Cannibal Holocaust (1980)

Uit de krantenarchieven op Delpher - Boeken Kranten Tijdschriften blijkt dat de film op Curaçao heeft gedraaid, maar er is geen enkele advertentie of bioscoopoverzicht uit Nederland zelf te vinden waarin hij wordt genoemd.

Volgens een artikel uit 1994 was de film wel te huur en zou er ook een koopvideo verschijnen.

Inderdaad heel vreemd, want het genre moet populair zijn geweest. Il Paese del Sesso Selvaggio (1972) (Mondo Cannibale), Emanuelle e gli Ultimi Cannibali (1977) (Emanuelle en de laatsten der kannibalen), La Montagna del Dio Cannibale (1978) (The Mountain of the Cannibal God), ,

Mangiati Vivi (1980) (Levend opgegeten door de kannibalen) en Cannibal Ferox (1981) (De kannibalen vallen aan) hebben allemaal wel in de bioscoop gedraaid.

Sorry, maar deze film heb ik uiteindelijk toch maar links laten liggen. Ik ben een groot liefhebber van horrorfilms, maar ook van dieren! Dit gaat me gewoon te ver. Als het nu allemaal nep was, dan had ik hem nog een kans gegeven. De brute onthoofding en het ontleden van een schildpad, is niet aan mij besteed. Nu ben ik persoonlijk geen vegetariër, maar het is lastig te omschrijven. Ik heb hem deels bekeken, maar niet helemaal om een stem te geven. Ik weet eveneens dat er genoeg beesten op deze manier aan hun einde komen. Ik heb vaak al moeite met natuurfilms waarbij dieren op een vervelende manier worden afgeslacht. Ik denk dat de bewuste scènes te expliciet in beeld werden gebracht.

De mensen die niet kunnen tegen dierenleed, tja die kunnen best geen enkele kannibalenfilm kijken. Eigenlijk is het dierenleed hier niets vergeleken met al de andere jungle horrorfilms dus de film daarop aanrekenen is een beetje makkelijk. Neen, eigenlijk heb ik geen punten van kritiek. Wat mij betreft nog steeds de beste kannibalenfilm. De kannibalen zijn beslist geen doetjes en ze doen wel degelijk erg schokkende dingen. Maar wat de blanke filmploeg doet om een sensationele documentaire te kunnen maken en hopen om op die manier eeuwige roem (en rijkdom) te vergaren is wellicht nog veel schokkender. Of om het met met de laatste woorden van professor Monroe te zeggen:

Who are the real cannibals?

En eigenlijk is er niet ontzettend veel kannibalisme aanwezig, er zijn andere films waar de focus meer op deze menseneterij ligt.

Uitsluitend gemaakt om op platte wijze te choqueren en daarom goedkoop & armoedig in zowel geestelijke- als artistieke zin.

Achterlijke film. Tijdverspilling

Cannibal Holocaust – Invitation To Dinner

Dit is zo'n film die altijd maar terugkomt in lijstjes, dus deze ook maar eens geprobeerd. 'k wist wel al een beetje wat te verwachten, door de titel alleen al

Eerst en vooral wat een mooie titelsong voor deze film. 'k had er nog nooit van gehoord, maar was er toch wel aangenaam van verrast.

De film zelf is natuurlijk wel opvallend door het vele dierenleed. Voor mij hoefde dit totaal niet, maar hier is er al genoeg inkt over gevloeid. De film was wel veel minder kannibaal dan verwacht.

Uiteindelijk toch blij dat ik deze eens heb gezien en viel eigenlijk beter mee dan gedacht.

crazy

Ook bij mij stond Cannibal Holocaust al heel lang op m'n watchlist maar door omstandigheden kwam ik er telkens niet aan toe. Nu heb ik er eindelijk de tijd voor genomen en ik ben best wel positief verrast. Natuurlijk heeft de film wat aan kracht verloren door de jaren heen maar de wetenschap dat de dieren echt waren en de kills dus ook maakte vooral die scènes het vrij heftig. Verder had ik een nihil plot verwacht maar kreeg ik zelfs een moralistisch plot voorgeschoteld die je zelf zo diepgaand kan opvatten als je zelf wilt (de regisseur heeft altijd ontkend dat de film een diepere betekenis heeft namelijk).

Anywho, niet zo schokkend (op het dierenleed na) als ik had gedacht maar zeker de moeite waard om te kijken en je in te lezen in de achtergrond van deze film. En natuurlijk een absolute pionier wat betreft found footage films.

