Alice in Wonderland (1951)

Sorry maar ik hou niet van films waarin ze zingen.

Net 5 minuten vol gehouden

Dan moet je nooit meer een Disney-tekenfilm in je leven kijken

Blijft ook een leuke film. Personages zijn fantasievol en fijn. Vooral The Mad Hatter is fijn om te zien. Wel jammer dat ze niet allemaal een rol krijgen in Burton zijn film. Zou wel leuk geweest zijn, aangezien ik veel karakters mis.

Het staat zelfs op de cover. En dan ga je er nog naar kijken? Kan je beter gewoon geen punten geven hé. Gewoon omdat er muziek in voor komt ga je een film geen 0,5 geven.

De Walrus en de Timmerman

Ik heb vroeger wel wat Disney films verorbert. De meeste klassiekers zoals Aladdin of The Lion King heb ik wel gezien maar toch nog zijn er titels zoals deze Alice in Wonderland die dik nog nooit had gezien. Daar kwam verandering in toen ik voor 50 cent/stuk een resem Disney films in de Kringloopwinkel had gekocht in perfecte staat en sindsdien zet ik er zo af en toe eens eentje op. Het zijn vaak erg leuke, vlotte films die vooral leuk zijn om te zien dankzij de animatie.

Daar is Alice in Wonderland wel een uitzondering op, jammer genoeg. Ik denk dat het de laagst genoteerde Disney van mijn kant is. Het grootste stoorfactor is het hoofdpersonage, Alice, zelf. Oké, Disney is en blijft natuurlijk voor kinderen maar ik kon me bij films zoals Belle en het Beest of de Aristokatten altijd wel amuseren met de personages. Alice daarentegen is een nogal vervelend kind dat precies continu ligt te zagen en te whinen over vanalles en nog wat. Daar komt dan nog eens bij dat de Nederlandse versie verschrikkelijk slecht is nagesynchroniseerd waardoor er werkelijk amper iets van heel de film is te verstaan. Ik kom er nu pas achter wat de zogenaamde onjaardag was doordat ik het hier op de site genoemd zie worden. VHS is natuurlijk niet zo uitstekend als DVD of zelfs Blu-Ray maar elke andere Disney die ik in het Nederlands heb gezien is perfect doenbaar dus het ligt volgens mij toch echt wel aan de film zelf. Best wel jammer want hiermee verliest de film wel een groot deel van zijn kracht, als die er überhaupt is. Waar ik de muzikale intermezzo's normaal wel kan waarderen in een Disney film, is het hier een samenraapsel van allerlei geluiden waardoor er niet echt veel van de film is te verstaan. Jammer, want volgens mij is er wel meer te beleven mocht je hem in een deftige versie zien dus misschien toch nog maar eens een herkansing geven maar dan de originele versie of iets dergelijks.

Ik zag een tijd geleden, ik geloof met de top 30 van 2010 op ATV, nog wat beelden van het 'vervolg' hierop van Tim Burton. Het leek me toen wat een raar filmpje en ik kreeg het vermoeden dat de tekenfilm ook een tikkeltje anders ging zijn dan de meeste animatiefilms van Disney. Ik kreeg gelijk maar het is er niet beter op geworden. Sommige personages zijn wel leuk gevonden zoals de tweeling Tweedledee en Tweedledum, de kat en die rups die letters uitblaast maar over het algemeen is het me allemaal wat te onsamenhangend. Alice loopt maar wat rond, zaagt een beetje en komt dan het ene vreemde creatuur na het andere tegen. Dit kan wel een springplank zijn voor een interessante film maar dat is het, spijtig genoeg, niet het geval. Ook de animatie komt niet echt uit de verf. Vroeger lette ik daar allemaal niet op en dan was een Disney gewoon leuk omdat het verhaal leuk was of omdat er grappige personages in zaten. Nu, met een paar herzieningen en een paar nieuwe films achter de kiezen te hebben, valt me op hoe getalenteerd de Disney studio eigenlijk wel niet was/is. Daar is bij Alice in Wonderland echter niets van terug te zien en naast het teleurstellende verhaal was dit de druppel. Althans dat dacht ik tot Alice bij de koningin terecht komt. Vanaf dan komt de film in een soort stroomversnelling die de film een stuk leuker maakt. De koningin is een heerlijk personage (Hoofd eraf!) maar ook qua animatie is hier wat meer te beleven. De 'kaartendans' waarbij Alice en de Aas, Twee en Drie worden ingesloten en de aankomst van de Koningin voorspelt ziet er erg leuk uit en hiermee haalt de film dan toch nog net een voldoende. Al was toch het nipt want het einde vond ik dan weer wat minder, ik begin films te haten waarin het allemaal een soort van droom blijkt te zijn

