Octopussy (1983)

Ik vond destijds Octopussy ontzettend tegen vallen, na de veel serieuzere For your eyes only, terwijl deze Octopussy toch toen als een soort From russia with love werd aangekondigd, nou daar was duidelijk niet veel meer van te bekennen.

Er zitten echt een paar momenten in de film die echt niet kunnen zo flauw:

die Tarzankreet, het gebruiken van z'n tennisracket en dan het publiek ooh! laten roepen alsof ze bij een tenniswedstrijd, het krokodilvaartuig: echt belachelijk!

Maar je had destijds nog geen koop of huurvideo's dus alleen al voor de spectaculere openingsscene ben ik er die zomer maarl liefst 9 (!) keer naar toe geweest.

Roger Moore is wel weer heel goed,

Louis Jourdan als Kamal Khan behoorlijk slijmerig, maar Maud Adams en Kristina Wayborn maken weer veel goed!

3,5 ster!

Mooie film, wellicht bijna de beste bond-film van de jaren 80(vind ik) Mooie locaties(India, Duitsland ea) Goede actie en spanning gewoon een aanrader voor de 007-fans

4,5

Aardig.

Niet super-aardig maar wel leuk kijkvoer. Draaide bijna tegelijkertijd met de onofficiële Bondfilm 'Never Say Never Again'. Niet de beste uit Moore's carriere, maar wel een leuke tijddoder.

Goed.

Kamal Kahn en Generaal Orlov maken het James lastig.

Uitstekende Bond met een goede Moore, op zijn 56e zet een van zijn beste Bonds neer. De kracht zit'm in de diepgang. Standaardboef: Woehahaha ik ga de wereldveroveren!!! Bij deze is dat niet. Zij worden slim, bedreven en ook een beetje charmant neergezet. In A view to a kill waren de vrouwen dramatisch, Maus Adams acteert hier prima als de mystrieuze Octopussy. Ook zit er veel humor in.

Beste Scene: Jamesjacht in het oerwoud

Bekende scene: Met het vliegtuig stoppen bij het tankstation.

Opzicht wel weer een leuke James Bond-film. Roger Moore zoals ik hem graag zie.. een beetje voorspelbaar af en toe vond ik het wel, maar opzicht maakte het niet zo heel veel uit, ik heb me prima vermaakt.

3,0*

Nobody does it better...thirteen times

Zoals de tagline al aangeeft is Octopussy het dertiende deel van de James Bond reeks. Roger Moore is op zijn laatste benen aan het lopen en zou na deze nog maar één James Bond maken. Daar staat dan wel tegenover dat het de tweede John Glen film is die met For Your Eyes Only een meer dan degelijke Bond neerzette. Ik was dus wel benieuwd of hij dit kunstje weer kon overdoen.

Hetgeen dat me het eerste opviel was de titelsong. Uitgezonderd van het eerste deel had het openingsnummer toch altijd een link met de titel van de film? Soit, het nummer werd dan maar All Time High genoemd, waarschijnlijk omdat Octopussy niet lekker bekte. Het nummer zelf is spijtig genoeg te soft voor de film. Ze zouden echt moeten ophouden met een James Bond song te laten vertolken door iemand met een een zachte vrouwenstem. Ik heb liever iemand als Shirley Bassey bij Goldfinger of Nancy Sinatra in You Only Live Twice. Mannen mogen met uitzondering van Paul McCartney ook wegblijven.

Ik had Octopussy al wel eens een keer gezien maar ik kon me er eigenlijk niet meer veel van herinneren, dat is ook de reden waarom ik bezig ben met heel de reeks te zien. Hoewel ik me niet meer veel kon herinneren wist ik wel dat de film één van de betere in de reeks was en mijn geheugen laat mij blijkbaar niet in de steek. Het idee van de machtsgeile mannen die de voorbije Bonds versierden te vervangen door een charmante vrouw die alleen 'maar' smokkelt is een sterke zet geweest. Combineer dit dan nog met de circusachtergrond waar de film zijn climax afspeelt en je hebt een sterke Bond film. Ik hou eigenlijk wel van de evolutie die John Glen in de films steekt. Geen overdreven openingsscènes, al kwam deze op het randje maar ook geen onmogelijke gadgets, al vond ik de krokodillenduikboot er wel weer lichtjes over. Glen slaagt er ook in om zijn actie weer goed te doseren over heel de film, iets waar de vorige regisseurs soms moeite mee hadden. Leuke achtervolgingen en een ijzingwekkende climax die wel wat van Goldfinger weg had. Veel ideeën die hier in Octopussy voorkomen waren oorspronkelijk bedoeld voor Moonraker. Ik ben in ieder geval blij dat ze er een aparte film voor hebben gemaakt want ik betwijfel of dit zelfs Moonraker had kunnen goedmaken.