3,5*

7/10 (IMDB)

Ondanks dat ik min of meer wist wat ik kon verwachten wist Cannibal Holocaust me toch behoorlijk te choqueren. Een Italiaan gaat naar Venezuela en Colombia met een handje vol derdegraads (porno)acteurs om een kannibalenfilm te maken. Dat is de productieachtergrond, maar het plot is niet veel anders.

Toen de film werd uitgebracht in Italië werd Ruggero Deodato ervan verdacht dat hij de acteurs zou hebben vermoord voor het maken van de film. Ik weet niet welke versie de Italiaanse officier van justitie heeft gezien, maar in mijn versie was al het menselijke toch vrij duidelijk in scène gezet. Deodato had het ook een beetje over zichzelf uitgeroepen want de acteurs moesten als gimmick een jaar uit de publiciteit verdwijnen na het maken van de film. De film is 10 dagen na de première voor 3 jaar lang verboden geweest in Italië en werd in ruim 50 landen ook verboden (in veel zuid-Amerikaanse en Aziatische landen is de film nog steeds verboden). In Japan werd het de meest succesvolle film na E.T. in 1983. Sergio Leone bewonderde de film schijnbaar om zijn realisme.

Jammer eigenlijk dat de found-footage documentaire is verpakt in een soort speelfilm. Het hele ultra-realisme gimick dat Deodato nastreefde is daarmee namelijk de das om gedaan. Bovendien was het speelfilm-gedeelte haast net zo beroerd geschoten als de nep docu (out of focus). Verder was het wel vrij knap hoe veel van de lange docu-shots zijn opgenomen en was de gore voor het lage budget wel geinig.

De film is bedoeld als een soort kritiek op de sensatiezucht van de media. Wie zijn nou de echte kannibalen? De Indianen of de westerlingen die wreedheden begaan. Wat geld voor de controversiële filmers in de film geld echter ook voor regisseur Deodato zelf. Ondanks zijn mischien 'nobele' moraliserende bedoeling blijft het pure exploitatie. Puur voor shock-value dieren afslachten (ook al zijn ze daarna door Indianen opgegeten) vind ik ook behoorlijk verwerpelijk en ergens ook pervers hoe hij de Indianen voor zijn film gebruikt heeft (zeker gezien Zuid-Amerikaanse stammen helemaal niet aan Kannibalisme doen). Wat me nog meer verbaasd is dat Deodato ook een hele crew en cast kon vinden die het prima vond om dieren af te maken. Door retakes moesten twee aapjes eraan geloven... De dierenmishandeling in de film is verreweg het walgelijkste dat ik ooit op film heb gezien. Een muskusrat, een aantal slangen, een vogelspin, twee aapjes, een zwijntje en een grote schildpad zijn voor de film gedood. Nu doen Indianen dat ook in het wild, maar dat vind ik toch een heel ander verhaal, die weten niet beter en kunnen niet anders.

Een bizar contrast met de lelijkheid van de opnames en de walgelijkheid van de daden op het scherm is de prachtige muziek van Riz Ortolani, tenminste de Main Theme zou een perfect bij een romantisch drama hebben gepast. Ik denk dat het het shock-effect moest versterken om tamelijk vrolijke muziek te spelen bij gruweldaden.

Vele male interessanter dan films als The Blair Witch Project, maar met andere editing zou de film veel beter uit de verf zijn gekomen. Lastig te beoordelen film uiteindelijk. Als je een film puur op morele overweging zou beoordelen had deze de laagst mogelijke score, maar dat doen we niet. Echt sterk vond ik hem niet, maar het was toch wel goed in scène gezet allemaal. Een van de schokkendste films die ik ooit heb gezien.

Matig tot slecht. Is het omdat ik een zieke geest ben of omdat ik met bijzondere verwachtingen aan deze film begon? Ik weet het niet maar het punt blijft dat het allemaal nog wel behoorlijk goed vond meevallen qua ranzigheid. Vond de scènes waarin wreedheden tegenover mensen gebeuren misschien wel "erger" dan de dieren scènes (ik gok dat je in een gemiddeld slachthuis even gedegouteerd zou buiten gaan na een bezoekje).

En ja veel blijft er dan niet over natuurlijk bij deze film als de shock scènes je niet echt shockeren. "Tof" experiment wel en ik snap ergens de cultstatus nog wel (zeker als je het in zijn tijdsperiode bekijkt) maar veel meer dan een drietje kan ik er toch niet aan geven.