Net zoals bij de meesten hier heb ik een dubbel gevoel bij de film. Op zich zijn er een aantal leuke personages te bekennen (de Mad Hatter, de Koningin, ...) maar is Alice zelf te vervelend om een hele film mee vol te houden. De animatie is ook het minste van wat ik tot nu toe ben gewend van Disney maar het stuk bij de Koningin maakt wel wat goed.

3*

Mooi stukje weer!! Ik vraag me af of het iets voor je is, (ken je smaak niet echt) maar is de versie van Tim Burton niet iets voor je ?

Ga ik me ook eens aan wagen, ik heb alleen zoveel dat ik nog moet zien van gekochte films

Bedankt trouwens

De Blu-ray komt er aan, en op mijn onjaardag nog wel

Gisteren herzien en het is by far de meest geniale Disney ooit!

Opgehoogd naar 5*!

Leuke film.

Het is bewonderingswaardig dat ik Disney Classics meer ga waarderen naarmate ik ouder wordt, dat terwijl mijn passie voor de films wel iets is afgenomen. 'Alice In Wonderland' was nooit een van mijn favorieten en zonder nostalgische herinneringen zal het dat ook nooit worden. Maar de adaptie van Tim Burton van vorig jaar vond ik verschrikkelijk, terwijl ik de boeken wel ontzettend leuk vond. Een herziening in high definition zorgt voor meer waardering voor Disney's geanimeerde vertolking van het welbekende verhaal.

De magie van de avonturen van Alice kwam nu beter over op mij. Het is ronduit leuk om haar van avontuur in avontuur te vallen met memorabele personages en bijzondere gebeurtenissen. Het verhaal van Lewis Carroll is origineel, uitzonderlijk en wellicht het meest creatieve werk dat ik ooit heb gelezen. De film behoud deze gekke avonturen en dankzij prachtige animatie en leuke liedjes wordt de magie van het verhaal alleen versterkt.

Alice mag dan niet Disney's meest sympathieke hoofdpersoon zijn, maar Wonderland is wel een wereld zoals alleen de grote kindervriend hem kan weergeven. Toch mist de film geslaagde grappen en werkt de "nonsense" niet positief op de overzichtelijkheid van het verhaal. De ongeregeldheid is soms zelfs storend bij het verstaan van personages. Het blijft een aaneenschakeling van aparte avonturen zonder een echt duidelijke boodschap.

Magisch, mooi en een onuitputtelijke bron van originele avonturen. Geef inflatie de schuld, maar mijn stem blijft wel hetzelfde.

leuke disney, ik vond Alice niet storend verder, en grappig vond ik haar 'mr. rabbit'

Hier heb ik een verrassend goede herziening mee gehad. Het blijft een zeer imperfecte film. Zo zijn de liedjes misschien wel de slechtste uit enige Disneyfilm en zou je willen dat juist bij Alice in Wonderland er qua ontwerp los gegaan zou worden, maar eigenlijk is het een van de lelijkere Disneyfilms, met vooral nogal weinig aansprekend karakterdesign. Ook is Alice niet bepaald een fijne hoofdpersoon. Je zult me dan ook niet snel horen zeggen dat deze film veel eer doet aan het door mij zeer gewaardeerde boek van Lewis Carroll.