Roger Moore begint hier eigenlijk al echt serieus oud te worden maar toch slaagt hij erin op 55-jarige leeftijd nog altijd een realistische Bond neer te zetten en gelukkig niet als Sean Connery die wanhopig met een toupet rondliep. Het personage Octopussy is één van de beste slechteriken die de Bond reeks al heeft gehad. Maud Adams zet een charmante, knappe en tegelijkertijd ook dodelijke vrouw neer. Toen Bernard Lee stierf in '81 vroeg ik me af hoe ze M nu gingen neerzetten. For Your Eyes only kwam er snel vanaf door het personage op vakantie te laten gaan maar in Octopussy waren ze toch genoodzaakt om een vervanger te zoeken, Robert Brown. Verwarrend want de beste man speelde al een rol in The Spy Who Loved Me. Dat was trouwens niet de eerste acteur die ik herkende uit een andere Bond-film. Maud Adams kwam ook al voor in The Man with the Golden Gun. Gobinda lijkt hier trouwens wel hard op Oddjob maar dan een meer geavanceerde versie ervan. Oddjob is mijn favoriete henchmen dus Gobinda staat met zijn cirkelzaag-jojo hier niet ver vandaan.

Wederom één van de betere Bond-films. Benieuwd of Moore met A View to a Kill zorgt voor een laatste knaller. Met Glen achter het roer kan dit moeilijk misgaan.

3.5*

Toen ik nog een klein jochie was, was dit altijd één van mijn favoriete Bond. Nu is dat niet meer zo. Gek hoe je heel anders tegen een film aankijkt als je ouder wordt. Ineenkeer is wat wat je goed en/of leuk vond helemaal niet meer zo goed.

De film begint al heel spectaculair met de pre-title scène. Dit is toch wel een van de betere in de reeks. Heeft verder maar weinig te doen met het verloop van de rest van de film, en voelt daarom een beetje vreemd aan. Dan krijgen we de credits met het prachtige nummer All Time High, het is misschien wat soft en zoet qua muziek en zang, maar past perfect bij de warme sfeer die deze dertiende Bond film wat uitstraalt. Hierbij helpt het ook nog mee dat de film zich in het exotische India afspeelt. Een intrigerend land heb ik het altijd gevonden. Hiervoor krijgen we nog een spannende scène die de plot wat klaar legt om uitgespeeld te worden. Hetgeen wat een beetje stoort in deze film is het niveau verschil in de scènes. De ene keer is het ongekend spannend en actie rijk, om aan de andere kant weer met saaie en zoetsappige momenten aan te komen. Glen weet hierin de balans niet goed te vinden. Als geheel is het wel vermakelijk, maar door de slechte balans wordt je af en toe wat uit het verhaal gehaald. Wat hierin wel overblijft, is de warme sfeer.

Het lijkt alsof de makers aanvoelden dat dit wel eens Moore's laatste Bond film zou kunnen worden, omdat hij aangegeven heeft dat hij gewoon te oud is voor nog een Bond. Hij zou hierna nog een keer zijn bond gaan weggeven in A View to a Kill, wat ik gek genoeg niet eens zijn beste vind. De schurken in deze film zijn wel erg goed. Koel, berekent en uiterst kalm. Zoals Yaphet Kotto en anderen ook laten zien in andere 007 films. Ik vind hier gek genoeg gewoon meer dreiging van af komen. De dame waar het allemaal om draait vind ik dan niet weer heel veel toevoegen. De humor werkt in veel gevallen niet echt. Een beetje overdreven het Tarzan moment, en het moment bij de Duitsers in de auto waar hij bier en worst aangeboden krijgt .

Octopussy is net als For Your Eyes Only weer een waar actie spektakel. De meest uiteenlopende gebeurtenissen komen voor. Achtervolgingen, hand-to-hand gevechten, een gek met een jojo, een luchtgevecht. Alles zit er gewoon in. Qua entertainment stuk is het erg geslaagd. Ook de muziek is gelukkig zoals ik het graag hoor. Gewoon met orkest gespeeld, zonder gitaar rifjes die de Bond films aan een bepaalde tijd verbinden. Dit zijn dan ook juist de films die tijdloos blijven. Design is zoals altijd goed verzorgd, en ook de locaties zijn weer schitterend. Acteer werk is degelijk, al is het zoals Moore zelf al zei, wel te zien dat hij te oud is. De rest van de cast deed het ook naar behoren.

Vermakelijk geheel dus, al doet de slechte balans en de niet werkende, overdreven humor de film wat de das om.

3*

Begint cool met dat kleine vliegtuigje en een mooie Bond song van Rita Coolidge. Prima acteerprestatie en goed verhaal. Dat stukje dat Bond op het vliegtuig zit vond ik ook wel goed gedaan dus 4,0. Maar zelf vind ik de laatste Bond film van Roger Moore: A View To A Kill toch iets spannender en beter.

