40 Days and 40 Nights (2002)

Nee, vond dit nu niet bepaald hilarisch. Hier en daar had de film best zijn charme, maar kan me niet voorstellen dat ik deze film over een paar maanden nog voor de geest kan halen. Paar geestige scènes gezien, maar het is toch vooral een nogal voorspelbaar zooitje met wat matig acteerwerk en weinig echt grappige momenten.

2,5 sterren.

Acceptabele komedie met paar grappige momenten (The Bagel Guy!), zonder dat het wereldschokkend is allemaal. Hartnett blijft bij mij een twijfelgevalletje.

2,5*.

Op zich wel een aardige comedy om te kijken over hoe Hartnett het zonder sex probeert uit te houden. Kijkt gewoon lekker weg, maar een hoogstaande comedy moet je hier ook niet verwachten.

Ik geef 'm 3, 0 sterren.

Ach, dit soort flauwe humor is altijd wel geinig om te kijken. Maar het is wel best cliche en standaard. Een paar aardige grapjes, verder veel wat we al kenden of wat niet grappig was. Het acteerwerk is ook bepaald geen hoog niveau moet ik zeggen.

Toch kan ik er net een krappe voldoende voor geven.

3*

Erg vervelende film met Josh Hartnett als semi intellectuele seksverslaafde die het wat rustiger aan wil doen.

Hartnett heeft totaal geen uitstraling, is vooral niet grappig en veels te serieus. Daarom werkt de film ook gewoon niet. Af en toe een beetje moeilijk kijken alsof hij moet poepen, en vooral de zenuwpees uithangen. Film heeft best een leuk gegeven, maar zou beter werken met iets geslaagdere grappen over seks. Als ze naar American Pie hadden gekeken hadden ze nog wat kunnen leren.

En dan continu die vreselijke oversentimentele muziek. Dat maakt de zit er niet gemakkelijker op. De rest van de cast is ook niet erg best. De dame waar het allemaal om draait heeft net zoveel uitstraling als Hartnett. De humor moet vooral van zijn vrienden komen, maar verder dan twee grappen in de hele film komen ze niet. Het romantische werkt al evenmin, en is gewoon te zoetsappig allemaal. Veel te veel gezeur. Vervelende film met een vervelende acteur.

1.5*

Nee helaas oer saai en niet komisch.

Acteren was ook niet denderend.

2 sterren

Een komedie over seks, zoals ze die in Amerika 13 in een dozijn maken: een flinterdun verhaaltje, volgestopt met siliconenmeiden met korte rokjes en diepe decolleté's en een paar grofgebekte gozers. Blijkbaar scoort dat.

Ik heb niks tegen seks, niks tegen mooie vrouwen en niks tegen schuttingtaal, maar als ik een film opzet verwacht ik op zijn minst een beetje verhaal en wat acteurs, die enigszins bekend zijn met de basisbeginselen van acteren. Dat alles heb ik in deze film grotendeels gemist.

Mijn 1,5* is voor Shannyn Sossamon, die in ieder geval nog een poging lijkt te wagen om er iets van te maken. Voor de rest is het een film van het 26e knoopgat. Absoluut waardeloos.

Het spijt me maar Josh Hartnet is gewoon niet grappig. Daarnaast vond ik het verhaal ook niet veel aan. Heel leeghoofdig eigenlijk. Ik kan er niet meer van maken helaas.

Hoewel het een puberaal uitgangspunt is, en niet het ingredient voor een goede film, had het lang niet zo slecht hoeven zijn als nu. Want het was gewoon slecht en heel jammerlijk uitgewerkt.

Om te beginnen waren de beweegredenen van Matt heel slecht duidelijk gemaakt (hij ziet scheuren in het plafond omdat...? En geen seks gaat hem helpen omdat...?).

Je ziet eigenlijk bijna geen momenten van echte struggle, hij is ineens al op de helft ofzo, en vanaf dan is alles alleen maar belachelijk overtrokken. Ik begrijp dat het een film is over seks, en het gebrek aan seks, maar de belangrijkheid van seks wordt heel de film lang echt ontzettend overdreven. Niet alleen door hem, maar hij lijkt wel in een op seks belust-universum te leven.