Niet voor mij, helaas.

dit geeft een andere inkijk en het hoe en waarom van deze film.

Exploring Cinema's Most Controversial Horror Movie - YouTube

Weerzinwekkend slechte exploitatie film. Gelukkig hou ik daar wel van.

Een halve ster voor Ruggero Deodato die laat zien dat hij geen verhaal kan vertellen in beeld en daarom maar de hele film in expositie weggeeft. Slecht camerawerk, en nog slechter acteerwerk.

Tsja... Dan is er nog de zogenaamde intellectuele lading.

Het gebrek aan context in nieuwsverslaggeving en de uitbuiting van sensatie door de media in de hedendaagse journalistiek moet de aanleiding zijn voor het vertellen van dit monsterlijke verhaaltje.

Trap er niet in. De morele pretentie's van deze film zijn verpakking. Ze horen in de vuilnisbak naast suggestie van een oprechte artistieke integriteit. Het is een mechanisme ontwikkeld om meer aandacht mee te vergaren, ...en daardoor meer walging, ....en daardoor meer praat (lees:reclame)

Als er maatschappelijke kritiek of existentiele vragen worden opgeroepen in een film is dat geen reden om hem te verdedigen, deze film bewijst dat.

De jongere horrorliefhebbers onder ons zouden zich eens moeten wagen aan originele slashers uit de tijdperken jaren 70-80 en 90. Dan zouden ze zich achter de oren krabben met al die remakes. Ik wil niet alle remakes af kraken, maar algemeen ga ik voor de originele. Via mond op mond reclame deze film destijds gehuurd. Een en al gore. Het verhaal stelt niks voor en het dierenleed verschrikkelijk. Heb de film gezien en daarmee is het klaar. Ik geef deze geen waardering.

1 woord voor deze film 'degoutant'. Volgens mij zijn het werkelijk zieke geesten die achter de regie en de productie stonden ... En ik ben een horrorfan van het eerste uur, dus al redelijk wat gewoon. The Blair Witch Project daarentegen laat je achter met een onwezelijk gevoel. Een knap resultaat voor een low budget film. Dergelijk resultaat zou een horror moeten geven en niet de degoutante boel uit Cannibal Holocaust, de naam 'film' niet waardig! Een bende psychopaten en sociopaten bij elkaar. In een ideale wereld gaan dergelijke mensen achter slot en grendel, maar hier maakten ze samen Cannibal Holocaust.

Tja, de jungle. Wellicht één van mijn favoriete thema's. Kannibalisme, super interessant. En als de makers een beetje respect voor hun product gehad zouden hebben, had dit de potentie om tot een 5,0* film uit te groeien. Anderzijds om zo een interessante film zo te verkloten, daar moet je ook skills voor hebben. De eerste 45 minuten waren nog veelbelovend, maar vanaf dan gaat het er tempo gewoon uit. En wordt de komende 45 minuten opgevuld door dierenleed en exploitatie. Het is gewoon een zooitje: choqueren om te choqueren geworden met niet interessante personages, een verhaal dat ik moeilijk kan volgen en geen geheel kent, met een oninteressant thuisfront en een morele boodschap die niet aankomt. "Ik vraag me echt af wie de echte wilden zijn". Wel ja, achteraf gezien de filmcrew die met hun choqueren om te choqueren, heel erg valse marketing en het genereren van controverse zoveel mogelijk faam willen maken. Dat even terzijde: ethisch gezien heb ik geen probleem met kannibalen. Je moet elkanders cultuur respecteren, en daar ook niet in tussenkomen. Daar heb ik een veel groter probleem mee.

Bah.

Het is niet eens zo dat ik te beledigd ben door deze film, maar dit is oprecht een van de slechtste films die ik ooit heb gezien. De boodschap was niet bij me doorgedrongen als die vent het niet had gezegd, en dat zegt eigenlijk al een hoop.

Buiten al het onnodige dierenleed, was deze film ontzettend lelijk. Lelijk in zeg maar alles, want vooral het eerste deel leek absoluut nergens op. Simpele uitvoering en een nog simpeler verhaal. Daarnaast is de film soms gewoon komisch slecht.

Het tweede deel heeft zo zijn voor en nadelen, maar in het algemeen blijft het allemaal matig. Als je meelij moet hebben met de kannibalen of de filmers dan is dat allebei onmogelijk. Voor beide partijen hoopte ik dat ze lekker in brand mochten vliegen.