Het stuk waarin Bond op het dak van een vliegtuig klimt en daar dan ook nog een gevecht houdt heeft er geloof ik voor gezorgd dat ik nooit meer de behoefte heb gehad om een Bondfilm te zien. Ik zag 'm op televisie en wilde 'm graag afzien, maar als ik geweten had dat 'ie vanaf dat moment nog driekwartier zou duren had ik 'm afgezet. Ik zat regelmatig te gapen.

Eén van de meest exotische Bond films met sporadisch lachwekkend overdreven actie zoals die auto op die treinrails . Typisch een wegkijker voor koude winteravonden. Moore blijft een goede James Bond, met zijn flegmatieke uitstraling. Het verhaal is natuurlijk, en zoals wel vaker bij Bondfilms, nogal voorspelbaar. En nu op naar Moonraker...

Dit blijft naar mijn mening de beste bond film ooit en roger moore is een geweldige bond.

De minste Bond die ik totnogtoe gezien heb.

Na het zien van de 5 eerste, was het de bedoeling om ze verder in volgorde te kijken. Het

draaide anders uit, waardoor ik van de Connery van 67 naar de Moore van 83 werd gekatapulteerd. Nogal een groot verschil.

Het plot bezit nochtans over genoeg inhoud. Diamantensmokkel, bommenwerpen,.. Gecombineerd met een exotische locatie, een Bondbabe met een beetje inhoud, een tamelijk uitgebreide rol van Q en een dosis humor had dit een van de betere Bonds kunnen worden. Helaas is het na een oerdegelijk eerste halfuur wat langdradig. Bij momenten was dit een actiekomedie terwijl imo een Bondfilm een spionagethriller moet zijn met her en der een vleugje humor.

Scènes zoals de Tarzan-Bond deden pijn aan het oog. Op zo'n momenten lijkt deze film zowaar een parodie op de Bond-franchise (ja, ik dacht zelfs even aan Austin Powers)

De hele climax wordt klaarblijkelijk zo lang mogelijk uitgerekt dat het echt aan niveau inboet.

Dit was de eerste keer dat ik Roger Moore als Bond zag. En hoewel hij qua uiterlijk een goeie Bond is (een beetje een harkerige, doch flamboyante Britse gentleman) heeft hij nog niet half zo veel charisma en schermpresence als Sean Connery. Hij was ook minder een womanizer. Zijn sterkere stukken waren die scènes waarin hij zichzelf niet serieus nam, met wat flauwe humor. Minpuntje was ook dat hij er oud uitzag. Misschien zou het niet slecht geweest zijn om Timothy Dalton vroeger in te huren. Al bij al niet slecht, maar allesbehalve hét van het.

De villains waren zeer in orde, af en toe wat karikaturaal, maar oké. Octopussy (wat een naam) was op zich wel een tamelijke Bondgirl, maar had wat weinig interactie met Bond. Een beetje spijtig.

De muziek is hier een pluspunt. Evenals de exotische locatie. Vooral het eerste halfuur was er een typische Bondsfeer, maar die viel voor mij wat weg naar het einde toe.

Teleurstellend, maar nog net voldoende.

2,5

In deze vond 'k de plot soms wel wat ver te zoeken was, maar dat komt wel vaker voor bij Bond

Dit is ook de eerste keer dat de titelsong niet overeenstemt met de naar van de filmtitel. Het was nog een grappige film en de gadgets waren nog goed gevonden: zo zat er o.a. een krokodilboot in.

De film speelt zich een groot deel in India af, waar Bond zelfs als Tarzan aan de liaan hing te zwieren

Niet de meest memorabele film, maar een leuk tussendoortje.

Een leuke Bondfilm, niet heel speciaal, maar amusant genoeg om je tijd twee uur mee door te brengen.

Octopussy begint vooral met veel spektakel en een prima openingsscène, die het beste doet hopen. Ook wel leuk dat het zich deze keer allemaal grotendeels afspeelt in India. Dat maakt het allemaal wat meer afwisselend. Je kunt hier al duidelijk zien dat Moore te oud wordt om 007 te spelen, en hoewel het ook niet zijn allerbeste performance is, komt hij er hier nog net mee weg.

Moore heeft weer een aantal leuke oneliners, wat in combinatie met de aardige actie en het prima tempo voor een aantal leuke momenten zorgt. Maud Adams is een redelijke Bond girl. De schurk, gespeeld door Louis Jordan, doet het naar behoren, maar het is vooral leuk dat Q hier weer een wat groter aandeel in heeft. Dat levert altijd leuke scènes op, zo ook hier. Wel is het jammer dat regisseur Glen hier net als bij a View to a Kill, de fout maakt om de uiteindelijke ontknoping weer erg lang uit te rekken. Dat haalt het niveau toch weer een klein beetje naar beneden.

Verder is de muziek vrij aardig en goed passend bij de sfeer, die Octopussy uitstraalt. In zijn geheel is het allemaal voldoende en mag deze Bond zich tot de grote groep rekenen, die op een voldoende score van mijn kant uitkomen.