En toch heeft de film af en toe een zeer geslaagde vlaag van creativiteit. Het leukste aan het boek vind ik zo'n beetje de frustrerende pogingen van Alice om een goed gesprek te hebben met een van de bijrollen, die echt compleet langs haar heen praten. Dat zit hier soms goed in en levert veel humor op. Maar de film is op zijn best als er een bijna Looney-Tunesachtig surrealisme gebruikt wordt. Dit komt het beste tot uiting bij de Mad Hatter en de March Hare. Erg veel visuele grapjes en vondsten die op creatieve wijze de wereld veranderen. Kijk alleen al hoeveel mogelijkheden er gevonden worden om thee in te schenken. Juist deze dingen komen niet uit het boek. Op het gebied van ontwerp en toon had het allemaal misschien waanzinniger gekunnen, op scenariogebied en in kleinere grapjes wordt dit wel gehaalt. Het is dit soort creativiteit en humor die de film toch wel boven het gemiddelde uittrekken.

3,5*

Samen met Mary Poppins en Assepoester een Disney die ik het vaakst gezien heb. Toch wel een van mijn favorieten deze Alice in Wonderland.

Alice in Wonderland is de meest muzikale Disney. De film leunt op erg veel liedjes om het verhaal te vertellen. Het is dan ook meer een musical, Die liedjes varieëren wel heel erg. Het onjaardag liedje is erg leuk, en het bloemen liedje is erg mooi. Het eerste liedje is dan weer wat minder. Naast het musical aspect is het ook een erg vreemde film in de Disney classics reeks. De animatie's komen vaak erg bevreemend over, maar past goed bij het hoge fantasie gehalte van Alice in Wonderland.

De film staat bol van de leuke karakters en gebeurtenissen. Het witte konijn is nog wel het leukst, maar ook de scène met de rups is erg goed. Een scène die er voor mij erg uit sprong is wel de bosscène, waarin het creatieve er vanaf druipt. Erg leuke vondsten allemaal, en ook het moment waarop Alice de weg volledig kwijt is, dit versterkt door een prachtig klein liedje.

Het probleem met Alice in Wonderland is dat het niet zo meeslepend is als andere Disney's, of echt een vaste structuur in het verhaal heeft. Toch is het en blijft het een erg leuke film. Het avontuur spreekt al erg aan, de wereld is fraai vormgegeven, en ook de karakters zijn stuk voor stuk erg leuk. Het einde vond ik helaas net wat te snel gaan, maar het is ook een keer genoeg geweest met het bevreemende, en dus ook wel weer passend.

Opnieuw weer erg genoten van deze leuke, creatieve animatiefilm.

Toevallig dat ik hem precies 60 jaar na zijn releasedatum besloot te kijken!

Maar, niet zo aan mij besteed deze film. Over het verhaal zelf kan ik niet teveel zeggen natuurlijk, omdat het een boekadaptie is, maar ik vond, hoe creatief alles ook was, de vele ontmoetingen met personages zonder dat het echt ergens heenging en Alice's doorlopende 'please!' en gezeur niet echt bijzonder leuk.

Zit te twijfelen hoeveel sterren ik eraan zal geven. Het heeft mij niet bijzonder geboeid, maar er zit wat leuke muziek en wat creatieve fantasierijke dingen in, wat de film an sich nog wel voldoende maakt.

krappe 3*

Het blijft toch een erg vreemde film en tevens een erg drukke film. Je verveeld je zeker geen moment.

Zeker ook vermelden dat de scène met de kaarten heel mooi getekend is, zeker als je bedenkt dat ze in die tijd geen 3d-programma's en dergelijke hadden. Toch knappe tekenaars, die van Disney.

Wie zei dat vrouwen vroeger niet geëmancipeerd waren. Als je de Koningin bezig ziet, denk je wel anders

Voor de rest viel me ook op dat ze van Disney toch iets met krokodillen hebben. Het is waarschijnlijk de enige reeks waar er zoveel krokodillen in voor komen: denk maar aan Peter Pan, Alice, de Reddertjes, ...

Inderdaad is de audio van de gesynchroniseerde versie erg slecht te horen. Best storend eigenlijk!

De meeste Disney herzieningen vallen me toch vies tegen zeg.