Het dierenleed zal ongetwijfeld schokkend zijn, maar ik had meer zoiets van "He kom op man". Ik ben sowieso minder met dierenleed, maar dit was soms gewoon onnodig. De film is lelijk, simpel en zelfs saai op een gegeven moment.

Slechts de laatste paar minuten zijn heel flink, de moord op Faye Daniels was namelijk wel erg geslaagd evenals die vent die in mootjes gehakt werd. Maar voor de rest is dit een hele, hele matige film.

Gisteren herzien. De 'new director's cut' op de Shameless blu-ray release. Het was in theorie de beste manier om mijn vriendin eindelijk deze film te laten zien; die arme dieren hoeft ze (terecht) niet te zien. Tijdens Deodato's praatje over de nieuwe cut, laten ze de scene van de schildpad zien en snijden ze nét voordat het kapmes het arme beestje onthoofd weg. Nou, dat was momentje één waarvan mevrouw niet van gediend was. Het liefst waren alle dieren er van het eerste tot laatste frame eruit geknipt, maar ze maken een onmisbaar deel uit van de ervaring. Dat zegt Deodato... en daar ben ik het wel mee eens. Oftewel; vrijwel alles zit er nog in. Enjoy.

Blijft verder een waanzinnig meesterwerk. De nieuwe scan op de Shameless uitgave is -naar mijn beleving- fenomenaal. Ik las vooral veel klachten over het ontbreken van de fijne grain en details, maar hoewel dit soort films onbetwist goed tot hun recht komen in de nogal ruwe staat waarin ze op diverse mediadragers zijn gebleven, is het toch wel erg fijn om de green inferno in al z'n rijke kleuren te ervaren. Haast onmogelijk om CH lelijk te noemen als je hem in deze staat aanschouwt. Het oogt prachtig levendig zonder in te leveren op de kracht van alle smakeloosheid die voorbij komt (valt ook een stuk meer op hoe fraai het vaak is geschoten, super effectief) en samen met die onovertroffen soundtrack blijft het een overdonderende filmervaring.

10 jaar na mijn vorige kijkbeurt, is het nog steeds een film die op alle vlakken weet te raken.

Afschuwelijk. Knullig. Makkelijk.

Duidelijk niet waarom ik fan ben van het genre. Exploitatie van dit gemakzuchtige, sadistische kaliber dient wat mij betreft wel qua vorm, boodschap of welk andersoortige vorm van creativiteit dan ook, bijval te krijgen om gerechtvaardigd te worden; om voor filmkunst door te mogen gaan.

Ergens waardeer ik de pionierspoging om een mockumentary neer te zetten, maar de knulligheid van het acteerwerk haalt ieder greintje realisme onderuit. Met twee junglemissies, versneden met wat studio-verwikkelingen nóg zo’n gekunsteld geheel aan elkaar breien: pure onkunde.

Ik neem aan dat de slechte editing en afschuwelijk camerawerk door de vorm van blaam gezuiverd dienen te worden, maar het is gewoon vervelend om naar te kijken. De film leunt veel te veel op de gruwel die, aangezet door de ernst van voice-overs, close-ups en omineuze soundtrack, het gebrek aan creativiteit of zeggingskracht alleen maar duidelijker maakt.

Talentloze, goedkope productie die met de verkeerde dingen indruk wilt maken, het vermomt met twijfelachtige moraal en dat met misplaatste triomf uitdraagt. Het zal inherent aan het subgenre zijn, maar van dit niveau hoeft het voor mij niet. Lang geleden dat ik zo veel moeite had iets uit te kijken. 1*

Aah 'Cannibal Holocaust' nog zo'n film die altijd een plaatsje in mijn hart zal hebben Dankzij 'De Nacht Van De Wansmaak' veel pareltjes ontdekt uit de riolen vd cinema en deze was daar zeker bij, de liefde voor deze film was verzekerd. Mundo/kannibalen horror was/is echt m'n ding, en daar waren Italiaanse regisseurs als de beste in. De scènes met die schildpad, buidelrat, dat heerlijke jungle en kannibalensfeertje, dank u 70s en 80s.

“In there, the more you carry, the quicker you get tired, the sooner you die.”

Een te gekke zit en ervaring bracht deze kannibalen film met zich mee, ik heb me uitstekend vermaakt gisteravond en de film was eigenlijk zo goor dat ik er af en toe van kon walgen. En dan het feit dat men na deze film opgepakt waren omdat ze dachten dat bepaalde scenes echt waren, zoals die persoon die op de balk was gespietst, het voor mij iconische beeld aan deze film! Ik wist trouwens niet dat deze film zich liet vallen op de ‘found footage’ wat ik zelf een gaver effect vond van de film. ‘Ruggero Deodato’ weet er iets gruwelijks van te maken.