3,0*

De voorlaatste film met Roger Moore in de hoofdrol, en het wordt duidelijk dat het tijd wordt voor een andere Bond, want Moore werd tijdens de opnamen van deze film 56 een beetje te oud denk ik, maar zou dus nog een film aan zijn Bond palmares toevoegen.

Toch is dit, zoals ik reeds had gezegd een van de betere uit de reeks.

1983. Na 12 delen James Bond staat elke nieuwe film bijna garant voor een dikke miljoenenomzet. United Artists heeft goud in handen en met For Your Eyes Only hebben ze bewezen nog altijd op de goede weg te zijn. De keuze om John Glen als regisseur aan te stellen, vergezelt door Maibaum bleek weer een schot in de roos. Fans blij, producenten blij, meneer Broccoli blij. Dus logischerwijs kwam deel 13 er aan, te weten Octopussy.

Wel wordt er besloten dat Roger Moore nu even wat te oud is om James Bond te spelen, en dus wordt er weer gezocht naar een nieuwe Bond. Na wat getwijfel rond namen als Timothy Dalton komt men uit bij James Brolin. Een risico, want Brolin is Amerikaan, en het is maar de vraag hoe de fans dat gaan accepteren.

Maar toen was daar opeens die dekselse McClory. De man die de rechten van Bond had en de rechtzaken hierover ook had gewonnen, settlede 10 jaar geleden een rechtzaak waarin werd besloten dat hij zou mogen meewerken aan Thunderball als producent en over bepaalde 007 facetten eigendom zou krijgen (zoals Blofeld en SPECTRE, beiden ontsproten uit het brein van McClory). Daarnaast werd er besloten dat McClory hiervoor in ruil 10 jaar geen Bond film mocht uitbrengen. En toen was die 10 jaar dus bijna voorbij. McClory was zeker van plan om zijn recht uit te buiten en had hiervoor al voorbereidend werk getroffen. Hij was al begonnen met filmen in 1982 en had sterren gecast als Kim Basinger, Max von Sydow en uiteindelijk zelfs de hoofdprijs: Mr. Sean Connery himself. En vooral die laatste naam deed alle alarmbellen rinkelen bij United Artists. Net wanneer zij een gokje wilde wagen met Brolin komt er opeens een andere James Bond film met de oorspronkelijke Bond himself, genaamd Never Say Never Again. En allebei nog in hetzelfde jaar op het scherm.

Enfin, er werd besloten het risico uit Octopussy te verwijderen en Roger Moore werd zelf teruggevraagd om nogmaals James Bond te spelen. En zodoende is het toch weer Roger die mag schitteren. Die arme Brolin…

Zoals gezegd, met vrijwel exact hetzelfde team als FYEO mocht Octopussy het gaan opnemen tegen Never Say Never Again. Na zeer spectaculaire opening met een mini jet airplane (tevens een duidelijke aanwijzing dat deze film zich richt op de Cold War als thema), een klassieke Bondsong (alhoewel mij te pop song achtig) van Rita Coolidge mogen we gaan oordelen of dat een kans van slagen heeft.

Het verhaal gaat over de kunstroof van een zeldzaam Fabergé ei. Nadat MI6 er achter is gekomen dat er een kopie van dit ei is opgedoken in Oost-Duitsland blijkt dat een echte versie wordt verkocht op een Londonse veiling. De koper van dit echte ei leidt Bond naar het mooie India, een mooie keuze om als locatie voor een Bond film te dienen. Helaas merk ik in India dat de film toch een iets andere richting op gaat dan FYEO. Waar Glen een wederom serieuze film had beloofd, vliegen de zeer flauwe woordgrapjes mij om de oren. Nu wil ik niet zeggen dat humor geen onderdeel van 007 is (integendeel), maar op een gegeven moment werd het echt even too much.

De koper, Kamal Kan, is best een toffe villain. Het is geen stereotype domme crimineel die zonder motieven de wereld wil vernietigen (Blofeld anyone?), maar een slinkse smokkelaar. De film brengt ons uiteindelijk via een mysterieuze vrouw genaamd Octopussy weer in Oost-Duitsland aan. Het verhaal vernauwd zich hier wat en Maibaum heeft er duidelijk geen Jip en Janneke scriptje van gemaakt. Je moet redelijk wat opletten, maar nergens heb ik het gevoel dat het tempo te hoog ligt. Eerder vind ik het lastig om de aandacht erbij te houden omdat het verhaal niet overal goed wordt uitgewerkt en een zekere spanningsboog mist. Daarnaast word ik een paar keer compleet uit de film gehaald door stompzinnigheden als 007 als Tarzan in de jungle of de alligator-submarine. Dat James Bond films een knipoog horen te hebben is zeker waar (neem bijv. de jojo-cirkelzaag ), maar in Octopussy pakt het gewoon verkeerd uit en is het vaak sfeerverlagend in mijn optiek.

