Henry: Portrait of a Serial Killer (1986)

Ik heb vd week de 25th Anniversary edition gekocht. Ik heb de film nog nooit gezien en ben zeer benieuwd. Ga hem hopelijk dit weekend kijken...

Aangenaamd verrast , maar het mocht van mij nog bruter , maar het is een wat

klassieke stijl , dus kan er wel mee door.

Goh, dat ik deze nog niet beoordeeld had hier.

Henry;portrait of a serial killer vind ik persoonlijk een van de beste serial killer films.

Grauw, naar, hard, smerig, gruwelijk noem het allemaal maar op.

Vind dit ook een van de beste rollen van Micheal Rooker, godsamme wat speelt die man hier goed zeg.

Maar laten we Tom Towles ook niet uitvlakken die zn compaan, Otis speelt.

Wat worden deze 2 goed neer gezet zeg.

Ik zag henry al op jonge leeftijd en maakte toen meteen al hele erge indruk op me, en nu zoveel jaar na de tijd blijft de film nog steeds fier overeind staan.

Een absolute must see.

Zeer zwarte film. Had iets meer verwacht m.b.t. de achtergrond van Henry; was nu meer een droge opsomming met soms choquerende momenten (maar ja, we zijn tegenwoordig wel wat gewend in de film).

C'est arrivé près de chez vous (1992) lijkt er veel op, maar is m.i. sterker omdat de zieke geest v.d. moordenaar van meerdere kanten belicht wordt en er wat meer (morbide) humor in gestopt is.

De overdaad aan humor maakt nu juist dat C'est arrivé pres de chez vous niet echt beklemmend of meeslepend is.

Of meedogenloos.

Het is eerder één grote zieke grap. In ernst overtreft Henry dit dan ruimschoots.

Helemaal mee eens.

Aardige film, maar gedateerd, derhalve een matige film.

De televisie en de videocamera welke men ging kopen (althans men ging eigenlijk alleen voor de televisie) zijn inderdaad inmiddels gedateerd. Hoewel de soldeerbout maar men mee ging betalen hedendaags nog wordt gebruikt

Ik zie niet wat er gedateerd aan is. Dit soort serial killers zijn tijdloos.

Zat zeker geen genoeg actie in.

Op de nummer 9 in de Horror Top 25 met de beste horrorfilms van de jaren '80 staat Henry: Portrait of a Serial Killer van John McNaughton. Sinds 7 oktober tellen we bij Midnight Movie Review dagelijks af om op Halloween de beste horrorfilm van de jaren '80 vrij te geven.

Voor de video: Halloween '80s Horror Top 25 - Nr. 9 Henry: Portrait of a Serial Killer

Het ingetogen 'documentaire realisme' en de weigering van de filmmakers om hun personage te veroordelen hebben hier een sterk effect en doet mij zo nu en dan denken aan de Poolse klassieker A short film about killing en aan mijn persoonlijke favoriet Clean, shaven. Zo zie je ze niet veel.

Kil, grauw en politieloos portret van een seriemoordenaar die zich niet meer helemaal schijnt te herinneren hoe hij zijn moeder heeft afgemaakt. Rooker is eng als onbewogen killer en de film begraaft zichzelf niet door het geven van duiding. De muffe ambiance en het ontbreken van een vaste modus operandi maken korte metten met elke vorm van air die rond een seriemoordenaar hangt.

Henry lijkt een gewone man, alleen moordt hij met enige regelmaat en doet alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Ondanks het groezelige realisme dat het uitstraalt, blijft het al met al toch wat een afstandelijk gebeuren dat ook stiekem een plotje met zich meesleurt. Met Otis als hinderlijke en daarmee zwakke schakel. Grimmig en genadeloos, maar een verontrustend effect zit er net niet in.

Zeer merkwaardig dat je dat juist bij deze film zegt. Eén van de weinige films die nog echt verontrustend is, juist door dat groezelige realisme, de muffe ambiance, het kille en grauwe, het politieloze en eigenlijk alles wat je hier opsomt.

Het gros van alle horrorfilms stelt mij juist teleur omdat zij na afloop niet bijblijven en verontrusten, je ongemakkelijk achterlaten. Henry doet dat m.i. toch als geen ander...

Gewoon een briljante film, het is ook geen wonder dat ze deze Michael Rooker gecast hebben voor de serie" The Walking Dead", met zijn angstaanjagende rol in deze film. Dank zij het rauwe en groezelige sfeertje, die idd deze film naar een zeer hoog niveau weet te tillen. Het personage Henry komt voor mij dan ook geweldig over. @Theunissen nog bedankt voor deze tip even als Boogeyman.

Boeiende film. Valt vooral op door wat hier al eerder genoemd is. Een genuanceerd script, een realistische stijl en een heel erg goede Rooker. Een film die me tijdens het kijken enigszins tegenviel , maar erna begon te groeien. Ga het nog eens herzien.