Het enige wat mij weerhoudt om deze film een volle waardering te geven, is het feit dat ik in mijn achterhoofd zat met de gedachten dat de dierenslachtingen echte dieren waren en dan zie dat deze een lijdensweg hebben gehad omdat ze niet direct dood waren. Dit geeft qua horror wel een naar beeld maar dit had voor mij niet gehoeven, al bootst het wel de survival van de jungle na, het voelde niet fijn. Voor de rest was de film aardig goor, lijken vliegen je op de goede momenten om de ogen met onthoofdingen, doodknuppelen en zelfs verschrikkelijke verkracht scenes er bij.

Toch wel heel erg vermaakt, leuke sterke en vlugge cast en het verhaal was ook prima om te volgen. De film duurt helemaal niet lang, waardoor het einde wat onverwachts wist te komen. Gruwelijke vieze beelden en heerlijke horror, ik vond dit een erg vermakelijke zit en zeker wel mijn favoriet in kannibalen films tot zoverre.

4.5*

Deel vier in zijn kannibalencyclus komt eraan...

Ondanks het dierenleed vond ik het een goede antropologische film met ijzersterke kritiek op de kolonisatie van Amerika. Toch had ik liever een diervriendelijke productie gezien. 4*

Met tegenzin gisteren aan deze film begonnen, want ik was terdege op de hoogte van de reputatie ervan. Ik heb wel verschillende Italiaanse horrorfilms gezien zoals Zombi en The Beyond, maar feitelijk nooit een kannibalenfilm gezien. Ik moet zeggen: het viel me allemaal nog wel mee met de gore, ik heb wel veel erger gezien.

Ik ben niet zo´n horror liefhebber, ik hou niet van horror om de horror, om te choqueren, behalve wanneer er humor in verwikkeld zit zoals Evil Dead of Brain Damage. Deze film is uiterst serieus zonder een spatje humor, tenzij je het acteren meerekent, want dan is het een toss tussen lachen en huilen. Het is een exploitatiefilm met een flinterdun maatschappij ´kritiek´ als excuus. Het is mij een raadsel waarom de crew plotseling ´Apocalyps Now´ gung ho werd, maar blijkbaar is dit ter illustratie van de wreedheid die nog steeds in de ´beschaafde´ mens zit. Het is dat herhaaldelijk de vraag werd gesteld wie de kannibalen nu echt waren, anders had ik dat er zeker niet uitgehaald.

Wat erg irritant was zijn de constante verkrachtingen. Niet echt choquerend om te zien hoe het in beeld werd gebracht, maar gewoon heel erg irritant en totaal onnodig. Het dierenleed is idd moeilijk om naar te kijken, maar als je eens in het slachthuis bent geweest is dat peanuts. Dit was ook puur om uiterst controversieel te zijn. Zoals ik al zei ik houd niet van deze shock horror. Het is niet eng of echt walgelijk, maar gewoon erg naar om naar te kijken. Het beeld van de gespiesde vrouw is redelijk naar om te zien m.n. doordat de special effects behoorlijk realistisch zijn. Het einde van de film zien we de kannibalen in actie en zien we lichaamsdelen rondvliegen. Behoorlijk onsmakelijk natuurlijk, maar dat kun je verwachten van een kannibalenfilm.

Het pluspunt van deze film is het realisme van de special effects en het found footage aspect. Het is als het ware werkelijk een documentaire over kannibalen en had interessant en spannend kunnen zijn, maar de nadruk ligt enkel en alleen op de schokwaarde. Het is pure exploitatie zonder enige poging om een reelijk verhaaltje en spanning erin te brengen.

Dit alles gezegd hebbende moet ik zeggen dat het camerawerk me toch meeviel. Ik had echt troep verwacht gezien de cultstatus, maar dat viel me nog wel mee. Daarom toch een puntje en een half puntje voor de originaliteit van de found footage en het idee om kannibalen te filmen.

Verder heb ik niet de behoefte de film ooit nog weer te zien.

OMG! Deze wordt op 28-11 uitgebracht op 4K UHD door 88 Films!

Beter nog hij komt -éénmalig- in de bioscoop!

Cult Status: Cannibal Holocaust (1980) - a 16mm presentation ▶ KINO - kinorotterdam.nl

Da’s een beangstigend idee!