Uiteindelijk gaan we van een Fabergé eitje naar een heuse atoombom en ben ik het spoor wel een beetje bijster hoe het allemaal zo heeft kunnen lopen. Het einde is nogal chaotisch en abrupt, en ik moet dan ook bekennen dat Octopussy niet heeft kunnen leveren wat het had beloofd en wat ik had verwacht. Dat is toch wel jammer.

Is ie nou Tarzan of is ie nou Bond... James Bond. Octopussy is geen echte spannende Bond, de schurk, is meer een gentleman die een erg rare smaak heeft wat betreft eten en ook het spel Backgammon. Kom op zeg Backgammon.....?

Maar Octopussy is aardig opgebouwd wat betreft de actie, maar qua verhaal en plot zitten er toch vele gaten in en dat is jammer, na Moonraker en FYEO verwacht je toch iets beters en wat leukere en treffende humor.

Omdat het verhaal niet echt kan boeien ben je snel de aandacht kwijt en denk o ja de bom, waarom ook alweer? Wie is nu de echte schurk, die Rus of Kan. Maar goed Sandokan deed zijn best in eng en boos kijken en Octopussy in mooi zijn en de daar bij behorende blikken. Ach het is een Bond en hij komt uit '83, we hebben ons vermaakt en daar gaat het per slot van rekening om. Willen we meer diepgang moet je duideljk niet bij Moore zijn, maar voor puur vermaak is hij uitstekend geschikt.

Goeie film waarin James Bond achter een juwelen-smokkelaar aanzit. De film begint goed en veelbelovend, maar zakt na een tijdje hier en daar wel wat in. Na het wat serieuze For Your Eyes Only bevat deze dertiende Bond weer aardig wat humor (vooral de slangenbezweerder die de Bond-tune speelt is leuk). Uiteraard ook weer genoeg spektakel waarbij de openingsscene en de scene met het vliegtuig het meest noemenswaardig zijn. Een nipte 3.5 sterren.

In 1983 was het zover Sean Connery versus Roger Moore en de winnaar werd in 1983 Roger Moore.

Zowel Roger Moore als Sean Connery speelde in 1983 in een James Bond film. Sean Connery in Never Say Never Again Roger Moore in Octopussy de film die het meeste opbracht was Octopussy . Dus in die zin heeft Roger Moore gewonnen. Maar niet alleen omdat Octopussy meer opbracht dan Never Say Never Again maar ook volgens mij dat Octopussy gewoon een betere Bond film is dan Never Say Never Again. Never Say Never Again was erg langdradig en stelde teleur op actie gebied. terwijl Octopussy absoluut geen langdradige film is en ook bevat Octopussy de actie die Never Say Never Again niet heeft.

Ook als we kijken naar het acteren is Roger Moore in 1983 de winnaar. Ik vind zelf Sean Connery de beste James Bond acteur en ook in Never Say Never Again speelt hij goed maar Roger Moore speelde in Octopussy beter.

Ondanks dat Octopussy beter is dan Never Say Never Again is ook Octopussy geen perfecte James Bond film. mij voornaamste punt van kritiek is het verhaal. Het is echt een verhaal waar je goed moet opletten en vooral in de eerste helft van de film als het over de eieren gaat De film makers hadden het verhaal beter mogen uitwerken. Maar het verhaal zelf is goed.Het verhaal is toch weer erg een spionage verhaal maar dan wat minder realistish vergeleken met For Your Eyes Only.

De actie scenes zijn geweldig In de openings scene ontsnapt Bond via een straalvliegtuig terwijl hij achtervolgd wordt door een hittezoekende raket verder hebben we deTuktuk achtervolging minpunt in die achtervolging is wel die tennis geluiden die je hoort. ook is er in deze film een ware jacht op James Bond James bond moet door de Jungle rennen om te ontsnappen aan Kamal Khan en zijn mannen dit is ook weer een leuke scene alleen past die Tarzan kreet er niet echt bij verder hebben we actie op het dak van een trein en wat verder in de film op het dak van een vliegtuig de leukste Actie scene vond ik de jojo scene.

Het einde van de film vind ik wat te lang uitgerekt de meisjes van Octopussy en Octopussy zelf en Bond en Q vallen het huis van Kamal Khan aan deze scene is erg spectaulair maar na deze scene krijgen we nog de scene op het dak van het vliegtuig dat opzich een goede scene is maar toch net te veel van het goede is. Het was beter geweest als de aanval op het huis van Kamal Khan de laaste actie scene van de film was

Vijay Amritraj als Vijay speelt erg goed als het hulpje van Bond. Louis Jourdan als Kamal Khan acteert goed alleen vind ik hem net niet dreigend genoeg overkomen. Maud Adams als Octopussy speelt uitstekkend. ook goed is Kristina Wayborn als Magda. ik vind Magda wat weg hebben van Pussy Galore uit goldfinger ( beide lijken in eerste instantie slecht te zijn en beide kunnen goed vechten ) Kabir Bedi is goed als Gobinda die dan weer wat weg heeft van Oddjob ook uit Goldfinger.

