La Cité des Enfants Perdus (1995)

Dankje wel, Flip.

Ergens na mijn verjaardag in februari, heb ik Remi, Flip(man) en Vera (...) gezien en gesproken in Amsterdam. Ergens tijdens het bezoek aan Amsterdam gaf Flip mij deze film. Nou ja, okay, hij liet mij en Vera kiezen, door 2 dvd's achter z'n rug te houden, en ik kreeg deze film als kadootje van hem, ter ere van mijn toen jaja, 23e verjaardag.

Erg bijzondere film, ja. Dat meisje vond ik erg goed, en deed me denken aan Ofelia uit Pan's Labyrinth qua spel, ze was erg sterk bezig, net als Ron Perlman. Sprookjesachtig mooi, maar niet zo pakkend als Pan of Amelie, toch zeker en absoluut een film, waar ik, net als met Cloverfield, erg blij mee ben en nooit zal weggeven of wat dan ook. 4*, zeker weten verdiend voor nu.

Leuke, mooi gemaakte film van Jeunet & Caro, leuke humor en een leuk verhaal. Mijn zoontje van 12 vond hem ook leuk/mooi. Deze is mijn 4e film van dit duo (Delicatessen, Amelie & Long Dimanche..........) en ze behoren tot mijn favorieten.

Mijn minst gewaardeerde film van Jeunet, net iets te overdreven naar mijn smaak.

Astandelijke en absurdistische film. Is wel veel aandacht aan besteed, maar is zeker niet het soort film waar ik warm voor loop.

Deze absurdistische film van J.P. Jeunet is eigenlijk moeilijk in zinnen samen te vatten. Voor mij oogde deze film als een surrealistisch kunstwerk waarbij het verhaal volledig ongeschikt is aan de mooie beelden van compositie en kleur waar ik bijna twee uur lang met grote verwondering naar heb zitten kijken. De bijzondere sprookjessfeer werd nog eens extra verhoogd door de geweldige soundtrack van Angelo Badalamenti. De rol van het meisje Miette werd overigens uitstekend gespeeld door Judith Vittel.

Waardering; verhoogd naar 5,0*

Correctie; 'ongeschikt' moet uiteraard zijn; 'ondergeschikt'

helemaal mee eens.

mooie sfeervol kunstwerk.

4.5

Bijzondere film voor Ron, zie imdb

Doesn't speak French and was the only American on set of the French film La cité des enfants perdus (1995). But he learned all of his lines, and delivered them flawlessly

Weer een sublieme film van Jeunet en de hulp van Caro. Weer o zo mooi gemaakt kwa stijl en decors. De decors van die ene stad op het water en verdere vond ik wel heel mooi en je word meteen meegezogen in de sfeer. Zo kleurrijk en uitgebreid met allerlij oud en nieuw dingen doormekaar alsof mensen het moeten doen met allerlij overgebleven dingen van de maatschappij enz. Ook vind ik dat dit verdacht veel op een strip verhaal lijkt en dan ook vooral van de strips van Tardi. Die weirde personages, de achtergronden enz enz. Ook is City of Lost Soul weer zo'n scherpe zwarte komedie na Delicatessen maar dan weer met een nieuw ludiek verhaal. We krijgen nu ook te maken met allemaal vreemd uitziende figuranten: wat me vooral bijblijft is oa die Siamese Tweeling (wat een krengen) en die hersenen op sterk water, en natuurlijk die sterke man en die schoffies. Ook dat meisje vond ik heel lief. Dat einde op die booreiland was ook erg leuk.

Gewoon weer een prachtig opgezette film die ook barste met sprookjes elementen en surrealisme. Visueel is TCOLC echt weer een lust voor het oog, kwa achtergronden van de stad en ook vooral de kleuren die gebruikt worden. Of het term Science Fiction hierin gebruikt mag worden durf ik nog niet te zeggen.

Maar gewoon weer petje af voor Jeunet en zijn hulpje Caro!

4,5*

wauw!

Man wat een irritante film. Toch blijven kijken tot het einde omdat ik beterschap dacht te vinden, maar dit is toch niet echt mijn ding. Absurde films als dit zijn voor mij niet weg gelegd, ik geniet niet echt van een rariteitenkabinet. 't Zal wel allemaal knap en origineel zijn, maar als het mij niet kan bekoren heb ik niet veel aan de film. Wel toegeven dat de stijl van Jeunet duidelijk naar voor komt. Al is dat met gewoon sprookjesachtige films (Amelie of Long Dimanche de Fiançailles) veel mooier om te kijken. Deze valt voor mij echt wel uit de boot. Jammer....

@ film pegasus : Man wat een irritante film.

Ik heb ook veel moeite moeten doen om deze film uit te kijken, ooit gezien op Arte.

Ik las hier veel goeie reacties en omdat ik al films had gezien van Jeunet die me wel bevielen wou ik het een kans geven. Maar dit is helemaal mijn ding niet. Verschrikkelijke film...

