldig. Veel van de acteurs komen allesbehalve naturel over, en de karakterisering van zowel de Senegalezen als de goede én slechte Fransen is allemaal wel erg vlak. De film speelt zich ook grotendeels af in een kamp, en dat levert dan ook niet hele interessante beelden op, behalve uiteraard de portrettering van de Senegalese soldaten en hun doen en laten. En uiteindelijk sleept de film toch wel behoorlijk; met een half uur minder was er niets van de onderliggende sterkte van het verhaal gesneuveld, maar was het allemaal wel een stuk puntiger geweest. Desondanks een ruime voldoende voor Camp de Thiaroye: 3.5*

Ik was ook niet bekend met deze geschiedenis, en dat is blijkbaar ook de bedoeling want dit is zorgvuldig in de doofpot gestopt. Ik lees zelfs dat deze film 10 jaar verbannen (!) is geweest in Frankrijk, al ontbreekt een betrouwbare bron daarvoor. Pas in 2012 werd het bloedbad door een Franse president genoemd, met het officiële dodental (35) terwijl dat in werkelijkheid vermoedelijk een stuk hoger lag. Ik vind dat toch wel bizar. Niet dat Nederland nou zoveel beter omging met het koloniale verleden, al komt daar de laatste jaren langzaam verandering in.

Het is jammer dat deze film zo onbekend is, met nog geen 700 stemmen op IMDb, want hoewel ik het wel eens ben met Woland dat de film niet op alle vlakken overtuigt is dit een film die meer gezien zou moeten worden. Vooral mensen die de discussie over het koloniale verleden van Europa 'gezeur' vinden zouden hem mogen opzetten.