Een groot pluspunt van deze film zijn de mooie locaties India. Dat James Bond in die aparte omgeving wordt gefilmd brengt de film wat sfeer met zich mee, het is dan ook een beetje wennen als we plots in het grijze Berlijn zitten. Leuk is ook dat we de Berlijnse muur nog even zien in deze film. verder is de muziek van John Barry voor deze film weer uitstekend.

Octopussy is weer een erg goede Bond film en deze film verdient daarom volgens mij ook 4 sterren

Net ietsje minder dan 'For your eyes only'. De film zoekt het weer wat meer in de humor dan de actie ten opzichte van zijn voorganger. Jourdan zet wel een prima sinistere schurk neer. Wayborn vind ik aantrekkelijker dan Adams. De pre title sequence met de acrostar is het beste gedeelte van de film.

Ietwat tegenvallende Bondfilm. De opening was wel behoorlijk spectaculair met dat vliegtuig(je) en grappig dat Bond doodleuk ermee naar een tankstation ging om het vliegtuig vol te gooien . Daarna wordt het wat meer standaard werk en hoe verder je komt hoe minder leuk het is. Het verhaal zelf viel me ook wat tegen en dat gedoe met het circus was ook niet echt mijn ding.

Hmmm, de opname van For Your Eyes Only is mislukt, in dat geval maar over naar het uitzonderlijk melige Octopussy. Goede film? Nee, verschrikkelijk zelfs, maar er zit een bepaalde charme in die het alsnog uit te houden houdt. De badguys zijn over the top, Bond randt weer eens een paar dames aan en Q geeft weer een aantal leuke gadgets meer; het is echter de erg melige humor die de film zelfs voor een Bond verhaal te over the top maakt. Wat te denken van Bond die van een trap afglijdt met machinegeweer of een slangenbezweerder die de Bond tune speelt?

Verder ook even een knap staaltje Brits-kolonialisme en zodoende weer een hoop racistische stereotypes als het op mensen uit India terecht komt. Ergens ook wel weer de charme van Bondfilms, vandaag de dag zouden ze hier nog moeilijk mee wegkomen. Lange leve de jaren '80 zullen we maar zeggen?

Octopussy vermaakt heel erg, maar is eigenlijk te slecht voor woorden. Nog een Roger Moore film en dan gaan we eindelijk over op een iets rauwere variant, ik heb Timothy Dalton toch net iets hoger zitten.

Toen ik deze film zag was ik echt een heel stuk jonger en vond ik het allemaal wel interessant die actiescènes en die mooie vrouwen. Maar na de meest recente kijkbeurt ben ik er achter: in mijn geheugen waren de meeste James Bond-films veel leuker.

Roger Moore is als James Bond vaker meer lachwekkend dan indrukwekkend; dat hij tegen het einde van de film echt in een clownspak rondloopt zegt in dit geval veel. De schaarse actiescènes daargelaten wandelt hij mede dankzij het lakse handelen van de tegenstanders (de in slaap gevallen bewaker is het toppunt) fluitend door de film. Hij lult mooie, vaak veel jongere vrouwen binnen luttele minuten het bed in en ondanks het nauwgezet samenstellen van een alter ego weet bijna iedereen meteen dan hij James Bond is.

Het laatste gedeelte waarin de acrobates hun capriolen uithalen is gelukkig nog wel leuk, maar verder is het allemaal zo cliché aan het worden en het wordt gewoon nooit spannend. De gadgets zijn leuk, ja, maar Bond heeft altijd precies bij zich wat hij nodig heeft en dat is zelfs in de jaren '80 te makkelijk: ik heb het gevoel dat de makers in een vast stramien vast zaten en daar maar moeilijk van af konden stappen.

Whehe, dit is echt niet de beste Bond, maar vermakelijk is die zeker. Octopussy moet het hebben van de vindingrijke actiescenes met een flinke portie humor. Vooral de gedeeltes in India sprongen er uit. Dat James Bond zich af en toe wat dubieus verkleedt of handelt (die Tarzan-yell !) en de Russen stereotiep neergezet worden, moet je maar voor lief nemen.

