The Three Musketeers (1948)

Een sprookjesachtig verhaal dat wordt verteld zoals Dumas het had bedoeld. Met de nodige snedige humor maar vooral veel avontuur. Gene Kelly brengt het er niet slecht vanaf en ook de andere acteurs acteren vrij goed. Wat zeker opvalt zijn de gevechten en andere actiescènes die voor die tijd zeer vlot waren. Vooral de choreografieën zijn een streling voor het oog. Als je merkt hoe bvb d'Artagnan tijdens een gevecht vlot over een toog springt en dan dan in een wip op het balkon staat. Zonder CGI nochtans. Dit soort degenfilm en klassieker heeft deze stijl zeker nodig.

Af en toe is het wat langdradig en komt het wat houterig over, maar het verhaal staat gelukkig recht en het geheel is zeer mooi verfilmd. Eén van de betere verfilmingen van het bekende verhaal.

Deze gisteren bekeken na hem een jaar of 15, 20 niet meer gezien te hebben.

Dit is een van de leukste degen-/schermfilms die ik ken, vol helden, slechterikken en avontuur.

Deze eind jaren '40 versie, doet nauwelijks verouderd aan en biedt twee uur lang kijkplezier.

Kelly toont dat hij door al het dansen in andere films uiterst lening is en schittert dan ook in de schermscene's. Wel vind ik dat hij iets wat te veel overacteert, doch in de wat meer dramatische scene's weet hij toch de juiste snaar te raken.

Toch zijn het vooral de slechterikken die de show stelen:

Vincent Price als de Kardinaal en Turner (Wow! Wat een mooie vrouw was dat!) als zijn bloedmooie, maar uiterst gevaarlijke handlangster Lady DeWinter zijn hier perfect gecast en weten de spanning nog meer te verhogen.

Een ietwat vergeten juweeltje.

Zeker een acht, ofwel vier sterren waard.

Passé.

Een film als deze heeft niet echt veel meer te bieden. Het eerste uur hangt er nog een jolig sfeertje, daar teert de film redelijk goed op, maar eens het serieuze werk begint is het finaal over met deze Three Musketeers.

De choreografie is belabberd. Enkel Kelly springt er nog een beetje bovenuit qua lenigheid, maar maar verder is het stroefheid en saaiheid troef. De degengevechten zijn langdradig en nietszeggend.

De serieuze toon van de tweede helft werkt niet omdat iedereen voor 500% acteert, maar ook omdat het verhaal echt alle kanten uitgaat. Twee uur is te lang voor deze film, tegelijkertijd is twee uur ook veel te kort om alles te vertellen wat men wil. Misschien niet zo'n probleem voor mensen die het verhaal kunnen dromen, het is verder ook wel te volgen allemaal, maar de film lijkt zich soms in fast-forward af te spelen. De hele sequentie met de diamanten had bijvoorbeeld helemaal gecut kunnen worden zonder ook maar iets aan het hoofdverhaal af te doen.

Tweede uur vond ik echt belabberd en saai, eerste uur gelukkig wel vlotjes en kijkbaar. Maar behalve de klassieke sfeer heeft deze film echt bitterweinig te bieden.

1.0*

Ondanks sterrenbezetting een enigszins tegenvallende versie van het klassieke verhaal van Alexandre Dumas met als meest opvallend aspect het atletisch vermogen van Gene Kelly. De film blijft qua (ont)spanning achter bij de tweedelige Franse versie uit 1961 van Bernard Borderie met Gérard Barray in de rol van D’Artganan en Mylène Demongeot als de meest verleidelijke Lady de Winter ooit.

The three four musketeers in 2 uur en 5 minuten. Zeker vermakelijk maar soms wel wat langdradig met teveel dialogen. Gene Kelly is trouwens best wel lenig. Meer een toneelspeler dan acteur maar goed hij kan er mee door. De film ziet er cinematisch fantastisch uit en dat voor die tijd. Wide shots on horses. Oog voor detail zoals die fantastische schermgevechten aan de kust. Oogstrelend mooi. Dat zijn trouwens ook de ladies die nog best oud zijn geworden. De cast is zover ik kan zien nu allemaal ter ziele.

Hoewel luchtig gemaakt soms ook wel weer serieus. Het dramatische einde zag ik niet aankomen.

Het geheel staat op een fantastische blu ray schijf. Wel met Engelse subs. Soms lastig met al die dure woorden maar aardig te volgen.

Film 3,5

Beeld blu ray 4,5

Geluid 4,0