Deze Alice in Wonderland was al nooit mijn favoriet, maar de herziening was echt geen reet aan. Het enige positieve is dat Disney qua plot op zich wel lef heeft getoond. Soms best wel weird wat je allemaal te zien krijgt. De film ziet er ook keurig uit, met de nodige details. Maar het verhaal vond ik weinig aan, op het deel met de koningin (off with their heads!) na dat. Maar dat was maar een klein deel. Positief is overigens wel dat deze Disney itt oudere films een kortere intro kent zodat er meer tijd is om een verhaal te vertellen. Ik hoop eigenlijk nog wel een goede Disney binnenkort te kijken. Voorlopig krijg ik steeds meer het idee dat de meer recentere films uit die reeks (jaren 80 en verder) een stuk interessanter zijn. Daar zitten mijn favorieten.

1,5* (was 2,5*)

Disney-klassieker die mij niet echt kon overtuigen. Alice is een vrij irritant personage en ook niet alle overige personages in Wonderland zijn de moeite waard. De Cheshire Cat is dat wel, maar deze heeft ook geen heel grote rol. Het verhaal is wel redelijk, al duurden sommige scenes, vooral die met de liedjes, verhoudingsgewijs wat te lang. Matige film, ik heb toch veel beter van Disney gezien...

Een sprong vooruit voor Disney (anno 1951) dat na lieve filmpjes met Sneeuwwitje, Bambi, Dumbo en Cinderella een compleet andere kant uit ging met Alice in Wonderland. Pinocchio had al donkere scènes, maar dit is gewoon een kleurrijk avontuur met een psychedelisch kantje. Er wordt meer tijd genomen voor de animatie en de uitwerking van de figuren. De film verveelt ook niet echt, want de reis van Alice neemt je mee van de ene situatie naar de andere. En dat toch nog zonder een geheel te behouden. Alice (als hoofdfiguur) is ook interessanter dan Cinderella of Sneeuwwitje. Geen lief prinsesje dit keer, maar tienerfiguur dat op zoek is naar avontuur. Of er toch alleszins van droomt en zo te maken heeft met diverse figuren.

Van het witte konijn tot de speelkaarten, van de rups tot de Gekke Hoedenmaker, van de Cheshire Cat tot de hartenkoningin, allemaal boeiende figuren die nog altijd tot de verbeelding spreekt. Misschien meer een verdienst voor de schrijver - Lewis Caroll - maar ik ben wel blij dat Disney dicht bij het boek is gebleven. Het is een vrij visueel verhaal en daar is het medium van animatie een prachtig manier voor om het weer te geven. Er zijn nog betere Disneyfilms, maar dit hoort wel tot de betere. De liedjes zijn soms op het randje, al vallen die best nog mee. En in vergelijking met het ongelofelijk slechte Tim Burton gedrocht is dit veel beter.

Leuke Disney die een duidelijke verhaallijn mist, maar daardoor juist zo verfrissend is. Sommige scènes steken er bovenuit, zoals de scène met de Mad Hatter, waar andere wat minder opvallend zijn, zoals de scène met die twee dikkerds. Leuk.

3,5*

Een van de weinige Disneyfilms die ik nog niet had gezien. Ok, ook dit verhaal is natuurlijk overbekend en iedereen weet waarover het gaat (zelfs als je het niet gezien hebt). Maar goed, een mens moet de film ook gezien hebben om echt te kunnen beoordelen. Dus daarom gisteren maar eens gekeken...

De film neemt je mee van het ene avontuur in het andere, zonder een pad te volgen. Langs de ene kant is dat goed, zodat je constant naar adem moet happen en steeds weer in een nieuwe verbazing valt. De personages zijn immers goed uitgewerkt.

Langs de andere kant gaat het verhaal zo snel en volgen de scènes elkaar zo snel op dat je amper tijd hebt om te genieten van de niet eens zo slechte graphics of verborgen humor. Bovendien ontbreekt het ook aan een echte verhaallijn, en (zoals bij meerdere Disney-films) is er een abrupt einde. Alsof het geld op was.