Film met twee gezichten. Enerzijds heb je het sterke einde dat spannend is en een bepaalde rauwheid heeft. De actiescènes zijn goed geschoten, zowel dat ze overzichtelijk zijn als dat ze een bepaalde energie herbergen. Maar dat slotstuk is dan weer weinig Bond-achtig en je mist de mooie locaties van het begin van de film. Dat begin speelt dan weer in India, een land waar Bond nog niet was geweest en zo een leuke toevoeging is. De kleuren komen er ook mooi uit en de oriëntaalse sfeer is goed neergezet. Maar de humor is erg flauw, alle clichés van India komen naar voren en maken de film weinig genietbaar op die momenten (dan liever de serieuzere voorganger For Your Eyes Only) en het duurt soms allemaal erg lang. Ook de acteurs zijn wisselend. Moore begint vrij oud te worden (veel actiescènes zijn wel van een afstandje gefilmd om de stuntmannen hun werk te laten doen) en heeft het script ook niet mee. Wel was hij sterk als clown waar hij een bepaalde oprechte angst had (toen hij begon te schreeuwen dat er een bom was - beter zou Moore niet acteren als Bond) De Bond-meisjes zijn ook niet memorabel en ook niet heel knap. De boeven zijn wel aardig, en iemand die dobbelstenen in zijn handen tot gruis maalt hoort sowieso in dit soort films thuis, iemand in het rijtje van Jaws en Oddjob.

Het enige wat echt matig is door de hele film is de vrij rommelige opbouw, waarin van alles gebeurt zonder dat het nu duidelijk is waar dit toe leidt (en het is niet zo'n film die je graag vast wil houden door die informatie later te geven, het is gewoon slecht verteld.) He is wel dat de finale heel behoorlijk is, en ik me niet echt heb verveeld. 3,0*.

Octopussy

Een vermakelijke Bondfilm met het schitterende India als decor, goede bad guys, mooie actiescènes en weer een aardig Koude Oorlog plot. Maud Adams is een goede Bondwoman en Octopussy een naam "for the ages". Haar groep vrouwelijke strijders is een leuke vondst

Toch heeft Octopussy wel wat minpunten. Roger Moore is echt te oud en in deze film is het duidelijk te zien. Gelukkig hebben ze met Maud Adams een oudere vrouw gecast en Moore niet gekoppeld aan een jonge actrice (zoals in For Your Eyes Only en A View to a Kill). Het is leuk dat India wordt aangedaan maar echt alle clichés over Indiase mensen wordt gebruikt. James Bond die Tarzan nadoet en in een clownskostuum wordt gehesen helpt ook niet. Het Koude Oorlog plot over een afvallige Russische Generaal en een smokkelaar die de wereld weer ten gronde willen richten is wel goed uitgewerkt en spannend. Steven Berkoff en Louis Jordan zijn erg goed als Generaal Orlov en smokkelaar Kamal Khan. Kleurrijke, charismatische bad guys die Bond goed tegenstand bieden. Kabir Bedi is uitstekend als side-kick van Khan. Het laatste gevecht tussen de mannen van Khan en de vrouwen van Octopussy is goed gedaan.

Al met al is Octopussy een vermakelijke 13de Bondfilm maar niet memorabel.

De titel van deze 13de Bondfilm is 'Octopussy' en de eerste woorden die Roger Moore als James Bond uitspreekt zijn: "Fill her up, please!" De toon is meteen gezet voor deze film: fun, seksueel getinte moppen en niet teveel serieus gedoe.

Het eerste uur van de film vind ik nog een goed begin: de moord op agent 009 en Bond die op de antiekveiling het Fabergé ei steelt en de prijs voor Kamal Khan opdrijft zodat die veel meer moet betalen dan hij van plan was... Eens Bond Octopussy ontmoet en het hele verhaal met het circus, de juwelensmokkel en de acrobatische vrouwen vind ik het een stuk minder worden.

De film zit vol kinderlijke humor: de tennisgeluidjes als Vijay met een tennisracket naar de vijand slaat op de tricycle, Bond die tegen een tijger die hem aanvalt "Sit!" zegt en de tijger gaat zitten, Bond verkleed als clown en gorilla, Bond die in de bomen slingert en een tarzankreet slaakt...

De Bondfilms zijn gelukkig nooit echt helemaal zonder humor geweest, maar hier wordt het toch meer een parodie op James Bond. Roger Moore ziet er trouwens veel te oud uit om nog geloofwaardig een spion te spelen. Al in For Eyes Only was hij te oud voor de rol aan het worden, hoewel dat voor mij nog steeds de beste Bondfilm met Moore is.

Gelukkig is de Bondgirl geen jong ding zodat het niet zo erg stoort dat Moore al wat ouder wordt. Maude Adams die de rol van Octopussy speelt was al eerder te bewonderen in een andere Bondfilm: The Man With The Golden Gun, waarin ze de vriendin van Scaramanga speelde.

Ook de andere (bij)rollen zijn geslaagd te noemen: Louis Jourdan als Kamal Khan, Kristina Wayborn als de blonde vamp Magda en Steven Berkoff als de oorlogszuchtige Russische generaal Orlov.

Kabir Bedi speelt de rol van Kamal Khan's lijfwacht Gobinda. Bedi is een indrukwekkende, grote kerel die bij ons vooral bekend is vanwege zijn hoofdrol in de tv-serie Sandokan. Als hij in het casino de dobbelstenen in zijn hand verbrijzelt doet hij me denken aan Oddjob die op dezelfde manier een golfbal tot puin kneep in Goldfinger. Het eindgevecht tussen Bond en Gobinda bovenop het kleine vliegtuigje van Kamal Khan ziet er overtuigend uit. Ook het gevecht bovenop de rijdende trein is leuk.