Spacende surealistische trip die me gek genoeg best aardig boeide. De eerste scene is echt het hoogte punt uit de film. Er word er een nogal naargeestige sfeer gewekt waar ik wel van houd. Toffe film.

De enige Jeunet die ik nog niet heb gezien, maar ook deze is weer heerlijk.

Gewoon een hartstikke leuk filmpje met de gebruikelijke Jeunet formule; Visueel schitterend, een zeer originele vormgeving, maffe personages, veel sfeer en een dosis humor. Ik vind het gewoon een erg leuke regisseur en hij weet altijd een juiste snaar te raken.

Verhaaltje heeft weinig om het lijf, maar de personages en de humor maken het zoektochtje leuk om te volgen. Perlman is een uitstekende dommige spierbundel.

4*

Een mooie gemaakte film met een sterke sprookjesachtige sfeer, waarbij ik echt het idee had in een soort van andere wereld terecht te zijn gekomen. Ook de aankleding ziet er wat dat betreft meer dan goed uit. Helaas houdt het daar qua pluspunten voor deze film wel enigszins op.

Inhoudelijk is de film maar erg matig en op een gegeven moment totaal niet interessant meer. De personages zijn voor het grootste deel niet boeiend en de humor is vaak te geforceerd, waardoor het meestal niet leuk overkomt, op gelukkig wat uitzonderingen nagelaten.

Jammer dat dit laatste de overhand had op mij, want met leuke personages had er veel meer ingezeten, want de basis van de film is op zich goed. Een kleine onvoldoende aldus voor deze film.

2,5*

Heel soms is er zo'n film die al jaren in de kast ligt en al vele malen op TV is geweest die er in slaagt jaren te blijven liggen voordat ik hem eindelijk zie.

Dit was er zo'n eentje.

Delicatessen vond ik nogal overschat en de kritieken waren bij uitkomst van deze voornamelijk slecht.

Toch bleken er in de loop der jaren genoeg mensen die hem wel prachtig vonden.

En daar kan ik in meegaan.

Delicatessen was teveel een stijloefening, maar dit is een schitterend vormgegeven bizar sprookje.

Prachtige decors en een geweldige dr Krank met z'n bizarre hulpjes.

Klonen, dwergen, Cyclopen, een Siamese tweeling, een gedresseerde vlo en hersenen in een aquarium.

Het hoogtepunt van Jeunet. 5*

Geweldig! ik wil ook zo'n muziek orgel met van die sinistere muziek!!

Sympathieke film, maar wel de minste van de vier Jeunets die ik zag. Opvallend dat zoveel hoogstemmers hier en passant Amelie even afkraken, terwijl dat de enige film van Jeunet is die weet te raken. Mij althans. La cité des enfants perdus is verder erg leuk bedacht, prachtig gemaakt en Miette is een ubercool personage. Maar het blijft voor mij iets teveel hangen in het etaleren van fantasie, zonder dat het je als kijker nog wat doet. Beetje het Walter Moerssyndroom. Leuke film natuurlijk, dat wel, maar gelukkig heeft Jeunet later ingezien dat het soms beter is om iets soberder om te springen met z'n gedachtenspinsels.

Weer een zeer leuke film van Jean-Pierre Jeunet. Weer een bizar verhaal wat ook bizar is uitgewerkt. Bizarre karakters die goed geacteerd zijn en mooi camerawerk. De special effects zijn verouderd, maar het decor is fantastisch. Een prachtig rioolachtig bruin sfeertje. Erg vermakelijk om te zien.

Aparte film. Erg mooi geschoten, aardig sfeertje, behoorlijk veel fantasie, maar wist me toch niet helemaal te pakken, wellicht omdat de muziek niet zo speciaal was. Een uitzondering was de scene waarin Perlman onder invloed van het draaiorgel het meisje probeert te vermoorden.
Af en toe leuke shots, zoals die vrouwelijke Siamese tweeling waarvan de een de sigarettenrook inhaleert en de andere het weer uitademt.

Leuke rollen overigens van het meisje en Pinon. Grappig dat er hier net als in Amélie niet echt een fijnzinnig met de teddybeer wordt omgegaan.
Voorlopig 4*, wellicht meer met een herziening.

Geweldige film, nog nooit zo'n mooi bedachte wereld gezien, fantasierijk, subliem camerawerk wat enkele fantastische scenes opleverde, geweldige soundtrack van Badalamenti en ook hier heeft Jeunet personages bedacht zoals alleen hij ze kan bedenken

Ik kan niks slechts over deze film bedenken

5*

Een fantastische sfeervolle film die me als kind meerdere malen naar de videotheek heeft gelokt om telkens keer deze film uit de rekken te halen. Laat de Franse taal vooral niet afschrikken want deze prent heeft heel wat te bieden. Heb uiteindelijk deze film op dvd binnengehaald en heeft voor mij een nostalgische waarde.

De acteerprestaties zijn zeer goed , de décors zijn surrealistisch net zoals de personages , maar dat is wat men mag verwachten van een fantasy film.

Is een absolute must voor ieder die deze film nog niet gezien mocht hebben.