Jammer, want hier had net iets meer ingezeten denk ik. Ook al wil ik hiermee zeker geen afbreuk doen aan het geweldige Disney, want het lijkt me ongelooflijk moeilijk om dit verhaal goed over te brengen, aan een kinderpubliek dan ook nog.

Maar mij kon het dus niet helemaal overtuigen, dus daarom 3*

Het moet zeker twintig jaar geleden geleden dat ik Disney’s Alice In Wonderland voor het laatst gezien heb. Vooral daarom stond deze film hoog op de nominatielijst om eens herzien te worden. Het scheelt natuurlijk dat praktisch alle disneyfilms tegenwoordig op video voor een appel en een ei bij de kringloopwinkels opgestapeld liggen. Toch een flink verschil met de twintig euro die je in de winkel per dvd moet neertellen. Destijds vond ik Alice In Wonderland maar eng, tegenwoordig vrij psychedelisch. Het leuke van de disneyfilms is dat de stijl makkelijk herkenbaar is. Zeker het oude werk is prachtig. De dromerige muziek past perfect bij het sprookjesthema.

Alice is misschien niet het meest sprankelende disneyfiguur, maar haar avontuur in Wonderland is wel erg leuk. De Nederlandse dubs zijn inderdaad erg slecht. Zeker in het begin waren sommige stukken gewoon onverstaanbaar. Opvallend is ook dat de film wel erg fragmentarisch is. Het lijkt meer op een aaneenschakeling van korte filmpjes, zoals ze vroeger regelmatig op tv kwamen, dan een heus avontuur. Het wonderland thema is erg leuk, maar ik vraag me af of dit voor kinderen echt geschikt is. Er is niet bepaald sprake van een rode draad en ik kan me voorstellen dat veel kids gewoon afhaken. Het verhaal is daarbij meer absurd dan wonderbaarlijk. Veel scenes passen perfect bij psychedelische muziek uit de jaren zestig en zeventig. Zelf vind ik het best tof, maar met mijn 26 jaren kan ik meer geduld opbrengen dan een kind van 8. De verdere kracht van Alice In Wonderland zit ‘m vooral in de kleurrijke personages en niet direct in de humor. In ieder geval is dit al duidelijk beter dan Tim Burton’s sequel.

Drugs.

Een tijd geleden eindelijk de Engelse versie op de kop kunnen tikken want die Nederlandse dub was echt niet te doen. Ben benieuwd wat voor effect het zou hebben op mijn score.

Alice in Wonderland is helaas een mindere Disney. Ik heb deze film ooit in een ver verleden weleens gezien, maar kon mij er niet heel veel meer van herinneren. Tijdens de herziening kwamen die herinneringen overigens langzaamaan wel weer bovendrijven.

Het moet gezegd worden dat Alice een creatief vormgegeven werkje is, dat voor een Disney destijds toch een redelijke aparte film is, vergelijk met de rest van hun films. Het verhaaltje is deze keer niet zo heel belangrijk, wat ik op zich wel een pluspuntje vind.

De te jammer is het daarom dat de invulling van alles toch behoorlijk tegenvalt. Qua humor is het vaak niet grappig en daarnaast wordt er ook erg veel in gezongen, iets wat ik bij animatiefilms liefst zo min mogelijk zie. Ook qua personages ben ik niet super enthousiast. Alleen de rups en de Gekke Hoedenmaker zijn echt leuk, Verder valt het lichtelijk tegen, vooral ook omdat Alice zelf nogal een vervelend personage is.

Niet mijn Disney dit dus, en wat mij betreft ook de minste "oudere" Disney. Ik vond de versie van Burton toch een heel stuk leuker en beter wat dat betreft.

2,0*

Naar mijn ervaring bijzonder positief. Ik ben zelf opgegroeid met de Nederlandstalige versie en die klinkt idd verschrikkelijk oubollig. De Engelse versie is daarentegen een hoop beter die de film naar een veel hogere kwaliteit doet reiken. Dat is vooral omdat Lewis Carrols werk gewoonweg onvertaalbaar is. Het aantal woordgrapjes, bijvoorbeeld bij het theedrinken, valt haast niet bij te houden. Je zal al zelf ervaren hebben dat woordgrapjes vertalen bijna altijd verschrikkelijk werk oplevert.