Er gebeuren onlogische dingen alleen om het plot heel doorzichtig ergens heen te krijgen, zoals de vader met zijn heup en zijn seksstandjes; sloeg werkelijk nergens op.

Verder zijn de dialogen niet interessant, en misschien nog wel het belangrijkste: de beginnende 'relatie' met Erica is totaal ongeloofwaardig uitgewerkt. Je voelt op geen enkele manier dat ze elkaar leuk vinden, en heel het 'we kunnen geen seks hebben' issue overtuigt dan ook geen moment. Het is ook belachelijk dat ze telkens boos is (alsof je RECHT hebt op seks ofzo).

De muziek is vervelend, de stukjes met zijn baas zijn onlogisch en flauw, om nog maar niet te spreken van het tergende stuk met de bloem.

De enige vrij leuke rol is weggelegd voor de vriend van Matt, maar dat is dan ook vrijwel het enige positieve.

1,5*

Een film die veel negatieve recensies krijgt, maar over het algemeen niet slecht is.

Het leven van Matt draait grotendeels om seks.

Steeds weer ontmoet hij een andere meid om vervolgens mee tussen de lakens de eindigen.

Als echter zijn vriendin Nicole op een dag de relatie verbreekt, neemt zich Matt voor om 40 dagen en nachten geen seks te hebben.

Ook masturberen is niet toegestaan.

Zijn vrienden sluiten een weddenschap af, en denken dat Matt dit niet lang zal volhouden.

OK, misschien mag het dan weer een film over seks zijn, maar welke komedie kan hier tegenwoordig zonder?

Dit soort films zijn echter niet alleen maar gebaseerd op seks.

Het gaat ook over liefde en romantiek.

Misschien te standaard, maar voor de echte liefhebbers vermakelijk.

Josh Hartnett heeft wel degelijk bewezen dat hij zowel een komische rol kan spelen als serieus.

Ik heb hem onlangs nog gezien in 30 Days Of Night.

Ook geweldig om Griffin Dunne weer eens te zien.

Hij is misschien beter bekend als Jack Goodman in An American Werewolf In London.

3,0 *

“I mean, he used to be kinda cute but now he's just twitchy.”

Aardige film. Het hele uitgangpunt is belachelijk, maar de acteurs weten er toch nog wat van te maken. En 40 Days and 40 Nights is een vlotte film met een aantal geslaagde grappen. Hartnett is niet de juiste acteur voor dit soort flauwekul, maar hij doet het niet slecht. Sossamon is een prachtige actrice en heeft een prima chemie met Hartnett. Maar om eerlijk te zijn is dat ook het enige lichtpuntje in deze voor rest middelmatige romcom.

Niet heel vervelend, maar wel te lang. Het mag dan net 96 minuten duren, maar het stramien is bekend inmiddels en de film verrast nergens. Personages zijn wel oké, een enkele grap geslaagd en als geheel lui vanaf de bank nog wel te kijken, maar dat is het dan ook wel. De film wordt uiteindelijk maar steeds gerekt met wat plotwendingen, anders had de film na 70 minuten al klaar kunnen zijn. 2,5*.

Meh wat slecht.

Vooral eigenlijk door de absurde Amerikaanse moraal over seks, geloof en alles wat daarmee te maken heeft. Wat een raar land is dat toch, en wat een rare films levert dat af en toe op - en dan niet in een positieve zin.

Aan de positieve kant staat daar dan wel tegenover dat Sossamon best schattig is, en er een hoop erg mooie meiden rondlopen. Maar vanaf zo'n beetje de helft ontspoort de film in teveel flauwe grappen en grollen. Misschien dat de makers ook wel klaar waren met het basisgegeven.

Verder nog te melden een vroeg maar wel erg klein rolletje van Maggie Gyllenhaal. Niet de moeite om daarvoor te kijken.