De locaties in Octopussy zijn zoals steeds in een Bondfilm gevarieerd: Londen, Indië en Oost-Berlijn. Al met al is het probleem met Octopussy, net zoals met de meeste Bondfilms waarin Moore Bond speelt, dat spannende en overtuigende delen afgewisseld worden met dwaze slapstick die het moeilijk maken om de films als meer dan komedies te bezien. Moore overtuigt nooit echt als een spion.

Er zitten weer een paar pareltjes van oneliners en dialogen in de film, vooral Kamal Khan heeft enkele oneliners die om in te kaderen zijn.


Magda in bed met Bond:"I need refilling."
Bond (ziet haar champagneglas): "Hmmm? Oh, of course you do!"

Magda: "He suggests a trade. The egg for your life."
James Bond: "Well, I heard the price of eggs was up."

Kamal Khan: "Mister bond is indeed a very rare breed… soon to be made extinct!"

Kamal Khan tegen Bond: "You have a nasty habbit of surviving."

Gesprek tussen Bond en Kamal Khan aan tafel:
Bond: "May I ask exactly why I am here? I mean, afterall you do have the egg."
Khan: "True, but we don’t have all the answers."
Bond: "Well supposing, for arguments sake, I don’t feel like talking?"
Khan: "Well don’t worry, you will, you will..."
Bond: "Let me guess, thumb screws and hot coles?"
Khan: "Hardly, we are much more sophisticated than that!"
Bond: "Eh… sodium pentathol?"
Khan: "A bit crued, very unreliable. We prefer curare with an effective psychedelic compound… guaranteed results!"
Bond: "But with permanent brain damage."
Khan: "An unfortunate side effect."

Weer wat meer fun dan in For Your Eyes Only, met een heerlijke opening en een dito finale met diverse vliegtuigen. De humor varieert daarbij van behoorlijk geslaagd (Vijay is een goede toevoeging) naar tenenkrommend slecht (de Tarzankreet). Wel wordt er mooi gebruik gemaakt van de locatie India inclusief heerlijke politiek incorrecte vooroordelen en clichés.

Het plotje draait allemaal om een megalomane Russische generaal en juwelenroof en -smokkel dat allemaal met elkaar verbonden is en een verbazingwekkend spannende en on-Bondse apotheose kent in een circus. Wel ont-zet-tend suf dat Bond niet de telefooncel van die vrouw afpakt, manmanman.

Maar goed, tussendoor genoeg aardige momenten (het stelen van het ei bijvoorbeeld) en amusante villains en henchmen (de zwijgzame Gobinda blinkt uit), al is het wel een beetje zoeken naar fijne Bondgirls (Adams is niet zo spannend en Wayborn maar eng), da's wel jammer.

Opnieuw gezien op bluray en toch een beetje teleurgesteld. Octopussy is een van de meest kleurloze titels uit de reeks. Niet slecht, maar ook niks memorabels. Alles wat je van een Bond film verwacht zit er zeker in, maar het is geen deel die boven de middelmaat uit stijgt. Wel een erg fraaie titelsong, maar de reeks lijkt toe aan verfrissing. Moore is al vrij oud, doet het toch nog prima, maar zijn periode liep wel op z'n einde. De film slaat ook wel erg door met zijn humor. Het is bij vlagen meer een komedie dan een serieuze Bond film, met al die verkleedpartijen en wel erg veel oneliners. Ik begin onderhand wel weer te verlangen naar een rauwere, hardere Bond. Gelukkig gaat dit ook wel snel volgen met het Timothy Dalton tijdperk.

3* (was 3,5*)

Middelmatige film, redelijke Bond. De titelsong om te beginnen is wel mooi, maar niet echt episch. De doorwerking ervan in de film is wel weer aardig. Geen auto vol snufjes, maar het vliegtuigje aan het begin was wel aardig. Ook best goed opgenomen voor die tijd met relatief weinig blauwe schermen.

Verder een hoop flauwigheden, zoals de racistische stereotypering van India, en Bond die als Tarzan aan lianen slingert. Roger Moore is ook echt oud geworden in deze film (en dan is het nog niet eens zijn laatste Bond film!) Weinig relativering hierover in tegenstelling tot concurrent Never Say Never Again, hoogstens bij Moneypenny.

Het plot kwam niet echt evenwichtig over, en de acteur die generaal Orlov speelde was flink aan het overacteren. De dames mogen er wel zijn, waarbij Adams terugkeert na eerder Bondgirl geweest te zijn in The Man With The Golden Gun. Verder aardig om te zien dat digitale horloges en platte beeldschermen hun entree doen.

Uiteindelijk een Bondfilm volgens het boekje, maar zeker niet de beste tot dan toe. 2,5*.