Ironheart (1992)

Hier heb ik nog een t-shirt van waarin ik nog steed in slaap.

(Niet om dat de film zo fantastisch is)

Maar omdat ie zo lekker ligt..

Weinig Bolo Yeung

Ironheart was één van de twee Bolo Yeung DVDs die ik van mijn trip naar Londen had meegenomen. Bloodfight bleek redelijk te zijn, maar de verwachtingen waren iets hoger gespannen voor deze Ironheart. Waarom? Omdat het de laatste film van Robert 'Enter the Dragon' Clouse is. Ik moet toegeven dat het er meer en meer op begon te lijken dat dat gewoon een lucky shot is geweest, zo'n Battle Creek Brawl getuigt ook niet echt van veel kwaliteit, maar misschien kon de aanwezigheid van Bolo de film naar een hoger niveau tillen.

Valt serieus tegen en dan vooral omdat hij hier bitter weinig in meespeelt. Je kunt dit dan ook het beste vergelijken met Fearless Tiger en Tiger Claws. Daar was er ook een wannabe kung fu sterretje dat zo overtuigd is van zijn kunnen, dat hij besluit om een film te gaan maken. Bij de twee Tiger films speelt Jalal Merhi de hoofdrol, produceerde hij de film en schreef hij ook mee aan het verhaal en is Bolo amper te zien. Het resultaat, zeker in het geval van Fearless Tiger, is abominabel. In Ironheart gebeurt dus hetzelfde, maar dan met Britton K. Lee (al wordt die niet gecrediteerd voor het script) en de uitvoering is al even slecht te noemen. Je hebt zo'n coole acteur als Bolo ter beschikking en dan laat je alle focus op jezelf komen.. Lee is compleet verwaarloosbaar als de Koreaanse agent John Keem die vastbesloten is om zijn partner te wreken en doet niet meer dan wat in het rond schoppen. Op zo'n manier uiteraard dat zijn tegenstanders amper iets kunnen terugdoen aangezien ze na één stamp of klop al op de grond liggen. Je zou dan verwachten dat het gevecht met Ice, de 'coole' naam van Bolo's personage, wat zou dienen als een climax maar helaas. Knipper met je ogen en het is voorbij.

Dit soort films moet je niet voor het verhaal zien, dat weet ik ook. Toch is het plot achter Ironheart wel erg slecht te noemen. Het heeft allemaal iets te maken met één of ander shady figuur die in een club allerlei vrouwen oppikt en dan laat ontvoeren waarna ze in de mensenhandel terecht komen, maar hoe het nu juist allemaal in elkaar zit? Ik zou het eerlijk gezegd niet weten. Vanaf de eerste 5 minuten was mijn aandacht al compleet verdwenen (vooral omdat ik druk bezig was met lachen om de pop-pop-pop geluidjes van het machinegeweer van Ice) en de aandacht zou nooit meer terugkomen. Kwaliteit van de DVD was trouwens ook maar zozo. Geen ondertiteling en veel gemompel (dat Engels van Lee...) en dan wordt het heel moeilijk. Halverwege verschijnt er nog een jaren '80 danseres, een rol weggelegd voor Karman Kruschke, die onze hoofdpersoon meer tegenwerkt dan helpt.

Over jaren '80 gesproken. Ik had kunnen zweren dat dit uit dat decennium ging komen. De aankleding voelt erg Miami Vice aan (grote vesten met opgestroopte mouwen) en het verbaast me dan ook dat dit uit 1992 komt. Voelt veel ouder aan in ieder geval, al kun je dat nooit zien aan Bolo. Die ziet er altijd even oud uit.

1*