Voor nu dik 3.5*

Herkenbaar. Zag hem gisteren en vond hem ook wat tegenvallen. Waarschijnlijk omdat het iets te veel als een tv-film oogt, maar daar doorheen gekeken is het inderdaad een behoorlijk boeiende en verontrustende film.

3.5*

Deze film heeft me anders wel geleerd hoe je moet onderhandelen in een Mediawinkel als je een televisie wilt hebben Ook moet ik geregeld denken aan deze film als ik een lift instap, want de meesten liften in Nederland zijn gemaakt door "Otis".

Typisch zo'n film die echt gaat knagen in de momenten (dagen?) nadat je hem gezien hebt. Denk hierbij ook aan A short film about killing, Sombre of Clean, shaven. Langzaam maar zeker gaan ze als een knikker rondtollen in je hoofd of, om in de sfeer te blijven, gaan als een parasiet onder je huid zitten.

En is dat niet de essentie van pure cinema?

Een subtiel morbide film, maar wat verwacht je ook anders van een serial killer film? Er kwam niet echt meer bloed en geweld aan te pas dan een gemiddelde Sylvester Stallone of Arnold Schwarzenegger film. Maar die 'tv moord scene' of die geluiden die afgsepeeld werden bij de moorden waren een beetje teveel van het goede. Wel één van de betere rollen van een serial killer. Die Michael Rooker lijkt geknipt voor dit soot schurken rollen.

We zijn met de tijd natuurlijk wel wat gewend qua moord en vunzigheid. Ongeacht dit kan ik me goed voorstellen dat deze film schokkende gevoelens heeft kunnen oproepen. Nog steeds kan ook ik zo nu en dan nog gruwelen bij deze film, mede door de sterke muziek. Helaas mist de film die destijds behoorlijk modern beschouwd werd voor mij diepgang. Dit zit hem natuurlijk ook in het gedateerde blikveld van de film, dus zal ik niet te kritisch zijn. Er zaten toch wel veel interessante shots in en het geheel deed me op een positieve manier ook denken aan de films van Lynch. Al bij al goede, maar niet sublieme thriller.

Op de F.A.C.T.S box gevonden waar de twee films van Henry inzaten. Ik wist zelfs niet dat er een vervolg van was.

Herzien na een flink aantal jaren, maar nog steeds indrukwekkend.

Een kijkje in het leven van een gestoorde, waar moorden alledaags is, een soort verzetje. Prachtig geacteerd door Rooker die een werkelijk angstaanjagend personage neerzet als Henry-Lee Lucas, een man die compleet vreemd lijkt te zijn met menselijke gevoelens en emoties. Rest van de cast was wat minder, maat uiteindelijk gaat het ook niet zo zeer om hen, maar vooral om Rooker. Je voelt gewoon de constante dreiging die van zijn personage uitgaat.

Schokkend vond ik het niet echt meer. De film toont zijn leeftijd natuurlijk wel een beetje na al die jaren, hoewel in mijn ogen nergens echt storend gelukkig. Heb bij deze film eigenlijk een beetje hetzelfde als bij The Texas Chainsaw Massacre (1974). Net zoals daar, is het namelijk visueel best lelijk allemaal, tegen het amateuristische aan, maar tegelijkertijd heeft het juist wel z'n charme, in de zin van dat het goed bij de film past en het de film wat kills en realistisch meegeeft. Zou er eigenlijk niet aan moeten denken hoe deze film geweest was, mocht het allemaal juist erg mooi en gestileerd zijn. Het zou gewoon totaal niet passen lijkt me.

Misschien wel erg gul, maar toch blijven die 4,5* wel staan. Uiterst interessant portret.

Vreemd dat 'k deze nog niet eerder heb gezien, maar me er nu toch eens aan gewaagd. Het is nog steeds een brute film. Qua muziek en vormgeving al een beetje gedateerd, maar storend vond 'k het niet.

Het acteerwerk was prima en ook het einde was toch wel origineel.

'k had nog iets meer diepgang verwacht, maar desondanks was hij toch de moeite waard om gezien te hebben.

Hier had ik toch een pak meer van verwacht. Plezant om Michael Rooker eens in zijn jonge jaren te zien, maar man wat was dit saai.

Otis is niet meer:

Tom Towles dood op 65e | It's Only a Movie - itsonlyamovie.nl

What you see is what you get ..heavy filmpje dit!

Topfilm. Echt. Geen namaakfiguur als Hanibal. Dat blijken mensen geloofwaardiger te vinden.

Silence of the Lambs, ja ik durf het te zeggen, vond ik 'een over top' film.. Zo onzinnig, vlees nog vis...

Een zo op het oog authentiek en zeker troosteloos en duister karakterportret, dat een psychopathische seriemoordenaar (of eigenlijk twee) liet zien in al zijn wreedheden. Echter de film stelde me ook teleur omdat ik meer psychologische diepgang verwacht had. Wel liet de regisseur de kijker achter zonder een sprankje hoop; voor de hoofdpersoon waren de lijken niet meer dan afval.