Toch wel een tegenvaller. Alice zelf is geen al te spannende hoofdpersoon en eigenlijk komen al haar handelingen nogal ongeloofwaardig over. Dat ze wat naïef en jong is kan dan wel zo zijn, maar nooit iets van echte angst tonen of echte verbazing. Ook is het geheel nogal schreeuwerig en nooit heel spannend. De koningin op het eidn is dan wel waardig en de kat met de stem van slang Kaa is ook prima; anderzijds zijn die twee verhalenvertellers aan het begin - al is dat korte verhaal tussendoor wel leuk- en de theedrinkers dan weer erg vervelend.

De film ziet er redelijk simpel uit, zeker Wonderland is niet altijd even bijzonder. Af en toe doet Disney nog wel wat aardigs en de beelden in het echte leven zijn best mooi te noemen.

Al met al enkele aardige momenten, maar niet genoeg voor een voldoende. 2,0*.

Onder het genot van caipirinha's, biertjes, een gezellig vriendinnetje en een drankspel toegespitst op deze film (á la 'Drinken wanneer er gezongen wordt', 'Drinken wanneer Alice een nieuw personage tegen komt' enzovoort) heb ik deze Alice in Wonderland weer eens kunnen aanschouwen. De laatste keer dat ik hem zag vond ik hem zo bizar, dat ik hem dit keer niet nuchter wilde kijken. Al lijken de makers van deze film ook onder invloed van iets te zijn geweest.

Toch viel de film me bij deze herziening reuze mee. Er gebeurt in ieder geval genoeg op het beeldscherm om je aandacht er bij te houden. Het ene karakter wat Alice tegenkomt is leuker dan de andere. De bloemen zijn bijvoorbeeld echt te wazig voor woorden. De rups ook uiteraard, maar die kon ik dan weer wél waarderen. Evenals de Mad Hatter en zijn vriend. ("Beste wensen met je onjaardag", is de halve avond in mijn hoofd blijven zitten ) Het spektakel aan nieuwe, vreemde karakters is wel vermakelijk, want Alice zelf is zo interessant als een deurklink. Het huilende, "Ik ben zo zielig"-meisje wordt op den duur zelfs irritant.

Ik weet nog steeds niet goed wat ik ervan moet denken en ik hou het wat betreft een cijfer maar in de middenmoot, want ik heb me dit keer prima vermaakt.

Ik raad ten zeerste aan van tevoren een paar drankjes achterover te tikken.

*3

Als kind had ik deze nooit gezien of althans enkel maar kleine stukjes. Ik herinner me wel dat ik dat stukje had gezien van de walrus die de kleine oestertjes uitnodigde bij hem aan tafel. Als je dan ziet dat ze op een van de volgende beelden zijn verdwenen terwijl de walrus daar met een dikke buik zit, dan was ik toch een beetje geschokt. Dit is niet meteen iets wat in een kinderfilm past. Het meeste dat in deze prent gebeurt, houdt geen steek maar daarom heet het ook Wonderland. Het hele verhaal is natuurlijk een droom van de kleine Alice die van de ene verbazing in de andere valt. Eigenlijk is het niet meer dan Alice die van de ene plaats naar de andere gaat en bizarre wezens ontmoet, hiet mee praat , een liedje mee zingt of andere gekke actie mee uitvoert. De figuren zijn bijzonder kleurrijk. De beste scène naar mijn mening is die van de "tea party" met het erg vermakelijke nummer "A very happy unbirthday". Heel jammer is dat Disney koos voor een blonde Alice, die hierdoor zo een beetje de standaard is geworden waarop latere Alices werden gebaseerd, ja ook die van Burton. De echte Alice (met name Alice Lidell) was immers een brunette.

Maar eens herzien en blijft genieten geblazen. Uiteraard deels door de bakken jeugdsentiment maar verder ook gewoon fijne animatie, een heerlijke dosis fantasie en sfeer in Wonderland en leuke, doch weinig liedjes. Alice blijft ook een aandoenlijk karakter. 5* blijven staan.