Prachtige prent: 5*

La Cité des Enfants Perdus is als een bouwpakket zonder lijm. De losse onderdelen zien er leuk uit, maar een geheel zullen ze nooit worden. Ik heb genoten van de verscheinheid aan personages die wordt opgevoerd. De gekke tweeling voorop, fantsatisch geacteerd vooral, maar Krank, Uncle Irvin (!) en die kloons zijn ook stuk voor stuk leuke creaties. Ook de decors waarin ze manouvreren zien er prachtig uit en ten slotte is het ook nog eens prima in beeld gebracht. Expressionisme ten top.

Jammer dat het verder als los zand aanvoelt. De personages - hoe leuk ze ook zijn - lijken zich meer over de decors heen te bewegen dan erdoor. Op de een of andere manier heb ik nooit het gevoel gehad dat er een stad wordt nagebootst, het ontbreekt aan levendigheid en drukte. Verder zijn de twee hoofdpersonages nog het minst interessant. Er blijft wegens gebrek aan een goede introductie een afstand tussen hen en het publiek. Alleen de incestueuze band die tussen het tweetal opbloeit is opmerkelijk. Pearlman moest ongetwijfeld een jongetje in het lichaam van een volwassen man voorstellen, waardoor hun vriendschap eerder vertederend dan pervers moest zijn, maar alles wijst op een ontluikende liefdesrelatie tussen een oudere kerel en een meisje van elf.

Er wordt ten slotte weinig moeite gedaan om een verhaal te vertellen. We kijken in de plaats daarvan vooral naar een aaneenschakeling van grappige typetjes. Die blijven erg vermakelijk, maar voor de plot van dit simpele maar grimmige sprookje zijn ze vaak overbodig. Wat er allemaal verder te gebeuren stond maakte me verhaaltechnisch daarom geen biet uit: de hoofdpersonages zijn toch al saai en de andere figuren hebben niet genoeg met elkaar van doen om de plot interessant te houden.

Hoe anders is dat in Amélie? Visueel eveneens een pareltje en in tegenstelling tot La Cité is die film wel meeslepend. Heb ik me bij deze prent vermaakt? Zeker. Heb ik naar iets moois gekeken? Zonder twijfel. Ben ik in vervoering geraakt? Verre van. Het oogt allemaal appetijtelijk, maar het mist een hart.

Goed gezegd. Bijna helemaal mee eens, alleen over hoofdpersoon Miette denk ik duidelijk anders.

Ben een stoner, en dus hou ik van dit soort films...behalve deze. Ik dacht dat het wel een leuke tripje zou worden, nou my ass! Te overdreven, alles doormekaar, wat al helemaal irritant is als je stoned bent. Deze film kon me niet echt boeien. 2

Wederom een mooie / leuke film van Jeunet. Grootste pluspunt van de film zijn de schitterende locaties; prachtig, fantasievol, creatief en érg mooi om de verschillende en (veelal) leuke personages daar door te zien bewegen. Schitterend gemaakt. Op visueel vlak een regelrechte parel.

De sterke cameravoering, waarbij soms gekozen is voor bijzonder fraaie standpunten maken het audiovisuele plaatje samen met de sterke muziek van - David Lynch's vaste man - Angelo Badalmenti helemaal compleet. Mja, hoe leuk en mooi de decors ook zijn, het verhaaltje kon me minder boeien. De (vele) personages zijn wel leuk, maar nergens écht overtuigend, iets wat Jeunet met o.a. 'Amélie' en 'Micmacs' wél met veel overtuiging op het scherm wist te toveren.

Het ligt 'm dan ook een beetje aan mezelf, omdat ik behoorlijk moe (en niet helemaal fit was), waardoor ik naar het einde toe bijna mijn ogen niet open kon houden. Maar als de personages en het verhaal écht intrigerend waren geweest, dan had de film me wel wakker gehouden. Toch kent de film weer genoeg creatieve (typische Jeunet) vondsten, veel leuke details en een magisch sfeertje.

Ron Perlman is aardig, maar vooral Judith Vittet, als Miette, steelt de show - sterk gespeeld. Jeunet slaagt er in ieder geval weer in om een bijzonder vormgegeven wereld te schapen, met leuke bijpassende effecten. Daar heb ik in ieder geval van genoten. Makkelijke voldoende dan ook.

Jammer, toch tegenvallend. Cinematografisch valt er weinig op af te rekenen aan deze film. Alles ziet er bloedmooi uit, leuke visuele trucjes, mooi geluid, mooie decors/outfits en gekke creaties.

Toch hangt er zo'n hele waas van doodheid over de film. Het lijkt maar niet tot leven te willen komen en het voelt allemaal zo traag aan. Ook voelen de personages in de hoofdrol een beetje doods aan, waardoor ik niet mee kon leven in het avontuur dat zij beleefden. Dit schijnt overigens ook zo het geval te zijn in Delicatessen, een film die ik nog moet zien. Even afwachten nog of ik die moet zien.

Krappe 2,5*

Gewoon een meevaller dus.

Prachtige omgeving en een bizar verhaal.

wat wil je nog meer.